W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

erla̱u̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
erle̱ben: czasownik przechodni
erha̱ben: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
erle̱gen: czasownik przechodni
erle̱sen: przymiotnik i przysłówek
erlö̱sen: czasownik przechodni
la̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ẹrben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
erbe̱ben: czasownik nieprzechodni
erge̱ben: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek
erhe̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
erho̱ben: Reflexives oder transitives Verb
gra̱ben: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
Gra̱ben: rzeczownik
tra̱ben: czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: erlauben , erhaben , erleben , traben , Graben , graben , erhoben , erheben , ergeben , erbeben , erben , laben , erlösen , erlesen i erlegen

I . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯ˈlaʊbən] CZ. cz. przech.

II . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯ˈlaʊbən] CZ. cz. nieprzech. (gestatten)

erlauben Sie, dass ...

czy pozwoli pan/pani, że...

erlaubst du, dass ...

czy pozwolisz, że...

erlauben Sie, dass ich mich vorstelle!

pozwoli pan/pani, że się przedstawię!

erlauben Sie mal! pot.

co pan/pani sobie myśli! pot.

erle̱ben* CZ. cz. przech.

1. erleben:

erleben (erfahren) Ereignis

przeżyć

erleben (verbringen) Urlaub

spędzać [f. dk. spędzić]

2. erleben (durchmachen):

erleben Enttäuschung

przeżywać [f. dk. przeżyć]

erleben Misserfolg, Niederlage

ponosić [f. dk. ponieść]

etw erleben Schlimmes, Leid

doświadczać [f. dk. doświadczyć] [czegoś]

Freude erleben

przeżywać radość

der/die kann was erleben! pot.

ja mu/jej jeszcze pokażę! pot.

hat man so was schont erlebt!

tego jeszcze nie było!

wenn du das tust, kannst du was erleben pot.

jeżeli to zrobisz, to pożałujesz! pot.

du wirst noch dein blaues Wunder erleben

jeszcze się zdziwisz! pot.

3. erleben (Zeitzeuge sein von):

erleben Herrscher

żyć w epoce kogoś/czegoś

4. erleben (kennen lernen, mit ansehen):

erleben Redner, Musiker

mieć okazję usłyszeć

erleben Schauspieler

podziwiać grę

so habe ich ihn noch nie erlebt

takiego go jeszcze nie widziałem

dass ich das noch erleben muss!

że też ja muszę to znosić!

I . erha̱ben [ɛɐ̯ˈhaːbən] PRZYM.

1. erhaben (feierlich stimmend):

erhaben Gedanken, Worte

wzniosły

2. erhaben (überlegen):

erhaben

wyniosły

3. erhaben (erhöht):

erhaben Äste, Bäume

wystający

II . erha̱ben [ɛɐ̯ˈhaːbən] PRZYSŁ.

1. erhaben (zweifelsfrei):

über jeden Verdacht erhaben sein

być ponad wszelkim podejrzeniem

seine Ehrlichkeit ist über jeden [o. alle] Zweifel erhaben

on jest ponad wszelką wątpliwość uczciwy

2. erhaben (überlegen):

erhaben lächeln

z wyższością

sich über jdn erhaben fühlen

uważać się za kogoś lepszego od kogoś

sich über etw erhaben fühlen

uważać coś za uwłaczające swej godności

erle̱gen¹ [ɛɐ̯ˈleːgən] CZ. cz. przech.

erlegen pp von erliegen

Zobacz też erliegen

erli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein (überwältigt werden)

erliegen

ulegać [f. dk. ulec]

einer Versuchung erliegen

ulegać [f. dk. ulec] pokusie

einem Irrtum erliegen

popełniać [f. dk. popełnić] błąd

der Krankheit erliegen

umrzeć wskutek jakiejś choroby

zum Erliegen kommen

zamierać [f. dk. zamrzeć ]podn.

erle̱sen PRZYM.

erlesen Geschmack

wykwintny

erlesen Kunstwerk, Teppich

stylowy

erlesen Wein, Trunk

wyborny

erlö̱sen* CZ. cz. przech.

1. erlösen (befreien):

jdn [aus/von etw] erlösen

wybawiać [f. dk. wybawić] kogoś [z/od czegoś]

jdn aus der Not erlösen

wybawić kogoś z opresji

sie wurde von ihrem Leiden erlöst

została uwolniona od cierpienia

2. erlösen REL.:

erlösen

zbawiać [f. dk. zbawić]

erlösen

odkupić

3. erlösen alt HAND. (einnehmen):

erlösen

zarabiać [f. dk. zarobić]

I . la̱ben [ˈlaːbən] CZ. cz. przech. podn. (erfrischen, stärken)

laben

pokrzepiać [f. dk. pokrzepić]

laben

orzeźwiać [f. dk. orzeźwić]

jdn mit einem kühlen Getränk laben

pokrzepić [lub orzeźwić] kogoś zimnym napojem

ein labender Trunk

orzeźwiający napój r.m.

II . la̱ben [ˈlaːbən] CZ. cz. zwr.

sich [an etw C.] laben

delektować się [czymś]

sich an guter Musik laben

delektować się dobrą muzyką

I . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. przech.

1. erben (das Erbe antreten):

etw [von jdm] erben

przejmować [f. dk. przejąć] coś w spadku [po kimś]

2. erben żart. pot. (geschenkt bekommen):

etw [von jdm] erben Kleidungsstück

odziedziczyć coś [po kimś] żart.

II . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. (als Erbe fungieren)

erben

dziedziczyć [f. dk. o‑]

erbe̱ben* [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

erbeben (beben) (Erde, Gebäude)

zadrżeć

erbeben (beben) (Erde, Gebäude)

zatrząść się

I . erge̱ben¹ CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

ergeben pp von ergeben

II . erge̱ben¹ PRZYM.

1. ergeben Gesicht, Blick:

ergeben (untertänig)

poddańczy

ergeben (demütig)

uniżony

2. ergeben (treu):

ergeben Person

oddany

Zobacz też ergeben

I . erge̱ben*² CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

1. ergeben (zum Ergebnis haben):

die Untersuchung hat ergeben, dass ...

badanie r.n. wykazało, że...

die Umfrage hat ergeben, dass ...

ankieta r.ż. wykazała, że...

das ergibt doch keinen Sinn

to nie ma sensu

2. ergeben (einbringen):

ergeben

przynosić [f. dk. przynieść]

die Spenden ergaben genug Geld für die Sanierung

ofiarowane pieniądze r.m. l.mn. wystarczyły na renowację

3. ergeben a. MATH:

ergeben

równać się

ergeben Betrag

wynosić [f. dk. wynieść]

ergeben Betrag

przynieść

die Summe ergab 100 Euro

kwota r.ż. wyniosła 100 euro

II . erge̱ben*² CZ. cz. zwr. irr

1. ergeben WOJSK.:

sich [jdm] ergeben

poddać się [komuś]

2. ergeben (sich fügen):

sich in sein Schicksal ergeben

poddawać [f. dk. poddać] się losowi

3. ergeben (sich hingeben):

sich jdm/etw C. ergeben

oddawać [f. dk. oddać] się komuś/czemuś

sich dem Alkohol ergeben

popadać [f. dk. popaść] w alkoholizm

4. ergeben (folgen):

sich aus etw ergeben

wynikać [f. dk. wyniknąć] z czegoś

daraus ergibt sich, dass ...

z tego wynika, że...

5. ergeben:

ergeben (sich herausstellen) (Schwierigkeit)

zaistnieć

ergeben (sich herausstellen) (Schwierigkeit)

pojawiać [f. dk. pojawić] się

es hat sich nichts Neues ergeben

nic nowego się nie wydarzyło

I . erhe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. erheben (hochheben):

erheben Flasche, Waffe

unosić [f. dk. unieść]

er erhob sein Glas

wzniósł swoją szklankę

[hoch] erhobenen Hauptes

z wysoko podniesioną głową

2. erheben (einfordern):

eine Steuer [auf etw B.] erheben

pobierać [f. dk. pobrać] podatek [od czegoś]

für die Veranstaltung wird kein Eintritt erhoben

nie pobiera się żadnej opłaty za wstęp

es wird eine Teilnahmegebühr erhoben

pobierana jest opłata członkowska

3. erheben (vorbringen):

erheben Geschrei, Protest

podnosić [f. dk. podnieść]

erheben Einwände, Forderungen

wysuwać [f. dk. wysunąć]

die Stimme erheben

podnieść głos

er erhob Anklage gegen ihn

wniósł oskarżenie przeciwko niemu

4. erheben (sammeln):

erheben Daten

zbierać [f. dk. zebrać]

II . erhe̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. erheben:

erheben (aufstehen)

podnosić [f. dk. podnieść] się

erheben (hochfliegen) (Flugzeug, Vogel)

wzbijać [f. dk. wzbić] się

sich [von seinem Platz] erheben

wstać [z miejsca]

2. erheben (sich auflehnen):

sich [gegen jdn/etw] erheben

protestować [f. dk. za‑] [przeciwko komuś/czemuś]

3. erheben (aufragen):

sich über etw B. erheben (Turm, Anhöhe)

wznosić się nad czymś

4. erheben (herabblicken auf):

sich über jdn erheben fig

patrzeć [f. dk. po‑] na kogoś z góry fig

5. erheben podn.:

erheben (beginnen) (Sturm)

rozpętywać [f. dk. rozpętać] się

erheben (Geschrei)

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

erheben (Frage)

nasuwać [f. dk. nasunąć] się

erho̱ben CZ. cz. przech., cz. zwr.

erhoben pp von erheben

Zobacz też erheben

I . erhe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. erheben (hochheben):

erheben Flasche, Waffe

unosić [f. dk. unieść]

er erhob sein Glas

wzniósł swoją szklankę

[hoch] erhobenen Hauptes

z wysoko podniesioną głową

2. erheben (einfordern):

eine Steuer [auf etw B.] erheben

pobierać [f. dk. pobrać] podatek [od czegoś]

für die Veranstaltung wird kein Eintritt erhoben

nie pobiera się żadnej opłaty za wstęp

es wird eine Teilnahmegebühr erhoben

pobierana jest opłata członkowska

3. erheben (vorbringen):

erheben Geschrei, Protest

podnosić [f. dk. podnieść]

erheben Einwände, Forderungen

wysuwać [f. dk. wysunąć]

die Stimme erheben

podnieść głos

er erhob Anklage gegen ihn

wniósł oskarżenie przeciwko niemu

4. erheben (sammeln):

erheben Daten

zbierać [f. dk. zebrać]

II . erhe̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. erheben:

erheben (aufstehen)

podnosić [f. dk. podnieść] się

erheben (hochfliegen) (Flugzeug, Vogel)

wzbijać [f. dk. wzbić] się

sich [von seinem Platz] erheben

wstać [z miejsca]

2. erheben (sich auflehnen):

sich [gegen jdn/etw] erheben

protestować [f. dk. za‑] [przeciwko komuś/czemuś]

3. erheben (aufragen):

sich über etw B. erheben (Turm, Anhöhe)

wznosić się nad czymś

4. erheben (herabblicken auf):

sich über jdn erheben fig

patrzeć [f. dk. po‑] na kogoś z góry fig

5. erheben podn.:

erheben (beginnen) (Sturm)

rozpętywać [f. dk. rozpętać] się

erheben (Geschrei)

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

erheben (Frage)

nasuwać [f. dk. nasunąć] się

I . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. nieprzech. (Erde ausheben)

graben

kopać

nach Wasser/Gold/Kohle graben

poszukiwać wody/złota/węgla

II . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. przech. (ausheben)

graben Loch, Grube, Tunnel

drążyć [f. dk. wy‑]

graben Brunnen, Graben

kopać [f. dk. wy‑]

III . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. zwr. fig (sich einprägen)

sich [jdm] ins Gedächtnis graben

utkwić [komuś] w pamięci fig

Gra̱ben <‑s, Gräben> [ˈgraːbən, pl: ˈgrɛːbən] RZ. r.m.

1. Graben:

Graben (Vertiefung)

rów r.m.

Graben (Bewässerungsgraben)

rów r.m. melioracyjny

Graben (Straßengraben)

przydrożny rów r.m.

Graben (Burggraben)

fosa r.ż.

Graben (Orchestergraben)

kanał r.m. orkiestrowy

Graben (Orchestergraben)

podscenie r.n.

2. Graben GEO (Bodensenkung):

Graben

rów r.m.

3. Graben (Schützengraben):

Graben

transzeja r.ż.

tra̱ben [ˈtraːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. traben +haben o sein (im Trab laufen):

traben

biec [f. dk. po‑] kłusem

2. traben +sein pot. (laufen):

irgendwohin traben

biec [f. dk. po‑] gdzieś

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Der Erzähler beschreibt, wie er in die Kirche zu gehen pflegt, um sich heimlich am Anblick eines Mädchen zu erlaben, ohne sie anzusprechen. de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "erlaben" w innych językach

francuski

ich	erlaube
du	erlaubst
er/sie/es	erlaubt
wir	erlauben
ihr	erlaubt
sie	erlauben

Tłumaczenia dla hasła „erlaben“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

I . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯​ˈlaʊbən] CZ. cz. przech.

1. erlauben (gestatten):

2. erlauben (wagen):

3. erlauben (sich leisten):

4. erlauben form (ermöglichen):

II . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯​ˈlaʊbən] CZ. cz. nieprzech. (gestatten)

erle̱ben* CZ. cz. przech.

1. erleben:

2. erleben (durchmachen):

3. erleben (Zeitzeuge sein von):

4. erleben (kennen lernen, mit ansehen):

I . erha̱ben [ɛɐ̯​ˈhaːbən] PRZYM.

1. erhaben (feierlich stimmend):

2. erhaben (überlegen):

3. erhaben (erhöht):

II . erha̱ben [ɛɐ̯​ˈhaːbən] PRZYSŁ.

1. erhaben (zweifelsfrei):

2. erhaben (überlegen):

erle̱gen1 [ɛɐ̯​ˈleːgən] CZ. cz. przech.

erlegen pp von erliegen

Zobacz też erliegen

erli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein (überwältigt werden)

erle̱sen PRZYM.

erlö̱sen* CZ. cz. przech.

1. erlösen (befreien):

2. erlösen REL.:

3. erlösen alt HAND. (einnehmen):

I . la̱ben [ˈlaːbən] CZ. cz. przech. podn. (erfrischen, stärken)

II . la̱ben [ˈlaːbən] CZ. cz. zwr.

I . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. przech.

1. erben (das Erbe antreten):

2. erben żart. pot. (geschenkt bekommen):

II . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. (als Erbe fungieren)

erbe̱ben* [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

I . erge̱ben1 CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

ergeben pp von ergeben

II . erge̱ben1 PRZYM.

1. ergeben Gesicht, Blick:

2. ergeben (treu):

Zobacz też ergeben

I . erge̱ben*2 CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

1. ergeben (zum Ergebnis haben):

2. ergeben (einbringen):

3. ergeben a. MATH:

II . erge̱ben*2 CZ. cz. zwr. irr

1. ergeben WOJSK.:

2. ergeben (sich fügen):

3. ergeben (sich hingeben):

4. ergeben (folgen):

5. ergeben:

I . erhe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. erheben (hochheben):

2. erheben (einfordern):

3. erheben (vorbringen):

4. erheben (sammeln):

II . erhe̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. erheben:

2. erheben (sich auflehnen):

3. erheben (aufragen):

4. erheben (herabblicken auf):

5. erheben podn.:

erho̱ben CZ. cz. przech., cz. zwr.

erhoben pp von erheben

Zobacz też erheben

I . erhe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. erheben (hochheben):

2. erheben (einfordern):

3. erheben (vorbringen):

4. erheben (sammeln):

II . erhe̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. erheben:

2. erheben (sich auflehnen):

3. erheben (aufragen):

4. erheben (herabblicken auf):

5. erheben podn.:

I . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. nieprzech. (Erde ausheben)

II . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. przech. (ausheben)

III . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] CZ. cz. zwr. fig (sich einprägen)

Gra̱ben <‑s, Gräben> [ˈgraːbən, pl: ˈgrɛːbən] RZ. r.m.

I . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯ˈlaʊbən] CZ. cz. przech.

II . erla̱u̱ben* [ɛɐ̯ˈlaʊbən] CZ. cz. nieprzech. (gestatten)

I . erha̱ben [ɛɐ̯ˈhaːbən] PRZYM.

II . erha̱ben [ɛɐ̯ˈhaːbən] PRZYSŁ.

erle̱gen¹ [ɛɐ̯ˈleːgən] CZ. cz. przech.

I . erge̱ben¹ CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

II . erge̱ben¹ PRZYM.

I . erge̱ben*² CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

II . erge̱ben*² CZ. cz. zwr. irr