Tłumaczenia dla hasła „klarlegen“ w niemiecko » polski słowniku

da̱r|legen [ˈdaːɐ̯leːgən] CZ. cz. przech.

darlegen (erklären) Sachverhalt

objaśniać [f. dk. objaśnić]

darlegen (erklären) Sachverhalt

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

darlegen Plan, Argumente

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

darlegen (detailliert) Bitte, Gründe

wykładać [f. dk. wyłożyć]

darlegen (detailliert) Bitte, Gründe

wyłuszczać [f. dk. wyłuszczyć ]podn.

seine Gründe kurz darlegen

podawać [f. dk. podać] krótko swoje powody

könnten Sie Ihre Gründe im Einzelnen darlegen?

mógłby pan/mogłaby pani wyłożyć szczegółowo swoje powody?

kla̱r|sehenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr

klarsehen → klar

Zobacz też klar

I . kla̱r [klaːɐ̯] PRZYM.

1. klar (durchsichtig, ungetrübt):

klar Wasser, Himmel

przejrzysty

klare Sicht haben

mieć dobrą widoczność

in einer klaren Nacht

w jasną noc

ein klarer Schnaps

wódka r.ż. czysta

ein klarer Schnaps

czysta r.ż. pot.

2. klar (deutlich, eindeutig):

klar Stimme, Aussprache

wyraźny

klar Benachteiligung, Ergebnis

ewidentny

klar Vorsprung

wyraźny

ein klarer Sieg

ewidentne zwycięstwo r.n.

ein klarer Vorteil/Nachteil

ewidentna zaleta r.ż. /wada r.ż.

ein klarer Fall von ...

ewidentny przypadek r.m. ...

klare Umrisse

wyraźne zarysy r.m. l.mn.

klare Konturen

wyraźne kontury r.m. l.mn.

3. klar (verständlich):

eine klare Frage

jasne pytanie r.n.

eine klare Antwort

jasna odpowiedź r.ż.

alles klar?/!

wszystko jasne?/!

na klar!

no jasne! pot.

das ist doch klar!

to przecież jasne!

aber klar doch!

ależ jasne!

das ist klar wie Kloßbrühe żart. pot.

[to jest] jasne jak słońce r.n. pot.

4. klar (bewusst):

jdm ist etw klar

ktoś zdaje sobie sprawę z czegoś

jdm wird etw klar

ktoś uświadamia sobie coś

jdm wird etw klar

coś staje się dla kogoś jasne

sich über seine Gefühle/Fehler klar werden

uświadamiać [f. dk. uświadomić] sobie swoje uczucia/błędy

sich darüber klar werden, dass ...

uświadomić sobie, że...

du musst dir darüber klar werden, ob/dass ...

musisz sobie uświadomić, czy/że...

langsam wird mir klar, wie ...

powoli uświadamiam sobie, jak...

mir ist nicht klar, wie ...

nie mogę zrozumieć, jak...

jetzt wird [o. ist] mir alles klar!

teraz rozumiem [lub wszystko jasne] !

sich C. über etw im Klaren sein

zdawać [f. dk. zdać] sobie jasno sprawę z czegoś

5. klar (vernünftig):

klar

rozsądnie

keinen klaren Gedanken fassen können

nie móc trzeźwo myśleć

einen klaren Kopf behalten

nie tracić [f. dk. s‑] głowy

6. klar (bereit):

klar

gotów

klar zur Landung

gotów do lądowania

II . kla̱r [klaːɐ̯] PRZYSŁ.

1. klar (deutlich):

klar erkennen, hervortreten

wyraźnie

[in etw C.] klar sehen pot.

zrozumieć [lub przejrzeć] coś

klar denkend

trzeźwo myślący

wir waren klar im Nachteil

byliśmy w wyraźnie niekorzystnej sytuacji

es war klar erkennbar, dass er log

było jasne, że [on] kłamał

etw klar und deutlich sagen

mówić [f. dk. powiedzieć] coś jasno i wyraźnie

klar Schiff machen pot.

robić [f. dk. z‑] porządek

klar Schiff machen pot.

porządkować [f. dk. u‑]

2. klar pot. (bewusst):

jdm etw klar machen

tłumaczyć [f. dk. wy‑ ][lub uświadomić] komuś coś

jdm klar machen, dass/wie ...

tłumaczyć [f. dk. wy‑] komuś, że/jak...

sich C. etw klar machen

uświadamiać [f. dk. uświadomić] sobie coś

sich C. klar machen, dass/wo ...

uświadomić sobie, że/gdzie...

kla̱r|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein pot.

klargehen

być dobrze załatwionym

klargehen

udać się

ist mit der Prüfung alles klargegangen?

wszystko w porządku z egzaminem?

zerle̱gen* CZ. cz. przech.

1. zerlegen (auseinander legen):

zerlegen Maschine, Schrank

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

zerlegen Maschine, Schrank

rozmontowywać [f. dk. rozmontować]

zerlegen Maschine, Schrank

demontować

sie hat das Gerät in seine Einzelteile zerlegt

rozłożyła urządzenie na części pierwsze

2. zerlegen (tranchieren):

zerlegen Gans, Braten

rozkrajać [f. dk. rozkroić]

zerlegen Wild

ćwiartować [f. dk. po‑ ]pot.

zerlegen Fleisch

kroić [f. dk. po‑] na kawałki

3. zerlegen CHEM.:

zerlegen

poddawać [f. dk. poddać] rozkładowi

4. zerlegen JĘZ.:

zerlegen

dokonywać [f. dk. dokonać] rozbioru [zdania]

5. zerlegen INF.:

zerlegen

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

zerlegen

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

Daten in Blöcke zerlegen

rozdzielić dane na bloki

I . verle̱gen¹ PRZYM. PRZYM.

verlegen (beschämt) Mensch

zmieszany

verlegen (unsicher) Person, Blick, Lächeln

zakłopotany

verlegen (verklemmt) Schweigen

kłopotliwy

(schüchtern) verlegen werden

zmieszać się

zwroty:

er ist stets um Geld verlegen

on wiecznie nie ma pieniędzy

die ist nie um eine Ausrede verlegen

ona zawsze ma jakąś wymówkę

II . verle̱gen¹ PRZYM. PRZYSŁ.

verlegen dastehen, sagen, sehen:

verlegen

z zakłopotaniem [lub zażenowaniem]

verlegen zu Boden sehen

spoglądać z zakłopotaniem w podłogę

vo̱r|legen CZ. cz. przech.

1. vorlegen (einreichen):

vorlegen Ausweis, Gesetzentwurf

składać [f. dk. złożyć]

vorlegen Speise podn.

podawać [f. dk. podać]

jdm etw vorlegen

przedstawiać [f. dk. przedstawić] komuś coś

ein Gutachten zur Prüfung vorlegen

przedkładać [f. dk. przedłożyć] ekspertyzę do sprawdzenia

etw zur Unterschrift vorlegen

przedłożyć coś do podpisu

2. vorlegen (anbringen):

vorlegen Kette, Riegel

zakładać [f. dk. założyć]

3. vorlegen (der Öffentlichkeit zeigen):

vorlegen Buch

publikować [f. dk. o‑]

4. vorlegen (ganz schnell sein):

ein scharfes Tempo vorlegen

narzucać [f. dk. narzucić] szybkie tempo

5. vorlegen SPORT:

vorlegen

wykonywać [f. dk. wykonać] podanie

I . überle̱gen¹ [--​ˈ--] PRZYM.

1. überlegen (übertreffend):

überlegen Kraft, Mannschaft

przeważający

überlegen Sieg

zdecydowany

jdm [in/an etw C.] überlegen sein

górować nad kimś czymś

jdm an Intelligenz überlegen sein

przewyższać [f. dk. przewyższyć] kogoś inteligencją

2. überlegen (herablassend):

überlegen Miene

wyniosły

II . überle̱gen¹ [--​ˈ--] PRZYSŁ.

1. überlegen (eindeutig):

überlegen siegen

zdecydowanie

2. überlegen (herablassend):

überlegen lächeln, grinsen

wyniośle

überlegen lächeln, grinsen

z wyższością

que̱r|legenst. pis. CZ. cz. zwr.

Zobacz też quer

que̱r [kveːɐ̯] PRZYSŁ.

1. quer (rechwinklig, schräg):

quer

w poprzek

quer zur Straße verlaufen (Bahnlinie)

przebiegać w poprzek ulicy

die Straße verläuft quer zur Hauptstraße

droga r.ż. przebiega w poprzek głównej ulicy

die Linien verlaufen quer zueinander

linie r.ż. l.mn. przebiegają w poprzek siebie

das Auto stand quer auf der Straße

samochód r.m. stał w poprzek ulicy

ein Baum lag quer über dem Weg

drzewo r.n. leżało w poprzek drogi

kreuz und quer

wzdłuż i wszerz

quer gestreift

w poziome paski

quer über [o. durch] ...

[na przełaj] przez...

quer über die Straße gehen

przechodzić [f. dk. przejść] przez ulicę

quer durch den Wald gehen

iść [f. dk. pójść] na przełaj przez las

eine Übersicht quer durch alle Bevölkerungsschichten fig

przegląd r.m. przez wszystkie warstwy społeczne

2. quer fig pot. (verquer):

heute geht mir alles quer!

dziś wszystko idzie mi na opak! pot.

quer schießen

bruździć fig

quer einsteigen (Kariere im fremden Bereich machen)

robić karierę w nowym zawodzie

quer einsteigen (während eines Kurses dazustoßen)

dołączać [f. dk. dołączyć] w trakcie [trwania czegoś]

im Laufe des Schuljahres quer einsteigen

dołączyć w trakcie trwania roku szkolnego

jdm quer gehen pot.

nie pasować komuś

das wird ihr quer gehen!

to jej nie będzie pasować!

sich [bei etw] quer legen [o. stellen]

sprzeciwiać [f. dk. sprzeciwić] się [czemuś]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Erst nachdem er die rechtlichen Grundlagen klarlegt, die er von seinem Onkel, „mitbekommen“ hat, willigt man ein.

de.wikipedia.org

Aus berufenem Mund diverser Beteiligter wird im Roman allerdings auch die tatsächliche Abstammung der Kinder klargelegt, wonach sie tatsächlich Tante und Neffe sind.

de.wikipedia.org

Ihnen wurden die bestehenden Verhältnisse klargelegt und der Entschluss mitgeteilt, bis aufs äußerste durchhalten zu wollen.

de.wikipedia.org