niemiecko » polski

I . konka̱v [kɔn​ˈkaːf, kɔŋ-] PRZYM.

konkav Linse:

II . konka̱v [kɔn​ˈkaːf, kɔŋ-] PRZYSŁ.

konkav schleifen:

Ko̱nen RZ.

Konen l.mn. od Konus

Zobacz też Konus

Ko̱nus <‑, ‑se [o. Konen]> [ˈkoːnʊs] RZ. r.m. MATH

stożek r.m.

I . kọntern [ˈkɔntɐn] CZ. cz. przech.

1. kontern SPORT (zurückschlagen):

kontrować [f. dk. s‑]

2. kontern TECHNOL. (gegensinnig aufschrauben):

3. kontern DRUK. (spiegelbildlich abbilden):

II . kọntern [ˈkɔntɐn] CZ. cz. nieprzech. (zurückweisen)

obenạn [ˈoːbən​ˈʔan] PRZYSŁ.

II . kọ̈nnen2 <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. nieprzech.

kọnnte [ˈkɔntə] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

konnte cz. prz. von können

Zobacz też können , können

kọ̈nnen1 <kann, konnte, können> [ˈkœnən] CZ. cz. przech. +modal

2. können (eine Fertigkeit haben):

I . konfu̱s [kɔn​ˈfuːs] PRZYM.

II . konfu̱s [kɔn​ˈfuːs] PRZYSŁ.

2. konfus (verworren):

II . kọntra [ˈkɔntra] PRZYSŁ. (dagegen)

I . konvẹx [kɔn​ˈvɛks] PRZYM. PHYS

II . konvẹx [kɔn​ˈvɛks] PRZYSŁ. PHYS

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski