Tłumaczenia dla hasła „vmiben“ w niemiecko » polski słowniku

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] CZ. cz. przech.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [f. dk. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [f. dk. wytrzeć] do sucha

sich C. die Augen reiben a. fig

przecierać [f. dk. przetrzeć] oczy a. fig

sich C. die Hände reiben a. fig

zacierać [f. dk. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich C.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [f. dk. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [f. dk. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [f. dk. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [f. dk. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich C. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [f. dk. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [f. dk. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty r.m. l.mn. obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] CZ. cz. zwr.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [f. dk. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [f. dk. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [f. dk. natknąć]

Zobacz też gerieben

I . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gerieben pp von reiben

II . geri̱e̱ben [gə​ˈriːbən] PRZYM. pot.

gerieben Bursche:

gerieben

szczwany pot.

le̱i̱ben [ˈlaɪbən] CZ. cz. nieprzech.

... wie er/sie leibt und lebt

...w całej swej okazałości

I . blei̱ben <bleibt, blieb, geblieben> [ˈblaɪbən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. bleiben (verweilen):

bleiben

zostawać [f. dk. zostać]

bleiben

pozostawać [f. dk. pozostać]

[zu Hause/bei jdm/im Büro] bleiben

[po]zostać w domu/u kogoś/w biurze

ich werde heute im Bett liegen bleiben

zostanę dziś w łóżku

sie möchten unter sich bleiben

chcieliby zostać sami

wo bleibst du so lange?

gdzie się podziewasz tak długo?

bleiben Sie am Apparat!

proszę zostać przy telefonie!

bleib doch noch ein bisschen!

no zostań jeszcze troszkę!

das bleibt unter uns fig

to pozostanie między nami

2. bleiben (andauern, sich nicht ändern):

gleich bleiben

nie zmieniać [f. dk. zmienić] się

es soll regnerisch bleiben

ma nadal padać

wenn das Wetter so bleibt ...

jeśli ta pogoda r.ż. się utrzyma...

hier ist alles beim Alten geblieben

tu jest wszystko po staremu

er ist derselbe geblieben

on jest wciąż taki sam [lub nie zmienił się]

er ist und bleibt ein Ganove

on jest i pozostanie bandytą

offen bleiben (Tür, Fenster)

pozostawać [f. dk. pozostać] otwartym

offen bleiben (Frage)

pozostać nierozstrzygniętym

die Frage blieb unbeantwortet

pytanie r.n. pozostało bez odpowiedzi

der Satz bleibt jetzt so stehen

to zdanie r.n. pozostanie w takiej postaci

bleiben Sie doch sitzen!

niech pan/pani siedzi!

am Leben bleiben

pozostać przy życiu pot.

3. bleiben (verharren):

bei einer Marke bleiben

zostać przy jednej marce

es bleibt bei meiner Entscheidung

będzie jak zadecydowałem

er bleibt bei seiner Behauptung, dass ...

on obstaje przy swoim twierdzeniu, że...

das bleibt sich gleich

na jedno wychodzi

4. bleiben (zurückbleiben):

liegen bleiben (Gegenstände)

zostać

(vergessen werden) im Zug liegen bleiben

zostać w pociągu

bei der Veranstaltung sind mehrere Regenschirme liegen geblieben

na imprezie pozostawiono wiele parasoli

wo ist meine Brille geblieben?

gdzie się podziały moje okulary l.mn. ?

etw bleiben lassen pot.

dać czemuś spokój

das Rauchen bleiben lassen pot.

rzucić palenie

5. bleiben (übrig bleiben):

stehen bleiben (Getränk, Essen)

zostać

drei Fehler sind stehen geblieben

zostały trzy błędy r.m. l.mn.

mir bleibt keine andere Wahl

nie mam innego wyboru

liegen bleiben (nicht verkauft werden) (Ware)

nie zostać sprzedanym

liegen bleiben (nicht erledigt werden) (Arbeit)

nie zostać wykonanym

etwas Wissen von der Schule ist mir noch hängen geblieben

jeszcze coś mi zostało w głowie z dawnej szkolnej wiedzy

6. bleiben fig pot. (lasten):

[an jdm] hängen bleiben (Verdacht)

ciążyć [na kimś]

alles bleibt an mir hängen

wszystko spada na mnie [lub jest na mojej głowie] fig

7. bleiben (festsitzen):

kleben bleiben

przykleić się

hängen bleiben (sich verhaken)

zahaczyć się

er ist mit der Hose an einem Haken hängen geblieben

zahaczył się spodniami o hak

wir sind in der Kneipe bis zur Mitternacht hängen geblieben fig pot.

zasiedzieliśmy się w knajpie aż do północy pot.

der Schüler wird dieses Jahr hängen [o. sitzen] bleiben fig pot.

ten uczeń r.m. pozostanie na drugi rok w tej samej klasie

8. bleiben (nicht vorankommen):

liegen bleiben (Fahrzeug)

nie ruszyć

mit einer Panne liegen bleiben

utknąć z powodu awarii

stecken bleiben (Fahrer, Fahrzeug)

utknąć

stehen bleiben (Person, Fahrzeug)

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać] się

die Uhr ist stehen geblieben

zegarek r.m. stanął

bleiben Sie sofort stehen!

niech pan/pani się natychmiast zatrzyma!

wo waren wir stehen geblieben?

na czym to stanęliśmy?

9. bleiben pot. (unterkommen):

wo sollen die Leute alle bleiben?

gdzież mają się podziać wszyscy ci ludzie r.m. l.mn. ? pot.

sieh zu, wo du bleibst!

uważaj, z kim się zadajesz! pot.

II . blei̱ben <bleibt, blieb, geblieben> [ˈblaɪbən] CZ. bezosob. +sein

es bleibt zu hoffen, dass ...

pozostaje mieć nadzieję, że...

es bleibt abzuwarten

należy odczekać

es bleibt mir nichts weiter zu tun, als ...

nie pozostaje mi nic innego [do zrobienia], jak...

es bleibt dabei, dass ...

zostało ustalone [lub uzgodnione] , że...

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. przech.

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [f. dk. rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [f. dk. napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

prowadzić

Spionage treiben

zajmować się

Missbrauch mit etw C. treiben

nadużywać [f. dk. nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug pot.

on robi tylko głupoty

4. treiben BOT.:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [f. dk. puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [f. dk. wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

treiben

skłaniać

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben SPORT:

treiben

uprawiać

7. treiben (hineinschlagen):

treiben

wbijać [f. dk. wbić]

treiben Tunnel

drążyć [f. dk. wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

zwroty:

es zu toll treiben pot.

posuwać [f. dk. posunąć] się za daleko pot.

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] pot.

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [f. dk. po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT. (Pflanze):

treiben

puszczać [f. dk. puścić] pąki

3. treiben +haben pot.:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [f. dk. po‑] moczopędnie

zwroty:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

Tre̱i̱ben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

1. Treiben:

Treiben (auf der Straße)

ruch r.m.

Treiben (Belebtheit)

ożywienie r.n.

Treiben (von Kindern)

wybryki r.m. l.mn.

2. Treiben pej. (Machenschaften):

Treiben

matactwa ntpl pej.

Treiben

kombinacje r.ż. l.mn. a. pej.