Tłumaczenia dla hasła „zueinanderstrebend“ w niemiecko » polski słowniku

auseinạnder|strebenst. pis. CZ. cz. nieprzech. +sein

auseinanderstreben → auseinander

Zobacz też auseinander

auseinạnder [aʊsaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. auseinander (räumlich entfernt):

weit auseinander liegen (Ortschaften)

leżeć z dala od siebie

2. auseinander (zeitlich entfernt):

drei Jahre auseinander sein (Personen)

spędzić trzy lata z dala od siebie

[zeitlich] weit auseinander liegen (Ereignisse)

wydarzyć się w dużym odstępie czasu

3. auseinander (entzwei, getrennt):

auseinander gehen (sich trennen)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

auseinander gehen (sich verzweigen)

rozgałęziać [f. dk. rozgałęzić] się

auseinander gehen (Meinungen)

różnić się

auseinander gehen pot. (kaputtgehen)

rozlatywać [f. dk. rozlecieć] się

auseinander gehen pot. (dick werden)

roztyć się

auseinander fallen (Schuhe)

rozlatywać [f. dk. rozlecieć] się

seine Familie fällt auseinander

jego rodzina r.ż. się rozpada

auseinander laufen (Farben)

zlewać [f. dk. zlać] się

auseinander laufen (Eis, Käse)

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić] się

auseinander laufen (Menschen)

rozbiegać [f. dk. rozbiec] się

auseinander laufen (Meinungen)

różnić się

auseinander brechen (kaputtmachen)

połamać

auseinander brechen (kaputtgehen)

rozlatywać [f. dk. rozlecieć] się

auseinander brechen (kaputtgehen)

partia r.ż. się rozpadła

auseinander bringen pot. (trennen)

rozdzielić

auseinander bringen (entzweien)

poróżnić

auseinander bekommen

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

die Teile sind nicht mehr auseinander zu bekommen

tych części nie można już rozdzielić

auseinander dividieren

podzielić

auseinander dividieren

skłócić

die beiden lassen sich von keinem auseinander dividieren

tych dwoje nie pozwoli się nikomu skłócić

auseinander falten

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

auseinander halten

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

auseinander biegen

rozginać [f. dk. rozgiąć]

auseinander machen pot. (zerlegen)

rozmontowywać [f. dk. rozmontować]

auseinander machen (auseinander falten) Zeitung

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

auseinander machen (spreizen) Beine

rozkraczać [f. dk. rozkraczyć]

auseinander nehmen Motor

demontować [f. dk. z‑]

auseinander nehmen Radio

rozkładać [f. dk. rozłożyć] na części

auseinander nehmen pot. (besiegen)

pokonać

auseinander sein pot. (Paar)

rozejść się

die beiden sind ein Jahr auseinander

tych dwoje różni się wiekiem o rok

auseinander setzen (erklären)

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

sich mit etw auseinander setzen (sich beschäftigen)

zajmować się czymś

sich mit etw auseinander setzen (sich beschäftigen)

rozważać [lub roztrząsać] coś

sich mit einer Frage/einem Problem auseinander setzen

roztrząsać zagadnienie/problem

sich mit einem Gedanken auseinander setzen

rozważać myśl

damit muss man sich kritisch auseinander setzen

trzeba to krytycznie rozważyć

sich mit jdm auseinander setzen (streiten)

spierać się z kimś

sich auseinander leben

oddalać [f. dk. oddalić] się od siebie

etw auseinander schreiben

napisać coś oddzielnie

dieses Wort schreibt man auseinander

to słowo pisze się oddzielnie

die Wolken treiben auseinander

chmury r.ż. l.mn. rozwiewają się

auseinander streben (Menschen)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

auseinander streben (Meinungen, Tendenzen)

różnić się

ineinander|schiebenst. pis. CZ. cz. przech. irr

ineinanderschieben → ineinander

Zobacz też ineinander

ineinạnder [ɪn(ʔ)aɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

ineinander

jeden w drugi [lub drugiego]

ineinander

jedna w drugą

ineinander

jedno w drugie

ineinander greifen (Zahnräder)

zazębiać [f. dk. zazębić] się

ineinander übergehen/schieben

przechodzić [f. dk. przejść] /wsuwać [f. dk. wsunąć] jedno w drugie

sich ineinander verlieben

zakochać się w sobie

aneinạnder|stellenst. pis. CZ. cz. przech.

aneinanderstellen → aneinander

Zobacz też aneinander

aneinạnder [--​ˈ--] PRZYSŁ.

1. aneinander (räumlich):

sich aneinander fügen

łączyć [f. dk. po‑] się

aneinander fügen TECHNOL.

łączyć [f. dk. po‑] [ze sobą]

die Dominosteine aneinander fügen

układać [f. dk. ułożyć] domino

Perlen auf einer Schnur aneinander reihen

nawlekać [f. dk. nawlec] korale na sznur

aneinander hängen

zawieszać [f. dk. zawiesić] obok siebie

aneinander grenzen (Länder)

graniczyć ze sobą

aneinander grenzen (Grundstücke)

sąsiadować ze sobą

aneinander halten

porównywać [f. dk. porównać] ze sobą

sich aneinander schmiegen

przytulać [f. dk. przytulić ][lub tulić] się do siebie

vor Kälte schmiegten sich die Kinder eng aneinander

z zimna dzieci ntpl tuliły się do siebie

aneinander stellen

stawiać [f. dk. postawić] obok siebie

die Regale wurden alle aneinander gestellt

wszystkie regały ustawiono obok siebie

aneinander stoßen

zderzać [f. dk. zderzyć] się ze sobą

versehentlich stießen sie beim Tanzen aneinander

niechcący zderzyli się ze sobą w tańcu

an dieser Stelle stoßen unser Grundstück und der Fluss aneinander

w tym miejscu nasza działka r.ż. styka się z rzeką

2. aneinander (zeitlich):

sich aneinander reihen

następować [f. dk. nastąpić] po sobie

die Jahre reihten sich aneinander

mijał rok r.m. za rokiem

3. aneinander fig:

mit jdm aneinander geraten (handgreiflich)

wdawać [f. dk. wdać] się z kimś w bójkę

aneinander denken

myśleć [f. dk. po‑] o sobie nawzajem

aneinạnder|stoßenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein

aneinanderstoßen → aneinander

Zobacz też aneinander

aneinạnder [--​ˈ--] PRZYSŁ.

1. aneinander (räumlich):

sich aneinander fügen

łączyć [f. dk. po‑] się

aneinander fügen TECHNOL.

łączyć [f. dk. po‑] [ze sobą]

die Dominosteine aneinander fügen

układać [f. dk. ułożyć] domino

Perlen auf einer Schnur aneinander reihen

nawlekać [f. dk. nawlec] korale na sznur

aneinander hängen

zawieszać [f. dk. zawiesić] obok siebie

aneinander grenzen (Länder)

graniczyć ze sobą

aneinander grenzen (Grundstücke)

sąsiadować ze sobą

aneinander halten

porównywać [f. dk. porównać] ze sobą

sich aneinander schmiegen

przytulać [f. dk. przytulić ][lub tulić] się do siebie

vor Kälte schmiegten sich die Kinder eng aneinander

z zimna dzieci ntpl tuliły się do siebie

aneinander stellen

stawiać [f. dk. postawić] obok siebie

die Regale wurden alle aneinander gestellt

wszystkie regały ustawiono obok siebie

aneinander stoßen

zderzać [f. dk. zderzyć] się ze sobą

versehentlich stießen sie beim Tanzen aneinander

niechcący zderzyli się ze sobą w tańcu

an dieser Stelle stoßen unser Grundstück und der Fluss aneinander

w tym miejscu nasza działka r.ż. styka się z rzeką

2. aneinander (zeitlich):

sich aneinander reihen

następować [f. dk. nastąpić] po sobie

die Jahre reihten sich aneinander

mijał rok r.m. za rokiem

3. aneinander fig:

mit jdm aneinander geraten (handgreiflich)

wdawać [f. dk. wdać] się z kimś w bójkę

aneinander denken

myśleć [f. dk. po‑] o sobie nawzajem

aufeinạnder|stellenst. pis. CZ. cz. przech., cz. zwr.

aufeinanderstellen → aufeinander

Zobacz też aufeinander

aufeinạnder [aʊfaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. aufeinander (räumlich):

aufeinander legen

kłaść [f. dk. położyć] jedno na drugim

zwei Scheiben Brot aufeinander legen

złożyć dwie kromki chleba

soll ich die Bücher aufeinander legen?

[czy] mam położyć książki jedną na drugiej?

aufeinander liegen

leżeć na sobie [lub jedno na drugim]

verschiedene Aktenordner lagen auf dem Schreibtisch aufeinander

różne segregatory r.m. l.mn. leżały na biurku jedne na drugich

aufeinander schichten

układać jedno na drugim

aufeinander stellen

stawiać jedno na drugim

stell bitte die Teller im Geschirrschrank aufeinander!

postaw proszę talerze w kredensie jeden na drugim

sich aufeinander stellen

stanąć jeden na drugim

um eine Menschenpyramide zu bilden, stellten sich die Artisten aufeinander

żeby utworzyć piramidę z ludzi, cyrkowcy r.m. l.mn. stanęli jeden na drugim

[sich] aufeinander häufen

piętrzyć [się] jedno na drugim

2. aufeinander (zeitlich):

aufeinander folgen

następować po sobie

aufeinander folgend

następujący po sobie

aufeinander folgende Ereignisse

wydarzenia następujące po sobie

aufeinander folgende Tage

kolejne dni r.m. l.mn.

an zwei aufeinander folgenden Tagen

w dwa kolejne dni

3. aufeinander (gegen):

aufeinander stoßen (Truppen, Meinungen)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się ze sobą

aufeinander losgehen

atakować [f. dk. za‑] się wzajemnie

aufeinander prallen

zderzać [f. dk. zderzyć ][lub ścierać] się ze sobą

aufeinander treffen

stykać [f. dk. zetknąć ][lub spotykać [f. dk. spotkać ]] się ze sobą

4. aufeinander (gegenseitig):

aufeinander angewiesen sein (Personen)

być zdanym na siebie wzajemnie

aufeinạnder|stoßenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein

aufeinanderstoßen → aufeinander

Zobacz też aufeinander

aufeinạnder [aʊfaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. aufeinander (räumlich):

aufeinander legen

kłaść [f. dk. położyć] jedno na drugim

zwei Scheiben Brot aufeinander legen

złożyć dwie kromki chleba

soll ich die Bücher aufeinander legen?

[czy] mam położyć książki jedną na drugiej?

aufeinander liegen

leżeć na sobie [lub jedno na drugim]

verschiedene Aktenordner lagen auf dem Schreibtisch aufeinander

różne segregatory r.m. l.mn. leżały na biurku jedne na drugich

aufeinander schichten

układać jedno na drugim

aufeinander stellen

stawiać jedno na drugim

stell bitte die Teller im Geschirrschrank aufeinander!

postaw proszę talerze w kredensie jeden na drugim

sich aufeinander stellen

stanąć jeden na drugim

um eine Menschenpyramide zu bilden, stellten sich die Artisten aufeinander

żeby utworzyć piramidę z ludzi, cyrkowcy r.m. l.mn. stanęli jeden na drugim

[sich] aufeinander häufen

piętrzyć [się] jedno na drugim

2. aufeinander (zeitlich):

aufeinander folgen

następować po sobie

aufeinander folgend

następujący po sobie

aufeinander folgende Ereignisse

wydarzenia następujące po sobie

aufeinander folgende Tage

kolejne dni r.m. l.mn.

an zwei aufeinander folgenden Tagen

w dwa kolejne dni

3. aufeinander (gegen):

aufeinander stoßen (Truppen, Meinungen)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się ze sobą

aufeinander losgehen

atakować [f. dk. za‑] się wzajemnie

aufeinander prallen

zderzać [f. dk. zderzyć ][lub ścierać] się ze sobą

aufeinander treffen

stykać [f. dk. zetknąć ][lub spotykać [f. dk. spotkać ]] się ze sobą

4. aufeinander (gegenseitig):

aufeinander angewiesen sein (Personen)

być zdanym na siebie wzajemnie

auseinạnder|lebenst. pis. CZ. cz. zwr.

auseinanderleben → auseinander

Zobacz też auseinander

auseinạnder [aʊsaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. auseinander (räumlich entfernt):

weit auseinander liegen (Ortschaften)

leżeć z dala od siebie

2. auseinander (zeitlich entfernt):

drei Jahre auseinander sein (Personen)

spędzić trzy lata z dala od siebie

[zeitlich] weit auseinander liegen (Ereignisse)

wydarzyć się w dużym odstępie czasu

3. auseinander (entzwei, getrennt):

auseinander gehen (sich trennen)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

auseinander gehen (sich verzweigen)

rozgałęziać [f. dk. rozgałęzić] się

auseinander gehen (Meinungen)

różnić się

auseinander gehen pot. (kaputtgehen)

rozlatywać [f. dk. rozlecieć] się

auseinander gehen pot. (dick werden)

roztyć się

auseinander fallen (Schuhe)

rozlatywać [f. dk. rozlecieć] się

seine Familie fällt auseinander

jego rodzina r.ż. się rozpada

auseinander laufen (Farben)

zlewać [f. dk. zlać] się

auseinander laufen (Eis, Käse)

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić] się

auseinander laufen (Menschen)

rozbiegać [f. dk. rozbiec] się

auseinander laufen (Meinungen)

różnić się

auseinander brechen (kaputtmachen)

połamać

auseinander brechen (kaputtgehen)

rozlatywać [f. dk. rozlecieć] się

auseinander brechen (kaputtgehen)

partia r.ż. się rozpadła

auseinander bringen pot. (trennen)

rozdzielić

auseinander bringen (entzweien)

poróżnić

auseinander bekommen

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

die Teile sind nicht mehr auseinander zu bekommen

tych części nie można już rozdzielić

auseinander dividieren

podzielić

auseinander dividieren

skłócić

die beiden lassen sich von keinem auseinander dividieren

tych dwoje nie pozwoli się nikomu skłócić

auseinander falten

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

auseinander halten

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

auseinander biegen

rozginać [f. dk. rozgiąć]

auseinander machen pot. (zerlegen)

rozmontowywać [f. dk. rozmontować]

auseinander machen (auseinander falten) Zeitung

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

auseinander machen (spreizen) Beine

rozkraczać [f. dk. rozkraczyć]

auseinander nehmen Motor

demontować [f. dk. z‑]

auseinander nehmen Radio

rozkładać [f. dk. rozłożyć] na części

auseinander nehmen pot. (besiegen)

pokonać

auseinander sein pot. (Paar)

rozejść się

die beiden sind ein Jahr auseinander

tych dwoje różni się wiekiem o rok

auseinander setzen (erklären)

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

sich mit etw auseinander setzen (sich beschäftigen)

zajmować się czymś

sich mit etw auseinander setzen (sich beschäftigen)

rozważać [lub roztrząsać] coś

sich mit einer Frage/einem Problem auseinander setzen

roztrząsać zagadnienie/problem

sich mit einem Gedanken auseinander setzen

rozważać myśl

damit muss man sich kritisch auseinander setzen

trzeba to krytycznie rozważyć

sich mit jdm auseinander setzen (streiten)

spierać się z kimś

sich auseinander leben

oddalać [f. dk. oddalić] się od siebie

etw auseinander schreiben

napisać coś oddzielnie

dieses Wort schreibt man auseinander

to słowo pisze się oddzielnie

die Wolken treiben auseinander

chmury r.ż. l.mn. rozwiewają się

auseinander streben (Menschen)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

auseinander streben (Meinungen, Tendenzen)

różnić się

widerstre̱ben* CZ. cz. nieprzech. podn.

es widerstrebt ihm dorthin zu gehen

ma opory, aby tam pójść pot.

es widerstrebt mir, das zu tun

mam opory, aby to zrobić

(sich widersetzen) jdm/etw C. widerstreben

być komuś/czemuś niechętnym

sie ging nur widerstrebend mit

poszła także, ale niechętnie

Widerstre̱ben <‑s, bez l.mn. > [--​ˈ--] RZ. r.n. podn.

Widerstreben

opory l.mn.

mit Widerstreben gehorchen

słuchać się niechętnie

aufeinạnderfolgendst. pis. PRZYM.

aufeinanderfolgend → aufeinander

Zobacz też aufeinander

aufeinạnder [aʊfaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. aufeinander (räumlich):

aufeinander legen

kłaść [f. dk. położyć] jedno na drugim

zwei Scheiben Brot aufeinander legen

złożyć dwie kromki chleba

soll ich die Bücher aufeinander legen?

[czy] mam położyć książki jedną na drugiej?

aufeinander liegen

leżeć na sobie [lub jedno na drugim]

verschiedene Aktenordner lagen auf dem Schreibtisch aufeinander

różne segregatory r.m. l.mn. leżały na biurku jedne na drugich

aufeinander schichten

układać jedno na drugim

aufeinander stellen

stawiać jedno na drugim

stell bitte die Teller im Geschirrschrank aufeinander!

postaw proszę talerze w kredensie jeden na drugim

sich aufeinander stellen

stanąć jeden na drugim

um eine Menschenpyramide zu bilden, stellten sich die Artisten aufeinander

żeby utworzyć piramidę z ludzi, cyrkowcy r.m. l.mn. stanęli jeden na drugim

[sich] aufeinander häufen

piętrzyć [się] jedno na drugim

2. aufeinander (zeitlich):

aufeinander folgen

następować po sobie

aufeinander folgend

następujący po sobie

aufeinander folgende Ereignisse

wydarzenia następujące po sobie

aufeinander folgende Tage

kolejne dni r.m. l.mn.

an zwei aufeinander folgenden Tagen

w dwa kolejne dni

3. aufeinander (gegen):

aufeinander stoßen (Truppen, Meinungen)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się ze sobą

aufeinander losgehen

atakować [f. dk. za‑] się wzajemnie

aufeinander prallen

zderzać [f. dk. zderzyć ][lub ścierać] się ze sobą

aufeinander treffen

stykać [f. dk. zetknąć ][lub spotykać [f. dk. spotkać ]] się ze sobą

4. aufeinander (gegenseitig):

aufeinander angewiesen sein (Personen)

być zdanym na siebie wzajemnie

nebeneinạnder|stehenst. pis. CZ. cz. nieprzech.

nebeneinanderstehen → nebeneinander

Zobacz też nebeneinander

nebeneinạnder [ˈneːbənʔaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. nebeneinander (räumlich):

nebeneinander

obok siebie

nebeneinander sitzen/liegen/stehen

siedzieć/leżeć/stać obok siebie

die Kinder nebeneinander setzen/legen/stellen

posadzić/położyć/postawić dzieci obok siebie

sich nebeneinander setzen/legen/stellen

usiąść/położyć się/stanąć obok siebie

2. nebeneinander (zeitlich):

nebeneinander

razem

nebeneinander

równocześnie

nebeneinander bestehen

istnieć równocześnie

gegeneinạnder|stehenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr

gegeneinanderstehen → gegeneinander

Zobacz też gegeneinander

gegeneinạnder [geːgənʔaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. gegeneinander (einer gegen den anderen):

gegeneinander

przeciwko sobie

gegeneinander spielen (Mannschaften, Sportler)

grać przeciwko sobie

gegeneinander prallen [o. stoßen] (Fahrzeuge, Autoskooter, Kugeln)

zderzać [f. dk. zderzyć] się ze sobą

gegeneinander stehen (einander widersprechen)

zaprzeczać sobie [f. dk. zaprzeczyć]

sie haben etwas gegeneinander pot.

oni mają coś do siebie pot.

2. gegeneinander (nebeneinander):

zwei Fotos gegeneinander halten

porównywać [f. dk. porównać] ze sobą dwie fotografie

Bilder gegeneinander halten

zestawiać [f. dk. zestawić] ze sobą obrazy

Original und Fälschung gegeneinander halten

porównać oryginał z falsyfikatem

nebeneinạnder|stellenst. pis. CZ. cz. przech., cz. zwr.

nebeneinanderstellen → nebeneinander

Zobacz też nebeneinander

nebeneinạnder [ˈneːbənʔaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. nebeneinander (räumlich):

nebeneinander

obok siebie

nebeneinander sitzen/liegen/stehen

siedzieć/leżeć/stać obok siebie

die Kinder nebeneinander setzen/legen/stellen

posadzić/położyć/postawić dzieci obok siebie

sich nebeneinander setzen/legen/stellen

usiąść/położyć się/stanąć obok siebie

2. nebeneinander (zeitlich):

nebeneinander

razem

nebeneinander

równocześnie

nebeneinander bestehen

istnieć równocześnie

hintereinạnder|stehenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr

hintereinanderstehen → hintereinander

Zobacz też hintereinander

hintereinạnder [hɪntɐʔaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. hintereinander (räumlich):

hintereinander fahren

jechać jeden za drugim

hintereinander [her]gehen

iść jeden za drugim

hintereinander stehen

stać jeden za drugim

2. hintereinander (zeitlich):

hintereinander stattfinden

bezpośrednio po sobie

acht Stunden hintereinander arbeiten

pracować osiem godzin bez przerwy

eine PIN dreimal hintereinander falsch eingeben

wprowadzić [lub podać] kolejno trzy razy błędny PIN

gegeneinạnder|stoßenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein

gegeneinanderstoßen → gegeneinander

Zobacz też gegeneinander

gegeneinạnder [geːgənʔaɪ​ˈnandɐ] PRZYSŁ.

1. gegeneinander (einer gegen den anderen):

gegeneinander

przeciwko sobie

gegeneinander spielen (Mannschaften, Sportler)

grać przeciwko sobie

gegeneinander prallen [o. stoßen] (Fahrzeuge, Autoskooter, Kugeln)

zderzać [f. dk. zderzyć] się ze sobą

gegeneinander stehen (einander widersprechen)

zaprzeczać sobie [f. dk. zaprzeczyć]

sie haben etwas gegeneinander pot.

oni mają coś do siebie pot.

2. gegeneinander (nebeneinander):

zwei Fotos gegeneinander halten

porównywać [f. dk. porównać] ze sobą dwie fotografie

Bilder gegeneinander halten

zestawiać [f. dk. zestawić] ze sobą obrazy

Original und Fälschung gegeneinander halten

porównać oryginał z falsyfikatem

a̱u̱fstrebend PRZYM.

aufstrebend

wznoszący się

erstre̱ben* CZ. cz. przech. podn.

etw erstreben Macht, Reichtum

dążyć do czegoś

etw erstreben Ansehen

zabiegać [lub starać się] o coś

zueinander PRZYSŁ.

Hasło od użytkownika

zueinander stehen

wpływać na siebie wzajemnie

in Konkurrenz zueinander stehen

konkurować ze sobą