polsko » niemiecki

postkomunista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [postkomuɲista] RZ. r.m. (r.ż.) POLIT.

postkomunista (-tka)
Postkommunist(in) r.m. (r.ż.)

postkomuna <D. ‑ny, bez l.mn. > [postkomuna] RZ. r.ż. pej. pot.

1. postkomuna (postkomuniści):

Exkommunisten r.m. l.mn.
Rote r.m. l.mn.

2. postkomuna → postkomunizm

Zobacz też postkomunizm

postkomunizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [postkomuɲism] RZ. r.m. POLIT.

postroić [postroitɕ]

postroić f. dk. od stroić

Zobacz też stroić

I . stroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [stroitɕ] CZ. cz. przech.

1. stroić podn. (ubierać):

2. stroić podn. (ozdabiać):

3. stroić t. MUZ. (zmieniać częstotliwość):

II . stroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [stroitɕ] CZ. cz. nieprzech. podn. (być ozdobą)

III . stroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [stroitɕ] CZ. cz. zwr. podn. (ubierać się)

postkolonialny [postkoloɲalnɨ] PRZYM. POLIT.

postkolonializm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [postkoloɲalism] RZ. r.m. POLIT.

postkomunizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [postkomuɲism] RZ. r.m. POLIT.

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić f. dk. od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

2. postawić (wczuć się):

Zobacz też stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] CZ. cz. przech.

3. stawiać (wznosić):

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stawiać < f. dk. stawić> st. urz. (zgłaszać się):

2. stawiać pot. (przeciwstawiać się):

postękać [posteŋkatɕ]

postękać f. dk. od stękać

Zobacz też stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. stękać < f. dk. za‑> (wzdychać, jęczeć):

2. stękać tylko ndk. (dukać):

3. stękać tylko ndk. pot. (narzekać):

postrzał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [postʃaw] RZ. r.m.

1. postrzał (rana):

2. postrzał MED.:

Lumbago r.ż.
Hexenschuss r.m. pot.

postukać [postukatɕ]

postukać f. dk. od stukać

Zobacz też stukać

I . stukać <‑ka f. dk. stuknąć> [stukatɕ] CZ. cz. nieprzech.

stukać (pukać, uderzać):

II . stukać <‑ka f. dk. stuknąć> [stukatɕ] CZ. cz. zwr.

1. stukać zwykle cz. ndk. (uderzyć się wzajemnie):

2. stukać (wznosić toast):

3. stukać (uderzyć się):

postulat <D. ‑u, ‑y> [postulat] RZ. r.m.

2. postulat MAT.:

Axiom r.n.

postarzać <‑rza; f. dk. postarzyć> [postaʒatɕ] CZ. cz. przech.

I . postojowy [postojovɨ] PRZYM.

II . postojowy <D. ‑wego, l.mn. ‑wi> [postojovɨ] RZ. r.n. odm. jak przym.

postradać <‑da> [postradatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

postradać majątek:

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać f. dk. od strącać

Zobacz też strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

2. strącać (zestrzelić):

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. CHEM.

postronek <D. ‑nka, l.mn. ‑nki> [postronek] RZ. r.m. podn.

postronny [postronnɨ] PRZYM. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski