W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „spullen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

spu̱len: czasownik przechodni
spü̱len: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
spu̱ken: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik
spu̱ren: czasownik nieprzechodni
spu̱ten: czasownik zwrotny
spụcken: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
spụrten: czasownik nieprzechodni
spi̱e̱len: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
pu̱len: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
Spu̱le: rzeczownik
spü̱ren: czasownik przechodni
Spunten: rzeczownik
hụ̈llen: czasownik przechodni
fụ̈llen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
Fụ̈llen: rzeczownik
spu̱rlos: przymiotnik i przysłówek
brụ̈llen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
knụ̈llen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Pụlle: rzeczownik
fạ̈llen: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: spulen , pulen , spielen , spurten , spucken , sputen , spuren , spuken , spülen , fällen , Pulle , knüllen , brüllen , spurlos , Füllen , füllen , hüllen , Spunten , spüren i Spule

spu̱len [ˈʃpuːlən] CZ. cz. przech.

spulen Film:

przewijać [f. dk. przewinąć]

I . spü̱len [ˈʃpyːlən] CZ. cz. nieprzech.

1. spülen poł. niem.:

spülen (abwaschen)

myć [f. dk. u‑] naczynia

spülen (abwaschen)

zmywać [f. dk. zmyć]

spülen (Waschmaschine)

du spülst, ich trockne ab

ty zmywasz, ja wycieram

2. spülen (die Toilettenspülung betätigen):

spłukiwać [f. dk. spłukać]

II . spü̱len [ˈʃpyːlən] CZ. cz. przech.

1. spülen (abspülen):

opłukiwać [f. dk. opłukać]

spłukiwać [f. dk. spłukać]

spülen Wäsche, Mund, Wunde

przepłukiwać [f. dk. przepłukać]

2. spülen (schwemmen):

etw ans Ufer spülen

wyrzucić coś na brzeg

eine Leiche wurde an Land gespült

zwłoki l.mn. zostały wyrzucone na ląd [lub brzeg]

3. spülen (klar spülen):

spülen Geschirr

wypłukiwać [f. dk. wypłukać]

4. spülen (gießen):

Chemieabwässer in einen Fluss spülen

wylewać odpady chemiczne do morza

I . spu̱ken [ˈʃpuːkən] CZ. cz. nieprzech. fig

in den Köpfen der Menschen spuken (Vorstellung, Aberglaube)

być zakorzenionym w umysłach ludzi

II . spu̱ken [ˈʃpuːkən] CZ. bezosob.

spuken (geistern):

hier/in diesem Haus spukt es

tutaj/w tym domu straszy

zwroty:

bei jdm spukt es [im Kopf] pot.

ktoś jest niespełna rozumu pot.

spu̱ren [ˈʃpuːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. spuren (eine Spur machen):

2. spuren pot. (gehorchen):

[bei jdm] spuren

słuchać [f. dk. po‑] [kogoś] pot.

spu̱ten [ˈʃpuːtən] CZ. cz. zwr. REG

wir müssen uns sputen

musimy się spieszyć

I . spụcken [ˈʃpʊkən] CZ. cz. nieprzech.

1. spucken (ausspucken):

[nach jdm/etw] spucken

pluć [lub splunąć] [na kogoś/coś]

[nach jdm/etw] spucken (bespucken)

opluć [kogoś/coś]

jdm ins Gesichtspucken

pluć [f. dk. na‑] komuś w twarz

in die Hände spucken fig pot.

zabierać się [ochoczo] do roboty pot.

2. spucken REG (sich übergeben):

zwracać [f. dk. zwrócić ]pot.

3. spucken pot. (zurückweisen):

auf jdn/etw spucken

kichać na kogoś/coś pot.

II . spụcken [ˈʃpʊkən] CZ. cz. przech.

wypluwać [f. dk. wypluć]

spụrten [ˈʃpʊrtən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein SPORT

I . spi̱e̱len [ˈʃpiːlən] CZ. cz. przech.

1. spielen:

spielen a. MUS, SPORT, THEAT

grać [f. dk. za‑]

Schach/Fußball/Roulette/Karten/Lotto spielen

grać [f. dk. za‑] w szachy/w piłkę nożną/ruletkę/karty/lotka

Marsch/Klavier spielen

grać [f. dk. za‑] marsza/na fortepianie

spielst du Schach?

grasz w szachy?

eine Platte spielen pot.

puścić płytę pot.

2. spielen (darstellen):

spielen Person, Rolle

grać [f. dk. za‑]

spielen Person, Rolle

odgrywać [f. dk. odegrać]

wer hat den Hamlet gespielt?

kto zagrał Hamleta?

was wird hier gespielt? fig pot.

co tu jest grane? fig pot.

3. spielen (vortäuschen):

den Clown/Beleidigten spielen

udawać klowna/obrażonego

er spielt den Unschuldigen

[on] udaje niewinnego

zwroty:

er ließ seine Beziehungen spielen

[on] uruchomił swoje kontakty

II . spi̱e̱len [ˈʃpiːlən] CZ. cz. nieprzech.

1. spielen (sich zum Vergnügen betätigen):

[Verstecken/mit einer Puppe/im Sandkasten/miteinander] spielen (Kinder)

bawić [f. dk. po‑] się [w chowanego/lalką/w piaskownicy/ze sobą]

mit dem Gedanken spielen

bić się z myślami

2. spielen (spielen, darstellerisch tätig sein):

grać [f. dk. za‑]

3. spielen (an einem Glücksspiel teilnehmen):

er spielt um hohe Summen

on gra o duże sumy

auf Sieg spielen

grać o zwycięstwo

4. spielen (als Szenario haben):

im Mittelalter spielen

rozgrywać [f. dk. rozegrać] się w średniowieczu

5. spielen SPORT:

[gegen jdn] spielen

grać [f. dk. za‑] [przeciwko komuś]

wir haben 1:1 gespielt

wir spielen morgen in Köln gegen Aachen

[my] jutro gramy w Kolonii przeciwko drużynie z Akwizgranu

6. spielen:

spielen (eingeschaltet sein) (Radio)

grać

spielen (Plattenspieler)

7. spielen (nicht ernst nehmen):

mit jdm/der Liebe spielen

igrać z kimś/miłością

mit dem Feuer spielen

igrać z ogniem fig

8. spielen:

spielen (von einem Farbton in einen anderen übergehen) (Farben)

grać

spielen (von einem Farbton in einen anderen übergehen) (Farben)

9. spielen (herumspielen):

sie spielte mit [o. an] ihrer Kette

[ona] bawiła się łańcuszkiem

III . spi̱e̱len [ˈʃpiːlən] CZ. cz. zwr.

1. spielen:

sich warm spielen

rozgrzać się [poprzez zabawę/grę]

sich müde spielen

zmęczyć się [bawiąc się/grając]

2. spielen (etwas leisten):

er hat sich bei der Roulette um sein ganzes Geld gespielt

postawił w ruletce wszystkie swoje pieniądze

unsere Mannschaft hat sich an die Weltspitze gespielt

nasza drużyna r.ż. wywalczyła sobie miejsce w światowej czołówce

I . pu̱len [ˈpuːlən] CZ. cz. nieprzech. połnocnoniem. pot.

an etw C. pulen

dłubać przy czymś pot.

II . pu̱len [ˈpuːlən] CZ. cz. przech. połnocnoniem. pot. (entfernen)

pulen Krabben

obierać [f. dk. obrać] ze skorupy

pulen Haselnüsse, Erbsen

Spu̱le <‑, ‑n> [ˈʃpuːlə] RZ. r.ż.

1. Spule (Rolle):

szpulka r.ż.

2. Spule ELEKT.:

cewka r.ż.

spü̱ren [ˈʃpyːrən] CZ. cz. przech.

1. spüren (intuitiv bemerken):

wyczuwać [f. dk. wyczuć]

sie ließ ihn ihre Abneigung spüren

dała mu odczuć swoją niechęć

2. spüren (fühlen):

czuć [f. dk. po‑]

spüren Schmerz

ihr werdet es noch zu spüren bekommen, dass ...

jeszcze odczujecie, że ...

ich habe das am eigenen Leibe gespürt

poczułem to na własnej skórze fig

Spunten <‑s, ‑> [ˈʃpʊntən] RZ. r.m. CH

1. Spunten (Spund):

czop r.m.

2. Spunten (Gastwirtschaft):

gospoda r.ż.

hụ̈llen [ˈhʏlən] CZ. cz. przech. podn.

okrywać [f. dk. okryć]

osłaniać [f. dk. osłonić]

owijać [f. dk. owinąć]

jdn/sich in eine Decke hüllen

okryć kogoś/się kołdrą

ein Tuch um etw hüllen

owinąć coś chustą

zwroty:

sich in Schweigen hüllen

zbywać [f. dk. zbyć] [coś] milczeniem

I . fụ̈llen [ˈfʏlən] CZ. cz. przech.

1. füllen (voll machen):

napełniać [f. dk. napełnić]

ein Gefäß mit Wasser füllen

napełnić naczynie wodą

etw voll füllen

napełnić coś po brzegi

2. füllen (einfüllen):

etw in Säcke/Flaschen/Fässer füllen

workować [f. dk. za‑] /butelkować [f. dk. za‑] /beczkować [f. dk. za‑] coś

Wein in Flaschen füllen

rozlewać [f. dk. rozlać] wino do butelek

3. füllen GASTR.:

nadziewać [f. dk. nadziać]

die Schokolade ist mit einer Creme gefüllt

czekolada r.ż. jest nadziewana kremem

4. füllen (plombieren):

füllen Zahn

plombować [f. dk. za‑]

II . fụ̈llen [ˈfʏlən] CZ. cz. zwr.

napełniać [f. dk. napełnić] się

der Saal füllte sich mit Gästen

sala r.ż. wypełniła się gośćmi

ihre Augen füllten sich mit Tränen podn.

jej oczy ntpl wypełniły się łzami podn.

Zobacz też gefüllt

gefụ̈llt PRZYM.

1. gefüllt (voll):

gefüllt Brieftasche

2. gefüllt (mit einer Füllung versehen):

gefüllt Tomate, Paprikaschote

gefüllt Gebäck, Pralinen

mit Hackfleisch gefüllt

faszerowany mielonym mięsem

mit Likör gefüllt

z nadzieniem likierowym

Fụ̈llen <‑s, ‑> [ˈfʏlən] RZ. r.n. podn.

Füllen → Fohlen

Zobacz też Fohlen

Fo̱hlen <‑s, ‑> [ˈfoːlən] RZ. r.n. (eines Pferds)

źrebię r.n.

spu̱rlos PRZYM. PRZYSŁ.

spurlos verschwinden:

bez śladu [lub wieści]

spurlos verschwinden

znikać [f. dk. zniknąć] bez wieści

I . brụ̈llen [ˈbrʏlən] CZ. cz. nieprzech.

1. brüllen:

brüllen (schreien) (Person)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

brüllen (lang und heftig)

drzeć się pej. pot.

2. brüllen (ohne Wörter schreien):

brüllen vor Schmerzen

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

brüllen vor Lachen

ryczeć [f. dk. ryknąć ]pot.

er hat wie am Spieß gebrüllt

[on] wrzasnął wniebogłosy

sie brach in brüllendes Gelächter aus

parsknęła gromkim śmiechem

3. brüllen:

brüllen (Laute von sich geben) (Affe)

skrzeczeć [f. dk. za‑]

brüllen (Raubtier, Vieh)

ryczeć [f. dk. za‑]

II . brụ̈llen [ˈbrʏlən] CZ. cz. przech.

er brüllte mir etw ins Ohr

wrzasnął mi coś do ucha

I . knụ̈llen [ˈknʏlən] CZ. cz. przech.

knüllen Papier:

gnieść [f. dk. z‑]

II . knụ̈llen [ˈknʏlən] CZ. cz. nieprzech.

knüllen (knittern) (Stoff)

gnieść [f. dk. po‑] się

Pụlle <‑, ‑n> [ˈpʊlə] RZ. r.ż. pot.

flaszka r.ż. żart. pot.

zwroty:

volle Pulle fahren

jechać na pełnym gazie pot.

fạ̈llen [ˈfɛlən] CZ. cz. przech.

1. fällen (umschlagen):

fällen Baum

ścinać [f. dk. ściąć]

fällen Baum

wycinać [f. dk. wyciąć]

fällen Holz

2. fällen PR. (verkünden, aussprechen):

fällen Spruch

wydawać [f. dk. wydać]

eine Entscheidung fällen

podjąć decyzję

ein Urteil über jdn fällen

wydać wyrok w czyjejś sprawie

3. fällen MATH:

eine Senkrechte fällen

poprowadzić prostopadłą

das Lot auf einer Geraden fällen

poprowadzić prostą prostopadłą do danej prostej

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski