W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „schlud“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

schlu̱g: czasownik
Schlụnd: rzeczownik
Schlụss: rzeczownik
schla̱u̱: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
schlọss: czasownik
Schlụck: rzeczownik
schlịch: czasownik przechodni
schlä̱ft: czasownik nieprzechodni
schlä̱gt: czasownik
schlạng: czasownik
schlạnk: przymiotnik i przysłówek
schlạpp: przymiotnik i przysłówek
schlịff: czasownik przechodni
schlịmm: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
schlạff: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Schlunz: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: schlug , Schlund , schloß , schlau , Schluß , schlaff , schloss , schlimm , schliff , schlapp , schlank , schlang , schlägt , schläft , schlich , Schlunz , Schluck i Schluss

schlu̱g [ʃluːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schlug cz. prz. von schlagen

Zobacz też schlagen

I . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. przech.

1. schlagen (hauen):

uderzać [f. dk. uderzyć]

jdn [ins Gesicht] schlagen

uderzyć kogoś [w twarz]

er schlug sie zu Boden

powalił ją na ziemię

er schlug ihr das Buch aus der Hand

wytrącił jej książkę z ręki

die Hände vors Gesicht schlagen

zakryć twarz rękoma

er schlug alles kurz und klein

roztrzaskał wszystko w drobny mak

etw zu Scherben schlagen

rozbijać [f. dk. rozbić] coś na [drobne] kawałki

jdn zum Krüppel schlagen

pobić kogoś ze skutkiem [trwałego] kalectwa

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

napychać [f. dk. napchać] sobie brzuch pot.

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

obżerać się pot.

die Augen zu Boden schlagen fig

spuszczać [f. dk. spuścić] oczy [lub wzrok]

ehe ich mich schlagen lasse pot.

nie mam nic przeciwko

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pot.

upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu fig

alles über einen Leisten schlagen

traktować [f. dk. po‑] wszystko jednakowo

sich etw aus dem Kopf [o. Sinn] schlagen

wybić coś sobie z głowy

etw in den Wind schlagen pot.

puścić coś mimo uszu

etw in den Wind schlagen pot.

nie zważać na coś

sich C. die Nacht um die Ohren schlagen pot.

nie zmrużyć oka przez [lub przebalować pot. ] całą noc

2. schlagen (besiegen):

schlagen Gegner, Feind

schlagen Schachfigur, Spielstein

zbijać [f. dk. zbić]

schlagen Rekord

bić [f. dk. po‑]

sie schlugen die deutsche Mannschaft mit 3:1

pokonali drużynę niemiecką 3:1

sie schlug ihn dreimal beim Schachspiel

ona wygrała z nim trzy razy w szachy

er hat ihn um drei Meter geschlagen

był lepszy od niego o 3 metry

er gab sich geschlagen podn.

uznał swoją przegraną

er gab sich geschlagen podn.

przyznał się do porażki

[in etw] nicht zu schlagen sein pot.

być [w czymś] nie do pobicia

mit jdm/etw geschlagen sein

mieć z kimś/czymś duży kłopot [lub wielkie utrapienie]

3. schlagen (fällen):

schlagen Baum

ścinać [f. dk. ściąć]

schlagen Baum

wyrąbywać [f. dk. wyrąbać]

4. schlagen (hineinschlagen):

einen Nagel in die Wand schlagen

wbijać [f. dk. wbić] gwóźdź w ścianę

5. schlagen MUS:

schlagen Takt

schlagen Trommel

bić [lub walić pot. ] w coś

schlagen Trommel

bębnić [f. dk. za‑] w coś pot.

6. schlagen (bearbeiten):

schlagen Eiweiß, Sahne

ubijać [f. dk. ubić]

ein paar Eier in die Pfanne schlagen

wbijać [f. dk. wbić] kilka jaj na patelnię

7. schlagen (läuten):

bić [f. dk. wy‑]

schlagen Uhrzeit

wybijać [f. dk. wybić]

es hat zehn Uhr geschlagen

wybiła [godzina r.ż. ] dziesiąta

eine geschlagene Stunde

bita godzina r.ż. pot.

Alarm schlagen

8. schlagen (ausführen):

schlagen Loch, Kerbe

wybijać [f. dk. wybić]

einen Bogen um jdn/etw schlagen

zataczać [f. dk. zatoczyć] łuk wokół kogoś/czegoś

einen Kreis schlagen

zakreślać [f. dk. zakreślić] koło

9. schlagen (wickeln):

etw in Papier schlagen

zawijać [f. dk. zawinąć] coś w papier

etw in Papier schlagen

owijać [f. dk. owinąć] coś papierem

10. schlagen:

schlagen (greifen und töten) (Greifvogel)

11. schlagen (dazurechnen):

Gewinn aus etw schlagen

czerpać z czegoś zyski

12. schlagen (anwachsen):

die Pflanze hat Wurzeln geschlagen

roślina r.ż. ukorzeniła się

Wurzeln schlagen (a. sich einleben)

zapuszczać [f. dk. zapuścić] korzenie a. fig

II . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlagen +haben (hämmern):

[mit etw] auf etw B./gegen etw schlagen

uderzyć [czymś] w coś/o coś

(hauen, zuschlagen) jdm [mit der Faust] ins Gesicht schlagen

uderzyć kogoś [pięścią] w twarz

um sich schlagen

wywijać czymś [wokół siebie]

das schlägt nicht in mein Fach fig

to nie [jest] moja specjalność r.ż.

das schlägt nicht in mein Fach fig

nie znam się na tym

2. schlagen +haben o sein:

schlagen (auftreffen) (Flammen)

an etw B. schlagen (Regen, Wellen)

uderzać [f. dk. uderzyć] o coś

3. schlagen +haben:

schlagen (pochen) (Herz, Puls)

bić [f. dk. za‑]

sein Gewissen schlägt ihm fig

on ma wyrzuty sumienia

4. schlagen +haben:

schlagen (läuten) (Uhr, Glocke)

bić [f. dk. wy‑]

die Abschiedsstunde hat geschlagen fig

wybiła godzina r.ż. pożegnania podn.

5. schlagen +sein pot. (ähneln):

die Jüngste schlägt nach der Mutter

najmłodsza r.ż. wdała się w matkę

6. schlagen +sein MED.:

die Erkältung ist ihm auf die Blase geschlagen

przeziębienie r.n. wywołało u niego zapalenie pęcherza

jdm [o. bei jdm] auf den Magen schlagen

odbić się na czyimś żołądku

7. schlagen +sein (aufprallen):

uderzać [f. dk. uderzyć]

er schlug mit dem Kopf gegen die Tischkante

uderzył głową o brzeg stołu

sie schlug an die Tür

[ona] waliła do drzwi pot.

8. schlagen +haben:

schlagen (singen) (Nachtigall)

kląskać podn.

schlagen (singen) (Nachtigall)

Fink

schlagen (singen) (Nachtigall)

III . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. zwr.

1. schlagen (rangeln):

sich [mit jdm] schlagen

bić [f. dk. po‑] się [z kimś]

sich um etw schlagen

bić [f. dk. po‑] się o coś

sich auf jds Seite schlagen

przejść na czyjąś stronę

2. schlagen (zurechtkommen):

sich gut/tapfer schlagen

dobrze/dzielnie sobie radzić [f. dk. po‑]

sich durchs Leben schlagen pot.

przebijać się przez życie fig pot.

Schlụnd <‑[e]s, Schlünde> [ʃlʊnt, pl: ˈʃlʏndə] RZ. r.m.

1. Schlund ANAT.:

gardziel r.ż.

2. Schlund podn. (Abgrund):

otchłań r.ż. podn.

der Schlund des Meeres

otchłań r.ż. morska podn.

SchlụssNP <‑es, Schlüsse> [ʃlʊs, pl: ˈʃlʏsə] RZ. r.m., Schlụßst. pis. RZ. r.m. <‑es, Schlüsse>

1. Schluss bez l.mn. (Ende):

koniec r.m.

zum Schluss

Schluss für heute!

na dzisiaj koniec!

Schluss damit!

koniec z tym!

jetzt ist aber Schluss! (gibt es nichts mehr)

to [już] koniec!

jetzt ist aber Schluss! (reicht es)

tego już wystarczy!

zum Schluss hat sie dann doch noch nachgegeben

ona jednak w końcu ustąpiła

bis zum Schluss bleiben

zostawać [f. dk. zostać] do końca

[mit jdm] Schluss machen pot. (eine Liebesbeziehung auflösen)

zerwać [z kimś] pot.

[mit etw] Schluss machen

kończyć [f. dk. s‑] z czymś

2. Schluss bez l.mn. (hinterster Teil: einer Gruppe, eines Zugs):

tył r.m.

3. Schluss (Folgerung):

wniosek r.m.

zu dem Schluss kommen, dass ...

dochodzić [f. dk. dojść] do wniosku, że...

Schlüsse aus etw ziehen

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] z czegoś wnioski

I . schla̱u̱ [ʃlaʊ] PRZYM.

1. schlau (listig, raffiniert):

schlau Fuchs, Bursche

2. schlau pot. (klug):

schlau Idee, Mensch

aus jdm nicht schlau werden

nie móc kogoś rozszyfrować fig

aus etw nicht schlau werden

nie móc się w czymś połapać pot.

das ist ein ganz Schlauer! iron. pot.

[ten to] niezły cwaniak r.m. ! pot.

das ist ein ganz Schlauer! iron. pot.

chytra z niego sztuka r.ż. ! pot.

II . schla̱u̱ [ʃlaʊ] PRZYSŁ.

schlau gedacht:

schlọssNP [ʃlɔs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., schlọßst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schloss cz. prz. von → schließen

Zobacz też schließen

I . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. przech.

1. schließen (zumachen):

schließen Tür, Flasche

zamykać [f. dk. zamknąć]

sie hat ihre Augen geschlossen

[ona] zamknęła oczy

das Geschäft ist schon geschlossen

sklep r.m. jest już zamknięty

2. schließen (beenden):

einen Kongress/eine Konferenz schließen

kończyć [f. dk. za‑] kongres/konferencję

eine Sitzung schließen

zakończyć posiedzenie

sie schloss den Vortrag mit den Worten ...

[ona] zakończyła wykład słowami...

eine Anwendung/eine Datei schließen INF.

zamykać [f. dk. zamknąć] program [lub aplikację] /plik

3. schließen (eingehen):

schließen Pakt, Vertrag, Ehe

zawierać [f. dk. zawrzeć]

Frieden schließen (nach Krieg)

zawrzeć pokój

Frieden schließen (nach Streit)

godzić się [f. dk. po‑]

Freundschaft schließen

zawierać przyjaźń

4. schließen (ausfüllen):

schließen Lücke

wypełniać [f. dk. wypełnić]

ein Loch schließen

wypełnić dziurę

5. schließen (schlussfolgern):

etw aus seinen Beobachtungen schließen

wnioskować [f. dk. wy‑] coś ze swych spostrzeżeń

6. schließen ELEKT. (anschließen):

podłączać [f. dk. podłączyć]

przyłączać [f. dk. przyłączyć]

7. schließen (anschließen):

das Fahrrad mit einer Kette an einen Pfahl schließen

przyczepiać [f. dk. przyczepić] rower łańcuchem do kołka [lub słupka]

8. schließen (einschließen):

schließen Schmuck, Gefangene

zamykać [f. dk. zamknąć]

sie hat ihre Mutter in die Arme geschlossen fig

[ona] wzięła swoją matkę w ramiona [lub objęcia]

jdn ins [o. in sein] Herz schließen

serdecznie [lub bardzo] polubić kogoś

etw in sich schließen

zawierać [f. dk. zawrzeć] coś w sobie

II . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. schließen (das Schloss betätigen):

zamykać [f. dk. zamknąć]

der Schlüssel schließt gut

klucz r.m. zamyka dobrze

schlecht schließen (Tür, Fenster)

nie domykać się

2. schließen:

schließen (enden) (Unterricht)

kończyć [f. dk. za‑] się

3. schließen:

schließen (zugehen) (Geschäft)

zamykać [f. dk. zamknąć]

die Läden schließen um 20 Uhr

sklepy r.m. l.mn. zamykają o godzinie 20

4. schließen FIN.:

fest schließen FIN.

zamykać [f. dk. zamknąć]

die Börse schloss freundlich (die Schlusskurse waren hoch)

zamknięcie r.n. giełdy było optymistyczne

5. schließen (schlussfolgern):

aus einer Beobachtung auf etw B. schließen

wnioskować [f. dk. wy‑] coś z jakiejś obserwacji

aus dieser Beobachtung schloss er auf die Tatsache, dass ...

z tej obserwacji wywnioskował fakt, że...

du darfst nicht von dir auf andere schließen

nie możesz sądzić innych według siebie

III . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. zwr.

1. schließen (geschlossen werden):

zamykać [f. dk. zamknąć] się

da schließt sich der Kreis

i koło r.n. się zamyka

2. schließen (sich anschließen):

an den Film schließt sich die Werbung

po filmie jest emitowana reklama r.ż.

Schlụck <‑[e]s, ‑e> [ʃlʊk, pl: ˈʃlʊkə] RZ. r.m.

łyk r.m.

ein kleiner Schluck

mały łyczek r.m. pot.

einen Schluck nehmen

etw in einem Schluck austrinken

wypić coś duszkiem [lub jednym tchem]

in kleinen Schlucken trinken

pić [f. dk. wy‑] małymi łyczkami

etw Schluck für Schluck genießen

delektować się czymś łyk po łyku

schlịch [ʃlɪç] CZ. cz. nieprzech., cz. zwr.

schlich cz. prz. von schleichen

Zobacz też schleichen

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

wlec [f. dk. do‑] się a. pot.

die Zeit schleicht fig

czas r.m. się wlecze pot.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] CZ. cz. zwr.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [f. dk. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! poł. niem., austr.

spływaj! pot.

schleich dich! poł. niem., austr.

spadaj! pot.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pot.

schlä̱ft [ʃlɛːft] CZ. cz. nieprzech.

schläft 3. pers präs von schlafen

Zobacz też schlafen

schla̱fen <schläft, schlief, geschlafen> [ˈʃlaːfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlafen (sich im Zustand des Schlafs befinden):

spać [f. dk. po‑]

schlafen gehen

iść [f. dk. pójść] spać

ein Kind schlafen legen

kłaść [f. dk. położyć] dziecko spać

er hat sich schlafen gelegt

on położył się spać

hast du gut geschlafen?

czy dobrze spałeś?

noch halb schlafen

jeszcze się do końca nie obudzić

noch halb schlafen

nie być jeszcze do końca obudzonym

er schläft tief und fest

on śpi głęboko i mocno

schlaf gut!

der Ärger ließ ihn nicht schlafen

gniew r.m. nie pozwalał mu zasnąć

sich schlafend stellen

udawać, że się śpi

im Winter schläft die Natur fig

zimą natura r.ż. śpi fig

darüber muss ich erst noch mal schlafen

muszę się z tym przespać

wie ein Murmeltier schlafen

spać jak suseł r.m.

schlafende Hunde wecken pot.

wywoływać [f. dk. wywołać] wilka z lasu fig

wer schläft, der sündigt nicht przysł.

kto śpi, nie grzeszy przysł.

wie man sich bettet, so schläft man przysł.

jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz przysł.

2. schlafen (nächtigen):

bei jdm schlafen

nocować [f. dk. prze‑] u kogoś

3. schlafen pot. (unaufmerksam sein):

spać

przysypiać pot.

schlaf nicht!

nie śpij! pot.

die Konkurrenz schläft nicht

konkurencja r.ż. nie śpi

4. schlafen pot. (Sex haben):

mit jdm schlafen (einmal)

przespać się z kimś pot.

mit jdm schlafen (mehrmals)

sypiać z kimś pot.

schlä̱gt [ʃlɛːkt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schlägt 3. pers präs von schlagen

Zobacz też schlagen

I . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. przech.

1. schlagen (hauen):

uderzać [f. dk. uderzyć]

jdn [ins Gesicht] schlagen

uderzyć kogoś [w twarz]

er schlug sie zu Boden

powalił ją na ziemię

er schlug ihr das Buch aus der Hand

wytrącił jej książkę z ręki

die Hände vors Gesicht schlagen

zakryć twarz rękoma

er schlug alles kurz und klein

roztrzaskał wszystko w drobny mak

etw zu Scherben schlagen

rozbijać [f. dk. rozbić] coś na [drobne] kawałki

jdn zum Krüppel schlagen

pobić kogoś ze skutkiem [trwałego] kalectwa

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

napychać [f. dk. napchać] sobie brzuch pot.

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

obżerać się pot.

die Augen zu Boden schlagen fig

spuszczać [f. dk. spuścić] oczy [lub wzrok]

ehe ich mich schlagen lasse pot.

nie mam nic przeciwko

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen pot.

upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu fig

alles über einen Leisten schlagen

traktować [f. dk. po‑] wszystko jednakowo

sich etw aus dem Kopf [o. Sinn] schlagen

wybić coś sobie z głowy

etw in den Wind schlagen pot.

puścić coś mimo uszu

etw in den Wind schlagen pot.

nie zważać na coś

sich C. die Nacht um die Ohren schlagen pot.

nie zmrużyć oka przez [lub przebalować pot. ] całą noc

2. schlagen (besiegen):

schlagen Gegner, Feind

schlagen Schachfigur, Spielstein

zbijać [f. dk. zbić]

schlagen Rekord

bić [f. dk. po‑]

sie schlugen die deutsche Mannschaft mit 3:1

pokonali drużynę niemiecką 3:1

sie schlug ihn dreimal beim Schachspiel

ona wygrała z nim trzy razy w szachy

er hat ihn um drei Meter geschlagen

był lepszy od niego o 3 metry

er gab sich geschlagen podn.

uznał swoją przegraną

er gab sich geschlagen podn.

przyznał się do porażki

[in etw] nicht zu schlagen sein pot.

być [w czymś] nie do pobicia

mit jdm/etw geschlagen sein

mieć z kimś/czymś duży kłopot [lub wielkie utrapienie]

3. schlagen (fällen):

schlagen Baum

ścinać [f. dk. ściąć]

schlagen Baum

wyrąbywać [f. dk. wyrąbać]

4. schlagen (hineinschlagen):

einen Nagel in die Wand schlagen

wbijać [f. dk. wbić] gwóźdź w ścianę

5. schlagen MUS:

schlagen Takt

schlagen Trommel

bić [lub walić pot. ] w coś

schlagen Trommel

bębnić [f. dk. za‑] w coś pot.

6. schlagen (bearbeiten):

schlagen Eiweiß, Sahne

ubijać [f. dk. ubić]

ein paar Eier in die Pfanne schlagen

wbijać [f. dk. wbić] kilka jaj na patelnię

7. schlagen (läuten):

bić [f. dk. wy‑]

schlagen Uhrzeit

wybijać [f. dk. wybić]

es hat zehn Uhr geschlagen

wybiła [godzina r.ż. ] dziesiąta

eine geschlagene Stunde

bita godzina r.ż. pot.

Alarm schlagen

8. schlagen (ausführen):

schlagen Loch, Kerbe

wybijać [f. dk. wybić]

einen Bogen um jdn/etw schlagen

zataczać [f. dk. zatoczyć] łuk wokół kogoś/czegoś

einen Kreis schlagen

zakreślać [f. dk. zakreślić] koło

9. schlagen (wickeln):

etw in Papier schlagen

zawijać [f. dk. zawinąć] coś w papier

etw in Papier schlagen

owijać [f. dk. owinąć] coś papierem

10. schlagen:

schlagen (greifen und töten) (Greifvogel)

11. schlagen (dazurechnen):

Gewinn aus etw schlagen

czerpać z czegoś zyski

12. schlagen (anwachsen):

die Pflanze hat Wurzeln geschlagen

roślina r.ż. ukorzeniła się

Wurzeln schlagen (a. sich einleben)

zapuszczać [f. dk. zapuścić] korzenie a. fig

II . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlagen +haben (hämmern):

[mit etw] auf etw B./gegen etw schlagen

uderzyć [czymś] w coś/o coś

(hauen, zuschlagen) jdm [mit der Faust] ins Gesicht schlagen

uderzyć kogoś [pięścią] w twarz

um sich schlagen

wywijać czymś [wokół siebie]

das schlägt nicht in mein Fach fig

to nie [jest] moja specjalność r.ż.

das schlägt nicht in mein Fach fig

nie znam się na tym

2. schlagen +haben o sein:

schlagen (auftreffen) (Flammen)

an etw B. schlagen (Regen, Wellen)

uderzać [f. dk. uderzyć] o coś

3. schlagen +haben:

schlagen (pochen) (Herz, Puls)

bić [f. dk. za‑]

sein Gewissen schlägt ihm fig

on ma wyrzuty sumienia

4. schlagen +haben:

schlagen (läuten) (Uhr, Glocke)

bić [f. dk. wy‑]

die Abschiedsstunde hat geschlagen fig

wybiła godzina r.ż. pożegnania podn.

5. schlagen +sein pot. (ähneln):

die Jüngste schlägt nach der Mutter

najmłodsza r.ż. wdała się w matkę

6. schlagen +sein MED.:

die Erkältung ist ihm auf die Blase geschlagen

przeziębienie r.n. wywołało u niego zapalenie pęcherza

jdm [o. bei jdm] auf den Magen schlagen

odbić się na czyimś żołądku

7. schlagen +sein (aufprallen):

uderzać [f. dk. uderzyć]

er schlug mit dem Kopf gegen die Tischkante

uderzył głową o brzeg stołu

sie schlug an die Tür

[ona] waliła do drzwi pot.

8. schlagen +haben:

schlagen (singen) (Nachtigall)

kląskać podn.

schlagen (singen) (Nachtigall)

Fink

schlagen (singen) (Nachtigall)

III . schla̱gen <schlägt, schlug, geschlagen> [ˈʃlaːgən] CZ. cz. zwr.

1. schlagen (rangeln):

sich [mit jdm] schlagen

bić [f. dk. po‑] się [z kimś]

sich um etw schlagen

bić [f. dk. po‑] się o coś

sich auf jds Seite schlagen

przejść na czyjąś stronę

2. schlagen (zurechtkommen):

sich gut/tapfer schlagen

dobrze/dzielnie sobie radzić [f. dk. po‑]

sich durchs Leben schlagen pot.

przebijać się przez życie fig pot.

schlạng [ʃlaŋ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schlang cz. prz. von schlingen

Zobacz też schlingen

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. przech.

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich C. einen Schal um den Hals schlingen

owijać [f. dk. owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać pot.

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. (Tier, Person)

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. zwr.

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [f. dk. opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [f. dk. owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz r.m. oplata [lub owija] się wokół drzewa

schlạnk [ʃlaŋk] PRZYM.

schlank Person

schlank Baum fig

schlank machen (Essen)

odchudzać [f. dk. odchudzić]

schlank machen (Kleidung)

wyszczuplać [f. dk. wyszczuplić]

schlank werden

der Mantel macht dich schlank

ten płaszcz r.m. cię wyszczupla

schlạpp [ʃlap] PRZYM.

1. schlapp (erschöpft):

wykończony pot.

ich fühle mich völlig schlapp

czuję się zupełnie wykończony pot.

sich schlapp lachen

śmiać [f. dk. u‑] się do łez [lub rozpuku]

2. schlapp pot. (unbedeutend):

schlappe tausend Euro

nędzne tysiąc euro

3. schlapp pot. (schwach):

schlapp Sieg, Leistung

kiepski pot.

3. schlapp pej. pot. (träge):

rozlazły pot.

er ist so ein schlapper Kerl!

on jest takim rozlazłym facetem! pot.

4. schlapp (nicht straff):

sflaczały pot.

schlịff [ʃlɪf] CZ. cz. przech.

schliff cz. prz. von schleifen

Zobacz też schleifen , schleifen

schle̱i̱fen² <schleift, schliff, geschliffen> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

1. schleifen (schärfen):

schleifen Messer, Schere

ostrzyć [f. dk. na‑]

2. schleifen (bearbeiten):

schleifen Edelstein, Glas

szlifować [f. dk. o‑]

etw glatt schleifen

gładzić [f. dk. wy‑]

geschliffene Dialoge fig

wygładzone dialogi r.m. l.mn. fig

3. schleifen (hart drillen):

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [f. dk. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie pot.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki pot.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina pot.

3. schleifen (niederreißen):

burzyć [f. dk. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw C.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch r.m. obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren r.m. ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen pot.

odpuścić sobie coś pot.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

I . schlịmm [ʃlɪm] PRZYM.

1. schlimm:

schlimm (schwerwiegend, ernst) Nachricht, Irrtum

schlimm Jahr

schlimm (unangenehm, schlecht)

zły

es ist schlimm, dass ...

to niedobrze, że...

im schlimmsten Fall

w najgorszym razie

umso schlimmer

schlimm,schlimm!

niedobrze, [oj] niedobrze!

das ist nicht so schlimm

nie jest tak źle

ist nicht schlimm!

[nic] nie szkodzi!

es ist nicht weiter schlimm pot.

nic się nie stało

es ist schlimm genug, dass ...

jest wystarczająco źle, że...

etwas Schlimmes

das Schlimmste befürchten

obawiać się najgorszego

es gibt Schlimmeres

są gorsze rzeczy r.ż. l.mn.

2. schlimm pot. (entzündet, schmerzend):

schlimm Auge

schlimm Auge

w stanie zapalnym

3. schlimm (böse, niederträchtig):

schlimm Mensch

zły

schlimm Mensch

er ist ein ganz Schlimmer żart.

niegrzeczny z niego chłopiec r.m. żart.

er ist ein ganz Schlimmer żart.

niezłe z niego ziółko r.n. iron., a. żart. pot.

II . schlịmm [ʃlɪm] PRZYSŁ.

źle

schlimm dran sein pot.

być w tarapatach

schlimm enden

źle skończyć

wenn es ganz schlimm kommt

jeżeli będzie już bardzo źle

es steht schlimm damit

to źle wygląda

es steht schlimm um jdn

źle z nim

I . schlạff [ʃlaf] PRZYM.

1. schlaff (locker):

schlaff Fahne, Segel

schlaff Seil

schlaff Moral

niski

schlaff Disziplin

rozluźniony fig

2. schlaff (kraftlos):

schlaff Händedruck

schlaff Muskeln

schlaff Haut

sflaczały pot.

3. schlaff pej. (energielos, träge):

schlaff Typ

rozlazły pot.

ein schlaffer Typ

rozlazły typ r.m. [lub facet r.m. ] pot.

ein schlaffer Händedruck

słaby uścisk r.m. dłoni

4. schlaff pej. sl (langweilig):

schlaff Musik, Party

smętny pot.

II . schlạff [ʃlaf] PRZYSŁ.

schlaff herabhängen

Schlunz RZ.

Hasło od użytkownika

- Opracuj hasło na nowo
- Zgłoś do usunięcia

Schlunz r.m. pot.

niechluj pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski