niemiecko » polski

I . he̱i̱lig [ˈhaɪlɪç] PRZYM.

3. heilig podn. (feierlich, unbedingt):

4. heilig pot. (groß):

II . he̱i̱lig [ˈhaɪlɪç] PRZYSŁ.

3. heilig REG (wahrhaftig):

he̱i̱ßa [ˈhaɪsa] WK alt

heißa → hei

Zobacz też hei

hei [haɪ] WK

he̱i̱kel [ˈhaɪkəl] PRZYM.

2. heikel REG (wählerisch):

I . he̱i̱len [ˈhaɪlən] CZ. cz. nieprzech. +sein

II . he̱i̱len [ˈhaɪlən] CZ. cz. przech. (kurieren)

He̱i̱mat <‑, ‑en> [ˈhaɪmaːt] RZ. r.ż.

2. Heimat (Herkunftsland: eines Tiers, einer Pflanze):

3. Heimat a. REL. (Zufluchtstätte):

ucieczka r.ż.
ostoja r.ż.

He̱i̱rat <‑, ‑en> [ˈhaɪraːt] RZ. r.ż.

I . he̱i̱ser [ˈhaɪzɐ] PRZYM.

II . he̱i̱ser [ˈhaɪzɐ] PRZYSŁ.

II . he̱i̱ßen <heißt, hieß, geheißen> [ˈhaɪsən] CZ. cz. przech. podn.

1. heißen (nennen):

nazywać [f. dk. nazwać]

III . he̱i̱ßen <heißt, hieß, geheißen> [ˈhaɪsən] CZ. bezosob.

1. heißen (zu lesen sein):

auf Seite acht heißt es: „...“

2. heißen podn. (nötig sein):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski