Tłumaczenia dla hasła „metrach“ w niemiecko » polski słowniku

Me̱tra RZ.

Metra l.mn. od Metrum

Zobacz też Metrum

Me̱trum <‑s, Metren [o. Metra]> [ˈmeːtrʊm] RZ. r.n.

1. Metrum LIT.:

Metrum

metrum r.n.

Metrum

miara r.ż. wierszowa

2. Metrum MUS:

Metrum

metrum r.n.

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

brach

leżący odłogiem

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [f. dk. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

Krạch² <‑[e]s, bez l.mn. > [krax] RZ. r.m.

Krach (Lärm):

Krach

hałas r.m.

Krach machen

hałasować

die Kinder/Maschinen machen Krach

dzieci ntpl /maszyny r.ż. l.mn. hałasują

zwroty:

Krach schlagen pot.

podnosić [f. dk. podnieść] wrzask

Krach schlagen pot.

narobić hałasu

spra̱ch [ʃpraːx] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

sprach cz. prz. von sprechen

Zobacz też sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. nieprzech.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [f. dk. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen podn. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. przech.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [f. dk. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [f. dk. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [f. dk. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [f. dk. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. zwr.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

sta̱ch [ʃtaːx] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., bezosob.

stach cz. prz. von stechen

Zobacz też stechen

I . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. nieprzech.

1. stechen:

stechen (mit einem Stechrüssel verletzen) (Insekt, Kaktus)

kłuć [f. dk. u‑]

der scharfe Gestank sticht in der Nase fig

ostry fetor r.m. kłuje w nos fig

etw sticht ins Auge

coś rzuca się w oczy

2. stechen (hineinstechen):

mit einer Nadel in etw B. stechen

nakłuwać [f. dk. nakłuć] coś igłą

mit einem Messer nach jdm stechen

żgnąć [lub dźgnąć pot. ] kogoś nożem

3. stechen:

stechen (brennen) (Sonne)

palić

stechen (brennen) (Sonne)

prażyć

4. stechen SPIEL (an sich bringen):

[mit etw] stechen

przebić [czymś]

5. stechen (übergehen):

die Farbe sticht ins Rötliche

kolor r.m. wpada w czerwony

II . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. przech.

1. stechen:

stechen (verletzen) (Insekt, Dornen)

kłuć [f. dk. u‑]

stechen (verletzen) (Insekt, Dornen)

żądlić [f. dk. u‑]

die Wespe hat mich in den Finger gestochen

osa r.ż. użądliła mnie w palec

2. stechen (hineinstechen):

eine Gabel in etw B. stechen

wbić w coś widelec

Löcher in etw stechen

zrobić w czymś dziurki

3. stechen SPIEL:

die Zehn mit dem As stechen

przebić dziesiątkę asem

4. stechen (gravieren):

etw [in etw B.] stechen

grawerować [f. dk. wy‑] coś [na czymś]

wie gestochen schreiben

kaligrafować [f. dk. wy‑]

ihre Handschrift ist wie gestochen

jej podpis r.m. jest jak wykaligrafowany

5. stechen (ausstechen):

stechen Torf

kopać

Spargel stechen

wycinać szparagi

6. stechen (schmerzen):

es sticht mich im Rücken

kłuje mnie w plecach

III . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. zwr.

ich habe mich an den Dornen gestochen

pokłułem się kolcami

ich habe mich in den Finger gestochen

ukłułem się w palec

IV . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. bezosob.

es sticht mich in der Seite

kłuje mnie w boku

Gema̱ch <‑[e]s, Gemächer> [gə​ˈmaːx] RZ. r.n. podn.

Gemach

komnata r.ż.