Tłumaczenia dla hasła „Jog“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

bog [boːk] CZ.

bog 3. pers l.poj. cz. prz. von biegen¹, biegen², biegen³

Zobacz też biegen , biegen , biegen

ˈbie·gen³ <bog, gebogen> [ˈbiːgn̩] CZ. cz. zwr.

biegen

(zich) buigen

sich vor Lachen biegen

dubbel slaan [o. liggen] van het lachen

ˈbie·gen² <bog, gebogen> [ˈbiːgn̩] CZ. cz. przech.

1. biegen (krümmen):

biegen

buigen

biegen

krommen

2. biegen austr. JĘZ. (beugen):

biegen

verbuigen

3. biegen pot. (hinkriegen):

er wird das schon so biegen, dass ...

hij zal het wel zo arrangeren dat ...

ˈbie·gen¹ <bog, gebogen> [ˈbiːgn̩] CZ. cz. nieprzech.

biegen

omslaan

biegen

oprijden

biegen

omgaan

er bog auf die Hauptstraße

hij reed de hoofdweg op

in eine Straße biegen

een straat [o. weg] inslaan

das Auto ist um die Ecke gebogen

de auto is de hoek omgeslagen [o. omgegaan]

es geht auf Biegen oder Brechen pot.

het wordt buigen of barsten

log² [loːk] CZ.

log 3. pers l.poj. cz. prz. von lügen

Zobacz też lügen

ˈlü·gen <log, gelogen> [ˈlyːgn̩] CZ. cz. nieprzech.

lügen

liegen

lügen

jokken

er lügt, dass sich die Balken biegen przen.

hij liegt dat hij zwart [o. scheel] ziet

er lügt, dass sich die Balken biegen przen.

hij liegt alsof het gedrukt staat

wer einmal lügt, dem glaubt man nicht, und wenn er auch die Wahrheit spricht przysł.

≈ een leugenaar wordt niet geloofd, al zweert hij bij zijn ziel en hoofd

Sog <Sog(e)s, Soge> [zoːk] RZ. r.m.

Sog

zuiging

Sog

zuigkracht

Sog

(kiel)zog r.n.

Sog przen. a.

aantrekkingskracht

in den Sog einer Sache geraten przen.

onder de invloed van iets geraken

wog [voːk] CZ.

1. wog 3. pers l.poj. cz. prz. von wiegen¹, wiegen², wiegen³, wiegen⁴, wiegen⁵

2. wog 3. pers l.poj. cz. prz. von wägen

Zobacz też wiegen , wiegen , wiegen , wiegen , wiegen , wägen

ˈwie·gen⁵ [ˈviːgn̩] CZ. cz. zwr. (wägen)

wiegen

(zich) wiegen [o. wiegelen]

wiegen

schommelen

sich in Sicherheit wiegen przen.

zich veilig wanen

sich in den Hüften wiegen

heupwiegen

sich in der Hoffnung wiegen, dass … przen.

zich met de hoop vleien dat …

ˈwie·gen⁴ [ˈviːgn̩] CZ. cz. przech.

1. wiegen (schütteln):

wiegen

wiegen

wiegen

(doen) schommelen

den Kopf skeptisch wiegen

het hoofd sceptisch schudden

2. wiegen (fein hacken):

wiegen

wiegen

wiegen

fijnhakken

3. wiegen TECHNOL.:

wiegen

wiegen

wiegen

ruw maken

ˈwie·gen³ <wog, gewogen> [ˈviːgn̩] CZ. cz. przech.

wiegen

wegen

wiegen

het gewicht vaststellen

ˈwie·gen² <wog, gewogen> [ˈviːgn̩] CZ. cz. nieprzech.

wiegen

wegen

ˈwie·gen¹ [ˈviːgn̩] CZ. cz. nieprzech. (hin und her bewegen)

wiegen

wiegen

wiegen

schommelen

ˈwä·gen <wog, gewogen> [ˈvɛːgn̩] CZ. cz. przech.

1. wägen podn.:

wägen

overwegen

wägen

overdenken

wägen

wikken

2. wägen veraltet:

wägen

wegen

erst wägen, dann wagen! przysł.

bezint eer gij begint

zog [ ͜tsoːk] CZ.

zog 3. pers l.poj. cz. prz. von ziehen

Zobacz też ziehen , ziehen , ziehen

ˈzie·hen³ <zog, gezogen> [ˈ͜tsiːən] CZ. cz. zwr.

1. ziehen (sich erstrecken):

ziehen

rekken

ziehen

eindeloos zijn [o. lijken]

das Gebirge zieht sich bis zur Küste

het gebergte zet zich voort tot aan de kust

das Gespräch zieht sich in die Länge przen. (sich hinziehen)

het gesprek sleept aan [o. duurt maar voort]

diese Steigung zieht sich pot.

er lijkt geen eind te komen aan deze stijging

2. ziehen (sich verbiegen):

ziehen

kromtrekken

ˈzie·hen² <zog, gezogen> [ˈ͜tsiːən] CZ. cz. przech.

1. ziehen:

ziehen

trekken

ziehen (hervorholen)

(te voorschijn) halen

ziehen (hervorholen)

rekken

den Wein auf Flaschen ziehen

de wijn op flessen trekken

jdn auf seine Seite ziehen przen.

iem op zijn hand krijgen

ich zog seinen Hass/Zorn auf mich przen.

ik haalde me zijn haat/woede op de hals

den Degen ziehen

de degen trekken

der Arzt zog ihm die Fäden MED.

de arts verwijderde zijn hechtingen

Folgerungen [o. Schlüsse ] ziehen przen.

conclusies trekken

einen Graben ziehen

een sleuf [o. sloot] graven

den Hut ziehen vor jdm

de hoed afnemen voor iem

etw in die Länge ziehen przen.

iets rekken

jdn ins Vertrauen ziehen przen.

iem in vertrouwen nemen

jdn ins Gespräch ziehen przen.

iem in het gesprek betrekken

etw ins Lächerliche ziehen przen.

iets belachelijk maken

der Stoff lässt sich ziehen

de stof is rekbaar

um einen Garten eine Mauer/einen Zaun ziehen

een tuin ommuren/omheinen

es zieht mich heimwärts

iets drijft mij naar huis

das zieht Folgen nach sich przen. (zur Folge haben)

dat zal gevolgen hebben

die Notbremse ziehen

aan de noodrem trekken

2. ziehen (züchten):

ziehen

kweken

ziehen

fokken

ziehen

telen

ziehen

opvoeden

Blumen ziehen

bloemen kweken [o. telen]

ˈzie·hen¹ <zog, gezogen> [ˈ͜tsiːən] CZ. cz. nieprzech.

1. ziehen:

ziehen (bewegen)

trekken

ziehen (bestimmten Weg einschlagen)

tochten

ziehen (bestimmten Weg einschlagen)

gaan

am gleichen Strang ziehen przen.

één lijn trekken

auf Wache ziehen WOJSK.

op wacht gaan

es zieht hier

het trekt [o. tocht] hier

in den Kampf ziehen

ten strijde trekken

ziehende Schmerzen

stekende pijnen

2. ziehen (Erfolg haben):

ziehen

succes hebben

diese Ausrede zieht nicht mehr

dit smoesje heeft geen succes meer

das zieht nicht bei ihr

dat lukt bij haar niet

dieser Film zieht nicht

deze film loopt niet [o. trekt geen publiek]

3. ziehen (umziehen):

ziehen

verhuizen

ziehen

gaan wonen

ziehen

vertrekken

er zog aufs Land

hij ging op het platteland wonen

mit dem Springer ziehen SZACH.

het paard verzetten

sie zog zu ihrem Freund

zij ging bij haar vriend wonen

ˈJo·ga <Joga(s)> [ˈjoːga] RZ. r.m. r.n. r.n. kein l.mn.

Joga

yoga

Grog <Grogs, Grogs> [grɔk] RZ. r.m.

Grog

grog

ein steifer Grog

een sterke grog

jung <jünger, (am) jüngst(en)> [jʊŋ] PRZYM.

1. jung (nicht alt):

jung

jong

mein jüngerer Bruder (bei zwei Geschwistern)

mijn jongste broer

nicht mehr der Jüngste sein

niet meer van de jongsten zijn

junges Gemüse przen. a. żart.

jonge groente

junges Gemüse przen. a. żart.

grut

junges Gemüse przen. a. żart.

groentjes

junges Gemüse przen. a. żart.

jong volk

junger Herr

jongeheer

die jungen Leute

de jongelui

das junge Paar

het jonge echtpaar

junger Mann

jongeman

ein jüngerer Mann

een nog jonge man

von jung an

van jongs af (aan)

2. jung (erst kurz existierend):

jüngeren Datums

van recente datum

die jüngere/jüngste Vergangenheit

het recente/jongste verleden

jung verheiratet

jong getrouwd

in jüngster Zeit

(in) de laatste [o. afgelopen] tijd

das Jüngste Gericht REL.

het laatste oordeel

der Jüngste Tag REL.

de jongste dag

Trog <Trog(e)s, Tröge> [troːk, ˈtrøːgə] RZ. r.m.

Trog GEOL., METEO

trog

Trog GEOL., METEO

bak

Trog GEOL., METEO

kuip

flog [floːk] CZ.

flog 3. pers l.poj. cz. prz. von fliegen¹, fliegen²

Zobacz też fliegen , fliegen

ˈflie·gen² <flog, geflogen> [ˈfliːgn̩] CZ. cz. przech.

1. fliegen (Flugzeug lenken):

fliegen

vliegen

fliegen

besturen

2. fliegen (transportieren):

fliegen

vliegen

fliegen

per [o. met het] vliegtuig brengen [o. vervoeren]

Passagiere nach Athen fliegen

passagiers naar Athene vliegen

3. fliegen (fliegend ausführen):

fliegen

(met een vliegtuig) uitvoeren

einen Angriff fliegen WOJSK.

een luchtaanval uitvoeren

4. fliegen:

fliegen

vliegen

jd ist 5000 km geflogen

iem heeft 5000 km met het vliegtuig afgelegd

ˈflie·gen¹ <flog, geflogen> [ˈfliːgn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. fliegen:

fliegen

vliegen ook fig.

die Funken fliegen (nur so)

de vonken vliegen in het rond

in die Luft fliegen

in de lucht vliegen

in die Luft fliegen

opvliegen

in die Luft fliegen pot.

in de lucht vliegen

in den Urlaub fliegen

met het vliegtuig op vakantie gaan

ins Gefängnis fliegen pot.

de gevangenis in vliegen

2. fliegen (flattern):

fliegen

vliegen

fliegen

wapperen

mit fliegenden Fahnen

met vliegende vaandels

die Fahnen/Haare fliegen im Wind

de vlaggen/haren wapperen in de wind

3. fliegen (ein Flugzeug fliegen):

fliegen

vliegen

fliegen

een vliegtuig besturen

4. fliegen podn. (eilen):

fliegen

vliegen

fliegen

snellen

nach Hause fliegen

naar huis vliegen [o. snellen]

eine Nachricht fliegt von Mund zu Mund

een nieuwtje gaat snel van mond tot mond

5. fliegen podn. (zittern):

fliegen

onrustig (op- en neer)gaan

fliegen

trillen

fliegen

beven

mit fliegenden Händen

met bevende handen

6. fliegen pot. (hinausgeworfen werden):

fliegen

(eruit) vliegen

fliegen

de laan uit gestuurd worden

aus der [o. seiner] Stellung fliegen

op straat gezet worden

7. fliegen pot. (fallen):

fliegen

vallen

fliegen

tuimelen

fliegen

donderen

auf die Nase fliegen

op zijn neus vallen [o. donderen]

auf die Nase fliegen

erin lopen

von einer Leiter fliegen

van een ladder donderen

8. fliegen pot. (durchfallen):

fliegen

zakken

durchs Examen fliegen

bij het examen zakken

auf hübsche Mädchen fliegen pot.

op mooie meisjes vallen

auf hübsche Mädchen fliegen pot.

een zwak hebben voor mooie meisjes

Smog <Smog(s), Smogs> [smɔk] RZ. r.m.

Smog

smog

trog [troːk] CZ.

trog 3. pers l.poj. cz. prz. von trügen¹, trügen²

Zobacz też trügen , trügen

ˈtrü·gen² <trog, getrogen> [ˈtryːgn̩] CZ. cz. nieprzech.

trügen

bedriegen

trügen

misleiden

das Gefühl trog nicht

het gevoel vergiste zich niet [o. kwam uit]

die Hoffnung hat getrogen

de hoop is ijdel geweest [o. gebleken]

der Schein trügt

schijn bedriegt

ˈtrü·gen¹ <trog, getrogen> [ˈtryːgn̩] CZ. cz. przech.

trügen

bedriegen

trügen

misleiden

wenn mich nicht alles trügt ...

als mijn geheugen me niet bedriegt ...

ˈjog·gen [ˈʤɔgn̩] CZ. cz. nieprzech.

joggen

joggen