Tłumaczenia dla hasła „schamel“ w niemiecko » polski słowniku

Sche̱mel <‑s, ‑> [ˈʃeːməl] RZ. r.m.

Schemel

stołek r.m.

Schemel

taboret r.m.

schä̱men [ˈʃɛːmən] CZ. cz. zwr.

sich [für jdn/wegen etw] schämen

wstydzić się [za kogoś/z powodu czegoś]

sich einer Sache D. nicht schämen

nie wstydzić się czegoś

du solltest dich was schämen! pot.

powinieneś się wstydzić! pot.

er schämt sich für sein Verhalten

[on] wstydzi się swojego zachowania

schämen Sie sich nicht?

nie wstyd panu/pani?

du brauchst dich vor mir nicht zu schämen

nie musisz się mnie wstydzić

sche̱e̱l [ʃeːl] PRZYM. pot.

scheel

krzywy

scheel

zawistny

jdn scheel ansehen

patrzeć na kogoś krzywo [lub krzywym okiem]

scho̱fel [ˈʃoːfəl] PRZYM. pej. pot., scho̱felig PRZYM. pej. pot.

schofel

podły

schofel

okropny pot.

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

schal Bier

zwietrzały

2. schal (inhaltsleer):

schal Leben

jałowy

schal Leben

pusty

scha̱de [ˈʃaːdə] PRZYM. inv

1. schade (bedauerlich):

[das ist] schade!

szkoda!

es ist wirklich schade, dass ...

naprawdę szkoda, że ...

das ist aber schade!

jaka szkoda!

es ist schade um jdn/etw

szkoda go/czegoś

2. schade (zu gut):

zu schade für jdn sein (Person)

być za dobrym dla kogoś

zu schade für jdn sein (Geschenk)

być zbyt wartościowym dla kogoś

das ist zu schade zum Wegwerfen

szkoda tego wyrzucić

sich C. für etw zu schade sein

być zbyt dobrym do robienia czegoś

sich C. für etw nicht zu schade sein

nie być wystarczająco dobrym do robienia czegoś

ich bin mir für nichts zu schade

mogę się wszystkiemu poświęcić

du bist dir wohl zu schade für diese Arbeit?

korona r.ż. ci chyba z głowy nie spadnie przy tej pracy? iron. pot.

Scha̱m <‑, bez l.mn. > [ʃaːm] RZ. r.ż.

1. Scham (Schamgefühl, das Sichschämen):

Scham

wstyd r.m.

vor Scham vergehen

umierać [f. dk. umrzeć] ze wstydu fig pot.

er hat kein bisschen Scham im Leibe

on nie ma ani krzty wstydu

nur keine falsche Scham!

tylko bez fałszywej skromności!

2. Scham podn. ANAT. → Schamgegend

Zobacz też Schamgegend

Scha̱mgegend <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. ANAT.

Schamgegend

okolica r.ż. sromowa

Schamgegend

okolice łonowe

Schä̱del <‑s, ‑> [ˈʃɛːdəl] RZ. r.m.

1. Schädel ANAT.:

Schädel

czaszka r.ż.

2. Schädel pot. (Kopf):

Schädel

łeb r.m. pot.

jdm den Schädel einschlagen

rozbić komuś głowę

mir brummt der Schädel

huczy mi we łbie pot.

sich C. [an etw] den Schädel einrennen

napotkać na przeszkodę [lub mur] fig

Schmẹlz <‑[e]s, ‑e> [ʃmɛlts] RZ. r.m.

1. Schmelz (Überzug):

Schmelz

glazura r.ż.

Schmelz

lakier r.m.

Schmelz

emalia r.ż.

Schmelz

polewa r.ż.

2. Schmelz (Zahnschmelz):

Schmelz

szkliwo r.n.

3. Schmelz (Glanz: der Farben, der Stimme):

Schmelz

słodycz r.ż. fig

Scha̱l <‑s, ‑s [o. ‑e]> [ʃaːl] RZ. r.m.

Schal

szal[ik] r.m.

Schal (aus Seide)

fular r.m.

Schạll² <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃal] RZ. r.m. PHYS

Schall

dźwięk r.m.

schneller als der Schall sein

być szybszym od dźwięku

Scha̱be <‑, ‑n> [ˈʃaːbə] RZ. r.ż.

1. Schabe ZOOL.:

Schabe

karaluch r.m.

2. Schabe (Schabemesser):

Schabe

skrobak r.m.

Schabe

skrobaczka r.ż.

Scha̱le <‑, ‑n> [ˈʃaːlə] RZ. r.ż.

1. Schale:

Schale (Eierschale)

skorupka r.ż.

Schale (von Muscheln, Krebsen)

skorupa r.ż.

Schale (Nussschale)

łupina r.ż.

eine raue Schale haben fig

stwarzać pozory człowieka oschłego

eine raue Schale haben fig

być wbrew pozorom dobrym człowiekiem

2. Schale:

Schale (Haut von Obst, Gemüse)

skórka r.ż.

Schale (von Zwiebeln, Kartoffeln)

łupina r.ż.

Schale (von Hülsenfrüchten)

łuska r.ż.

Schale (abgeschält)

obierka r.ż.

3. Schale:

Schale (Gefäß)

misa r.ż.

Schale (Gefäß)

salaterka r.ż.

Schale (Kompottschale)

czarka r.ż.

Schale (silberne Schale)

patera r.ż.

4. Schale (Waagschale):

Schale

szalka r.ż. wagi

zwroty:

sich in Schale werfen pot.

wystroić się

schạlt [ʃalt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schalt cz. prz. von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.

I . schạrf <schärfer, schärfste> [ʃarf] PRZYM.

1. scharf (nicht stumpf):

scharf Messer, Kante, Zähne, Kralle

ostry

2. scharf (stark gewürzt):

scharf Speise

pikantny

scharf Speise

ostry

scharf Getränk, Alkohol

mocny

3. scharf CHEM. (ätzend):

scharf Säure, Putzmittel

żrący

4. scharf (beißend):

scharf Geruch

ostry

scharf Geruch

przenikliwy

5. scharf (grell):

scharf Licht

przenikliwy

scharf Licht

ostry

scharf Farben

jaskrawy

6. scharf (streng):

scharf Beobachter

bystry

scharf Kontrolle

wnikliwy

scharf Maßnahme

stanowczy

scharf Ton

surowy

scharf Disziplin

ostry

7. scharf (bissig):

scharf Hund

zły

8. scharf WOJSK. (detonationsfähig):

scharf Munition

ostry

scharf Bombe

uzbrojony

9. scharf (heftig):

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

ostry

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

silny

scharf Wind, Konkurrenz, Auseinandersetzung

gwałtowny

scharf Kritik, Zunge

cięty

scharf Kritik, Zunge

ostry

scharf Ablehnung

kategoryczny

scharf Antwort

agresywny

eine scharfe Zunge haben

mieć cięty język

scharfen Protest einlegen

składać ostry protest

10. scharf (konzentriert):

scharf Beobachtung

wnikliwy

11. scharf (gut, ausgeprägt):

scharf Verstand

przenikliwy

scharf Verstand

bystry

scharf Augen

bystry

scharf Gehör

ostry

scharfe Augen haben

mieć bystre spojrzenie

12. scharf a. FOTO (in der Optik):

scharf Aufnahme

ostry

scharf Umrisse

wyraźny

scharf Brille, Linse

silny

13. scharf (präzise):

scharf

precyzyjny

scharf

wyraźny

14. scharf (forciert):

eine schärfere Gangart einlegen

ostro przyspieszyć kroku

15. scharf pot. (versessen):

scharf darauf sein, etw zu tun

być ogarniętym obsesją zrobienia czegoś

16. scharf pot. (geil):

scharf

napalony pot.

auf jdn/etw scharf sein

być napalonym na kogoś/coś pot.

17. scharf pot. (aufregend):

scharf Typ, Auto

wystrzałowy pot.

ein scharfer Typ

wystrzałowy typ r.m. pot.

das Schärfste waren die Klamotten

najbardziej wystrzałowe były ciuchy r.m. l.mn. pot.

II . schạrf <schärfer, am schärfsten> [ʃarf] PRZYSŁ.

1. scharf (kräftig):

etw scharf würzen

przyprawiać [f. dk. przyprawić] coś [na] ostro

2. scharf (heftig):

scharf

mocno

jdn scharf kritisieren

ostro kogoś krytykować [f. dk. s‑]

3. scharf (genau):

scharf nachdenken

wnikliwie

jdn scharf ansehen

spojrzeć na kogoś przenikliwie

jdn scharf bewachen

bacznie strzeć kogoś

4. scharf FOTO (optisch präzise):

scharf einstellen

ostro

scharf sehen

wyraźnie

scharf stellen

nastawiać [f. dk. nastawić] na ostrość

scharf eingestellt

nastawiony na ostrość

5. scharf (abrupt):

scharf bremsen

ostro

scharf abbiegen

ostro skręcać [f. dk. skręcić]

scharf abbiegen

wchodzić [f. dk. wejść] ostro w zakręt

6. scharf (knapp):

scharf kalkulieren

precyzyjnie kalkulować [f. dk. s‑]

7. scharf WOJSK.:

das Gewehr ist scharf geladen

broń r.ż. jest naładowana ostrą amunicją

hier wird scharf geschossen

tutaj dochodzi do ostrej wymiany ognia

8. scharf pot. (erregt):

jdn scharf machen (aufreizen)

podjudzać kogoś

jdn scharf machen (sexuell erregen)

podniecać kogoś

Kame̱l <‑[e]s, ‑e> [ka​ˈmeːl] RZ. r.n.

1. Kamel ZOOL.:

Kamel

wielbłąd r.m.

2. Kamel pej. pot. (Dummkopf):

Kamel

głupek r.m. pej. pot.

Kamel

baran r.m. pej. pot.

du Kamel!

ty baranie! pej. pot.

so ein Kamel!

co za dureń! pej. pot.