Tłumaczenia dla hasła „pokrzcie“ w polsko » niemiecki słowniku

pokrycie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pokrɨtɕe] RZ. r.n.

1. pokrycie:

pokrycie (materiał: kołdry, mebla)

Bezug r.m.

pokrycie (kabla)

Verkleidung r.ż.

2. pokrycie (zewnętrzna warstwa):

pokrycie dachowe

Dachhaut r.ż.

pokrycie dachowe

Dach[ein]deckung r.ż.

pokrycie ściany

Wandbelag r.m.

3. pokrycie EKON:

pokrycie

Deckung r.ż.

czek bez pokrycia

ungedeckter Scheck r.m.

minimalne pokrycie

Mindestdeckung r.ż.

[ograniczona] zasada całkowitego pokrycia wydatków przychodami

[begrenztes] Gesamtdeckungsprinzip r.n.

pokrycie kosztów

Kostendeckung r.ż.

4. pokrycie przen. (podstawa):

obietnice/słowa bez pokrycia

leere Versprechungen r.ż. l.mn. /Worte ntpl

I . pokręcić <‑ci> [pokreɲtɕitɕ]

pokręcić f. dk. od kręcić

II . pokręcić <‑ci> [pokreɲtɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

1. pokręcić:

pokręcić (zniekształcić, powyginać) (drut)

biegen

żeby cię pokręciło!

der Schlag soll dich treffen! pot.

2. pokręcić (pogmatwać):

pokręcić szczegóły

verwechseln

pokręcić szczegóły

vermengen

III . pokręcić <‑ci> [pokreɲtɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. pokręcić:

pokręcić (zawijać się) (włosy)

eindrehen

2. pokręcić pot. (pomieszać się):

coś się komuś pokręciło

jd hat etw verwechselt [o. vermengt]

Zobacz też kręcić

I . kręcić <‑ci; cz. prz. ‑ęć> [kreɲtɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. kręcić (obracać):

kręcić gałką/korbą

den Knopf/die Kurbel drehen

kręcić ogonem

mit dem Schwanz wedeln

kręcić nosem

die Nase r.ż. rümpfen

2. kręcić (ucierać):

kręcić ciasto, krem

rühren

kręcić ciasto, krem

schlagen

3. kręcić (zawijać):

kręcić włosy

wickeln

kręcić włosy

Locken drehen

kręcić wąsa

den Bart zwirbeln

kręcić na siebie bat

sich C. selbst einen Strick drehen

4. kręcić pot. (realizować):

kręcić film

einen Film drehen

II . kręcić <‑ci; cz. prz. ‑ęć> [kreɲtɕitɕ] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

1. kręcić < f. dk. po‑> pot.:

kręci mnie w nosie

es kribbelt mich [o. mir] in der Nase

2. kręcić:

kręcić głową (zaprzeczać)

den Kopf [o. mit dem Kopf] schütteln

kręcić na coś nosem pot.

die Nase über etw B. rümpfen

3. kręcić pot. (oszukiwać):

kręcić

tricksen pot.

kręcić

schwindeln pot.

III . kręcić <‑ci; cz. prz. ‑ęć> [kreɲtɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. kręcić:

kręcić (wirować) (karuzela, wiatraczek)

sich B. drehen

kręci mi się w głowie [od czegoś]

mir raucht [o. schwirrt] der Kopf r.m. [von etw]

kręcić się koło kogoś

um jdn herumscharwenzeln pej. pot.

kręcić się w kółko

sich B. im Kreis drehen

2. kręcić:

kręcić (siedzieć niespokojnie)

herumzappeln

kręcić (poruszać się niespokojnie)

nervös auf- und abgehen

3. kręcić:

kręcić (układać się w kształt linii falistej) (włosy)

sich B. wellen

kręcić (układać się w kształt linii falistej) (włosy)

sich B. locken

4. kręcić (poruszać się gdzieś):

kręcić się po świecie

in der Welt herumreisen [o. herumkommen]

pokrzyczeć [pokʃɨtʃetɕ]

pokrzyczeć f. dk. od krzyczeć

Zobacz też krzyczeć

krzyczeć <‑czy; cz. prz. ‑ycz; f. dk. krzyknąć> [kʃɨtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. krzyczeć:

krzyczeć (mówić podniesionym głosem) (człowiek)

schreien

krzyczeć na kogoś (wołać)

jdn anschreien

krzyczeć na kogoś (strofować)

jdn tadeln [o. zurechtweisen]

2. krzyczeć:

krzyczeć (głośno płakać) (niemowlę)

schreien

krzyczeć (głośno płakać) (niemowlę)

kreischen

3. krzyczeć:

krzyczeć (wydawać donośny odgłos) (mewa)

schreien

krzyczeć (człowiek)

brüllen pot.

4. krzyczeć (przyciągać uwagę):

krzyczeć

jdm entgegenschreien

intensywne kolory krzyczą z plakatu

von dem Plakat schreien einem intensive Farben r.ż. l.mn. entgegen

pokrzywić [pokʃɨvitɕ]

pokrzywić f. dk. od krzywić

Zobacz też krzywić

I . krzywić <‑wi> [kʃɨvitɕ] CZ. cz. przech. (wyginać)

krzywić nogi, palce

krümmen

krzywić gwóźdź

verbiegen

krzywić usta/twarz

den Mund/das Gesicht verziehen

II . krzywić <‑wi> [kʃɨvitɕ] CZ. cz. zwr.

1. krzywić:

krzywić (ulegać wykrzywieniu) (drut)

sich B. verbiegen

2. krzywić (robić grymasy):

krzywić

das Gesicht verziehen

krzywić się na kogoś

jdn schief angucken [o. ansehen]

ktoś krzywi się na coś/na myśl o czymś

jdm wird ganz anders [o. schlecht] , wenn er an etw B. denkt

I . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. pokrzepiać (wzmacniać):

pokrzepiać kogoś czymś

jdn mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwiać):

pokrzepić kogoś czymś

jdn mit etw erfrischen [o. erquicken podn. ]

3. pokrzepiać przen. (pocieszyć):

pokrzepiać kogoś na duchu

jdm Mut einflößen [o. zusprechen]

II . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. pokrzepiać (posilić się):

pokrzepiać się czymś

sich B. mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwić się):

pokrzepić się czymś

sich B. mit etw erfrischen [o. erquicken] podn.

3. pokrzepiać (cieszyć się):

pokrzepiać się myślą o czymś

sich B. am Gedanken an etw B. laben

pokrowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wce> [pokrovjets] RZ. r.m.

pokrowiec (na sprzęt)

Schoner r.m.

pokrowiec (na instrumenty, broń)

Schutzhülle r.ż.

pokrzywa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [pokʃɨva] RZ. r.ż. BOT.

pokrzywa

Brennnessel r.ż.

poparzyć się pokrzywą

sich B. an der Brennnessel verbrennen

pokropić [pokropitɕ]

pokropić f. dk. od kropić

Zobacz też kropić

I . kropić <kropi; cz. prz. krop> [kropitɕ] CZ. cz. przech.

1. kropić < f. dk. s‑> <[lub po‑]> (polewać):

kropić bieliznę

befeuchten

kropić bieliznę

anfeuchten

2. kropić < f. dk. za‑> pot. (pić alkohol):

kropić

runterkippen pot.

II . kropić <kropi; cz. prz. krop> [kropitɕ] CZ. bezosob.

lekko kropi

es tröpfelt

III . kropić <kropi; cz. prz. krop f. dk. s‑> [kropitɕ] CZ. cz. zwr. (polewać się)

kropić się czymś

sich B. mit etw befeuchten [o. [leicht] bespritzen]

pokrótce [pokruttse] PRZYSŁ.

pokrótce

kurz

pokrótce

in [o. mit] ein paar kurzen Worten