W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „aufgeschoben“ w niderlandzko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

aan·ge·scho·ten: przymiotnik i przysłówek
ge·scho·len: czasownik
ge·scho·ren: czasownik
ge·scho·ten: czasownik
ge·scho·ven: czasownik
op·ge·scho·ten: przymiotnik i przysłówek
ge·schol·den: czasownik
ge·schon·den: czasownik
ge·schon·ken: czasownik
on·ge·schon·den: przymiotnik i przysłówek
ge·scha·pen: czasownik
ge·sche·nen: czasownik
on·der·ge·scho·ven: przymiotnik i przysłówek
ge·schoold: przymiotnik i przysłówek
ho·ge·school: rzeczownik
on·ge·schoold: przymiotnik i przysłówek
ge·schenk: rzeczownik
be·schoei·en: czasownik
be·schon·ken: przymiotnik i przysłówek
be·schou·wen: czasownik

Widzisz podobne wyniki: aangeschoten , opgeschoten , geschoven , geschoten , geschoren , gescholen , geschenen , geschapen , ongeschonden , geschonken , geschonden , gescholden , ondergeschoven , gescheiden , beschouwen , beschonken , beschoeien , geschenk , ongeschoold , hogeschool i geschoold

aan·ge·scho·ten [aŋɣəsxotə(n)] PRZYM.

aangeschoten

ge·scho·len CZ.

gescholen volt. deelw. van schuilen

Zobacz też schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuilen (zich verbergen):

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

ge·scho·ren CZ.

geschoren volt. deelw. van scheren¹, scheren²

Zobacz też scheren , scheren

sche·ren² <scheerde, h. gescheerd> [sxerə(n)] CZ. cz. nieprzech. (snel bewegen)

≈ streifen

scheren langs iets

het vliegtuig scheerde over de huizen

das Flugzeug flog dicht über die Häuser

de zwaluwen scheren dicht over het water

die Schwalben streichen dicht über das Wasser hin

sche·ren¹ <schoor, h. geschoren> [sxerə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheren:

scheren (haar)

scheren (iets)

zijn baard scheren

sich C. den Bart rasieren

een geschoren kin

ein rasiertes Kinn

zich scheren

2. scheren (dieren):

een hond scheren

einen Hund scheren

een hond scheren (in een model)

einen Hund trimmen

3. scheren (gewassen):

4. scheren (afzetten):

hij laat zich geduldig scheren

er lässt sich leicht beschwindeln [o. übervorteilen]

ge·scho·ten CZ.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Zobacz też schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten przen.

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten przen. (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten przen.

auf etw B. verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten przen.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·scho·ven CZ.

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Zobacz też schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

schuiven (allgemeen)

schuiven (horizontaal of omhoog)

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] CZ. cz. przech.

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schuiven (damspel)

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven przen.

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven przen.

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

op·ge·scho·ten [ɔpxəsxotə(n)] PRZYM.

opgeschoten

groß gewachsen

opgeschoten

opgeschoten

een opgeschoten jongen

ein halbwüchsiger Junge

ge·schol·den CZ.

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

Zobacz też schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. przech. (uitschelden)

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schelden (tieren):

keifen pej.

zetern pej.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

keifen pej.

ge·schon·den CZ.

geschonden volt. deelw. van schenden

Zobacz też schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

ge·schon·ken CZ.

geschonken volt. deelw. van schenken

Zobacz też schenken

schen·ken <schonk, h. geschonken> [sxɛŋkə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenken (uitgieten):

schenken in +B.

melk in bekers schenken

Milch in Becher schenken [o. gießen]

2. schenken (slijten):

hier wordt geen alcohol geschonken

hier werden keine alkoholischen Getränke ausgeschenkt [o. verkauft]

3. schenken (serveren):

4. schenken:

schenken (cadeau geven)

schenken (cadeau geven)

schenken (bij het kerstfeest)

schenken (bijv. grote bedragen)

geld schenken

iem kinderen schenken

jdm Kinder schenken [o. gebären]

5. schenken (verlenen):

iem geloof schenken

jdm Glauben schenken

6. schenken (van een verplichting ontslaan):

de details schenk ik u

die Einzelheiten schenke ich Ihnen

on·ge·schon·den [ɔŋɣəsxɔndə(n)] PRZYM.

ongeschonden

ongeschonden

ongeschonden

heil

ongeschonden (onbeschadigd)

zijn reputatie bleef ongeschonden

sein guter Ruf wurde blieb unbeschädigt

een ongeluk ongeschonden overleven

einen Unfall heil [o. unverletzt] überstehen

ge·scha·pen CZ.

geschapen volt. deelw. van scheppen¹, scheppen²

Zobacz też scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

3. scheppen (zich verwerven):

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen pot.

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

geschept papier

geschöpfte(s) Papier r.n.

geschept papier

Büttenpapier r.n.

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] CZ. cz. przech.

scheppen (creëren, vormen)

scheppen (allgemeen)

scheppen (allgemeen)

erschaffen form.

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie r.ż.

niet voor het geluk geschapen zijn przen.

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen

ge·sche·nen CZ.

geschenen volt. deelw. van schijnen

Zobacz też schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen przen. (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

on·der·ge·scho·ven [ɔndərɣəsxovə(n)] PRZYM.

ondergeschoven

een ondergeschoven kindje przen.

ein ungeliebtes Kind

ge·schoold [ɣəsxolt] PRZYM.

geschoold (minder sterk)

geschoold (beroepsopleiding)

de geschoolde arbeid

de geschoolde arbeider (meestal)

der Facharbeiter

niet geschoolde arbeiders

ungelernte Arbeiter l.mn.

een geschoolde zangeres

eine ausgebildete Sängerin

ho·ge·school <hoge|scholen> [hoɣəsxol] RZ. r.ż.

1. hogeschool (academie):

Hochschule r.ż.

de studie aan de hogeschool

das Hochschulstudium

technische/economische hogeschool

Technische Hochschule/Wirtschaftshochschule

2. hogeschool (dressuur van paarden):

hohe Schule r.ż.

on·ge·schoold [ɔŋɣəsxolt] PRZYM.

ongeschoold

ongeschoold

ongeschoold

ongeschoolde arbeid

ungelernte Arbeit r.ż.

ongeschoolde werkkrachten

ungelernte Arbeitskräfte l.mn.

ongeschoolde werkkrachten

Hilfskräfte l.mn.

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] RZ. r.n.

Geschenk r.n.

een geschenk aan iem geven

jdm ein Geschenk geben

een geschenk van de hemel przen.

ein Geschenk des Himmels

geschenk in geld

Geldgeschenk r.n.

kleine geschenken onderhouden de vriendschap przysł.

kleine Geschenke erhalten die Freundschaft

be·schoei·en <beschoeide, h. beschoeid> [bəsxujə(n)] CZ. cz. przech.

be·schon·ken <beschonken, beschonkener, meest beschonken> [bəsxɔŋkə(n)] PRZYM.

beschonken (licht)

be·schou·wen <beschouwde, h. beschouwd> [bəsxɑuwə(n)] CZ. cz. przech.

1. beschouwen (beoordelen):

op zichzelf beschouwd

an und für sich

2. beschouwen (houden voor):

iets als zijn plicht beschouwen

etw als seine Pflicht betrachten

iets als zijn plicht beschouwen

etw für [o. als] seine Pflicht erachten

3. beschouwen (bekijken):

4. beschouwen (ambtshalve keuren):

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski