niemiecko » niderlandzki

kein [k͜ain] ZAIM. nieokr.

2. kein (nicht (irgend)ein, niemand):

ˈIrin <Irin, Irinnen> [ˈiːrɪn] RZ. r.ż.

Irin forma żeńska od Ire

Zobacz też Ire

ˈIre (Irin) <Iren, Iren> [ˈiːrə] RZ. r.m. (r.ż.)

Ire (Irin)
Ier(Ierse) r.m. (r.ż.)

Uˈrin <Urins, Urine> [uˈriːn] RZ. r.m. meist l.poj.

Kran <Kran(e)s, Kräne[o. Krane] > [kraːn, ˈkrɛːnə] RZ. r.m.

Kran TECHNOL. reg.:

Rain <Rain(e)s, Raine> [r͜ain] RZ. r.m.

rein1 [r͜ain] PRZYM.

4. rein (absolut, häufig Superlativ):

dem [o. den] Reinen ist alles rein przysł.

Ru·ˈin <Ruins> [ruˈiːn] RZ. r.m. kein l.mn.

nein [n͜ain] PRZYSŁ. (Negation)

Nein <Nein(s), Nein(s)> [n͜ain] RZ. r.n.

nee r.n.
Nein podn.
neen r.n.

Gin <Gins, Gins> [ʤɪn] RZ. r.m.

kann [kan] CZ.

kann 3. l.poj. präs von können¹, können², können³

Zobacz też können , können , können

ˈkön·nen2 <kann, konnte, gekonnt> [ˈkœnən] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski