niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Schlemihls“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

I . schlẹmmen [ˈʃlɛmən] CZ. cz. nieprzech.

II . schlẹmmen [ˈʃlɛmən] CZ. cz. przech.

II . schlẹcht [ʃlɛçt] PRZYSŁ.

5. schlecht (übel):

schle̱i̱fen2 <schleift, schliff, geschliffen> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

1. schleifen (schärfen):

ostrzyć [f. dk. na‑]

2. schleifen (bearbeiten):

szlifować [f. dk. o‑]
gładzić [f. dk. wy‑]
wygładzone dialogi r.m. l.mn. fig

3. schleifen (hart drillen):

Zobacz też schleifen , geschliffen

I . schle̱i̱fen1 <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

3. schleifen (niederreißen):

burzyć [f. dk. z‑]

I . geschlịffen [gə​ˈʃlɪfən] CZ. cz. przech.

geschliffen pp von schleifen

II . geschlịffen [gə​ˈʃlɪfən] PRZYM. (tadellos)

schle̱i̱mig [ˈʃlaɪmɪç] PRZYM.

1. schleimig MED.:

2. schleimig (glitschig):

3. schleimig pej. (unterwürfig):

lizusowski pej. pot.

schle̱i̱men CZ. cz. nieprzech.

1. schleimen (Schleim absondern):

schle̱sisch PRZYM.

Schlẹmmer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

łasuch r.m. pot.

Schle̱gel1 <‑s, ‑> [ˈʃleːgəl] RZ. r.m. poł. niem., austr.

Schlegel (Geflügel-, Hasenkeule)
udko r.n.
udziec r.m.

Schle̱i̱er <‑s, ‑> [ˈʃlaɪɐ] RZ. r.m.

2. Schleier FOTO:

zadymienie r.n.

3. Schleier (Dunst):

welon r.m. mgły podn.

Schle̱i̱fe <‑, ‑n> [ˈʃlaɪfə] RZ. r.ż.

1. Schleife:

kokard[k]a r.ż.
szarfa r.ż.

2. Schleife (Kurve):

pętla r.ż.

3. Schleife → Schlitterbahn

Zobacz też Schlitterbahn

Schlịtterbahn <‑, ‑en> RZ. r.ż. REG

Schle̱sien <‑s, bez l.mn. > [ˈʃleːzi̯ən] RZ. r.n.

I . schlẹcken [ˈʃlɛkən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlecken (naschen):

łasować pot.

2. schlecken (lecken):

lizać [f. dk. po‑] lody

II . schlẹcken [ˈʃlɛkən] CZ. cz. przech. REG

schlecken Milch:

chłeptać pot.

Schle̱i̱fer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

1. Schleifer (Facharbeiter):

szlifierz r.m.

2. Schleifer sl WOJSK. (Ausbilder):

instruktor r.m.

3. Schleifer (Tanz):

I . schlẹppen [ˈʃlɛpən] CZ. cz. przech.

1. schleppen (schwer tragen):

wlec [f. dk. po‑]

2. schleppen (abschleppen):

II . schlẹppen [ˈʃlɛpən] CZ. cz. zwr.

1. schleppen (sich fortbewegen):

2. schleppen (sich hinziehen):

wlec się pot.

Schle̱i̱mer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaɪmɐ] RZ. r.m.(r.ż.) pej.

Schleimer → Schleicher(in)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski