Tłumaczenia dla hasła „Schwob“ w niemiecko » polski słowniku

schwo̱r [ʃvoːɐ̯] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

schwor cz. prz. von schwören

Zobacz też schwören

I . schwö̱ren <schwört, schwor, geschworen> [ˈʃvøːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. schwören (einen Eid ablegen):

schwören

przysięgać [f. dk. przysiąc]

2. schwören (überzeugt sein von):

auf jdn/etw schwören

przysięgać [f. dk. przysiąc] na kogoś/coś

sie schwor auf die Bibel

przysięgła na Biblię

ich schwöre es dir bei meiner Ehre

klnę się na honor

3. schwören (beschwören, versichern):

ich hätte schwören können, dass ...

mógłbym przysiąc, że...

II . schwö̱ren <schwört, schwor, geschworen> [ˈʃvøːrən] CZ. cz. przech.

1. schwören (einen Schwur leisten):

einen Eid schwören

składać [f. dk. złożyć] przysięgę

einen Meineid schwören

popełniać [f. dk. popełnić] krzywoprzysięstwo

einen Meineid schwören

krzywoprzysięgać [f. dk. krzywoprzysięgnąć ]podn.

sich C. Treue schwören

przysięgać sobie wierność

2. schwören (geloben):

jdm etw schwören

ślubować komuś coś

3. schwören (fest versichern):

[jdm] schwören etw zu tun

ręczyć [komuś], że się coś zrobi

ich habe mir geschworen, dort nie wieder hinzugehen

obiecałem sobie, że już nigdy tam nie pójdę

scho̱b [ʃoːp] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schob cz. prz. von schieben

Zobacz też schieben

I . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. przech.

1. schieben (bewegen):

schieben Schrank

przesuwać [f. dk. przesunąć]

schieben Fahrrad

prowadzić

schieben Kinderwagen, Auto

pchać [f. dk. popchnąć]

sie schob ihn ins Zimmer

[ona] wepchnęła go do pokoju

den Riegel vor das Tor schieben

zasuwać [f. dk. zasunąć] rygiel w bramie

etw zur Seite schieben

odsuwać [f. dk. odsunąć] coś na bok

jdn aufs Abstellgleis schieben

odstawiać [f. dk. odstawić] kogoś na boczny tor

etw auf die lange Bank schieben

zwlekać z czymś

etw auf die lange Bank schieben

odkładać [f. dk. odłożyć] coś na później

eine ruhige Kugel schieben

nie wysilać się

2. schieben (stecken):

sich C. etw in den Mund schieben

wkładać [f. dk. włożyć] sobie coś do ust

ineinander schieben

wsuwać [f. dk. wsunąć] jedno w drugie

etw in den Ofen schieben

wsadzać [f. dk. wsadzić] coś do pieca

3. schieben (zuweisen):

etw auf jdn/etw schieben

spychać [f. dk. zepchnąć] coś na kogoś/coś fig

die Schuld auf jdn schieben

zrzucić winę na kogoś

4. schieben (abweisen):

etw von sich C. schieben a. fig pot.

odsuwać [f. dk. odsunąć] coś od siebie fig

er schob den Teller von sich

odsunął talerz od siebie

er schob alle Verantwortung von sich fig

zrzucił z siebie całą odpowiedzialność r.ż.

etw vor sich C. her schieben fig

odkładać coś na później

jdm etw [o. die Schuld] [an etw] in die Schuhe schieben

obarczać [f. dk. obarczyć] kogoś winą [za coś]

5. schieben pot. (ableisten):

schieben Wache

trzymać

schieben Dienst

odbywać [f. dk. odbyć]

6. schieben pot. (handeln):

Devisen schieben

sprzedawać [f. dk. sprzedać] nielegalnie waluty

7. schieben (spielen):

Kegel schieben

grać [f. dk. za‑] w kręgle

II . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. nieprzech. pot.

schieben

spekulować

mit Drogen schieben

handlować narkotykami

III . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. zwr.

1. schieben (sich drängen):

sich durch die Tür schieben

przepychać [f. dk. przepchnąć] się przez drzwi

sich in den Vordergrund schieben fig

wysuwać [f. dk. wysunąć] się na pierwszy plan

2. schieben (gleiten):

sich vor die Sonne schieben (Wolke)

przesłaniać [f. dk. przesłonić] słońce

eine Kaltfront schiebt sich über Europa

chłodny front r.m. [atmosferyczny] przesuwa się nad Europą

der Umzug schiebt sich langsam/mühsam durch die Straßen

pochód r.m. przesuwa się powoli/z trudem ulicami

ihr Rock hat sich in die Höhe geschoben

spódnica r.ż. podsunęła się jej do góry

schno̱b CZ. cz. nieprzech. alt

schnob cz. prz. von schnauben

Zobacz też schnauben

schna̱u̱ben <schnaubt, schnaubte [o. schnob], geschnaubt [o. geschnoben]> [ˈʃnaʊbən] CZ. cz. nieprzech.

1. schnauben (durch die Nase atmen):

ins Taschentuch schnauben

smarkać [f. dk. smarknąć ][lub zasmarkać] w chusteczkę pot.

vor Wut schnauben fig

pienić się ze złości fig pot.

2. schnauben:

schnauben (laut atmen) (Pferd)

parskać [f. dk. parsknąć]

schwọll [ʃvɔl] CZ. cz. nieprzech.

schwoll cz. prz. von schwellen

Zobacz też schwellen , schwellen

schwẹllen² [ˈʃvɛlən] CZ. cz. przech.

1. schwellen podn. (blähen):

schwellen

nadymać [f. dk. nadąć ]pot.

schwellen

wydymać [f. dk. wydąć]

2. schwellen CH (weich kochen):

schwellen

gotować [f. dk. u‑] na miękko

schwẹllen¹ <schwillt, schwoll, geschwollen> [ˈʃvɛlən] CZ. cz. nieprzech. +sein

schwellen MED.:

schwellen

nabrzmieć

zwroty:

ihm schwillt der Kamm pot. (er wird übermütig)

on puszy się jak paw r.m.

ihm schwillt der Kamm (er wird zornig)

krew r.ż. go zalewa pot.

Schwo̱f <‑[e]s, ‑e> [ʃvoːf] RZ. r.m. pot.

Schwof

tańce r.m. l.mn.

Schwa̱b <‑en, ‑en> [ʃvaːp] RZ. r.m. CH pej.

Schwab

Szwab(ka) r.m. (r.ż.) pej. pot.

I . schwe̱r [ʃveːɐ̯] PRZYM.

1. schwer (nicht leicht):

schwer Koffer, Möbel

ciężki

fünf Kilo schwer sein

ważyć pięć kilo

ein drei Kilo schweres Paket

paczka r.ż. ważąca trzy kilo

wie schwer ist das?

ile to waży?

ein schweres Motorrad

ciężki motor r.m.

schwerer Lehmboden

bardzo gliniasta gleba r.ż.

2. schwer (ernst, gravierend):

schwer Verletzung, Enttäuschung, Irrtum

poważny

schwer Verbrechen, Vergehen, Strafe

ciężki

sie hat schwere Bedenken

ona ma poważne wątpliwości

du hast einen schweren Fehler begangen

popełniłeś ciężki błąd

3. schwer (hart):

schwer

twardy

schwer Arbeit

mozolny

schwer Zeit, Tag

ciężki

schwer Bürde

przytłaczający

ein schweres Leben haben

mieć ciężkie życie

4. schwer (körperlich belastend):

schwer Krankheit

groźny

schwer Geburt

ciężki

schwer Leiden

dokuczliwy

5. schwer (schwierig):

schwer Aufgabe

trudny

6. schwer attr (heftig):

schwer Sturm

gwałtowny

schwer Schneefall

duży

7. schwer attr (groß):

schwer Lkw

wielki

8. schwer attr WOJSK.:

schwer

ciężki

9. schwer (gehaltvoll):

schwer Essen

ciężko strawny

schwer Sherry, Wein

mocny

10. schwer (intensiv):

schwer Duft

intensywny

II . schwe̱r [ʃveːɐ̯] PRZYSŁ.

1. schwer (nicht wenig):

schwer wiegen

dużo

schwer beladen [o. bepackt] sein

być mocno obładowanym

2. schwer (hart):

schwer arbeiten

mozolnie

3. schwer (tief):

schwer enttäuschen

głęboko

schwer treffen

boleśnie

sich schwer täuschen

głęboko się mylić

4. schwer (mit Mühe):

schwer atmen

z wysiłkiem

schwer hören

z trudem

5. schwer (intensiv):

schwer auf jdm lasten

bardzo ciążyć na kimś

das will ich schwer hoffen pot.

mam taką głęboką nadzieję

da musst du schwer aufpassen! pot.

musisz [tu] bardzo uważać!

sie hat mich schwer geschröpft pot.

nieźle mnie oskubała pot.

6. schwer (ernstlich):

schwer sich verletzen

poważnie

schwer stürzen

niebezpiecznie upaść

schwer erkrankt sein

być ciężko chorym

7. schwer (nicht einfach):

schwer feststellen

niełatwo

das ist schwer zu sagen

trudno powiedzieć

das ist schwer zu sagen

ciężko stwierdzić

8. schwer (streng):

schwer bestrafen

srogo

schwer bestrafen

surowo

9. schwer (stark):

schwer bewaffnet

mocno

10. schwer (nicht leicht):

er hat es schwer

jest mu ciężko

sie hat es schwer mit ihm

ona ma z nim ciężko

schwu̱l [ʃvuːl] PRZYM. (homosexuell)

schwul pot.

gejowski pot.

schwü̱l [ʃvyːl] PRZYM. PRZYSŁ.

schwül

parny

schwül

duszny

es ist schwül

jest parno [lub duszno]