niemiecko » polski

so̱g [zoːk] RZ.

sog cz. prz. von saugen

Zobacz też saugen , saugen

I . sa̱u̱gen2 <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech. (staubsaugen)

II . sa̱u̱gen2 <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech. (staubsaugen)

I . sa̱u̱gen1 <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech.

1. saugen (Flüssiges in sich aufnehmen):

2. saugen (an einer Pfeife):

II . sa̱u̱gen1 <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech.

2. saugen (aufsaugen):

III . sa̱u̱gen1 <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. zwr.

1. saugen (eingesaugt werden):

Fo̱nNP <‑s, ‑s> [foːn] RZ. r.n.

Fon
fon r.m.

To̱n2 <‑[e]s, Töne> [toːn, pl: ˈtøːnə] RZ. r.m.

1. Ton (Klangfarbe, Laut):

Ton
ton r.m.
Ton
dźwięk r.m.

4. Ton (Farbton):

Ton
odcień r.m.

vọn [fɔn] PRZYIM. +C.

9. von (als Adelsprädikat):

So̱hn <‑[e]s, Söhne> [zoːn, pl: ˈzøːnə] RZ. r.m.

1. Sohn (männliches Kind):

syn r.m.
der verlorene Sohn REL. a. podn.
syn marnotrawny a. podn.

2. Sohn bez l.mn. (Junge):

ja, mein Sohn! iron.
tak, mój chłopcze! iron.

Sọng <‑s, ‑s> RZ. r.m.

1. Song pot. (Lied):

piosenka r.ż.

2. Song (Sprechgesang):

song r.m.

I . soso̱ [zo​ˈzoː] PART.

II . soso̱ [zo​ˈzoː] PRZYSŁ. pot.

I . so̱lo [ˈzoːlo] PRZYM. inv

1. solo MUS:

2. solo pot. (ohne Begleitung):

II . so̱lo [ˈzoːlo] PRZYSŁ.

1. solo (allein):

sam

2. solo (in der Form eines Solos):

sọff [zɔf] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

soff cz. prz. von saufen

Zobacz też saufen

I . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] CZ. cz. przech.

1. saufen (Tier):

pić [f. dk. wy‑] łapczywie
chłeptać [f. dk. wy‑]

2. saufen pot. Mensch:

żłopać a. pej. pot.
iść [f. dk. pojść] się nachlać pej. pot.

II . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] CZ. cz. nieprzech.

1. saufen (Tier):

żłopać pot.

2. saufen pot. (Alkoholiker sein):

chlać pot.
chlać jak świnia r.ż. wulg.

sog.

sog. Abk. von so genannt

sog.
tzw.

sọtt [zɔt] CZ. cz. nieprzech.

sott cz. prz. von sieden

Zobacz też sieden

si̱e̱den <siedet, siedete [o. sott], gesiedet [o. gesotten]> [ˈziːdən] CZ. cz. nieprzech.

Ne̱on <‑s, bez l.mn. > [ˈneːɔn] RZ. r.n. CHEM.

neon r.m.

Ozo̱n <‑s, bez l.mn. > [o​ˈtsoːn] RZ. r.m. o r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski