Tłumaczenia dla hasła „Stiesel“ w niemiecko » polski słowniku

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [f. dk. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [f. dk. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

sti̱e̱ren [ˈʃtiːrən] CZ. cz. nieprzech.

vor sich hin stieren

patrzeć tępo przed siebie

Di̱e̱sel² <‑[s], ‑> [ˈdiːzəl] RZ. r.m. pot.

1. Diesel → Dieselmotor

2. Diesel (Auto mit Dieselantrieb):

Diesel

diesel r.m. pot.

er fährt einen Diesel

on jeździ dieslem

Zobacz też Dieselmotor

Di̱e̱selmotor <‑s, ‑en> RZ. r.m.

Dieselmotor

diesel r.m.

Ki̱e̱sel <‑s, ‑> [ˈkiːzəl] RZ. r.m.

Kiesel

kamień r.m. rzeczny

Wi̱e̱sel <‑s, ‑> [ˈviːzəl] RZ. r.n.

Wiesel ZOOL.:

Wiesel

łasica r.ż.

zwroty:

flink wie ein Wiesel sein

być zwinnym jak wiewiórka r.ż.

Stịchel <‑s, ‑> [ˈʃtɪçəl] RZ. r.m.

Stichel

dłuto r.n.

Stichel

rylec r.m.

sti̱e̱ß [ʃtiːs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

stieß cz. prz. von stoßen

Zobacz też stoßen

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [f. dk. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich C. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pot.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [f. dk. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [f. dk. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [f. dk. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [f. dk. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [f. dk. rozkruszyć]

5. stoßen CH (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [f. dk. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk r.m. wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw B. stoßen

przylegać do czegoś

an etw B. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [f. dk. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung B. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [f. dk. napotkać] na opór

7. stoßen +haben CH (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [f. dk. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. zwr.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw C. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw C. stoßen

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

sti̱e̱g [ʃtiːk] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

stieg cz. prz. von steigen

Zobacz też steigen

I . ste̱i̱gen <steigt, stieg, gestiegen> [ˈʃtaɪgən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. steigen (klettern):

auf eine Leiter steigen

wchodzić [f. dk. wejść] na drabinę

auf einen Berg steigen

wspinać [f. dk. wspiąć] się na górę

2. steigen (aufsitzen):

aufs Fahrrad steigen

wsiadać [f. dk. wsiąść] na rower

aufs Pferd steigen

dosiadać [f. dk. dosiąść] konia

(absitzen) vom Fahrrad steigen

zsiadać [f. dk. zsiąść] z roweru

3. steigen (einsteigen):

in den Zug steigen

wsiadać [f. dk. wsiąść] do pociągu

(aussteigen) aus dem Auto steigen

wysiadać [f. dk. wysiąść] z samochodu

sie stiegen aus dem Zug

wysiedli z pociągu

4. steigen:

steigen (sich in die Luft erheben) (Nebel, Ballon)

wznosić [f. dk. wznieść] się

er lässt seinen Drachen steigen

on puszcza latawca

5. steigen pot. (sich begeben):

aus der Wanne steigen

wychodzić [f. dk. wyjść] z wanny

aus dem Bett steigen

wyjść z łóżka

mit jdm ins Bett steigen pot.

pójść z kimś do łóżka

6. steigen:

steigen (sich erhöhen) (Aktie)

rosnąć

[um drei Prozent] steigen

wzrastać [f. dk. wzrosnąć] [o trzy procent]

etw steigt im Preis/Wert

coś zyskuje na cenie/wartości

7. steigen fig:

steigen (ansteigen) (Fieber)

rosnąć

steigen (anwachsen) (Spannung)

narastać [f. dk. narosnąć]

die Stimmung steigt

napięcie r.n. potęguje się

dadurch ist er in meiner Achtung gestiegen

przez to zyskał w moich oczach

die Tränen stiegen ihr in die Augen

łzy r.ż. l.mn. napłynęły jej do oczu

der Wein/der Erfolg ist ihr zu Kopf gestiegen

wino r.n. /sukces r.m. uderzyło/uderzył jej do głowy

8. steigen pot. (stattfinden):

die Party steigt [bei ihr]

impreza r.ż. jest [u niej] pot.

II . ste̱i̱gen <steigt, stieg, gestiegen> [ˈʃtaɪgən] CZ. cz. przech. +sein (hinaufgehen)

die Treppen steigen

wchodzić [f. dk. wejść] po schodach

I . sti̱e̱r [ʃtiːɐ̯] PRZYM.

stier Augen:

stier

tępy

mit stierem Blick vor sich hinstarren

tępym wzrokiem wpatrywać się przed siebie

II . sti̱e̱r [ʃtiːɐ̯] PRZYSŁ.

stier blicken:

stier

tępo

Sti̱e̱ge <‑, ‑n> [ˈʃtiːgə] RZ. r.ż.

Stiege

schody l.mn. (drewniane)

sti̱e̱hlt [ʃtiːlt] CZ. cz. przech., cz. zwr.

stiehlt 3. pers präs von stehlen

Zobacz też stehlen

I . ste̱hlen <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw stehlen

kraść [f. dk. u‑] coś [komuś]

du sollst nicht stehlen (Bibel)

nie kradnij

du stiehlst mir die Zeit fig

zabierasz mi czas

zwroty:

er kann mir gestohlen bleiben! pot.

nie chcę mieć z nim nic wspólnego

II . ste̱hlen <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. zwr.

1. stehlen (sich heimlich entfernen):

sich aus dem Haus stehlen

wyjść ukradkiem [lub cichaczem] z domu

sich nach Hause stehlen

ulotnić się do domu fig

ein Lächeln hat sich auf ihr Gesicht gestohlen fig

uśmiech r.m. wkradł się na jej twarz fig podn.

2. stehlen (sich drücken vor):

stehlen

wymigiwać [f. dk. wymigać] się od

Stọ̈psel <‑s, ‑> [ˈʃtœpsəl] RZ. r.m.

1. Stöpsel (Pfropfen):

Stöpsel

korek r.m.

Stöpsel

zatyczka r.ż.

2. Stöpsel żart. pot. (Knirps):

Stöpsel

grubasek r.m. a. żart. pot.

I . stịll [ʃtɪl] PRZYM.

1. still (ruhig):

still Mensch

spokojny

es ist um ihn still geworden fig

ucichł szum r.m. wokół jego osoby

sei still!

bądź cicho!

du bist heute so still

jesteś dziś taki spokojny

halt doch mal still!

nie wierć się! pot.

2. still (bewegungslos):

still Wetterlage

bezwietrzny

still See

spokojny

der Stille Ozean

Ocean r.m. Spokojny

3. still (geruhsam, verschwiegen):

still Leben, Gegend

spokojny

still Abend

cichy

in einer stillen Stunde

w spokoju

4. still (heimlich):

still Hoffnung

skryty

still Gesellschafter, Einvernehmen

cichy fig

stiller Teilhaber WIRTSCH

cichy wspólnik r.m. fig

ein stiller Vorwurf

milczący zarzut r.m.

still und heimlich

cicho i po kryjomu

II . stịll [ʃtɪl] PRZYSŁ.

1. still (lautlos):

still weinen

cicho

2. still (bewegungslos):

still liegen, sitzen

nieruchomo

den Kopf still halten

nie ruszać głową

3. still (heimlich):

still heiraten

po cichu

zwroty:

im Stillen (heimlich) vorbereiten

po cichu

im Stillen (im Inneren) denken

skrycie

im Stillen (im Inneren) denken

w głębi duszy

im Stillen hofft er, dass sie zurückkommt

w głębi duszy [on] ma nadzieję, że ona wróci

Stiefel RZ.

Hasło od użytkownika

Stiefel (Schuh) r.m.

kozak r.m.

Stiel RZ.

Hasło od użytkownika

Stiel r.m.

szypułka r.ż.

Stingel RZ.

Hasło od użytkownika

Stingel r.m.

postawa zaniepokojonego głuszca z szyją wyciągniętą ku górze