W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „versnellingen“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

verschlịngen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
versẹngen: czasownik przechodni
verschlụngen: I. Reflexives oder transitives Verb II. przymiotnik i przysłówek
verklịngen: czasownik nieprzechodni
verste̱i̱gen: czasownik zwrotny
versprẹngen: czasownik przechodni
verdịngen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verbrịngen: czasownik przechodni
erklịngen: czasownik nieprzechodni
versi̱e̱gen: czasownik nieprzechodni
versti̱e̱gen: czasownik zwrotny
gelịngen: czasownik nieprzechodni
Gelịngen: rzeczownik
ạn|klingen: czasownik nieprzechodni
schlịngen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
a̱u̱s|klingen: czasownik nieprzechodni
misslịngen: czasownik nieprzechodni
Misslịngen: rzeczownik
versa̱gen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
versọrgen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: verschlingen , versteigen , verklingen , verschlungen , versengen , verstiegen , versiegen , erklingen , verbringen , verdingen , versprengen , versorgen , versagen , Misslingen , misslingen , ausklingen , schlingen , anklingen , Gelingen , gelingen i Versandbedingungen

I . verschlịngen* CZ. cz. przech. irr

1. verschlingen (schnell essen):

verschlingen

połykać [f. dk. połknąć ]pot.

2. verschlingen fig (kosten):

verschlingen Unsummen

das Projekt hat schon ein Heidengeld verschlungen

ten projekt r.m. pochłonął już mnóstwo pieniędzy

3. verschlingen fig (lesen):

verschlingen Buch

połykać [f. dk. połknąć ]fig

jdn/etw mit den Augen/Blicken verschlingen

pożerać [lub połykać] kogoś/coś wzrokiem fig

II . verschlịngen* CZ. cz. zwr. irr

verschlingen

plątać [f. dk. s‑ lub po‑] się

die Schnüre verschlingen sich ineinander

sznurki r.m. l.mn. plątają się ze sobą

versẹngen* [fɛɐ̯ˈzɛŋən] CZ. cz. przech.

den Stoff [mit etw] versengen

przypalić [czymś] materiał

den Stoff [mit etw] versengen (am Ofen)

osmalić [czymś] materiał

etw mit einem Bügeleisen/einer Glühbirne versengen

przypalić coś żelazkiem/żarówką

sich C. die Haare [an etw C.] versengen

przypalić sobie [czymś] włosy

I . verschlụngen [fɛɐ̯ˈʃlʊŋən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

verschlungen pp von verschlingen

II . verschlụngen [fɛɐ̯ˈʃlʊŋən] PRZYM.

verschlungen Weg:

verschlungen

Zobacz też verschlingen

I . verschlịngen* CZ. cz. przech. irr

1. verschlingen (schnell essen):

verschlingen

połykać [f. dk. połknąć ]pot.

2. verschlingen fig (kosten):

verschlingen Unsummen

das Projekt hat schon ein Heidengeld verschlungen

ten projekt r.m. pochłonął już mnóstwo pieniędzy

3. verschlingen fig (lesen):

verschlingen Buch

połykać [f. dk. połknąć ]fig

jdn/etw mit den Augen/Blicken verschlingen

pożerać [lub połykać] kogoś/coś wzrokiem fig

II . verschlịngen* CZ. cz. zwr. irr

verschlingen

plątać [f. dk. s‑ lub po‑] się

die Schnüre verschlingen sich ineinander

sznurki r.m. l.mn. plątają się ze sobą

verklịngen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

verklingen (Lied, Ton, Musik)

verklingen (Begeisterung, Winter) fig podn.

mijać [f. dk. minąć]

verste̱i̱gen* CZ. cz. zwr. irr

1. versteigen (beim Bergsteigen):

zabłądzić [lub pomylić drogę] podczas wspinaczki

2. versteigen (behaupten):

sie verstieg sich zu der Aussage, dass er sich bald scheiden lassen würde

[ona] odważyła się powiedzieć, że on się wkrótce rozwodzi

versprẹngen* CZ. cz. przech.

1. versprengen a. WOJSK. (auseinander treiben):

versprengen

rozpraszać [f. dk. ‑proszyć]

versprengte Truppen

rozproszone oddziały r.m. l.mn.

2. versprengen (verspritzen):

versprengen

rozlewać [f. dk. ‑lać]

versprengen

rozpryskiwać [f. dk. ‑pryskać]

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> CZ. cz. przech. form

verdingen Auftrag:

rozpisywać [f. dk. rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> CZ. cz. zwr. alt

najmować [f. dk. nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

verbrịngen* CZ. cz. przech. irr

1. verbringen (zubringen):

spędzać [f. dk. spędzić]

den Tag am Meer

spędzić dzień nad morzem

ich habe den Tag mit Lesen verbracht

spędziłem dzień na czytaniu

2. verbringen form (transportieren):

przewozić [f. dk. przewieźć]

erklịngen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Töne, Glocken)

rozbrzmiewać [f. dk. rozbrzmieć ]podn.

versi̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

versiegen (Quelle, Tränen)

wysychać [f. dk. wyschnąć]

versiegen (Kräfte) fig

wyczerpać się

versiegen (Gespräch) fig

ustawać [f. dk. ustać ]podn.

versti̱e̱gen CZ. cz. zwr.

verstiegen pp von versteigen

Zobacz też versteigen

verste̱i̱gen* CZ. cz. zwr. irr

1. versteigen (beim Bergsteigen):

zabłądzić [lub pomylić drogę] podczas wspinaczki

2. versteigen (behaupten):

sie verstieg sich zu der Aussage, dass er sich bald scheiden lassen würde

[ona] odważyła się powiedzieć, że on się wkrótce rozwodzi

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gəˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein (Werk, Coup)

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka r.ż.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Zobacz też gelungen

I . gelụngen [gəˈlʊŋən] CZ. cz. nieprzech.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gəˈlʊŋən] PRZYM. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

gelungen Essen

gelungen Essen

sehr gelungen

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen pot. (drollig):

gelungen Idee, Person

gelungen Idee, Person

gelungen Idee, Person

III . gelụngen [gəˈlʊŋən] PRZYSŁ. pot. (drollig)

gelungen aussehen

gelungen aussehen

Gelịngen <‑s, bez l.mn. > [gəˈlɪŋən] RZ. r.n.

pomyślny rezultat r.m.

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

ạn|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. przech.

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich C. einen Schal um den Hals schlingen

owijać [f. dk. owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać pot.

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. (Tier, Person)

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. zwr.

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [f. dk. opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [f. dk. owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz r.m. oplata [lub owija] się wokół drzewa

a̱u̱s|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausklingen (Tag):

dobiegać końca

etw mit einem Lied ausklingen lassen

zakończyć coś piosenką

2. ausklingen (Ton):

wybrzmiewać [f. dk. wybrzmieć]

misslịngenNP <misslingt, misslang, misslungen> [mɪsˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein, mißlịngenst. pis. <mißlingt, mißlang, mißlungen> CZ. cz. nieprzech. +sein (Versuch, Plan)

nie powieść [lub udać] się

es ist ihm misslungen

nie udało mu się

die Flucht misslang ihr

ucieczka r.ż. jej się nie udała

der Kuchen ist mir misslungen

ciasto r.n. mi nie wyszło

seine misslungene Ehe

jego nieudane małżeństwo r.n.

MisslịngenNP <‑s, bez l.mn. > [-ˈ--] RZ. r.n., Mißlịngenst. pis. RZ. r.n. <‑s, bez l.mn. >

niepowodzenie r.n.

I . versa̱gen* CZ. cz. nieprzech.

1. versagen (scheitern):

zawodzić [f. dk. zawieść]

nie stanąć na wysokości zadania

[im Leben/in der Schule] versagen

nie radzić [f. dk. po‑] sobie [w życiu/w szkole]

er hat bei der Prüfung versagt

nie poszło mu na egzaminie

aus Angst zu versagen

ze strachu przed porażką

2. versagen:

versagen (nicht wirken) (Erziehung)

zawodzić [f. dk. zawieść]

versagen (Alarmanlage)

nie zadziałać

versagen (Maschine)

przestać działać

den Dienst versagen

odmówić posłuszeństwa

seine Stimme versagte

głos go zawiódł [lub odmówił mu posłuszeństwa]

II . versa̱gen* CZ. cz. przech. podn.

sich C./jdm etw versagen

odmawiać [f. dk. odmówić] sobie/komuś czegoś

das ist uns leider versagt geblieben

nie było nam to niestety dane

einer Sache C. seine Zustimmung versagen

odmówić zgody na coś

I . versọrgen* CZ. cz. przech.

1. versorgen (betreuen):

jdn/etw versorgen Person, Tier, Haus, Garten

opiekować się kimś/czymś

jdn ärztlich [o. medizinisch] versorgen

zapewnić komuś opiekę lekarską [lub medyczną]

die Katzen/die Zimmerpflanzen versorgen

opiekować się kotami/roślinami pokojowymi

2. versorgen (versehen, unterhalten):

versorgen Familie

versorgen Familie

mieć na utrzymaniu

jdn mit etw versorgen

zaopatrywać [f. dk. zaopatrzyć] kogoś w coś

[mit etw] versorgt sein

być zaopatrzonym [w coś]

jdn mit Bargeld versorgen

zaopatrzyć kogoś w gotówkę

mit Bettzeug sind wir bestens versorgt

mamy wystarczająco dużo pościeli

unsere Kinder sind alle versorgt

wszystkie nasze dzieci mają zapewniony byt

das Gehirn mit Blut versorgen fig

dostarczać krew do mózgu

3. versorgen:

versorgen INF., TECHNOL.

zaopatrywać [f. dk. zaopatrzyć]

versorgen INF., TECHNOL.

zasilać [f. dk. zasilić]

versorgen INF., TECHNOL.

dostarczać [f. dk. dostarczyć]

4. versorgen CH (unterbringen, verstauen):

umieszczać [f. dk. umieścić]

II . versọrgen* CZ. cz. zwr.

sich mit Reiseproviant versorgen

zaopatrywać [f. dk. zaopatrzyć] się w prowiant na podróż

sich mit allem Nötigen versorgen

zaopatrywać [f. dk. zaopatrzyć] się we wszystko co potrzebne

er kann sich selbst versorgen

[on] sam może dbać o siebie

er kann sich noch selbst versorgen

[on] jeszcze sam może dbać o siebie

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski