Tłumaczenia dla hasła „Kritt“ w niemiecko » polski słowniku

drịtt [drɪt] PRZYSŁ.

zu dritt sein

we trzech

wir waren zu dritt

byliśmy/byłyśmy w trójkę

sie spielten zu dritt

grali w trójkę

eine Ehe zu dritt

trójkąt r.m. partnerski

Zobacz też acht , acht

ạcht² [axt] PRZYSŁ.

zu acht sein (nur Männer/Jungen)

być w ośmiu

zu acht sein (nur Frauen/Mädchen)

być w osiem

zu acht sein (Männer/Jungen und Frauen/Mädchen)

być w ośmioro

etw zu acht tun

robić [f. dk. z‑] coś w ośmiu/osiem/ośmioro

zu je acht

po ośmiu/osiem/ośmioro

ạcht¹ [axt] LICZ.

acht

osiem

acht [Jahre alt] sein

mieć osiem lat

mit acht [Jahren]

w wieku ośmiu lat

es ist acht [Uhr]

jest [godzina] ósma

um/gegen acht [Uhr]

o/około ósmej

kurz vor acht

tuż przed ósmą

es ist schon kurz nach acht

jest już parę minut po ósmej

es ist gleich acht [Uhr]

zaraz [godzina] ósma

fünf Minuten vor/nach acht

za pięć ósma/pięć po ósmej

fünf Minuten vor/nach halb acht

za pięć/pięć po wpół do ósmej

alle acht Stunden

co osiem godzin

heute/morgen in acht Tagen

od dzisiaj/jutra za tydzień

Montag in acht Tagen

za tydzień w poniedziałek

vor acht Tagen

osiem dni temu

es steht acht zu drei für uns

jest osiem do trzech dla nas

acht mal drei ist 24

osiem razy trzy równa się 24

das kostet acht Euro

to kosztuje osiem euro

die ersten/letzten acht

pierwsza/ostatnia ósemka

trịtt [trɪt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

tritt 3. pers präs von treten

Zobacz też treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [f. dk. s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [f. dk. nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [f. dk. włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich C. einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw B. treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw B. treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw B. treten Tür

przechodzić [f. dk. przejść] przez coś

über etw B. treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka r.ż. wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [f. dk. wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [f. dk. przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [f. dk. przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [f. dk. wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [f. dk. postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw B. treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [f. dk. nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [f. dk. nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Trịtt <‑[e]s, ‑e> [trɪt] RZ. r.m.

1. Tritt (Schritt):

Tritt

krok r.m.

einen falschen Tritt machen

zrobić fałszywy krok

2. Tritt (Laufrhythmus):

aus dem Tritt kommen

gubić [f. dk. z‑] krok

wieder Tritt fassen

wrócić do normy

3. Tritt (Fußtritt):

Tritt

kopniak r.m.

jdm einen Tritt versetzen [o. geben]

dać komuś kopniaka

strịtt [ʃtrɪt] CZ. cz. nieprzech., cz. zwr.

stritt cz. prz. von streiten

Zobacz też streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] CZ. cz. nieprzech.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [f. dk. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw B. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] CZ. cz. zwr.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [f. dk. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte przysł.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta przysł.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

krịtteln [ˈkrɪtəln] CZ. cz. nieprzech. pej.

daran gibt es doch nichts zu kritteln

tu nie ma przecież nic do zarzucenia

glịtt [glɪt] CZ. cz. nieprzech.

glitt cz. prz. von gleiten

Zobacz też gleiten

gle̱i̱ten <gleitet, glitt, geglitten> [ˈglaɪtən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. gleiten:

gleiten (schweben) (Vogel, Segelflugzeug)

szybować

2. gleiten a. fig (huschen):

über etw B. gleiten (Blick)

przeslizgiwać [f. dk. prześliz[g]nąć] się po czymś

über etw B. gleiten (Lächeln)

przebiegać [f. dk. przebiec] po czymś

seine Hand über etw gleiten lassen

pogładzić coś dłonią

3. gleiten (rutschen):

ins Wasser gleiten

wpaść do wody

zu Boden gleiten

osunąć się na ziemię

4. gleiten pot. (Arbeitszeit frei wählen):

gleiten

mieć nienormowany czas pracy

quịtt [kvɪt] PRZYM. inv

quitt

kwita pot.

zwroty:

mit jdm quitt sein pot.

być z kimś kwita pot.

Ạbtritt <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

1. Abtritt POLIT.:

Abtritt

ustąpienie r.n.

2. Abtritt THEAT:

Abtritt

zejście r.n. ze sceny

Ạntritt <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

1. Antritt (Beginn):

Antritt

rozpoczęcie r.n.

Antritt einer Stelle

objęcie r.n.

vor Antritt der Fahrt

przed rozpoczęciem podróży

2. Antritt:

Antritt (Übernahme: eines Amtes, der Regierung)

objęcie r.n.

Antritt (einer Erbschaft)

odziedziczenie r.n.

Antritt (einer Erbschaft)

przejęcie r.n.

3. Antritt SPORT:

Antritt

zryw r.m.

er hat einen sehr schnellen Antritt

on ma szybki zryw

A̱u̱sritt <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Ausritt

przejażdżka r.ż. konna

schrịtt [ʃrɪt] CZ. cz. nieprzech.

schritt cz. prz. von schreiten

Zobacz też schreiten

schre̱i̱ten <schreitet, schritt, geschritten> [ˈʃraɪtən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

1. schreiten (gehen):

schreiten

kroczyć

schreiten

stąpać

er schreitet im Zimmer auf und ab

kroczył po pokoju tam i z powrotem

2. schreiten (fortschreiten):

schreiten

postępować

3. schreiten fig (übergehen):

zum Angriff schreiten

przejść do ataku fig

lasst uns zur Tat schreiten!

pozwól nam działać!

die Versammlung schritt zur Abstimmung

zebranie r.n. przystąpiło do głosowania

Schrịtt <‑[e]s, ‑e> [ʃrɪt] RZ. r.m.

1. Schritt (Tempo):

Schritt

krok r.m.

mit schnellen/leisen Schritten

szybkimi/cichymi krokami

nur ein paar Schritte von hier

tylko o parę kroków stąd

einen Schritt zur Seite gehen

robić [f. dk. z‑] krok w bok

der erste Schritt

pierwszy krok fig

den ersten Schritt tun

robić [f. dk. z‑] pierwszy krok fig

[mit jdm] Schritt halten

dotrzymywać [komuś] kroku fig

mit etw Schritt halten

nadążać za czymś

auf Schritt und Tritt

na każdym kroku fig

auf Schritt und Tritt

wszędzie

den zweiten Schritt vor dem ersten tun

robić coś w niewłaściwej [lub złej] kolejności

Schritt für Schritt

krok za krokiem fig

2. Schritt (Schritttempo):

[im] Schritt fahren

jechać bardzo wolno [lub wolnym tempem]

3. Schritt (einer Hose):

Schritt

krok r.m.

4. Schritt bez l.mn. (Gangart):

Schritt

chód r.m.

5. Schritt (Maßnahme):

Schritt

środek r.m.

Schritte einleiten

przedsięwziąć kroki

gerichtliche Schritte einleiten

przedsięwziąć kroki sądowe

Schritte in die Wege leiten

podjąć działania

gegen jdn Schritte unternehmen

podejmować [f. dk. podjąć] działania przeciwko komuś

Zu̱tritt <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m. (Eingang)

Zutritt

wstęp r.m.

freien Zutritt haben

mieć wolny wstęp

kein Zutritt!, Zutritt verboten!

wstęp wzbroniony!

sich C. Zutritt verschaffen

załatwić sobie wstęp [lub dostęp]

jdm den Zutritt verwehren

zabraniać [f. dk. zabronić] komuś wstępu

Kriti̱k² <‑, ‑en> [kri​ˈtiːk] RZ. r.ż. (Rezension)

Kritik

recenzja r.ż.

Splịtt <‑[e]s, ‑e> [ʃplɪt] RZ. r.m.

Splitt

grys r.m.