W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Erze“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ere: rzeczownik
eren: czasownik
erg: rzeczownik
era: rzeczownik
erf: rzeczownik
er·in: przysłówek
er·na: przysłówek
er·op: przysłówek
erts: rzeczownik
erwt: rzeczownik
ro·ze
de·ze: zaimek
bo·ze: rzeczownik
mu·ze: rzeczownik
ezel: rzeczownik
eb·be: rzeczownik
ede: rzeczownik
ef·fe: przysłówek
ene: zaimek

Widzisz podobne wyniki: ere , ene , effe , ede , ebbe , ezel , muze , boze , deze , roze , erwt , erts , erop , erna , erin , erf , era , erg i eren

ere RZ. r.ż.

ere → eer¹

Zobacz też eer , eer , eer

eer³ [er] SPÓJ.

1. eer (alvorens):

eer

ehe

eer

bevor

er verging een jaar, eer er wat gebeurde

es verging ein Jahr, ehe etw geschah

ik zou nog liever m'n tong afbijten, eer ik dat zou zeggen

ich würde mir eher die Zunge abbeißen, als so etw zu sagen

2. eer (tot):

eer

bis

het duurde een maand, eer ik weer kon lopen

es dauerte einen Monat, bis ich wieder gehen konnte

eer² [er] PRZYSŁ.

1. eer (vroeger):

eer

eher

hij was er eer dan ik

er war eher da als ich

2. eer (veeleer):

eer

eher

zijn vader is eer arm dan rijk

sein Vater ist eher arm als reich

eer¹ [er] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. eer (achting, roem):

eer

Ehre r.ż.

de eer aan zichzelf houden

seine Ehre retten

iem/iets in ere herstellen

jdn rehabilitieren

iem/iets in ere herstellen

etw restaurieren

het is mijn eer te na

es widerstrebt mir

naar eer en geweten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

op mijn (woord van) eer

auf mein Ehrenwort

2. eer (eerbetoon, hulde):

eer

Ehre r.ż.

zijn naam eer aandoen

seinem Namen Ehre machen

er is geen eer aan te behalen

dabei ist keine Ehre zu gewinnen

dat is een grote/hele eer

das ist eine große/besondere Ehre

geen eer van iets hebben

mit etw keine Ehre einlegen

geen eer van iets hebben

mit etw keinen großen Eindruck machen

iem de laatste eer bewijzen

jdm die letzte Ehre erweisen

eer met iets inleggen

mit etw Ehre einlegen

eer met iets inleggen

sich mit etw hervortun

ter ere van de jubilaris

zu Ehren des Jubilars

tot zijn eer moet gezegd worden

zu seiner Ehre muss gesagt werden

het zal me een eer zijn

es wird mir eine Ehre sein

ere wie ere toekomt przysł.

Ehre, wem Ehre gebührt

3. eer (hoog aanzien):

eer

Ehre r.ż.

in ere houden

in Ehren halten

in eer en aanzien leven

großes Ansehen genießen

4. eer (kuisheid):

eer

Ehre r.ż.

eer

Unschuld r.ż.

eren <eerde, h. geëerd> [erə(n)] CZ. cz. przech.

erg¹ [ɛrx] RZ. r.n. geen l.mn.

1. erg (argwaan):

erg

Verdacht r.m.

erg

Misstrauen r.n.

erg

Argwohn r.m.

geen erg in iets hebben (in verzwakte opvatting)

ahnungslos [o. arglos] sein

hij werd voortdurend bedrogen zonder er erg in te hebben

nichts ahnend, wurde er dauernd betrogen

voordat ik er erg in had, …

ehe ich mich's versah, …

2. erg (opzet):

erg

Absicht r.ż.

erg

Vorsatz r.m.

ik zei het zonder er erg in te hebben

ich sagte es ohne böse Absicht

era <era|'s> [era] RZ. r.ż.

era

Ära r.ż.

erf <erven> [ɛrf] RZ. r.n.

1. erf (huis met de erbij behorende grond):

erf

Hof r.m.

erf

Anwesen r.n.

erf

Hofreite r.ż. poł. niem.

2. erf (grond(bezit)):

erf

Grund und Boden r.m.

dienstbaar of lijdend erf jur.

dienendes Grundstück

heersend erf jur.

herrschendes Grundstück

er·in [ɛrɪn] PRZYSŁ.

1. erin (plaats):

erin

darin

erin

drin pot.

staat het erin?

steht es darin [o. da drin] ?

2. erin (richting):

erin

herein

erin

hinein

erin

rein pot.

kom erin!

komm herein!

erin lopen pot.

hereinfallen

ik zal erin slagen

es wird mir gelingen

ik stem erin toe

ich bin damit einverstanden

er·na [ɛrna] PRZYSŁ.

erna

danach

er·op [ɛrɔp] PRZYSŁ.

erop

darauf

erop (toevoeging)

davon

met alles erop en eraan

mit allem Drum und Dran

het is erop of eronder przen.

es geht um alles oder nichts

het is erop of eronder przen.

es geht ums Ganze

Hand drauf!

darauf kommen

drauflos

die Fortsetzung davon

dat zit erop przen.

das hätten wir geschafft

dat zit erop przen.

das ist erledigt

erts <erts|en> [ɛrts] RZ. r.n.

erts

Erz r.n.

erts winnen

Erz abbauen [o. gewinnen]

erwt <erwt|en> [ɛrt] RZ. r.ż.

erwt

Erbse r.ż.

ro·ze [rɔːzə]

roze [[o. rozə]] PRZYM.:

roze

rosa ndm.

zij was in het roze

sie war ganz in Rosa gekleidet

de·ze [dezə] ZAIM. wsk. zaim.

deze

dieser r.m.

deze

diese r.ż.

deze

dies(es) r.n.

bij deze(n) meld ik u

hiermit berichte ich Ihnen

dezer dagen

dieser Tage

een dezer dagen

demnächst

deze en gene

dieser und jener r.m.

in dezen

diesbezüglich

de twaalfde dezer

der Zwölfte dieses Monats

bo·ze¹ [bozə] RZ. r.m. geen l.mn.

het is uit den boze (misdadig, zondig)

das ist von [o. vom] Übel

het is uit den boze (verwerpelijk)

das ist schlecht [o. übel]

mu·ze <muze|n> [myzə] RZ. r.ż.

muze

Muse r.ż.

de lichte muze

die leichte Muse

ezel¹ <ezel|s> [ezəl] RZ. r.m.

1. ezel (dier):

ezel

Esel r.m.

zo koppig als een ezel

störrisch wie ein Esel

een ezel stoot zich in 't gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen przysł.

gebranntes Kind scheut das Feuer

2. ezel (persoon):

ezel

Esel r.m.

ezel

Dummkopf r.m.

ezel

Tölpel r.m.

eb·be RZ. r.ż.

ebbe → eb

Zobacz też eb

eb [ɛp] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. eb (het aflopen van de zee):

eb

Ebbe r.ż.

het is eb

es ist Ebbe

eb en vloed

Ebbe und Flut

2. eb (laag getijde):

eb

Ebbe r.ż.

eb

Niedrigwasser r.n.

bij eb

bei Ebbe

ede RZ. r.m.

ede → eed

Zobacz też eed

eed <eden> [et] RZ. r.m.

1. eed (plechtige verklaring):

eed

Eid r.m.

eed

Schwur r.m.

iem een eed afnemen

jdn schwören lassen

zijn eed breken

seinen Eid brechen

een eed doen/afleggen

einen Eid leisten/ablegen

de getuige onder ede

der vereidigte Zeuge

iets onder ede verklaren

etw unter Eid aussagen

een plechtige eed

ein feierlicher Eid

een eed van trouw

ein Treueid

2. eed (nadrukkelijke belofte):

eed

Schwur r.m.

eed

Gelöbnis r.n.

ef·fe [ɛfə] PRZYSŁ.

effe

mal

effe dimmen! pot.

nun aber mal ruhig!

ene ZAIM. nieokr. zaim.

ene → een³

Zobacz też een , een , een , een , een , een

een⁶ [en] LICZ. (met klemtoon)

een

erste(r, s)

een april

der erste April

hoofdstuk een

Kapitel eins

hoofdstuk een

erstes Kapitel

een auto in z'n een zetten

den ersten Gang einlegen

een⁵ [ən] RODZ.

1. een (onbepaald):

een

ein(er) r.m.

een

eine r.ż.

een

ein(es) r.n.

op een dag

eines Tages

een Rembrandt

ein Rembrandt

een vrouw/man/kind

eine Frau/ein Mann/ein Kind

wat (voor) een

was für eine(r)

wat (voor) een

was für ein(s)

so eine(r)

so ein(s)

ein anderer

eine andere

ein anderes

2. een (categoriaal):

een

der

een

die

een

das

een walvis heeft longen

der Wal hat Lungen

3. een (ongeveer):

een

ein paar

een

etwa

een dag of wat

einige Tage

een uur of drie

etwa drei Stunden

wat een geldverspilling!

so eine Geldverschwendung!

een⁴ [en] LICZ. (met klemtoon)

een

ein(e) r.m. r.n. r.ż. r.n. r.n.

wie ein Mann

einiges

es ist beinah eins

es ist beinah ein Uhr

een en dezelfde

ein und derselbe

een en dezelfde

ein und dieselbe

een en dezelfde

ein und dasselbe

een keer is voldoende

einmal genügt

niet een [o. geen een]

kein einziger

niet een [o. geen een]

keine einzige

niet een [o. geen een]

kein einziges

op de een of andere wijze

irgendwie

een van hen

einer von ihnen

een voor een

einer nach dem anderen

een voor een

eine nach der anderen

een voor een

eins nach dem anderen

de stad was een zee van vuur

die Stadt war ein einziges Flammenmeer

een³ [en] ZAIM. nieokr. zaim.

een

einer r.m.

een

eine r.ż.

een

eines r.n.

er is er een voor u geweest (om u te spreken)

da war einer für Sie da

je bent me er (ook) een

du bist mir (vielleicht) einer

een² <met klemtoon> [en] LICZ.

een

ein

een

eins

een¹ <enen> [en] RZ. r.ż.

1. een (getal):

een

Eins r.ż.

2. een (cijfer, als maatstaf voor prestaties):

een

≈ Sechs r.ż.

een een voor Latijn hebben

≈ eine Sechs in Latein haben

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „Erze“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ere RZ. r.ż.

ere → eer¹

Zobacz też eer , eer , eer

eer3 [er] SPÓJ.

1. eer (alvorens):

2. eer (tot):

eer2 [er] PRZYSŁ.

1. eer (vroeger):

2. eer (veeleer):

eer1 [er] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. eer (achting, roem):

2. eer (eerbetoon, hulde):

3. eer (hoog aanzien):

4. eer (kuisheid):

eren <eerde, h. geëerd> [erə(n)] CZ. cz. przech.

1. eren (eer(bied) bewijzen):

2. eren (een onderscheiding toekennen):

3. eren (hoger aanzien verlenen):

erg1 [ɛrx] RZ. r.n. geen l.mn.

1. erg (argwaan):

2. erg (opzet):

era <era|'s> [era] RZ. r.ż.

erf <erven> [ɛrf] RZ. r.n.

1. erf (huis met de erbij behorende grond):

2. erf (grond(bezit)):

er·in [ɛrɪn] PRZYSŁ.

1. erin (plaats):

2. erin (richting):

er·na [ɛrna] PRZYSŁ.

er·op [ɛrɔp] PRZYSŁ.

erts <erts|en> [ɛrts] RZ. r.n.

erwt <erwt|en> [ɛrt] RZ. r.ż.

ro·ze [rɔːzə]

roze [[o. rozə]] PRZYM.:

de·ze [dezə] ZAIM. wsk. zaim.

bo·ze1 [bozə] RZ. r.m. geen l.mn.

mu·ze <muze|n> [myzə] RZ. r.ż.

ezel1 <ezel|s> [ezəl] RZ. r.m.

1. ezel (dier):

2. ezel (persoon):

eb·be RZ. r.ż.

ebbe → eb

Zobacz też eb

eb [ɛp] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. eb (het aflopen van de zee):

2. eb (laag getijde):

ede RZ. r.m.

ede → eed

Zobacz też eed

eed <eden> [et] RZ. r.m.

1. eed (plechtige verklaring):

2. eed (nadrukkelijke belofte):

ef·fe [ɛfə] PRZYSŁ.

ene ZAIM. nieokr. zaim.

ene → een³

Zobacz też een , een , een , een , een , een

een6 [en] LICZ. (met klemtoon)

een5 [ən] RODZ.

1. een (onbepaald):

2. een (categoriaal):

3. een (ongeveer):

een4 [en] LICZ. (met klemtoon)

een3 [en] ZAIM. nieokr. zaim.

een2 <met klemtoon> [en] LICZ.

een1 <enen> [en] RZ. r.ż.

1. een (getal):

2. een (cijfer, als maatstaf voor prestaties):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

eer³ [er] SPÓJ.

eer² [er] PRZYSŁ.

eer¹ [er] RZ. r.ż. geen l.mn.

erg¹ [ɛrx] RZ. r.n. geen l.mn.

bo·ze¹ [bozə] RZ. r.m. geen l.mn.

ezel¹ <ezel|s> [ezəl] RZ. r.m.

een⁶ [en] LICZ. (met klemtoon)

een⁵ [ən] RODZ.

een⁴ [en] LICZ. (met klemtoon)

een³ [en] ZAIM. nieokr. zaim.

een² <met klemtoon> [en] LICZ.

een¹ <enen> [en] RZ. r.ż.