W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „svingene“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

drịngend: I. przymiotnik i przysłówek II. przymiotnik i przysłówek
sprịngen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
zwịngend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Gefạngene(r): rzeczownik
Bezo̱gene(r): rzeczownik
Le̱i̱beigene(r): rzeczownik
ạb|ringen: czasownik przechodni
ạb|singen: czasownik przechodni
bedịngen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
berịngen: czasownik przechodni
besịngen: czasownik przechodni
errịngen: czasownik przechodni
gelịngen: czasownik nieprzechodni
Gelịngen: rzeczownik
Tü̱bingen: rzeczownik
umrịngen: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: zwingend , springen , dringend , Gefangene , umringen , Tübingen , Gelingen , gelingen , erringen , besingen , beringen , bedingen , absingen , abringen , Leibeigene i Bezogene

I . drịngend PRZYM. PRZYSŁ., drịnglich PRZYM.

1. dringend (eilig):

dringend Anruf

pilny

dringend Operation

die Sache ist sehr dringend

sprawa r.ż. jest bardzo pilna

ein dringender Fall MED.

nagły przypadek r.m.

2. dringend (eindringlich):

dringend Warnung

II . drịngend PRZYM. PRZYSŁ., drịnglich PRZYSŁ.

1. dringend (sofort):

dringend benötigen

dringend erforderlich

der Kranke muss dringend operiert werden

chory r.m. musi być natychmiast operowany

2. dringend (nachdrücklich):

dringend warnen, bitten

dringend davon abraten, etw zu tun

usilnie odradzać zrobienie czegoś

3. dringend (sehr):

dringend verdächtig

szczególnie podejrzany

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [f. dk. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [f. dk. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [f. dk. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [f. dk. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [f. dk. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [f. dk. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [f. dk. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INF.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

rzucać [f. dk. rzucić] się pot.

skakać pot.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, poł. niem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pot.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pot.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [f. dk. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw B. springen (Zeiger)

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła l.mn. zmieniły się na zielone pot.

aus den Gleisen springen

der springende Punkt pot.

sedno r.n. sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. przech. +haben o sein

springen SPORT:

springen vier Meter

skakać [f. dk. skoczyć]

einen Salto springen

robić [f. dk. z‑] salto

zwroty:

etw [für jdn] springen lassen pot.

stawiać [f. dk. postawić] coś [komuś] pot.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pot.

fundować [f. dk. za‑] komuś kolejkę piwa pot.

I . zwịngend PRZYM.

zwingend Argument

zwingend Gründe

zwingend Gründe

zwingend Notwendigkeit

zwingend Logik

zwingend Schluss

II . zwịngend PRZYSŁ.

zwingend sich ergeben, folgern

zwingend vorgeschrieben

Gefạngene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

1. Gefangene (Häftling):

więzień(więźniarka) r.m. (r.ż.)

2. Gefangene (Kriegsgefangene):

jeniec r.m. [wojenny]

Gefangene machen

Bezo̱gene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> [bəˈtsoːgənɐ] RZ. mf dekl wie przym. FIN.

trasat r.m.

akceptant r.m.

Le̱i̱beigene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

poddany(-a) r.m. (r.ż.)

chłop(ka) r.m.(r.ż.) pańszczyźniany(-a)

ạb|ringen CZ. cz. przech. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

wymuszać [f. dk. wymusić]

sich C. ein Lächeln abringen

zmuszać [f. dk. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [f. dk. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

ạb|singen CZ. cz. przech. irr

1. absingen (von Anfang bis Ende singen):

odśpiewywać [f. dk. odśpiewać]

am Anfang jeder Veranstaltung wurde die Nationalhymne abgesungen

na początku każdej uroszystości był odśpiewany hymn narodowy

2. absingen (vom Blatt singen):

śpiewać [f. dk. za‑]

die Strophen von einem Zettel/aus einem Liederbuch absingen

śpiewać zwrotki z kartki/ze śpiewnika

I . bedịngen* [bəˈdɪŋən] CZ. cz. przech.

1. bedingen (verursachen):

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

II . bedịngen* [bəˈdɪŋən] CZ. cz. zwr.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

berịngen* CZ. cz. przech.

obrączkować [f. dk. za‑]

besịngen* CZ. cz. przech. irr

errịngen* CZ. cz. przech. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [f. dk. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [f. dk. zdobyć]

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gəˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein (Werk, Coup)

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka r.ż.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Zobacz też gelungen

I . gelụngen [gəˈlʊŋən] CZ. cz. nieprzech.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gəˈlʊŋən] PRZYM. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

gelungen Essen

gelungen Essen

sehr gelungen

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen pot. (drollig):

gelungen Idee, Person

gelungen Idee, Person

gelungen Idee, Person

III . gelụngen [gəˈlʊŋən] PRZYSŁ. pot. (drollig)

gelungen aussehen

gelungen aussehen

Gelịngen <‑s, bez l.mn. > [gəˈlɪŋən] RZ. r.n.

pomyślny rezultat r.m.

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

Tü̱bingen <‑s, bez l.mn. > [ˈtyːbɪŋən] RZ. r.n.

Tybinga r.ż.

umrịngen* CZ. cz. przech.

otaczać [f. dk. otoczyć]

obstępować [f. dk. obstąpić]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski