W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „gestrichene“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·streng: przymiotnik i przysłówek
ge·stre·den: czasownik
ge·stre·ken: czasownik
ge·sticht: rzeczownik
ge·sche·nen: czasownik
res·tric·tie: rzeczownik
ges·ti·cu·le·ren: czasownik
ge·strekt: przymiotnik i przysłówek
ge·streept: przymiotnik i przysłówek
ge·sto·ken: czasownik
ge·sto·ten: czasownik
ge·ste·gen: czasownik
ge·ste·ven: czasownik
ge·sto·len: czasownik
ge·sto·ven: czasownik
ge·steen·te: rzeczownik
ge·ston·ken: czasownik
ge·stor·ven: czasownik
ge·sti·leerd: przymiotnik i przysłówek
ge·steld·heid: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: restrictie , geschenen , gesticht , gestreken , gestreden , gestreng , gesticuleren , restrictief , gesteldheid , gestileerd , gestorven , gestonken , gesteente , gestoven , gestolen , gesteven , gestegen , gestoten , gestoken , gestreept i gestrekt

ge·streng [ɣəstrɛŋ] PRZYM.

op gestrenge toon

in einem strengen Ton

ge·stre·den CZ.

gestreden volt. deelw. van strijden

Zobacz też strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. strijden (vechten):

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

ge·stre·ken CZ.

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Zobacz też strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. strijken (zich laten gladmaken):

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

3. strijken (gaan langs, over):

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] CZ. cz. przech.

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

met de hand langs zijn kin strijken

sich C. mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

strijken (laten zakken)

strijken (vlag)

strijken (vlag)

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

ge·sticht <gesticht|en> [ɣəstɪxt] RZ. r.n.

1. gesticht (inrichting voor krankzinnigen):

psychiatrische Anstalt r.ż.

2. gesticht:

gesticht (gebouw met een bestemming; stichting)

Heim r.n.

gesticht (gebouw met een bestemming; stichting)

Anstalt r.ż.

gesticht (kerk)

Stift r.n.

ge·sche·nen CZ.

geschenen volt. deelw. van schijnen

Zobacz też schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen przen. (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

res·tric·tie <restrictie|s> [rɛstrɪksi] RZ. r.ż.

Einschränkung r.ż.

Vorbehalt r.m.

Restriktion r.ż. form.

restricties maken

Einschränkungen vornehmen

zonder restrictie

zonder restrictie

uneingeschränkt

ges·ti·cu·le·ren <gesticuleerde, h. gegesticuleerd> [ɣɛstikylerə(n)] CZ. cz. nieprzech.

gesticuleren

ge·strekt [ɣəstrɛkt] PRZYM.

in gestrekte galop

in gestrecktem Galopp

ge·streept [ɣəstrept] PRZYM.

1. gestreept (met strepen):

2. gestreept muz.:

ge·sto·ken CZ.

gestoken volt. deelw. van steken¹, steken²

Zobacz też steken , steken

ste·ken² [stekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. steken (vastzitten):

in de modder blijven steken

im Schlamm stecken bleiben

onderweg met panne blijven steken

mit einer Panne liegen bleiben

het mes stak in de boom

das Messer steckte im Baum

2. steken (in iets, ergens zijn):

wie steekt daar achter?

wer steckt dahinter?

daar steekt geen kwaad in

darin steckt nichts Böses

er steekt een schrijver in hem

in ihm steckt ein Schriftsteller

uit de toren stak een vlag

aus dem Turm ragte eine Fahne

3. steken (gevoel van pijn veroorzaken):

haar ogen steken van de slaap

ihr brennen die Augen vor Müdigkeit

de zon steekt

die Sonne sticht

4. steken (doorborend kijken):

5. steken (erop aan komen):

darauf ankommen

dat steekt zo nauw niet

das braucht man nicht so genau zu nehmen

6. steken (stekende beweging maken):

hij stak met het zwaard naar de tegenstander

er stach mit dem Schwert nach dem Gegner

ste·ken¹ <stak, h. gestoken> [stekə(n)] CZ. cz. przech.

1. steken (verwonden):

hij is door een bij gestoken

er ist von einer Biene gestochen worden

ik heb (me) met een speld in mijn vinger gestoken

ich habe mir [o. mich] mit einer Stecknadel in den Finger gestochen

2. steken (plaatsen):

een stok in de grond steken

einen Stock in den Boden stecken

zich in het zwart steken

sich schwarz kleiden

een bril in de koker steken

eine Brille in das Etui stecken

zijn geld in een zaak steken

sein Geld in ein Unternehmen stecken

iem in de nieuwe kleren steken

jdn neu einkleiden

veel tijd in iets steken przen.

viel Zeit in etw B. (hinein)stecken

3. steken (in een plaats, richting, toestand brengen):

een ring aan zijn vinger steken

(sich C. ) einen Ring an den Finger stecken

de draad in een naald steken

den Faden einfädeln

zijn vingers in de oren steken

sich C. die Finger in die Ohren stecken

zich diep in de schulden steken

sich in Schulden B. stürzen

de stekker in het stopcontact steken

den Stecker in die Steckdose stecken

de bomen steken hun toppen ten hemel

die Baumwipfel ragen in den Himmel

zijn hoofd uit het raam steken

den Kopf aus dem Fenster strecken

iets in elkaar steken

etw (zusammen)basteln

4. steken (uitspitten):

asperges steken

Spargel stechen

5. steken:

steken (door steken)

steken (door spitten)

6. steken (grieven):

dat steekt hem (dat zit hem dwars)

das ärgert ihn

dat steekt hem (daarop is hij afgunstig)

das macht ihn eifersüchtig

alle banden waren lek gestoken

alle Reifen waren kaputtgestochen

de trompet steken

die Trompete blasen

ge·sto·ten CZ.

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Zobacz też stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. przech.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

iem voor het hoofd stoten przen.

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. stoten (horten: wagens e.d.):

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw B. stoßen

ge·ste·gen CZ.

gestegen volt. deelw. van stijgen

Zobacz też stijgen

stij·gen <steeg, i. gestegen> [stɛiɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

het bergpad stijgt

der Bergpfad steigt an

in aanzien stijgen

zu höherem Ansehen kommen

in stijgende lijn

in aufsteigender Linie

een stijgende lijn

eine steigende Linie

de prijzen stijgen

die Preise steigen (an) [o. klettern]

de rivier stijgt

der Fluss steigt

van het paard stijgen

van het paard stijgen

vom Pferd steigen

ge·ste·ven CZ.

gesteven volt. deelw. van stijven¹, stijven²

Zobacz też stijven , stijven

stij·ven² <stijfde, h. gestijfd> [stɛivə(n)] CZ. cz. przech.

1. stijven (versterken):

iem in zijn overmoed stijven

jdn in seinem Übermut bestärken

2. stijven (stijf maken):

stij·ven¹ <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] CZ. cz. przech. (met stijfsel bewerken)

linnengoed stijven

Wäsche stärken

ge·sto·len CZ.

gestolen volt. deelw. van stelen

Zobacz też stelen

ste·len <stal, h. gestolen> [stelə(n)] CZ. cz. przech.

entwenden form.

het gestolen goed

dat/hij kan me gestolen worden

das/er kann mir gestohlen bleiben

van iem een kus stelen

jdm einen Kuss rauben [o. stehlen]

dat is om te stelen

das ist entzückend [o. reizend] [o. niedlich]

zijn portemonnee is gestolen

sein Portemonnaie ist gestohlen worden

zijn portemonnee is gestolen

ihm ist das Portemonnaie gestohlen worden

ge·sto·ven CZ.

gestoven volt. deelw. van stuiven¹, stuiven²

Zobacz też stuiven , stuiven

stui·ven² <stoof, h. gestoven> [stœyvə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (in deeltjes opvliegen)

het stuift hier verschrikkelijk

es staubt hier fürchterlich

stui·ven¹ <stoof, h./i. gestoven> [stœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. stuiven (waaien):

het zand stoof in mijn ogen

der Sand stob mir in die Augen

de sneeuw stuift tegen de ramen

der Schnee stiebt gegen die Fenster

2. stuiven (met grote snelheid voortbewegen):

zij stoof de deur uit

sie flitzte [o. schoss] zur Tür hinaus

uit elkaar stuiven

auseinanderstieben

uit elkaar stuiven

auseinanderfahren

3. stuiven (stof opjagen):

Staub aufwirbeln

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] RZ. r.n.

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

Gestein r.n.

2. gesteente (edele stenen):

Edelsteine l.mn.

ge·ston·ken CZ.

gestonken volt. deelw. van stinken

Zobacz też stinken

stin·ken <stonk, h. gestonken> [stɪŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stinken (allgemeen)

(übel) riechen

stinken als een bunzing [o. als de pest]

stinken wie die Pest

het stinkt hier przen.

Eigenlob stinkt

een uur in de wind stinken

drei [o. sieben] Meilen gegen den Wind stinken

erin stinken pot. (betrapt worden)

erwischt werden

erin stinken (erin lopen)

ge·stor·ven CZ.

gestorven volt. deelw. van sterven¹, sterven², sterven³

Zobacz też sterven , sterven , sterven

ster·ven³ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. sterven (doodgaan):

sterven aan een ziekte

an einer Krankheit sterben

op sterven liggen

im Sterben liegen

op sterven na dood zijn

in den letzten Zügen liegen

sterven van kou przen.

vor Kälte sterben

stervende zijn

im Sterben liegen

te veel om te sterven, te weinig om te leven

zum Leben zu wenig, zum Sterben zu viel

2. sterven przen. (wegkwijnen):

het woord stierf op zijn lippen

das Wort erstarb ihm auf den Lippen

ster·ven² <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] CZ. cz. przech. (op de genoemde wijze overlijden)

een stille dood sterven przen.

een zachte dood sterven

einen sanften [o. schönen] Tod haben

een natuurlijke dood sterven

eines natürlichen Todes sterben

ster·ven¹ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (vol zijn met)

het sterft hier van de vliegen

es wimmelt hier von Fliegen

ge·sti·leerd [ɣəstilert] PRZYM.

ge·steld·heid [ɣəstɛlthɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

gesteldheid

Zustand r.m.

gesteldheid

Kondition r.ż.

gesteldheid (van persoon)

Verfassung r.ż.

gesteldheid (van zaak)

Beschaffenheit r.ż.

de gesteldheid van het lichaam

die körperliche Verfassung

de gesteldheid van het weer

de gesteldheid van de wegen

die Straßenverhältnisse l.mn.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski