W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

a̱u̱s|bitten: czasownik przechodni
a̱u̱f|bieten: czasownik przechodni
a̱u̱s|breiten: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
a̱u̱s|bilden: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ạn|bieten: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
a̱u̱s|beuten: czasownik przechodni
a̱u̱s|bluten: czasownik nieprzechodni
a̱u̱s|brüten: czasownik przechodni
a̱u̱s|booten: czasownik przechodni
a̱u̱s|bürsten: czasownik przechodni
a̱u̱s|buchten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
erbi̱e̱ten: czasownik zwrotny
gebi̱e̱ten: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
da̱r|bieten: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verbi̱e̱ten: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
entbi̱e̱ten: czasownik przechodni
A̱u̱sbilder: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: aufbieten , ausbitten , ausbreiten , ausbooten , ausbrüten , ausbluten , ausbeuten , anbieten , ausbilden , ausbuchten , ausbürsten , entbieten , verbieten , darbieten , gebieten , erbieten i Ausbilder

a̱u̱s|bitten CZ. cz. przech. irr

1. ausbitten podn. (um etw bitten):

sich C. etw ausbitten

wypraszać [f. dk. wyprosić] sobie coś podn.

sich C. etw ausbitten

wyjednywać [f. dk. wyjednać] sobie coś prośbami

2. ausbitten (fordern):

sich C. etw ausbitten

domagać się czegoś

a̱u̱f|bieten CZ. cz. przech. irr

1. aufbieten (einsetzen, aufwenden):

aufbieten Mittel

mobilizować [f. dk. z‑]

aufbieten Einfluß

używać [f. dk. użyć]

2. aufbieten alt (Eheschließungsabsichten veröffentlichen):

aufbieten

dać na zapowiedzi

I . a̱u̱s|breiten CZ. cz. przech.

II . a̱u̱s|breiten CZ. cz. zwr.

1. ausbreiten (sich erstrecken):

ausbreiten

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw B. o C.] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [f. dk. rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw B. o C.] ausbreiten (Krieg)

eskalować

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [f. dk. rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [f. dk. rozejść się] się

4. ausbreiten pot. (sich breit machen):

ausbreiten

rozkładać [f. dk. rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami podn.

I . a̱u̱s|bilden CZ. cz. przech.

1. ausbilden (beruflich unterweisen):

ausbilden Azubi, Lehrling

kształcić

ausbilden Azubi, Lehrling

szkolić

ausbilden Nachwuchssportler

szkolić

jdn zum Arzt/Sänger ausbilden

kształcić kogoś na lekarza/piosenkarza

2. ausbilden (entwickeln):

ausbilden Fähigkeiten

rozwijać [f. dk. rozwinąć]

eine ausgebildete Stimme

wykształcony głos

II . a̱u̱s|bilden CZ. cz. zwr.

1. ausbilden (sich schulen):

sich zum Pianisten ausbilden

kształcić [f. dk. wy‑] się na pianistę

2. ausbilden (entstehen):

die Blüten bilden sich langsam aus

kwiaty r.m. l.mn. powoli się rozwijają

I . ạn|bieten CZ. cz. przech. irr

1. anbieten (zur Auswahl vorschlagen):

[jdm] etw anbieten

coś [komuś] proponować [f. dk. za‑]

2. anbieten (verkaufen):

jdm/etw anbieten

oferować [f. dk. za‑] komuś/coś

3. anbieten (zur Verfügung stellen):

jdm seinen Platz anbieten

ustępować [f. dk. ustąpić] komuś miejsca

er bot ihr seine Hilfe an

[on] proponował [f. dk. za‑] jej swoją pomoc

4. anbieten (Speisen, Getränke o.ä. reichen):

den Gästen Eis/Tasse Kaffee/Zigarette anbieten

częstować [f. dk. po‑] gości lodami/filiżanką kawy/papierosem

II . ạn|bieten CZ. cz. zwr. irr

1. anbieten (sich zur Verfügung stellen):

sich anbieten etw zu tun

oferować [f. dk. za‑] pomoc przy czymś

sie bot sich an ihm zu helfen

[ona] zaproponowała, że mu pomoże

der Schüler hat sich zum Vorlesen angeboten

uczeń r.m. zgłosił się do czytania na głos

sie bietet sich als Vermittlerin an

[ona] deklaruje gotowość pośredniczenia

2. anbieten (nahe liegen):

sich [geradezu] anbieten (Lösung)

[akurat] nasunąć się

sich [geradezu] anbieten (Ort)

[idealnie] nadawać się do czegoś

dieses Haus bietet sich für ein Treffen an

ten dom r.m. nadaje się na spotkanie

hier bietet sich sofort ein Ausweg an

tutaj nasuwa się natychmiast wyjście [z sytuacji] r.n.

a̱u̱s|beuten CZ. cz. przech.

1. ausbeuten Grube:

ausbeuten

eksploatować

ausbeuten

użytkować

2. ausbeuten pej. (ausnutzen):

ausbeuten

wyzyskiwać

ausbeuten

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać]

a̱u̱s|bluten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbluten +sein (leer bluten):

ausbluten

wykrwawiać [f. dk. wykrwawić] się

2. ausbluten +haben (aufhören zu bluten):

ausbluten

przestawać [f. dk. przestać] krwawić

a̱u̱s|brüten CZ. cz. przech.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury r.ż. l.mn. wysiadują jajka

2. ausbrüten pot. (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [f. dk. u‑]

a̱u̱s|booten [ˈaʊsboːtən] CZ. cz. przech. pot. (aus einer Stellung)

ausbooten

wygryzać [f. dk. wygryźć ]pot.

a̱u̱s|bürsten CZ. cz. przech.

1. ausbürsten (durchbürsten):

ausbürsten

wyszczotkować

sich C. die Haare ausbürsten

wyszczotkować sobie włosy

2. ausbürsten (durch Bürsten entfernen):

einen Fleck ausbürsten

usunąć plamę szczotką

dieses Haarspray lässt sich leicht ausbürsten

ten lakier do włosów daje się łatwo usunąć szczotką

I . a̱u̱s|buchten CZ. cz. przech.

ausbuchten (wölben) Holz

wyginać [f. dk. wygiąć]

ausbuchten Metall

wyginać [f. dk. wygiąć]

ausbuchten Wände ARCHIT.

wybrzuszać [f. dk. wybrzuszyć]

ausbuchten Kleidungsstücke

wypchać

du hast die Hose an den Knien aber ganz schön ausgebuchtet

ale sobie wypchałeś spodnie na kolanach

II . a̱u̱s|buchten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbuchten (Weg):

ausbuchten

rozszerzać [f. dk. rozszerzyć] się

ein stark ausgebuchteter Küstenstreifen

pas r.m. nadbrzeżny z licznymi zatoczkami

da vorne buchtet die Straße aus

z przodu ulica r.ż. się rozszerza

2. ausbuchten (Kleidungsstücke):

ausbuchten

wypchać się

eine Jacke mit ausgebuchteten Taschen

kurtka r.ż. z wypchanymi kieszeniami

erbi̱e̱ten* CZ. cz. zwr. irr podn.

sich erbieten etw zu tun

zaofiarować się coś zrobić

I . gebi̱e̱ten* [gəˈbiːtən] CZ. cz. przech. irr

1. gebieten (befehlen):

jdm etw gebieten

nakazywać [f. dk. nakazać] komuś coś

2. gebieten (verlangen):

gebieten

wymagać

das gebietet besondere Aufmerksamkeit

to wymaga szczególnej uwagi

die Umstände gebieten rasches Handeln

okoliczności r.ż. l.mn. wymagają szybkiego działania

II . gebi̱e̱ten* [gəˈbiːtən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. gebieten (herrschen):

über jdn/etw gebieten

panować nad kimś/czymś

über ein Land gebieten

panować nad jakimś krajem

2. gebieten (verfügen):

über etw B. gebieten

dysponować [lub rozporządzać] czymś

Zobacz też geboten , bieten

I . gebo̱ten [gəˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. zwr. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gəˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gəˈboːtən] PRZYM. podn. (ratsam, notwendig)

besondere [o. erhöhte] Vorsicht ist geboten

pożądana [lub wskazana] jest szczególna [lub wzmożona] ostrożność r.ż.

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. przech.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [f. dk. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [f. dk. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto r.n. [lub miasteczko r.n. ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka r.ż. obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [f. dk. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [f. dk. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [f. dk. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten pej. (zumuten):

sich C. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. zwr.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [f. dk. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [f. dk. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok r.m.

I . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] CZ. cz. przech. irr podn.

1. darbieten (vorführen):

darbieten Schauspiel

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

darbieten Gedicht

recytować [f. dk. wy‑]

2. darbieten (anbieten):

darbieten Speisen

podawać [f. dk. podać]

darbieten Hand fig

wyciągać [f. dk. wyciągnąć]

II . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] CZ. cz. zwr. irr podn.

sich jdm darbieten (Anblick)

ukazywać [f. dk. ukazać] się jawić się komuś podn.

darbieten

jawić się

sich jdm darbieten (Person)

prezentować [f. dk. za‑] się

sich jdm darbieten (Gelegenheit)

nadarzać [f. dk. nadarzyć] się

I . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> CZ. cz. przech.

verbieten Betreten, Durchfahrt, Rauchen:

verbieten

zabraniać [f. dk. zabronić]

jdm etw verbieten

zakazywać [f. dk. zakazać] komuś czegoś

jdm das Wort verbieten

zabronić komuś się odzywać

sie hat mir das Haus verboten

zabroniła mi wstępu do domu

II . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> CZ. cz. zwr.

verbieten

być wykluczonym

etw verbietet sich von selbst

coś nie wchodzi w rachubę

Zobacz też verboten

I . verbo̱ten [fɛɐ̯ˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

verboten pp von verbieten

II . verbo̱ten [fɛɐ̯ˈboːtən] PRZYM.

1. verboten (nicht gestattet):

verboten

zabroniony

verboten

zakazany

es ist verboten etw zu tun

robienie czegoś jest zabronione

es ist ihm verboten, sich hier aufzuhalten

zabroniono mu przebywać tutaj

Rauchen verboten

palenie wzbronione [lub zabronione]

2. verboten fig pot. (unmöglich):

verboten Aussehen

śmieszny

[in etw C.] verboten aussehen

wyglądać [w czymś] okropnie

entbi̱e̱ten* CZ. cz. przech. irr podn.

entbieten

przesyłać [f. dk. przesłać]

der Wanderer entbot den Vorübergehenden einen herzlichen Gruß

wędrowiec r.m. przesłał przechodniom serdeczne pozdrowienie

A̱u̱sbilder(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈaʊsbɪldɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Ausbilder (in) [ˈaʊsbɪldnɐ] RZ. r.m. <‑s, ‑; ‑, ‑nen> austr., CH:

Ausbilder(in) a. WOJSK., a. WOJSK.

instruktor(ka) r.m. (r.ż.)

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Anbieter, die allein durch günstigere Angebote anderer einen Zuschlag endgültig nicht bekommen oder aus den engeren Erwägungen genommen werden, bezeichnet man als ausgeboten. de.wikipedia.org

Infolgedessen zog sie das Gut ein und ließ es 1686 selbst durch ihren hiesigen Rentmeister zur Verpachtung ausbieten. de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "ausbieten" w innych językach

włoski

ich	bitte	mir	aus
du	bittest	dir	aus
er/sie/es	bittet	sich	aus
wir	bitten	uns	aus
ihr	bittet	euch	aus
sie	bitten	sich	aus

Tłumaczenia dla hasła „ausbieten“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

a̱u̱s|bitten CZ. cz. przech. irr

1. ausbitten podn. (um etw bitten):

2. ausbitten (fordern):

a̱u̱f|bieten CZ. cz. przech. irr

1. aufbieten (einsetzen, aufwenden):

2. aufbieten alt (Eheschließungsabsichten veröffentlichen):

I . a̱u̱s|breiten CZ. cz. przech.

1. ausbreiten (hinlegen):

2. ausbreiten fig (darlegen):

3. ausbreiten (ausstrecken):

II . a̱u̱s|breiten CZ. cz. zwr.

1. ausbreiten (sich erstrecken):

2. ausbreiten (übergreifen):

3. ausbreiten:

4. ausbreiten pot. (sich breit machen):

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

I . a̱u̱s|bilden CZ. cz. przech.

1. ausbilden (beruflich unterweisen):

2. ausbilden (entwickeln):

II . a̱u̱s|bilden CZ. cz. zwr.

1. ausbilden (sich schulen):

2. ausbilden (entstehen):

I . ạn|bieten CZ. cz. przech. irr

1. anbieten (zur Auswahl vorschlagen):

2. anbieten (verkaufen):

3. anbieten (zur Verfügung stellen):

4. anbieten (Speisen, Getränke o.ä. reichen):

II . ạn|bieten CZ. cz. zwr. irr

1. anbieten (sich zur Verfügung stellen):

2. anbieten (nahe liegen):

a̱u̱s|beuten CZ. cz. przech.

1. ausbeuten Grube:

2. ausbeuten pej. (ausnutzen):

a̱u̱s|bluten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbluten +sein (leer bluten):

2. ausbluten +haben (aufhören zu bluten):

a̱u̱s|brüten CZ. cz. przech.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

2. ausbrüten pot. (aushecken):

a̱u̱s|booten [ˈaʊsboːtən] CZ. cz. przech. pot. (aus einer Stellung)

a̱u̱s|bürsten CZ. cz. przech.

1. ausbürsten (durchbürsten):

2. ausbürsten (durch Bürsten entfernen):

I . a̱u̱s|buchten CZ. cz. przech.

II . a̱u̱s|buchten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbuchten (Weg):

2. ausbuchten (Kleidungsstücke):

erbi̱e̱ten* CZ. cz. zwr. irr podn.

I . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] CZ. cz. przech. irr

1. gebieten (befehlen):

2. gebieten (verlangen):

II . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. gebieten (herrschen):

2. gebieten (verfügen):

Zobacz też geboten , bieten

I . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. zwr. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] PRZYM. podn. (ratsam, notwendig)

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. przech.

1. bieten (anbieten, geben):

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

3. bieten (darbieten, zeigen):

4. bieten pej. (zumuten):

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. bieten SPIEL:

2. bieten (ein Angebot machen):

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] CZ. cz. zwr.

1. bieten:

2. bieten (sich darbieten):

I . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] CZ. cz. przech. irr podn.

1. darbieten (vorführen):

2. darbieten (anbieten):

II . da̱r|bieten [ˈdaːɐ̯biːtən] CZ. cz. zwr. irr podn.

I . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> CZ. cz. przech.

verbieten Betreten, Durchfahrt, Rauchen:

II . verbi̱e̱ten <verbietet, verbot, verboten> CZ. cz. zwr.

Zobacz też verboten

I . gebi̱e̱ten* [gəˈbiːtən] CZ. cz. przech. irr

II . gebi̱e̱ten* [gəˈbiːtən] CZ. cz. nieprzech. irr

I . gebo̱ten [gəˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. zwr. irr

II . gebo̱ten [gəˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

III . gebo̱ten [gəˈboːtən] PRZYM. podn. (ratsam, notwendig)

I . verbo̱ten [fɛɐ̯ˈboːtən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

II . verbo̱ten [fɛɐ̯ˈboːtən] PRZYM.