Tłumaczenia dla hasła „verfliesen“ w niemiecko » polski słowniku

I . verfli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfliegen:

verfliegen (aus der Luft verschwinden) (Duft)

ulatywać [f. dk. ulecieć]

verfliegen (Rauch, Nebel)

przerzedzać [f. dk. przerzedzić] się

2. verfliegen:

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

mijać [f. dk. minąć]

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

rozwiewać [f. dk. rozwiać] się

verfliegen (Heimweh)

przemijać [f. dk. przeminąć]

3. verfliegen:

verfliegen (sich verflüchtigen) (Parfüm, Alkohol)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

II . verfli̱e̱gen* CZ. cz. przech. irr (durch Fliegen verbrauchen)

verfliegen

zużywać [f. dk. zużyć] na latanie

so wie der rumjettet, wird er noch sein gesamtes Vermögen verfliegen

podróżując tyle samolotami, jeszcze straci cały swój cały majątek na latanie

III . verfli̱e̱gen* CZ. cz. zwr. irr

verfliegen

zboczyć z kursu

der Pilot hat sich verflogen

pilot r.m. zmylił trasę

verfli̱e̱ßen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfließen (Farben):

verfließen

zlewać [f. dk. zlać] się

2. verfließen podn. (Zeit):

verfließen

upływać [f. dk. upłynąć]

I . verflọssen [fɛɐ̯​ˈflɔsən] CZ. cz. nieprzech.

verflossen pp von verfließen

II . verflọssen [fɛɐ̯​ˈflɔsən] PRZYM.

1. verflossen podn. (vergangen):

verflossen Tage, Jahre

miniony

verflossen Tage, Jahre

ubiegły

2. verflossen pot. (frühere):

eine verflossene Freundin

była dziewczyna r.ż.

ein verflossener Freund

były chłopak r.m.

ihr Verflossener

jej były r.m. pot.

Zobacz też verfließen

verfli̱e̱ßen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfließen (Farben):

verfließen

zlewać [f. dk. zlać] się

2. verfließen podn. (Zeit):

verfließen

upływać [f. dk. upłynąć]

vermi̱e̱sen* [fɛɐ̯​ˈmiːzən] CZ. cz. przech. pot.

vermiesen

obrzydzać [f. dk. obrzydzić]

jdm etw vermiesen

obrzydzić komuś coś

jdm die Freude am Fußballspielen vermiesen

psuć [f. dk. ze‑] komuś radość z gry w piłkę nożną

sie hat ihm die Party vermiest

[ona] zepsuła mu imprezę

sich C. den Urlaub nicht vermiesen lassen

nie dać sobie zepsuć urlopu

verwi̱e̱sen CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

verwiesen pp von verweisen

Zobacz też verweisen

I . verwe̱i̱sen* CZ. cz. przech. irr

1. verweisen podn. (zum Vorwurf machen):

verweisen Verhalten

wytykać [f. dk. wytknąć]

die Mutter verwies der Tochter die vorlauten Worte

matka r.ż. wytknęła córce przemądrzałe słowa

2. verweisen podn. (tadeln):

verweisen

ganić [f. dk. z‑]

3. verweisen (weiterleiten):

jdn an eine andere Abteilung verweisen

skierować kogoś do innego działu

4. verweisen (hinweisen):

jdn auf etw B. verweisen

zwracać [f. dk. zwrócić] komuś uwagę na coś

5. verweisen (ausschließen, ausweisen):

einen Schüler von der Schule verweisen

wydalić ucznia ze szkoły

einen Spieler vom Platz [o. des Platzes] verweisen

usunąć zawodnika z boiska

er wurde des Landes verwiesen

on został wydalony z kraju

6. verweisen SPORT (distanzieren):

verweisen

dystansować [f. dk. z‑]

verweisen

prześcigać [f. dk. prześcignąć]

jdn auf den zweiten Platz verweisen

zepchnąć kogoś na drugie miejsce

jdn auf die Plätze verweisen

pokonać kogoś

7. verweisen PR. (überweisen):

verweisen

przekazywać [f. dk. ‑kazać]

einen Fall an die weitere Instanz verweisen

przekazać sprawę do kolejnej instancji

II . verwe̱i̱sen* CZ. cz. nieprzech. irr

auf etw B. verweisen

wskazywać [f. dk. wskazać] na coś

I . verle̱sen* CZ. cz. przech. irr

1. verlesen:

verlesen Namen

wyczytywać [f. dk. wyczytać]

verlesen Text, Liste

odczytywać [f. dk. odczytać]

verlesen Text, Liste

czytać [f. dk. prze‑] na głos

2. verlesen Gemüse, Körner:

verlesen

przebierać [f. dk. przebrać]

II . verle̱sen* CZ. cz. zwr. irr

verlesen

mylić [f. dk. po‑] się w czytaniu

da musst du dich doch verlesen haben!

musiałeś źle przeczytać!

verfạssen* CZ. cz. przech.

verfassen Buch, Brief

pisać [f. dk. na‑]

verfassen Artikel

redagować [f. dk. z‑]

verfassen Artikel

pisać [f. dk. na‑]

verfassen Gesetz

sporządzać [f. dk. sporządzić]

verflo̱gen CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verflogen pp von verfliegen

Zobacz też verfliegen

I . verfli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfliegen:

verfliegen (aus der Luft verschwinden) (Duft)

ulatywać [f. dk. ulecieć]

verfliegen (Rauch, Nebel)

przerzedzać [f. dk. przerzedzić] się

2. verfliegen:

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

mijać [f. dk. minąć]

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

rozwiewać [f. dk. rozwiać] się

verfliegen (Heimweh)

przemijać [f. dk. przeminąć]

3. verfliegen:

verfliegen (sich verflüchtigen) (Parfüm, Alkohol)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

II . verfli̱e̱gen* CZ. cz. przech. irr (durch Fliegen verbrauchen)

verfliegen

zużywać [f. dk. zużyć] na latanie

so wie der rumjettet, wird er noch sein gesamtes Vermögen verfliegen

podróżując tyle samolotami, jeszcze straci cały swój cały majątek na latanie

III . verfli̱e̱gen* CZ. cz. zwr. irr

verfliegen

zboczyć z kursu

der Pilot hat sich verflogen

pilot r.m. zmylił trasę

verfrẹssen¹ PRZYM. pej. pot.

verfressen

nienażarty pej. pot.

verfressen

żarłoczny pej. pot.

verflu̱chen* CZ. cz. przech.

verfluchen

przeklinać [f. dk. przekląć]

verflạchen* CZ. cz. nieprzech. +sein

verflachen (Gelände)

stawać [f. dk. stać] się płaskim

verflachen (Gewässer)

spłycać [f. dk. spłycić] się

verflachen (Gespräch) fig

stawać [f. dk. stać] się płytkim fig

verwe̱sen* [fɛɐ̯​ˈveːzən] CZ. cz. nieprzech. +sein (Leichen)

verwesen

rozkładać [f. dk. rozłożyć] się

erwi̱e̱sen CZ. cz. przech., cz. zwr.

erwiesen pp von erweisen

Zobacz też erweisen

I . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] CZ. cz. przech. irr

1. erweisen (zukommen lassen):

jdm einen Gefallen [o. Dienst] erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

ich will ihm meine Dankbarkeit erweisen

chcę mu okazać swoją wdzięczność

2. erweisen (nachweisen):

jds Schuld erweisen

dowieść czyjejś winy

es ist [o. gilt als] erwiesen, dass ...

dowiedziono, że...

II . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] CZ. cz. zwr. irr

1. erweisen (sich herausstellen):

sich als richtig/falsch erweisen

okazać się właściwym/niewłaściwym

sie hat sich als sehr zuverlässig erwiesen

pokazała, że można na niej polegać

2. erweisen (sich zeigen):

sich jdm gegenüber [für etw] dankbar erweisen

okazać komuś wdzięczność [za coś]

I . verflụ̈ssigen* CZ. cz. przech.

1. verflüssigen Gas, Luft:

verflüssigen

skraplać [f. dk. skroplić]

2. verflüssigen Geld, Kapital:

verflüssigen

upłynniać [f. dk. upłynnić]

II . verflụ̈ssigen* CZ. cz. zwr.

verflüssigen

skraplać [f. dk. skroplić] się

das Gas verflüssigt sich bei niedrigen Temperaturen

gaz r.m. skrapla się w niskich temperaturach

verflẹchten* CZ. cz. przech. irr

verflechten

splatać [f. dk. spleść]

Blumen zu einem Kranz verflechten

spleść kwiaty w wianek

verflọchten CZ. cz. przech.

verflochten pp von verflechten

Zobacz też verflechten

verflẹchten* CZ. cz. przech. irr

verflechten

splatać [f. dk. spleść]

Blumen zu einem Kranz verflechten

spleść kwiaty w wianek

I . verflịxt [fɛɐ̯​ˈflɪkst] PRZYM. pot.

dieser verflixte Kerl!

ten cholerny drań! pot.

dieses verflixte Gerät!

to cholerne urządzenie! pot.

das ist ja eine verflixte Situation

to dopiero paskudna sytuacja pot.

II . verflịxt [fɛɐ̯​ˈflɪkst] PRZYSŁ. pot.

verflixt

cholernie pot.

verflixt schwierig

diabelnie trudny pot.

III . verflịxt [fɛɐ̯​ˈflɪkst] WK pot.

verflixt [noch mal]!

cholera [jasna]! pot.

verflixt und zugenäht!

do diaska! żart. pot.

gewi̱e̱sen [gə​ˈviːzən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gewiesen pp von weisen

Zobacz też weisen

I . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] CZ. cz. przech.

1. weisen podn. (zeigen):

jdm etw weisen Weg

pokazywać [f. dk. pokazać]

jdm etw weisen Richtung

wskazywać [f. dk. wskazać]

2. weisen (fortschicken):

jdn aus dem Haus weisen

wyrzucić kogoś z domu pot.

aus der Schule weisen

wydalić ze szkoły

jdn aus dem Saal weisen

wyprosić kogoś z sali

jdn zur Ordnung weisen

przywołać kogoś do porządku

etw [weit] von sich C. weisen fig

odsunąć coś od siebie

das ist nicht von der Hand zu weisen

tego nie da się zaprzeczyć

II . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] CZ. cz. nieprzech. (zeigen)

auf etw B. weisen (Person)

wskazywać [f. dk. wskazać] na coś

bewie̱sen PRZYM. PR.

bewiesen

udowodniony

bewiesen

dowiedziony

unwiderlegbar bewiesen

bezsprzecznie udowodniony

gepri̱e̱sen [gə​ˈpriːzən] CZ. cz. przech.

gepriesen pp von preisen

Zobacz też preisen

pre̱i̱sen <preist, pries, gepriesen> [ˈpraɪzən] CZ. cz. przech. podn.

preisen

chwalić

preisen

wychwalać

sich glücklich preisen [können]

[móc] uważać się za szczęśliwego