W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

gegẹssen: czasownik nieprzechodni lub przechodni
wẹg|lassen: czasownik przechodni
wẹg|müssen: czasownik nieprzechodni
vergẹssen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
gesẹssen: czasownik nieprzechodni
bemẹssen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
gemẹssen: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek III. przysłówek
besẹssen: I. czasownik przechodni II. przymiotnik i przysłówek
ü̱bergessen: czasownik zwrotny
ụnvergessen: przymiotnik i przysłówek
ạb|messen: czasownik przechodni
a̱u̱f|essen: czasownik nieprzechodni lub przechodni
ermẹssen: czasownik przechodni
Ermẹssen: rzeczownik
ersẹssen: czasownik przechodni
indẹs: I. przysłówek II. przysłówek
mịt|essen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
strẹssen: czasownik przechodni
zu̱|messen: czasownik przechodni
Wegekosten: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: gegessen , vergessen , wegmüssen , weglassen , besessen , gemessen , bemessen , gesessen , übergessen , unvergessen , zumessen , stressen , mitessen , indessen , ersessen , Ermessen , ermessen , aufessen , abmessen i Wegekosten

gegẹssen [gəˈgɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gegessen pp von essen

Zobacz też essen

I . ẹssen <isst, aß, gegessen> [ˈɛsən] CZ. cz. przech.

essen

jeść [f. dk. z‑]

gern Obst essen

lubić owoce

den Teller leer essen

zjeść wszystko z talerza

zwroty:

das ist gegessen pot.

już po wszystkim! pot.

das Thema ist gegessen pot.

temat r.m. [jest] już nieaktualny

II . ẹssen <isst, aß, gegessen> [ˈɛsən] CZ. cz. nieprzech.

1. essen (verzehren):

essen

jadać

essen

jeść

gut/warm essen

jadać dobrze/na ciepło

zu Abend/Mittag essen

jeść kolację/obiad

essen gehen

iść [f. dk. pójść] coś zjeść

[chinesisch] essen gehen

iść do [chińskiej] restauracji

in diesem Restaurant kann man gut essen [o. isst man gut]

w tej restauracji można dobrze zjeść

von einem Teller essen

jadać z jednego talerza

2. essen (probieren):

von etw essen

kosztować [f. dk. s‑] czegoś

wẹg|lassen CZ. cz. przech. irr

wẹg|müssen CZ. cz. nieprzech. irr pot.

ich muss weg

muszę iść

der Brief muss heute noch weg

list trzeba jeszcze dzisiaj wysłać

musst du schon weg?

musisz już iść?

die Kiste muss hier weg

ta skrzynia r.ż. musi stąd zniknąć

die alten Sachen müssen weg

te stare rzeczy r.ż. l.mn. trzeba stąd usunąć

I . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯ˈgɛsən] CZ. cz. przech.

vergessen

zapominać [f. dk. zapomnieć]

jd vergisst etw

ktoś zapomina coś [lub o czymś]

ich habe vergessen, was ich sagen wollte

zapomniałem, co chciałem powiedzieć

damit ich es nicht vergesse [o. ehe ich es vergesse], ...

zanim zapomnę,...

nicht zu vergessen ...

nie zapominając o...

das kannst du vergessen! pot.

zapomnij! pot.

zwroty:

das werde ich dir/ihr nie vergessen!

nigdy ci/jej tego nie zapomnę!

II . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯ˈgɛsən] CZ. cz. zwr.

vergessen

zapominać [f. dk. zapomnieć] się

er hat sich im Zorn völlig vergessen

zapamiętał się całkowicie w gniewie

gesẹssen [gəˈzɛsən] CZ. cz. nieprzech.

gesessen pp von sitzen

Zobacz też sitzen

sịtzen <sitzt, saß, gesessen> [ˈzɪtsən] CZ. cz. nieprzech. +haben o austr., poł. niem., CH: sein

1. sitzen (auf Gesäß ruhen):

sitzen

siedzieć

im Sitzen

na siedząco

sitz gerade!

siedź prosto!

bitte bleiben Sie sitzen!

proszę siedzieć!

sitzen Sie bequem?

czy siedzi pan/pani [lub jest panu/pani] wygodnie?

am Tisch sitzen

siedzieć przy stole

wer hat am Steuer gesessen?

kto siedział za kierownicą?

du sitzt wohl auf den Ohren? pot.

nie słuchasz [f. dk. słyszysz] ?

vor dem Fernseher sitzen

siedzieć przed telewizorem

[jdm] Modell sitzen

pozować [komuś]

im Sitzen arbeiten

pracować w pozycji siedzącej

sitz!

siad!

Schmerzen vom ständigen Sitzen bekommen

mieć bóle od ciągłego siedzenia

er hat lange an dieser Arbeit gesessen

długo [nad tym] pracował

auf seinem Geld sitzen fig pot.

siedzieć na pieniądzach fig pot.

auf einer Ware sitzen bleiben fig pot.

nie sprzedać towaru

sitzen bleiben fig pot. (Schüler)

zostać na drugi rok

sitzen bleiben fig pot. (Schüler)

zimować pot.

sitzen bleiben alt (Frau)

osiąść na koszu alt

jdn sitzen lassen pot. (verlassen, nicht heiraten)

porzucić kogoś

jdn sitzen lassen (versetzen)

zostawić kogoś na lodzie

jdn sitzen lassen (bei einer Verabredung)

nie przyjść na [umówione] spotkanie

einen sitzen haben pot.

być podchmielonym [lub podpitym] [lub wstawionym] pot.

etw auf sich sitzen lassen

nie sprzeciwiać się [lub zaprzeczać] czemuś

2. sitzen (sich aufhalten):

beim Friseur sitzen

być [lub siedzieć pot. ] u fryzjera

beim Essen sitzen

być w trakcie posiłku

zu Hause sitzen

siedzieć w domu pot.

3. sitzen (angehören):

in der Regierung sitzen

zasiadać w rządzie

er sitzt irgendwo in der Verwaltung

on pracuje [lub siedzi pot. ] gdzieś w administracji

im Parlament sitzen

zasiadać w parlamencie

in einem Ausschuss sitzen

zasiadać w komisji

4. sitzen pot. (inhaftiert sein):

sitzen

siedzieć pot.

er hat [zwei Jahre] gesessen

on siedział [w więzieniu] [dwa lata] pot.

5. sitzen (seinen Sitz haben):

in Bonn sitzen (Behörde)

mieć siedzibę w Bonn

6. sitzen (sich befinden):

schief sitzen (Krawatte)

być przekrzywionym

der Haken sitzt zu weit rechts

hak r.m. jest za bardzo przekrzywiony w prawą stronę

der Splitter saß unter der Haut

drzazga r.ż. weszła pod skórę

der Schmerz sitzt im Oberschenkel fig

ból r.m. siedzi [lub jest umiejscowiony] w udzie

7. sitzen (passen):

gut sitzen (Hose)

dobrze leżeć

der Anzug sitzt/sitzt schlecht

ten garnitur r.m. dobrze/źle leży

8. sitzen:

sitzen (treffen) (Schlag)

być celnym [lub trafnym]

das hat gesessen! fig

to były mocne słowa!

9. sitzen (eingeübt sein):

die Grammatik sitzt jetzt endlich

gramatyka r.ż. jest wreszcie opanowana

I . bemẹssen* CZ. cz. przech. irr (messen)

bemessen Strafe, Preis

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć]

bemessen Menge

odmierzać [f. dk. odmierzyć]

etw ist knapp/reichlich bemessen (Zeit, Geld)

czegoś jest mało/sporo

II . bemẹssen* CZ. cz. zwr. irr

bemessen (sich bestimmen) form:

die Heizungskosten bemessen sich nach dem Verbrauch

koszty r.m. l.mn. ogrzewania oblicza się na podstawie zużycia

die Steuern bemessen sich nach dem Einkommen

podatki r.m. l.mn. oblicza się od dochodów

I . gemẹssen [gəˈmɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gemessen pp von messen

II . gemẹssen [gəˈmɛsən] PRZYM.

1. gemessen Auftreten, Haltung:

gemessen (würdevoll und ruhig)

godny

gemessen (würdevoll und ruhig)

dostojny

(langsam) gemessenen Schrittes

miarowym krokiem

2. gemessen (würdevoll und zurückhaltend):

gemessen Höflichkeit

chłodny

3. gemessen (angemessen):

gemessen Abstand

stosowny

III . gemẹssen [gəˈmɛsən] PRZYSŁ. (würdevoll)

gemessen sprechen

z godnością

gemessen sprechen

z dostojeństwem

Zobacz też messen

I . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. przech.

1. messen (ermitteln):

messen Fieber

mierzyć [f. dk. z‑]

die Zeit messen

mierzyć czas

2. messen (ausmessen):

messen Fenster

wymierzyć

3. messen (beurteilen):

etw an etw C. messen

mierzyć [f. dk. z‑] coś miarą czegoś fig

an dieser Leistung wird man die anderen messen

według tego osiągnięcia będą oceniani pozostali

II . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. nieprzech.

70 m² messen (Wohnung)

mierzyć [lub mieć] 70 m²

der Baum misst sieben Meter

to drzewo r.n. ma siedem metrów

III . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. zwr. podn.

sich nicht mit jdm messen können

nie móc się z kimś mierzyć

sich in Wettkämpfen miteinander/mit jdm messen

mierzyć się ze sobą/z kimś w zawodach

I . besẹssen [bəˈzɛsən] CZ. cz. przech.

besessen pp von besitzen

II . besẹssen [bəˈzɛsən] PRZYM.

1. besessen (unter einem Zwang stehend):

[von etw] besessen sein

mieć obsesję [na punkcie czegoś]

von einer Idee besessen sein

mający obsesję na punkcie pewnego pomysłu

wie besessen

jak opętany [lub oszalały]

2. besessen REL.:

[vom Teufel] besessen sein

być opętanym [przez diabła]

Zobacz też besitzen

besịtzen* CZ. cz. przech. irr

besitzen

posiadać

besitzen

mieć

etw rechtmäßig/treuhänderisch besitzen PR.

posiadać coś prawnie/powierniczo

ü̱bergessen CZ. cz. zwr.

übergessen pp von überessen

Zobacz też überessen , überessen

überẹssen² <überisst, überaß, übergessen> CZ. cz. zwr. irr (mehr essen als verträlich ist)

überessen

przejadać [f. dk. przejeść] się

überessen

objadać [f. dk. objeść] się

ich habe mich an [o. mit] der Torte übergessen

przejadłem się tortem

ü̱ber|essen¹ CZ. cz. przech. irr (viel von etw essen und es dadurch nicht mehr mögen)

ich habe mir Schokolade übergegessen

czekolada r.ż. mi się przejadła

ụnvergessen PRZYM.

unvergessen

niezapomniany

sie wird [uns] unvergessen bleiben

[ona] przetrwa w [naszej] pamięci

ạb|messen CZ. cz. przech. irr

1. abmessen (ausmessen):

abmessen

odmierzać [f. dk. odmierzyć]

2. abmessen fig (abschätzen):

die Folgen einer Tat nicht abmessen können

nie potrafić ocenić skutków czynu

a̱u̱f|essen CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

aufessen Essen:

aufessen

zjadać [f. dk. zjeść]

iss deine Suppe auf!

zjedz swoją zupę!

ermẹssen* CZ. cz. przech. irr

ermessen

oceniać [f. dk. ocenić]

Ermẹssen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. a. PR.

Ermessen

uznanie r.n.

Ermessen

ocena r.ż.

Ermessen

osąd r.m.

freies Ermessen

swobodne uznanie

nach menschlichem Ermessen

według wszelkiego prawdopodobieństwa

nach freiem Ermessen

według uznania

in jds Ermessen liegen

być pozostawionym do czyjegoś uznania

ersẹssen CZ. cz. przech.

ersessen pp von ersitzen

Zobacz też ersitzen

ersịtzen* CZ. cz. przech.

1. ersitzen pej. (durch Anwesenheit erwerben):

er hat sich C. seine Beförderung nur ersessen

otrzymał awans tylko za samą obecność w pracy

2. ersitzen PR.:

ersitzen

nabyć przez zasiedzenie

I . indẹs [ɪnˈdɛs] PRZYSŁ. SPÓJ. podn., indẹssen [ɪnˈdɛsən] PRZYSŁ. podn.

1. indes (inzwischen):

indes

tymczasem

2. indes (jedoch):

indes

jednakże

er blieb indes lieber

on wolał jednak zostać

II . indẹs [ɪnˈdɛs] PRZYSŁ. SPÓJ. podn., indẹssen [ɪnˈdɛsən] SPÓJ. podn. (während, wohingegen)

indes

podczas gdy

indes

tymczasem

indes

natomiast

I . mịt|essen CZ. cz. przech. irr

die Schale mitessen

jeść [f. dk. z‑] ze skórką

II . mịt|essen CZ. cz. nieprzech. irr

[mit jdm] mitessen

jeść [f. dk. z‑] wspólnie [z kimś]

möchtest du bei mir etwas mitessen?

czy chciałbyś u mnie coś zjeść?

er isst oft bei uns mit

[on] często u nas je

zwroty:

die Augen essen mit

jemy oczami fig

strẹssen [ˈʃtrɛsən] CZ. cz. przech. pot.

stressen

stresować [f. dk. ze‑]

die Arbeit stresst mich total

ta praca r.ż. totalnie mnie stresuje

zu̱|messen CZ. cz. przech. irr podn.

jdm die Schuld an etw C. zumessen fig

przypisywać [f. dk. przypisać] komuś winę za coś

etw C. [große] Bedeutung zumessen

przypisywać czemuś [duże] znaczenie

Wegekosten RZ.

Hasło od użytkownika

- Opracuj hasło na nowo
- Zgłoś do usunięcia

Wegekosten l.mn.

koszty infrastruktury l.mn.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Man unterscheidet zwei Bildungsarten: die analytische Bildung durch Syntagma (z. B. wegessen, wobei das Erstglied weg die augmentative Funktion der Verstärkung übernimmt) und die synthetische Bildung mittels Derivaten. de.wikipedia.org

Zudem befürchtete sie, dass ihre ebenfalls hungrigen Töchter ihr alles wegessen würden. de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wegessen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

gegẹssen [gə​ˈgɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gegessen pp von essen

Zobacz też essen

I . ẹssen <isst, aß, gegessen> [ˈɛsən] CZ. cz. przech.

zwroty:

II . ẹssen <isst, aß, gegessen> [ˈɛsən] CZ. cz. nieprzech.

1. essen (verzehren):

2. essen (probieren):

wẹg|lassen CZ. cz. przech. irr

1. weglassen (fortgehen lassen):

2. weglassen pot. (versehentlich auslassen):

3. weglassen (verzichten auf):

wẹg|müssen CZ. cz. nieprzech. irr pot.

I . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] CZ. cz. przech.

zwroty:

II . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯​ˈgɛsən] CZ. cz. zwr.

gesẹssen [gə​ˈzɛsən] CZ. cz. nieprzech.

gesessen pp von sitzen

Zobacz też sitzen

sịtzen <sitzt, saß, gesessen> [ˈzɪtsən] CZ. cz. nieprzech. +haben o austr., poł. niem., CH: sein

1. sitzen (auf Gesäß ruhen):

2. sitzen (sich aufhalten):

3. sitzen (angehören):

4. sitzen pot. (inhaftiert sein):

5. sitzen (seinen Sitz haben):

6. sitzen (sich befinden):

7. sitzen (passen):

8. sitzen:

9. sitzen (eingeübt sein):

I . bemẹssen* CZ. cz. przech. irr (messen)

II . bemẹssen* CZ. cz. zwr. irr

bemessen (sich bestimmen) form:

I . gemẹssen [gə​ˈmɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gemessen pp von messen

II . gemẹssen [gə​ˈmɛsən] PRZYM.

1. gemessen Auftreten, Haltung:

2. gemessen (würdevoll und zurückhaltend):

3. gemessen (angemessen):

III . gemẹssen [gə​ˈmɛsən] PRZYSŁ. (würdevoll)

Zobacz też messen

I . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. przech.

1. messen (ermitteln):

2. messen (ausmessen):

3. messen (beurteilen):

II . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. nieprzech.

III . mẹssen <misst, maß, gemessen> [ˈmɛsən] CZ. cz. zwr. podn.

I . besẹssen [bə​ˈzɛsən] CZ. cz. przech.

besessen pp von besitzen

II . besẹssen [bə​ˈzɛsən] PRZYM.

1. besessen (unter einem Zwang stehend):

2. besessen REL.:

Zobacz też besitzen

besịtzen* CZ. cz. przech. irr

ü̱bergessen CZ. cz. zwr.

übergessen pp von überessen

Zobacz też überessen , überessen

überẹssen2 <überisst, überaß, übergessen> CZ. cz. zwr. irr (mehr essen als verträlich ist)

ü̱ber|essen1 CZ. cz. przech. irr (viel von etw essen und es dadurch nicht mehr mögen)

ụnvergessen PRZYM.

ạb|messen CZ. cz. przech. irr

1. abmessen (ausmessen):

2. abmessen fig (abschätzen):

a̱u̱f|essen CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

aufessen Essen:

ermẹssen* CZ. cz. przech. irr

Ermẹssen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. a. PR.

ersẹssen CZ. cz. przech.

ersessen pp von ersitzen

Zobacz też ersitzen

ersịtzen* CZ. cz. przech.

1. ersitzen pej. (durch Anwesenheit erwerben):

2. ersitzen PR.:

I . indẹs [ɪn​ˈdɛs] PRZYSŁ. SPÓJ. podn., indẹssen [ɪn​ˈdɛsən] PRZYSŁ. podn.

1. indes (inzwischen):

2. indes (jedoch):

II . indẹs [ɪn​ˈdɛs] PRZYSŁ. SPÓJ. podn., indẹssen [ɪn​ˈdɛsən] SPÓJ. podn. (während, wohingegen)

I . mịt|essen CZ. cz. przech. irr

II . mịt|essen CZ. cz. nieprzech. irr

zwroty:

gegẹssen [gəˈgɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

I . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯ˈgɛsən] CZ. cz. przech.

II . vergẹssen <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯ˈgɛsən] CZ. cz. zwr.

gesẹssen [gəˈzɛsən] CZ. cz. nieprzech.

I . gemẹssen [gəˈmɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

II . gemẹssen [gəˈmɛsən] PRZYM.

III . gemẹssen [gəˈmɛsən] PRZYSŁ. (würdevoll)

I . besẹssen [bəˈzɛsən] CZ. cz. przech.

II . besẹssen [bəˈzɛsən] PRZYM.

überẹssen² <überisst, überaß, übergessen> CZ. cz. zwr. irr (mehr essen als verträlich ist)

ü̱ber|essen¹ CZ. cz. przech. irr (viel von etw essen und es dadurch nicht mehr mögen)

I . indẹs [ɪnˈdɛs] PRZYSŁ. SPÓJ. podn., indẹssen [ɪnˈdɛsən] PRZYSŁ. podn.

II . indẹs [ɪnˈdɛs] PRZYSŁ. SPÓJ. podn., indẹssen [ɪnˈdɛsən] SPÓJ. podn. (während, wohingegen)