Tłumaczenia dla hasła „aanhebben“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

ạn|heben CZ. cz. przech. irr

1. anheben (hochheben):

anheben

podnosić [f. dk. podnieść]

2. anheben (erhöhen):

anheben Abgaben, Lohn

podwyższać [f. dk. podwyższyć]

anheben Freigrenze

zwiększać [f. dk. zwiększyć]

die Gehälter sind um 2 % angehoben worden

podwyższono pensje o 2 %

e̱i̱n|heben CZ. cz. przech. irr austr.

einheben Geld, Steuern:

einheben

ściągać [f. dk. ściągnąć]

ạb|ebben CZ. cz. nieprzech. +sein

abebben (Wut)

przechodzić [f. dk. przejść]

abebben (Wut)

opadać [f. dk. opaść]

abebben (Streit, Lärm)

ustawać [f. dk. ustać]

abebben (Streit, Lärm)

cichnąć [f. dk. u‑]

die Erregung ebbte spürbar ab

podekscytowanie r.n. wyraźnie się zmniejszyło

ạn|heften CZ. cz. przech.

1. anheften (befestigen):

anheften

wpinać [f. dk. wpiąć]

anheften

przypinać [f. dk. przypiąć]

der Lehrer hat einen Zettel an die/der Tür angeheftet

nauczyciel r.m. przypiął kartkę do drzwi

2. anheften (mit einem Faden):

anheften

przyfastrygowywać [f. dk. przyfastrygować]

ạn|heizen CZ. cz. przech.

1. anheizen Feuer:

anheizen

rozpalać [f. dk. rozpalić]

2. anheizen pot. (steigern):

anheizen Stimmung, Spannung

potęgować [f. dk. s‑]

anheizen Stimmung, Spannung

podsycać [f. dk. podsycić]

ạn|haben CZ. cz. przech. irr

1. anhaben pot. (angezogen haben):

anhaben Kleidung

mieć na sobie

nichts anhaben

nie mieć nic na sobie

2. anhaben pot. (angeschaltet haben):

den Fernseher anhaben

mieć włączony telewizor

3. anhaben (zuleide tun):

jdm etwas anhaben können

być w stanie komuś zaszkodzić

jdm etwas anhaben können (Konkurrent, Widersacher)

szkodzić [f. dk. za‑] komuś

die Kälte kann mir nichts anhaben

jestem odporny na zimno

niemand konnte ihm etwas anhaben

nikt nie mógł mu zaszkodzić

I . ạb|heben CZ. cz. nieprzech. irr

1. abheben AERO:

[von etw] abheben (Flugzeug)

startować [f. dk. wy‑] [z czegoś]

[von etw] abheben (realitätsfremd werden) fig

odlatywać [f. dk. odlecieć ]fig

2. abheben (ans Telefon gehen):

abheben

odbierać [f. dk. odebrać]

3. abheben (beim Kartenspiel umlegen):

abheben

przekładać [f. dk. przełożyć]

4. abheben form a. PR. (sich beziehen, hinweisen):

auf etw B. abheben (Gericht)

wskazywać [f. dk. wskazać] na coś form

der Verteidiger hob auf die besonderen Umstände der Tat ab

obrońca r.m. wskazał na szczególne okoliczności czynu

II . ạb|heben CZ. cz. przech. irr

1. abheben FIN.:

Geld [vom Konto] abheben

podejmować [f. dk. podjąć ][lub wypłacać [f. dk. wypłacić ]] pieniądze [z konta]

2. abheben (umlegen):

abheben Karten

przekładać [f. dk. przełożyć]

3. abheben (herunternehmen):

abheben Deckel

zdejmować [f. dk. zdjąć]

abheben Telefonhörer

podnosić [f. dk. podnieść]

Masche abheben

zebrać oczko

III . ạb|heben CZ. cz. zwr. irr

1. abheben (sich ablösen):

abheben

odrywać [f. dk. oderwać] się

der Schorf hat sich von der Wunde abgehoben

strup r.m. oderwał się od rany

2. abheben (sich unterscheiden):

sich von jdm/etw [durch etw] abheben

odróżniać się od kogoś/czegoś [czymś]

er hob sich von seinen Mitschülern ab

[on] odróżniał się od swoich kolegów szkolnych

3. abheben (sich abzeichnen, optisch hervortreten):

sich vom Himmel abheben (Silhouette)

odcinać się od nieba

der Turm hebt sich gegen den blauen Himmel ab

wieża r.ż. odcina się od niebieskiego nieba

verẹbben* CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

verebben

słabnąć [f. dk. o‑ ]podn.

der Lärm verebbte allmählich

hałas r.m. cichł stopniowo

der Beifall war längst verebbt

oklaski l.mn. dawno przebrzmiały

meine Angst ist schnell verebbt

mój strach r.m. szybko zniknął

a̱u̱fhebbar PRZYM. PR.

aufhebbar

dający się uchylić [lub unieważnić] [lub anulować]

I . ạn|heuern [ˈanhɔɪɐn] CZ. cz. przech. a. NAUT. (anwerben)

jdn anheuern

werbować [f. dk. z‑] kogoś

II . ạn|heuern [ˈanhɔɪɐn] CZ. cz. nieprzech. NAUT.

auf einem Schiff anheuern

okrętować [f. dk. za‑]

I . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. przech.

1. heben (nach oben bewegen):

heben Hand, Arm, Bein, Kopf

podnosić [f. dk. podnieść]

heben Hand, Arm, Bein, Kopf

unosić [f. dk. unieść]

heben Last

poddźwignąć

die Stimme heben fig

podnieść głos

einen auf etw B. heben (trinken) pot.

wychylić jednego za coś pot.

gern einen heben

chętnie stuknąć sobie jednego pot.

2. heben (nach oben verlagern):

jdn/etw auf etw heben

podnosić [f. dk. podnieść] kogoś/coś na coś

jdn/etw auf etw heben

wynosić [f. dk. wynieść] kogoś/coś na coś

ein Kind zum Fenster heben

podnieść dziecko do okna

einen Wagen auf die Bühne heben

podnieść samochód i postawić na scenie

jdn/etw aus etw heben

wysadzać [f. dk. wysadzić] kogoś/coś z czegoś

jdn/etw aus etw heben

wyjmować [f. dk. wyjąć] kogoś/coś z czegoś

eine Tür aus den Angeln heben

wyjąć drzwi z zawiasów

jdn/etw über etw heben

unosić [f. dk. unieść] kogoś/coś ponad coś

der Torwart hob den Ball über das Tor

bramkarz r.m. wybił piłkę ponad bramkę

3. heben (bergen):

heben Schatz, Wrack

wydobywać [f. dk. wydobyć]

4. heben (verbessern):

heben Ansehen, Stimmung

poprawiać [f. dk. poprawić]

heben Niveau, Selbstbewusstsein, Umsatz

podnosić [f. dk. podnieść]

II . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. heben (Lasten heben):

heben

dźwigać

heben SPORT

podnosić ciężary

2. heben poł. niem. (haltbar sein):

heben

trzymać

der Leim hebt

klej r.m. dobrze trzyma

III . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. zwr.

1. heben:

heben (sich hochheben) (Vorhang, Schranke)

podnosić [f. dk. podnieść] się

heben (Brust, Deckel)

unosić [f. dk. unieść] się

der Nebel hob sich

mgła r.ż. się podniosła

2. heben (sich verbessern):

heben

poprawiać [f. dk. poprawić] się

seine Stimmung hob sich gleich

humor r.m. od razu mu się poprawił

behe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. beheben (beseitigen):

beheben Fehler, Schaden, Missstände

usuwać [f. dk. usunąć]

das lässt sich leicht beheben

to jest łatwe do usunięcia

2. beheben austr. FIN. (abheben):

beheben Geldbetrag

podejmować [f. dk. podjąć]

I . erhe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. erheben (hochheben):

erheben Flasche, Waffe

unosić [f. dk. unieść]

er erhob sein Glas

wzniósł swoją szklankę

[hoch] erhobenen Hauptes

z wysoko podniesioną głową

2. erheben (einfordern):

eine Steuer [auf etw B.] erheben

pobierać [f. dk. pobrać] podatek [od czegoś]

für die Veranstaltung wird kein Eintritt erhoben

nie pobiera się żadnej opłaty za wstęp

es wird eine Teilnahmegebühr erhoben

pobierana jest opłata członkowska

3. erheben (vorbringen):

erheben Geschrei, Protest

podnosić [f. dk. podnieść]

erheben Einwände, Forderungen

wysuwać [f. dk. wysunąć]

die Stimme erheben

podnieść głos

er erhob Anklage gegen ihn

wniósł oskarżenie przeciwko niemu

4. erheben (sammeln):

erheben Daten

zbierać [f. dk. zebrać]

II . erhe̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. erheben:

erheben (aufstehen)

podnosić [f. dk. podnieść] się

erheben (hochfliegen) (Flugzeug, Vogel)

wzbijać [f. dk. wzbić] się

sich [von seinem Platz] erheben

wstać [z miejsca]

2. erheben (sich auflehnen):

sich [gegen jdn/etw] erheben

protestować [f. dk. za‑] [przeciwko komuś/czemuś]

3. erheben (aufragen):

sich über etw B. erheben (Turm, Anhöhe)

wznosić się nad czymś

4. erheben (herabblicken auf):

sich über jdn erheben fig

patrzeć [f. dk. po‑] na kogoś z góry fig

5. erheben podn.:

erheben (beginnen) (Sturm)

rozpętywać [f. dk. rozpętać] się

erheben (Geschrei)

wyrywać [f. dk. wyrwać] się

erheben (Frage)

nasuwać [f. dk. nasunąć] się

A̱u̱fheben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. podn.

viel Aufheben[s][von etw] machen

robić [f. dk. na‑] [wokół czegoś] dużo hałasu [lub szumu]

nicht viel Aufheben[s] [von etw] machen

bagatelizować [f. dk. z‑] coś

ạb|schrubben CZ. cz. przech. pot.

1. abschrubben (reinigen):

abschrubben

szorować [f. dk. wy‑] [szczotką]

2. abschrubben (entfernen):

abschrubben Dreck

usuwać [f. dk. usunąć] , szorując szczotką