W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „bekonowe“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

bekọchen: czasownik przechodni
bekọmmen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
bekạnnt: I. Reflexives oder transitives Verb II. przymiotnik i przysłówek
beknie̱n: czasownik przechodni
Bekạnnte(r): rzeczownik
bekẹnnen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: bekennen , Bekannte , beknien , bekannt , bekommen i bekochen

bekọchen* CZ. cz. przech.

bekochen

gotować [f. dk. u‑] dla kogoś

am Wochenende bekocht mich mein Mann

w weekend mój mąż r.m. gotuje dla mnie

I . bekọmmen* CZ. cz. przech. irr

II . bekọmmen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. bekommen (zuträglich sein) +sein:

jdm gut/schlecht bekommen

służyć/nie służyć komuś

das Essen ist ihr gut/nicht bekommen

jedzenie posłużyło/nie posłużyło jej

Leitungswasser bekommt mir nicht

woda z kranu nie służy mi

wohl bekomm’s! (beim Essen)

smacznego!

wohl bekomm’s! (beim Trinken)

na zdrowie!

2. bekommen (bedient werden):

bekommen Sie schon? – danke, ich bekomme schon!

czy już złożył pan/złożyła pani zamówienie? – tak, dziękuję!

Zobacz też kriegen

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. przech. pot.

1. kriegen (bekommen):

kriegen Belohnung, Geld

dostawać [f. dk. dostać]

sie kriegt 12 Euro für die Stunde

dostaje 12 Euro za godzinę

wie viel kriegen Sie?

ile pan/pani zarabia?

etw zu essen/trinken kriegen

dostać coś do jedzenia/picia

wir kriegen was zu lachen

uśmiejemy się pot.

Prügel [o. Schläge] von jdm kriegen

dostać od kogoś w skórę pot.

einen Schreck kriegen

przestraszyć się

Besuch kriegen

mieć wizytę

keine Arbeit kriegen

nie dostać pracy

kriegen Sie schon?

czy jest już pan obsługiwany/pani obsługiwana?

2. kriegen (in Verbindung mit dem Partizip Präteritum):

etw geregelt kriegen

regulować [f. dk. u‑] coś

ich krieg’ heute nichts mehr geregelt

nie zdołam już dziś nic więcej załatwić

etw geordnet kriegen

porządkować [f. dk. u‑] coś

er kriegt das Auto [von jdm] geliehen/geschenkt

ktoś mu pożyczy/podaruje samochód

ich habe die Maschine nicht repariert gekriegt

nie udało mi się naprawić tej maszyny

3. kriegen (erreichen):

kriegen Taxi

łapać [f. dk. z‑ ]pot.

den Bus kriegen

zdążyć na autobus

4. kriegen (verhängt bekommen):

eine Strafe/einen Strafzettel kriegen

dostać karę/mandat

ein Jahr Gefängnis kriegen

dostać rok więzienia

5. kriegen METEO:

wir kriegen Regen/Schnee

będzie padać deszcz/śnieg

wir kriegen anderes Wetter

pogoda ma się zmienić

6. kriegen (erwischen):

kriegen

łapać [f. dk. z‑ ]pot.

jdn telefonisch kriegen

dodzwonić się do kogoś

wenn ich dich kriege!

jak cię dorwę [lub złapię] ! pot.

7. kriegen (sich etw zuziehen, ertragen):

Grippe kriegen

łapać [f. dk. z‑] grypę pot.

Spritzen kriegen

dostać zastrzyki

pass auf, dass du keinen Schnupfen kriegst

uważaj, żebyś nie dostał kataru

8. kriegen (erwarten):

kriegen Kind

spodziewać się

kriegen Kind

urodzić

sie hat gestern ein Mädchen gekriegt

wczoraj urodziła dziewczynkę

sie wird ein Kind kriegen

ona spodziewa się dziecka

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

wie hast du sie nur dazu gekriegt?

jak ją do tego skłoniłeś?

jdn weich kriegen

zmiękczyć kogoś pot.

zwroty:

es mit jdm zu tun kriegen

mieć z kimś na pieńku

du kriegst es gleich mit mir zu tun!

zaraz będziesz miał ze mną do czynienia!

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. zwr. pot.

die beiden kriegen sich

tych dwoje przypadło sobie do serca

zwroty:

sich in die Haare kriegen

brać się za łby pot.

I . bekạnnt [bəˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bəˈkant] PRZYM.

1. bekannt (berühmt):

bekannt Person, Künstler, Sache

znany

bekannt Person, Künstler, Sache

słynny

bekannt werden

stać się znanym

durch etw [in der Öffentlichkeit] bekannt werden

stać się dzięki czemuś [powszechnie] znanym

bekannt für etw sein

słynąć [lub być znanym] z czegoś

sie ist dafür bekannt, dass sie immer zu spät kommt

jest znana z tego, że zawsze się spóźnia

das Hotel ist für sein gutes Essen bekannt

hotel r.m. słynie z dobrego jedzenia

das ist uns wohl bekannt

to jest nam dobrze znane

2. bekannt (gewusst):

bekannt

wiadomy

das war mir nicht bekannt

nic mi nie było o tym wiadomo

das ist doch allgemein bekannt

to przecież wiadomo

das ist doch allgemein bekannt

to przecież każdy wie

als bekannt voraussetzen

zakładać, że coś jest wiadome

3. bekannt (nicht fremd):

bekannt

znajomy

jdm bekannt sein

być komuś znanym

er ist mir bekannt

on jest mi znany

er ist mir bekannt

znam go

jdn [mit jdm] bekannt machen

zapoznawać [f. dk. zapoznać] kogoś [z kimś]

darf ich Sie mit Herrn X bekannt machen?

czy mogę zapoznać pana/panią z panem X?

mit jdm bekannt sein

znać kogoś

wir sind seit langem [miteinander] bekannt

znamy się [ze sobą] od dawna

das kommt mir bekannt vor

to wydaje mi się znajome

4. bekannt (öffentlich):

bekannt geben Wahlergebnis

ogłaszać [f. dk. ogłosić]

bekannt geben Wahlergebnis

podać do wiadomości

bekannt machen Aufruf, Information

obwieszczać [f. dk. obwieścić]

bekannt machen Aufruf, Information

rozpowszechniać [f. dk. rozpowszechnić]

bekannt werden

stać się wiadomym

bekannt werden (unerwünscht veröffentlicht werden)

przeciec

das darf nicht bekannt werden

to nie może przedostać się do publicznej wiadomości

Zobacz też bekennen

I . bekẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [f. dk. przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [f. dk. wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen pot.

puścić farbę pot.

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche HIST.

Kościół r.m. Wyznający

II . bekẹnnen* CZ. cz. zwr. irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [f. dk. podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [f. dk. ujawnić] swój homoseksualizm

beknie̱n* CZ. cz. przech. pot.

jdn beknien

błagać kogoś [na klęczkach]

Bekạnnte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Bekannte

znajomy(-a) r.m. (r.ż.)

ein Bekannter von mir

mój znajomy

I . bekẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [f. dk. przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [f. dk. wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen pot.

puścić farbę pot.

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche HIST.

Kościół r.m. Wyznający

II . bekẹnnen* CZ. cz. zwr. irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [f. dk. przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [f. dk. podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [f. dk. ujawnić] swój homoseksualizm

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „bekonowe“ w niemiecko » polski słowniku

bekọchen* CZ. cz. przech.

I . bekọmmen* CZ. cz. przech. irr

1. bekommen (erhalten):

2. bekommen (verdienen):

3. bekommen (sich zuziehen):

4. bekommen (entwickeln):

5. bekommen (zur Welt bringen):

6. bekommen (erwarten):

7. bekommen (erreichen):

8. bekommen (behandelt werden mit):

9. bekommen (wünschen):

10. bekommen (bewegen können):

11. bekommen (zu einem bestimmten Verhalten bringen):

12. bekommen (die Möglichkeit haben, etw zu tun):

II . bekọmmen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. bekommen (zuträglich sein) +sein:

2. bekommen (bedient werden):

Zobacz też kriegen

I . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. przech. pot.

1. kriegen (bekommen):

2. kriegen (in Verbindung mit dem Partizip Präteritum):

3. kriegen (erreichen):

4. kriegen (verhängt bekommen):

5. kriegen METEO:

6. kriegen (erwischen):

7. kriegen (sich etw zuziehen, ertragen):

8. kriegen (erwarten):

9. kriegen (jdn zu etw veranlassen):

zwroty:

II . kri̱e̱gen [ˈkriːgən] CZ. cz. zwr. pot.

zwroty:

I . bekạnnt [bə​ˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bə​ˈkant] PRZYM.

1. bekannt (berühmt):

2. bekannt (gewusst):

3. bekannt (nicht fremd):

4. bekannt (öffentlich):

Zobacz też bekennen

I . bekẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. bekennen:

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

II . bekẹnnen* CZ. cz. zwr. irr

1. bekennen (eingestehen):

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

3. bekennen (sich zeigen als):

beknie̱n* CZ. cz. przech. pot.

Bekạnnte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

I . bekẹnnen* CZ. cz. przech. irr

1. bekennen:

2. bekennen a. REL. (offen bezeugen):

II . bekẹnnen* CZ. cz. zwr. irr

1. bekennen (eingestehen):

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

3. bekennen (sich zeigen als):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

I . bekạnnt [bəˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

II . bekạnnt [bəˈkant] PRZYM.