W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „loswerfen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

lo̱s|werden: czasownik przechodni
a̱u̱s|werfen: czasownik przechodni
vo̱r|werfen: czasownik przechodni
fọrt|werfen: czasownik przechodni
ho̱ch|werfen: czasownik przechodni
lo̱s|wollen: czasownik nieprzechodni
bewẹrfen: czasownik przechodni
ạb|werfen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạn|werfen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ụm|werfen: czasownik przechodni
zu̱|werfen: czasownik przechodni
a̱u̱f|werfen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
e̱i̱n|werfen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
wẹg|werfen: czasownik przechodni
entwẹrfen: czasownik przechodni
hịn|werfen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verwẹrfen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
überwẹrfen: czasownik zwrotny
na̱ch|werfen: czasownik przechodni
hera̱u̱s|werfen: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: loswerden , vorwerfen , auswerfen , hochwerfen , fortwerfen , verwerfen , hinwerfen , entwerfen , wegwerfen , einwerfen , aufwerfen , zuwerfen , umwerfen , anwerfen , abwerfen , bewerfen , loswollen , nachwerfen , überwerfen , Diskuswerfen , hinauswerfen i herauswerfen

lo̱s|werden CZ. cz. przech. irr +sein

1. loswerden (sich befreien):

loswerden Person, Arbeit, Erkältung

pozbywać [f. dk. pozbyć] się

seinen Kummer loswerden

pozbyć się zmartwień

eine Idee nicht loswerden

nie móc się uwolnić od jakiejś myśli

ich werde den Gedanken nicht los, dass ...

nie mogę pozbyć się myśli, że...

2. loswerden pot. (verlieren):

gubić [f. dk. z‑]

beim Kartenspiel ist er 100 Euro losgeworden

stracił 100 euro podczas gry w karty

3. loswerden pot. (verkaufen):

opychać [f. dk. opchnąć ]pot.

a̱u̱s|werfen CZ. cz. przech. irr

1. auswerfen (hinausschleudern):

auswerfen Anker

auswerfen Netz

zarzucać [f. dk. zarzucić]

2. auswerfen (ausstoßen):

auswerfen Lava, Asche, Informationen

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

auswerfen Blut, Schleim

wypluwać [f. dk. wypluć]

3. auswerfen (verteilen):

auswerfen Dividende

wypłacać [f. dk. wypłacić]

4. auswerfen (produzieren):

die Maschine wirft täglich 2000 Stück aus

ta maszyna produkuje dziennie 2000 sztuk

5. auswerfen INF.:

auswerfen Daten

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

auswerfen Daten

wysuwać [f. dk. wysunąć]

vo̱r|werfen CZ. cz. przech. irr

1. vorwerfen (nach vorn werfen):

vorwerfen Ball

rzucać [f. dk. rzucić] do przodu

vorwerfen Ball

podawać [f. dk. podać] do przodu

2. vorwerfen (hinwerfen):

einem Tier etw [zum Fraß] vorwerfen

rzucić zwierzęciu coś [do żarcia]

3. vorwerfen (vorhalten):

jdm etw vorwerfen

zarzucać [f. dk. zarzucić] komuś coś

vorwerfen C.

nie mieć sobie nic do zarzucenia [w jakiejś kwestii]

fọrt|werfen CZ. cz. przech. irr

fortwerfen → wegwerfen

Zobacz też wegwerfen

wẹg|werfen CZ. cz. przech. irr

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

ho̱ch|werfen CZ. cz. przech. irr

rzucać [f. dk. rzucić] coś do góry

wirf mir bitte meine Brieftasche hoch, sie ist mir hinuntergefallen

rzuć mi, proszę, mój portfel do góry, bo mi spadł

lo̱s|wollen CZ. cz. nieprzech. irr pot.

chcieć wyjść

bewẹrfen* CZ. cz. przech. irr

obrzucać [f. dk. obrzucić]

jdn mit Schmutz bewerfen

oczerniać [f. dk. oczernić] kogoś

I . ạb|werfen CZ. cz. przech. irr

1. abwerfen (herunterwerfen):

abwerfen Bomben, Reiter, Blätter

zrzucać [f. dk. zrzucić]

die Hilfsgüter wurden vom Flugzeug abgeworfen

pomoc r.ż. materialna była zrzucana z samolotu

der Sportler warf die Latte ab

zawodnik r.m. zrzucił [lub strącił] poprzeczkę

der Hirsch wirft sein Geweih ab

jeleń r.m. zrzuca swoje poroże

2. abwerfen (erzielen):

abwerfen Gewinn

przynosić [f. dk. przynieść]

3. abwerfen (ablegen):

abwerfen Karten

zrzucać [f. dk. zrzucić]

II . ạb|werfen CZ. cz. nieprzech. irr SPORT

abwerfen (den Ball ins Spielfeld werfen) (Torwart)

wyrzucać [f. dk. wyrzucić] piłkę

I . ạn|werfen CZ. cz. przech. irr

1. anwerfen (in Gang bringen):

anwerfen Wagen

odpalać [f. dk. odpalić ]pot.

2. anwerfen żart. pot. (einschalten):

anwerfen Fernseher, Radio

włączać [f. dk. włączyć]

anwerfen Fernseher, Radio

zapuszczać [f. dk. zapuścić ]pot.

II . ạn|werfen CZ. cz. nieprzech. irr SPORT

mieć pierwszy rzut

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] grę

ụm|werfen CZ. cz. przech. irr

1. umwerfen (umstoßen):

umwerfen Glas

przewracać [f. dk. przewrócić]

2. umwerfen pot. (zunichte machen):

umwerfen Plan, Ordnung

radykalnie zmieniać [f. dk. zmienić]

3. umwerfen pot.:

umwerfen (verblüffen) (Mitteilung)

szokować [f. dk. za‑]

zu̱|werfen CZ. cz. przech. irr

1. zuwerfen (laut und heftig schließen):

zuwerfen Tür

zatrzaskiwać [f. dk. zatrzasnąć]

2. zuwerfen (zuschütten):

zuwerfen Grube, Graben

zasypywać [f. dk. zasypać]

3. zuwerfen (hinwerfen):

jdm etw zuwerfen Ball

rzucać [f. dk. rzucić] coś komuś

jdm einen Blick zuwerfen fig

rzucić komuś spojrzenie r.n. fig

I . a̱u̱f|werfen CZ. cz. przech. irr

1. aufwerfen (aufschütten):

aufwerfen Damm

usypywać [f. dk. usypać]

2. aufwerfen (öffnen):

aufwerfen Tür

otwierać [f. dk. otworzyć]

3. aufwerfen (zur Sprache bringen):

aufwerfen Frage, Problem

II . a̱u̱f|werfen CZ. cz. zwr. irr

er wirft sich zum Richter auf

[on] występuje w roli samozwańczego sędziego

I . e̱i̱n|werfen CZ. cz. przech. irr

1. einwerfen (einstecken):

etw in den Postkasten einwerfen

wrzucać [f. dk. wrzucić] coś do skrzynki pocztowej

eine Münze in einen Automaten einwerfen

wrzucić monetę do automatu

2. einwerfen (zerschlagen):

einwerfen Fensterscheibe

wybijać [f. dk. wybić]

3. einwerfen SPORT:

den Ball einwerfen

wyrzucać [f. dk. wyrzucić] piłkę z autu

4. einwerfen (sich in Gespräch einschalten):

einwerfen Frage, Bemerkung

wtrącać [f. dk. wtrącić]

II . e̱i̱n|werfen CZ. cz. nieprzech. irr

1. einwerfen (Spieler):

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

2. einwerfen (bemerken):

er warf ein, dass ...

zauważył, że...

wẹg|werfen CZ. cz. przech. irr

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

entwẹrfen* CZ. cz. przech. irr

1. entwerfen (skizzieren, planen):

entwerfen Modell

szkicować [f. dk. na‑]

entwerfen Gartenanlage, Gebäude, Mode

projektować [f. dk. za‑]

entwerfen Schriftstück

układać [f. dk. ułożyć] plan

2. entwerfen (ausarbeiten):

entwerfen Plan, Projekt

opracowywać [f. dk. opracować]

I . hịn|werfen CZ. cz. przech. irr

1. hinwerfen (zuwerfen):

jdm etw hinwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] komuś coś

einen Blick hinwerfen fig

rzucić okiem fig

2. hinwerfen pot. (aufgeben):

hinwerfen Arbeit

porzucać [f. dk. porzucić]

hinwerfen Kram

rzucać [f. dk. rzucić ]pot.

3. hinwerfen (beiläufig erwähnen):

hinwerfen Bemerkung

rzucać [f. dk. rzucić ]pot.

etw nur so hinwerfen

wspomnieć o czymś mimochodem

4. hinwerfen (flüchtig zu Papier bringen):

nakreślać [f. dk. nakreślić]

eine Zeichnung auf das Papier hinwerfen

naszkicować rysunek na papierze

II . hịn|werfen CZ. cz. zwr. irr

sich vor jdn/etw hinwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] się przed kogoś/coś

I . verwẹrfen* CZ. cz. przech. irr

1. verwerfen (nicht akzeptieren):

verwerfen Vorschlag, Plan

odrzucać [f. dk. odrzucić]

den Gedanken verwerfen

odrzucać myśl

2. verwerfen PR. (ablehnen):

verwerfen Klage, Berufung

oddalać [f. dk. oddalić]

3. verwerfen podn. (ablehnen):

odrzucać [f. dk. ‑cić]

4. verwerfen (eine Fehlgeburt haben):

verwerfen ROLN., ZOOL.

5. verwerfen REL. (verstoßen):

odrzucać [f. dk. ‑cić]

6. verwerfen CH:

die Hände/Arme verwerfen

wymachiwać rękami/ramionami

II . verwẹrfen* CZ. cz. zwr. irr

1. verwerfen (Tür, Holz):

2. verwerfen GEO:

die Gesteinschichten haben sich verworfen

warstwy r.ż. l.mn. skalne przemieściły się [lub utworzyły uskok]

überwẹrfen*¹ [--ˈ--] CZ. cz. zwr. irr (in Streit geraten)

sich mit jdm überwerfen

poróżnić się z kimś

ich habe mich mit ihm überworfen

poróżniłem się z nim

na̱ch|werfen CZ. cz. przech. irr

1. nachwerfen (hinwerfen):

jdm etw nachwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] coś za kimś

2. nachwerfen (einwerfen):

nachwerfen Münze, Geld

wrzucać [f. dk. wrzucić]

3. nachwerfen pot. (leicht machen):

jdm etw nachwerfen

ułatwiać [f. dk. ułatwić] komuś osiągnięcie [lub zdobycie] czegoś

das Examen hat man ihm nachgeworfen

ułatwiono mu zdanie egzaminu

hera̱u̱s|werfen CZ. cz. przech. irr

1. herauswerfen (räumlich):

etw herauswerfen

wyrzucać [f. dk. wyrzucić] coś

2. herauswerfen pot. (kündigen):

jdn herauswerfen

wywalać [f. dk. wywalić] kogoś pot.

jdn herauswerfen

zwalniać [f. dk. zwolnić] kogoś

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Ihre Aufgabe war die akustische Weitergabe von Kommandos für den Angriff, das Loswerfen der Leinen, Ablegemanöver, Wachwechsel usw. de.wikipedia.org

Das Losbinden (oder Loswerfen) dauert nur wenige Minuten. de.wikipedia.org

Die Dekretisten waren ebenfalls der Meinung, dass das Loswerfen für sich genommen nichts Schlechtes, aber wegen der Nähe zum Götzendienst gleichwohl verboten sei. de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Przetłumacz "loswerfen" w innych językach

włoski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski