Tłumaczenia dla hasła „schnupf“ w niemiecko » polski słowniku

schnụrz [ʃnʊrts] PRZYM. pot.

schnurz → schnuppe

Zobacz też schnuppe

schnụppe [ˈʃnʊpə] PRZYM. pot.

das ist mir schnuppe

wszystko mi jedno pot.

schu̱f [ʃuːf] CZ. cz. przech.

schuf cz. prz. von schaffen

Zobacz też schaffen , schaffen

I . schạffen² <schafft, schaffte, geschafft> [ˈʃafən] CZ. cz. przech.

1. schaffen (bewältigen):

etw schaffen

podołać czemuś

etw schaffen Haushalt

radzić [f. dk. po‑] sobie [z czymś]

etw schaffen Examen

uporać się [z czymś]

etw schaffen Hürde

pokonać coś

eine Prüfung schaffen

uporać się z egzaminem

einen Termin schaffen

dotrzymywać [f. dk. dotrzymać] terminu

er hat heute viel geschafft

wiele dzisiaj dokonał

es schaffen

dopiąć czegoś

es schaffen

osiągnąć coś

ich schaffe es nicht mehr

nie dam już rady

ich schaffe es nicht mehr

nie podołam już

das wäre geschafft!

załatwione!

das wäre geschafft!

zrobione!

so, das hätten wir geschafft

no, to zrobione [lub po wszystkim] [lub uporaliśmy się z tym]

das ist nicht zu schaffen

to jest nie do zrobienia

das ist nicht zu schaffen

tego się nie da zrobić

das schaffst du doch spielend

uporasz sie z tym śpiewająco

wie schaffst du das nur?

jak ty to robisz?

wie soll ich das bloß schaffen?

tylko jak ja mam to zrobić?

ich habe es nicht mehr geschafft, dich anzurufen

już mi się nie udało do ciebie zadzwonić

wir müssen es nur bis zur Grenze schaffen

musimy jeszcze tylko dotrzeć do granicy

schaffen wir es noch [rechtzeitig] bis zum Flughafen?

[czy] zdążymy na lotnisko?

2. schaffen (bringen):

etw auf den Speicher schaffen

dostarczać [f. dk. dostarczyć] coś do magazynu

Briefe zur Post schaffen

zanosić [f. dk. zanieść] listy na pocztę

den Verletzten ins Krankenhaus schaffen

zabierać [f. dk. zabrać] rannego do szpitala

schaff mir diesen Kerl vom Hals!

pozbądź mi się tego typa! pot.

die Sache aus der Welt schaffen

pozbyć się problemu

3. schaffen pot. (erschöpfen):

Hitze/Stress hat ihn geschafft

upał r.m. /stres r.m. go wykończył pot.

er ist geschafft

[on] jest wykończony pot.

die Kinder haben mich geschafft

dzieci ntpl mnie wykończyły pot.

ich bin total geschafft!

jestem totalnie wykończony! pot.

ich bin total geschafft!

jestem padnięty! pot.

4. schaffen pot. (tun):

du hast hier nichts zu schaffen

nie masz tu nic do roboty pot.

damit habe ich/hast du nichts zu schaffen!

nie mam/masz z tym nic wspólnego!

5. schaffen (bewirken, dass etw entsteht):

Geld/Hilfe schaffen

starać [f. dk. po‑] się o pieniądze/pomoc

Ordnung/Ruhe schaffen

zaprowadzić porządek/spokój

Freude/Leid/Ärger schaffen

sprawiać [f. dk. sprawić] radość/cierpienie/kłopot

6. schaffen pot. (erreichen):

einen Bus/Zug schaffen

złapać autobus/pociąg fig pot.

7. schaffen pot. (verzehren können):

ich habe es nicht alles geschafft

nie dałem rady wszystkiego zjeść pot.

II . schạffen² <schafft, schaffte, geschafft> [ˈʃafən] CZ. cz. nieprzech.

schaffen poł. niem., CH (arbeiten):

schaffen

pracować

bei jdm schaffen gehen

pracować u kogoś

frohes Schaffen!

miłej pracy!

zwroty:

jdm zu schaffen machen (erschöpfen)

wykończyć kogoś pot.

jdm zu schaffen machen (bekümmern)

przysporzyć komuś kłopotów

die Hitze macht ihr zu schaffen

ten upał r.m. ją wykańcza pot.

sich zu schaffen machen

krzątać się

sich an etw zu schaffen machen

majstrować przy czymś pot.

schạffen¹ <schafft, schuf, geschaffen> [ˈʃafən] CZ. cz. przech.

1. schaffen (bewirken, dass etw entsteht):

schaffen unsterbliches Werk, Dichtung, Komposition

tworzyć [f. dk. s‑]

schaffen Bedingungen, Voraussetzungen, Atmosphäre

stworzyć

für etw wie geschaffen sein

być stworzonym do czegoś

er stand da, wie Gott ihn geschaffen hat

[on] stał tam tak, jak[im] go Pan Bóg stworzył

2. schaffen (zustande bringen):

schaffen Frieden

ustanawiać [f. dk. ustanowić]

schaffen Ordnung

zaprowadzać [f. dk. zaprowadzić]

schaffen Unruhe

wprowadzać [f. dk. wprowadzić]

Frieden schaffen ohne Waffen

doprowadzić do pokoju bez użycia broni

Frieden schaffen ohne Waffen (verschaffen) Arbeitsplätze

tworzyć [f. dk. s‑ lub u‑]

3. schaffen (herstellen):

schaffen

wytwarzać [f. dk. wytworzyć]

eine Methode schaffen

opracowywać [f. dk. opracować] metodę

Schnu̱r <‑, Schnüre> [ʃnuːɐ̯, pl: ˈʃnyːrə] RZ. r.ż.

1. Schnur:

Schnur (Gebilde aus Fäden oder Fasern: einer Halskette)

sznur r.m.

Schnur (einer Angel)

żyłka r.ż.

2. Schnur pot. ELEKT. (Leitung):

Schnur

sznur r.m. pot.

Schnu̱te <‑, ‑n> [ˈʃnuːtə] RZ. r.ż. pot.

Schnute połnocnoniem.:

Schnute

buzia r.ż. pot.

zwroty:

eine Schnute ziehen

dąsać [f. dk. na‑] się

Schọpf <‑[e]s, Schöpfe> [ʃɔpf, pl: ˈʃœpfə] RZ. r.m.

1. Schopf (Kopfhaar):

Schopf

czupryna r.ż.

die Gelegenheit beim Schopfe packen

korzystać [f. dk. s‑] z okazji

2. Schopf (in der Vogelkunde):

Schopf

czub r.m.

3. Schopf CH → Schuppen

Zobacz też Schuppen

Schụppen <‑s, ‑> [ˈʃʊpən] RZ. r.m.

1. Schuppen:

Schuppen (einfacher Holzbau)

szopa r.ż.

Schuppen (klein)

szopka r.ż.

2. Schuppen pot. (Lokal):

Schuppen

lokal r.m. pot.

Schuppen

buda r.ż. pot.

Schuppen

knajpa r.ż. pot.

Schịmpf [ʃɪmpf] RZ. r.m.

mit Schimpf und Schande

w niełasce

mit Schimpf und Schande

haniebnie

mit Schimpf und Schande

sromotnie podn.

schno̱b CZ. cz. nieprzech. alt

schnob cz. prz. von schnauben

Zobacz też schnauben

schna̱u̱ben <schnaubt, schnaubte [o. schnob], geschnaubt [o. geschnoben]> [ˈʃnaʊbən] CZ. cz. nieprzech.

1. schnauben (durch die Nase atmen):

ins Taschentuch schnauben

smarkać [f. dk. smarknąć ][lub zasmarkać] w chusteczkę pot.

vor Wut schnauben fig

pienić się ze złości fig pot.

2. schnauben:

schnauben (laut atmen) (Pferd)

parskać [f. dk. parsknąć]

I . schnẹll [ʃnɛl] PRZYM.

schnell Fahrt, Bedienung, Tempo:

schnell

szybki

schneller als der Schall

szybszy od dźwięku

auf die Schnelle pot.

szybko

auf die Schnelle pot.

w pośpiechu

auf die Schnelle pot.

na chybcika pot.

auf die Schnelle pot.

naprędce

solche Aufgaben lassen sich auf die Schnelle nicht machen pot.

takich zadań nie da się zrobić na chybcika

pot. können Sie mir die Ware auf die Schnelle liefern? pot.

czy mógłby pan/mogłaby pani dostarczyć mi szybko ten towar?

zwroty:

eine schnelle Mark machen [o. verdienen] pot.

szybko zarabiać [f. dk. zarobić]

II . schnẹll [ʃnɛl] PRZYSŁ.

schnell gehen, sich fortbewegen

szybko

schnell arbeiten

żwawo

schnell reagieren

żywo

schnell wütend werden

szybko się złościć

wie schnell geht es mit dem Flugzeug?

jak długo trwa podróż r.ż. samolotem?

nicht so schnell!

nie tak szybko!

mach schnell! pot.

pośpiesz się!

zwroty:

so schnell schießen die Preußen nicht

tak szybko to nie idzie [lub się nie da] pot.

schnịtt [ʃnɪt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schnitt cz. prz. von schneiden

Zobacz też schneiden

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

kroić [f. dk. po‑]

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

krajać

schneiden (zerteilen mit der Schere)

przecinać [f. dk. przeciąć]

schneiden (zerteilen mit der Schere)

rozcinać [f. dk. rozciąć]

klein schneiden Zwiebel

drobno siekać [f. dk. po‑]

etw in Stücke schneiden

pokroić coś na kawałki

das Hemd ist eng geschnitten

koszula r.ż. jest wąsko skrojona

die Luft ist hier zum Schneiden fig

siekierę można powiesić fig pot.

jdm wie aus dem Gesicht geschnitten sein

być łudząco podobnym do kogoś

2. schneiden:

schneiden (kürzen) Fingernägel, Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

schneiden (stutzen) Bart

przycinać [f. dk. przyciąć]

sich C. die Haare schneiden lassen

ostrzyc się

sich C. die Haare schneiden lassen

zostać ostrzyżonym

3. schneiden (einschneiden):

ein Loch in etw B. schneiden

wyciąć w czymś dziurę

4. schneiden (kreuzen):

schneiden Straße

przecinać

dort schneidet sie Straße die Bahnlinie

tam ulica r.ż. przecina tory kolejowe

5. schneiden (nicht ausfahren):

eine Kurve schneiden

ścinać [f. dk. ściąć] zakręt

6. schneiden (gefährden):

schneiden Person, Fahrzeug

zajechać komus drogę

7. schneiden:

schneiden FILM, TV, RADIO Film

montować [f. dk. z‑]

8. schneiden (meiden):

schneiden Person

unikać

9. schneiden (ein Gesicht machen):

Grimassen schneiden

stroić miny r.ż. l.mn.

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

schneiden

ciąć

gut/schlecht schneiden (Messer)

dobrze/źle ciąć

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. schneiden (sich verletzen):

sich B. o C. in den Finger schneiden

zaciąć się w palec

sie hat sich an einer Glasscherbe geschnitten

skaleczyła się kawałkiem szkła

sich ins eigene Fleisch schneiden

szkodzić [f. dk. za‑] sobie

2. schneiden:

schneiden (sich kreuzen) (Straßen)

krzyżować [f. dk. s‑] się

3. schneiden REG pot. (sich irren):

schneiden

mylić [f. dk. po‑] się

da hat er sich aber geschnitten

on grubo się myli [lub bardzo się pomylił]

Schnạps <‑es, Schnäpse> [ʃnaps, pl: ˈʃnɛpsə] RZ. r.m.

Schnaps

wódka r.ż.

I . schnö̱de [ˈʃnøːdə] PRZYM. pej. podn.

schnöde Geiz, Motiv, Tat:

schnöde

podły

das ist schnöde [von ihm]

to nikczemne [z jego strony] podn.

II . schnö̱de [ˈʃnøːdə] PRZYSŁ. pej. podn.

schnöde verlassen, verraten:

schnöde

w podły [lub nikczemny podn. ] sposób

jdn schnöde ausnutzen

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać] kogoś nikczemnie podn.

I . sche̱u̱ [ʃɔɪ] PRZYM.

1. scheu (menschenscheu):

scheu Kind

nieśmiały

scheu Kind

wstydliwy

sie hat ein scheues Wesen

[ona] jest wstydliwa [lub nieśmiała] z natury

2. scheu (ängstlich):

scheu

bojaźliwy

scheu Tier

płochliwy

scheu werden Pferd

być płochliwym

die Pferde scheu machen pot.

siać panikę

3. scheu (schüchtern):

scheu Berührung, Verhalten

nieśmiały

ein scheuer Blick

nieśmiałe spojrzenie r.n.

ein scheuer Kuss

nieśmiały pocałunek r.m.

II . sche̱u̱ [ʃɔɪ] PRZYSŁ.

sich scheu umsehen

rozglądać [f. dk. rozejrzeć] się nieśmiało