W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wyborac“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

wybrać
wybory: rzeczownik
wyborny: przymiotnik i przysłówek
wyborca: rzeczownik
wybór: rzeczownik
wybadać: czasownik przechodni
wybąkać: czasownik przechodni
wybyć: czasownik nieprzechodni
wybijać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wybujać: czasownik nieprzechodni
oborać
wybrani: rzeczownik
wybrany: rzeczownik
wygrać
wyprać: II. czasownik przechodni
wysrać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wyżerać: czasownik przechodni
wybiec
wybryk: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: wyborca , wyborny , wybory , wybrać , wybryk , wybiec , wyżerać , wysrać , wyprać , wygrać , wybrany , wybrani , oborać , wybujać , wybijać , wybywać , wybąkać , wybadać i wybór

wybrać [vɨbratɕ]

wybrać f. dk. od wybierać

Zobacz też wybierać

I . wybierać <‑ra; f. dk. wybrać> [vɨbjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. wybierać (dokonywać wyboru):

wybierać miejsce, zawód

wybierać miejsce, zawód

sich C. aussuchen

wybierać prezydenta, numer telefoniczny

2. wybierać (brać):

wybierać piasek, monety

wybierać pieniądze z konta

wybierać pieniądze z konta

auszahlen [lassen]

II . wybierać <‑ra; f. dk. wybrać> [vɨbjeratɕ] CZ. cz. zwr.

wybierać (wyruszać):

wybieram się do miasta/Berlina

ich will [o. werde] in die Stadt/nach Berlin fahren

wybieram się do miasta/Berlina

ich habe die Absicht, in die Stadt/nach Berlin zu fahren

wybieramy się w podróż/na spacer

wir bereiten uns auf eine Reise/einen Spaziergang vor

wybieramy się w podróż/na spacer

wir wollen eine Reise/einen Spaziergang machen

w tym roku wybierają się w góry/na narty

sie fahren in diesem Jahr in die Berge/zum Skilaufen

wybierać się w drogę

sich B. auf den Weg machen

zwroty:

wybierać się jak sójka za morze

nie fertig werden

wybory [vɨborɨ] RZ.

wybory l.mn. < D. l.mn. ‑rów> POLIT.:

Wahlen r.ż. l.mn.

Wahl r.ż.

wybory parlamentarne

Parlamentswahlen r.ż. l.mn.

wybory do sejmu/senatu/na urząd prezydenta

Sejm-/Senats-/Präsidentschaftswahlen r.ż. l.mn.

wybory bezpośrednie

Direktwahl r.ż.

wybory dwustopniowe

Zweistufenwahl r.ż.

wybory pośrednie/powszechne

indirekte/allgemeine Wahlen

wolne/tajne wybory

freie/geheime Wahlen

wybory uzupełniające/większościowe/proporcjonalne

Nach-/Mehrheits-/Verhältniswahl r.ż.

startować w wyborach

seine Kandidatur verkünden

startować w wyborach

przeprowadzić/rozpisać wybory

Wahlen abhalten/ansetzen

powtórzyć wybory

die Wahlen wiederholen

wynik wyborów

Wahlergebnis r.n.

pierwsza/druga tura wyborów

erster/zweiter Wahlgang r.m.

udział w wyborach

Wahlbeteiligung r.ż.

fałszowanie wyborów

Wahlfälschung r.ż.

wyborny [vɨbornɨ] PRZYM. podn.

wyborny smak

wyborny smak

wyborny humor, zabawa

wyborny humor, zabawa

wyborca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [vɨbortsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp

Wähler(in) r.m. (r.ż.)

wybór <D. ‑boru, l.mn. ‑bory> [vɨbur] RZ. r.m.

1. wybór (wybranie: zawodu, kandydata, prezydenta):

Wahl r.ż.

mieć wybór

mieć wybór

sich C. etw aussuchen können pot.

nie czytać bez wyboru, tylko selektywnie

nicht wahllos lesen, sondern selektiv

nie mieć wyboru

keine Wahl haben

robić coś z wyboru

etw aus eigenem Antrieb tun

nie mogę się zdecydować - za duży wybór

ich kann mich nicht entscheiden - die Qual r.ż. der Wahl

wybór padł na ciebie

die Wahl fiel auf dich

do wyboru do koloru pot.

alles, was das Herz r.n. begehrt

2. wybór (asortyment: towarów):

Sortiment r.n.

Auswahl r.ż.

wybadać [vɨbadatɕ] f. dk., wybadywać [vɨbadɨvatɕ] <‑duje> CZ. cz. przech.

wybadać (wysondować):

auskundschaften

eruieren podn.

wybadać czyjeś zamiary

jds Absichten auskundschaften

zwroty:

wybadać grunt

einer Sache C. auf den Grund gehen

wybąkać [vɨboŋkatɕ] f. dk., wybąknąć [vɨboŋknoɲtɕ] f. dk., wybąkiwać [vɨboŋkivatɕ] <‑kuje> CZ. cz. przech. pot.

herausstottern pot.

[undeutlich] herausbringen

Zobacz też bąkać

bąkać <‑ka; cz. prz. ‑aj> [boŋkatɕ], bąknąć [boŋknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

1. bąkać (mówić niewyraźnie):

[vor sich C. hin] murmeln

2. bąkać (napomykać):

bąknąć coś

bąknąć coś

von etw ein Wort fallen lassen

wybyć [vɨbɨtɕ] f. dk., wybywać [vɨbɨvatɕ] <‑wa> CZ. cz. nieprzech. pot.

aus dem Haus gehen

I . wybijać <‑ja; f. dk. wybić> [vɨbijatɕ] CZ. cz. przech.

1. wybijać (wytrącać):

wybijać gwóźdź, korek

wybijać gwóźdź, korek

wybijać szybę

wybijać szybę

wybić komuś ząb

jdm einen Zahn ausschlagen

wybić sobie palec/ramię MED.

sich C. den Finger/die Schulter ausrenken

wybić sobie palec

sich C. den Finger verstauchen

wybijać piłkę na aut SPORT

den Ball ins Aus schießen

wybić kogoś z rytmu

jdn aus dem Rhytmus bringen

wybijasz mnie z rytmu swoimi pytaniami!

du bringst mich aus dem Rhytmus mit deinen Fragen!

wybić kogoś ze snu

jdn aus dem Schlaf reißen

2. wybijać (wytłaczać):

wybijać medal

3. wybijać (wystukiwać):

wybijać rytm, takt

4. wybijać (wydzwonić godzinę):

zegar wybił dziewiątą

die Uhr r.ż. schlug neun [o. hat neun geschlagen]

5. wybijać zwykle f. dk. (wytępić):

wybijać wilki

zaraza wybiła całe miasto

die Seuche rottete die [ganze] Stadt aus

cały oddział został wybity w pień pot.

die [ganze] Truppe wurde ausgerottet

wybić sobie coś z głowy

sich C. etw aus dem Kopf schlagen przen. pot.

wybić komuś coś z głowy

jdm etw aus dem Kopf schlagen przen. pot.

wybić komuś coś z głowy

jdn von etw abbringen

II . wybijać <‑ja; f. dk. wybić> [vɨbijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wybijać (wyróżniać się):

sich B. auszeichnen [o. hervortun]

już w bardzo młodym wieku wybił się na wysokie stanowisko

bereits im jungen Alter erreichte er einen hohen Posten

nie wybijać się ponad tłum

sich B. aus der Masse nicht hervorheben [o. herausragen]

nie wybijać się ponad tłum

sich B. nicht abheben können

wybić się na pierwszy plan

sich B. in den Vordergrund drängen

wybić się na pierwszy plan

stark hervortreten

wybijać się na czoło

in den Vordergrund rücken [o. treten]

wybijać się na czoło

sich in den Vordergrund drängen

na czoło wybija się konieczność wprowadzenia reform

in den Vordergrund rückt die Notwendigkeit r.ż. der Einführung von Reformen

wybić się ze snu pot.

aus dem Schlaf fahren

2. wybijać SPORT:

wybujać <‑ja> [vɨbujatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. (nadmiernie wyrosnąć)

in die Höhe schießen

krzaki bzu bardzo wybujały

die Fliedersträuche r.m. l.mn. sind in die Höhe geschossen

oborać [oboratɕ]

oborać f. dk. od oborywać

wybrani [vɨbraɲi] RZ.

wybrani l.mn. < D. l.mn. ‑nych> iron. podn. (osoby wyszczególnione):

auserwählter Kreis r.m. von Menschen

Auserwählte l.mn.

przyjęcie tylko dla wybranych

der Empfang r.m. ist nur für einen auserwählten Kreis

wybrany² (-na) <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [vɨbranɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym. podn. (osoba)

wybrany (-na)

Auserwählte(r) mf

tylko dla wybranych

nur für Auserwählte

wygrać [vɨgratɕ]

wygrać f. dk. od wygrywać

Zobacz też wygrywać

I . wygrywać <‑wa; f. dk. wygrać> [vɨgrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. wygrywać < f. dk. wygrać> (uzyskiwać):

wygrywać nagrodę

wygrać [wielki] los [na loterii]

das große Los gezogen haben przen.

nie wygrałem nóg na loterii! pot.

ich kann nicht mehr zu Fuß laufen!

2. wygrywać < f. dk. wygrać> (odnosić zwycięstwo):

wygrywać wojnę

wygrywać wojnę

wygrać wyścig

ein Wettrennen gewinnen

3. wygrywać (grać):

wygrywać melodię

II . wygrywać <‑wa; f. dk. wygrać f. dk. wygrać> [vɨgrɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. wygrywać (zwyciężać):

wygrać walkowerem SPORT

kampflos siegen

kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa

wer nichts wagt, gewinnt nichts

2. wygrywać (dostać nagrodę):

wygrać na loterii/w totolotka

in der Lotterie/im Totto gewinnen

I . wyprać <‑pierze> [vɨpratɕ]

wyprać f. dk. od wypierać

II . wyprać <‑pierze> [vɨpratɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wyprać (uprać):

wyprać bluzkę

eine Bluse waschen

2. wyprać przen. (pozbawić czegoś):

człowiek wyprany z ambicji

ambitionsloser Mensch r.m.

Zobacz też wypierać , wypierać

I . wypierać² <‑ra; f. dk. wyprać> [vɨpjeratɕ] CZ. cz. przech. (sprać)

wypierać tłuste plamy z koszuli

Fettflecken aus dem Hemd herauswaschen

II . wypierać² <‑ra; f. dk. wyprać> [vɨpjeratɕ] CZ. cz. zwr.

sich herauswaschen lassen

plamy z kawy trudno się wypierają

Kaffeeflecken r.m. l.mn. lassen sich schwer herauswaschen

I . wypierać¹ <‑ra; f. dk. wyprzeć> [vɨpjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. wypierać (zmuszać do odejścia):

wypierać nieprzyjaciela

wypierać nieprzyjaciela

zurückdrängen

wypierać konkurencję, towary

verdrängen przen.

2. wypierać FIZ.:

wypierać ciecz, ciało

3. wypierać (przestawać o czymś myśleć):

wypierać myśl, wspomnienia

II . wypierać¹ <‑ra; f. dk. wyprzeć> [vɨpjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. wypierać (wyrzekać się):

wypierać się kogoś/czegoś

jdn/etw verleugnen

2. wypierać (nie przyznawać się):

wypierać się czegoś

etw abstreiten [o. leugnen]

I . wysrać <‑ra> [vɨsratɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pej. wulg. (wydalić coś razem z kałem)

[her]ausscheißen wulg.

II . wysrać <‑ra> [vɨsratɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pej. wulg. (wypróżnić się)

scheißen wulg.

sich B. ausscheißen wulg.

wyżerać <‑ra; f. dk. wyżreć> [vɨʒeratɕ] pot. CZ. cz. przech.

1. wyżerać:

wyżerać (zjadać do końca) (zwierzę)

wyżerać (człowiek)

ausfressen pej. pot.

2. wyżerać:

wyżerać (wytrawić) (kwas)

wybiec [vɨbjets]

wybiec f. dk. od wybiegać

Zobacz też wybiegać

wybiegać <‑ga; f. dk. wybiec> [vɨbjegatɕ] CZ. cz. nieprzech.

wybiegać z domu/pokoju

aus dem Haus/Zimmer laufen

zwroty:

wybiegać myślą naprzód

mit den Gedanken voraus sein

wybiegać myślą naprzód

wybryk <D. ‑u, l.mn. ‑i> [vɨbrɨk] RZ. r.m. podn.

Ausschreitung r.ż.

Exzess r.m.

wybryk młodości

Jugendstreich r.m.

zwroty:

wybryk natury

Laune r.ż. der Natur przen.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski