W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „nterscheiden“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

untersche̱i̱den: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
versche̱i̱den: czasownik nieprzechodni
Untersche̱i̱dung: rzeczownik
überschne̱i̱den: czasownik zwrotny
beschei̱den: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
ụnbescheiden: przymiotnik i przysłówek
entsche̱i̱den: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
verschne̱i̱den: czasownik przechodni
zerschne̱i̱den: czasownik przechodni
untersche̱i̱dbar: przymiotnik i przysłówek
Wẹtterscheide: rzeczownik
sche̱i̱den: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
ạb|scheiden: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
a̱u̱s|scheiden: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
hin|scheiden: czasownik nieprzechodni
beschnei̱den: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: unterscheiden , verscheiden , Unterscheidung , überschneiden , zerschneiden , verschneiden , entscheiden , unbescheiden , bescheiden , unterscheidbar , Wetterscheide , beschneiden , hinscheiden , ausscheiden , abscheiden i scheiden

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐˈʃaɪdən] CZ. cz. przech. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [f. dk. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [f. dk. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [f. dk. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [f. dk. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

sich [in etw C.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw C.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

versche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

verscheiden

odchodzić [f. dk. odejść] [z tego świata] podn.

Untersche̱i̱dung <‑, ‑en> [--ˈ--] RZ. r.ż.

Unterscheidung

rozróżnienie r.n.

Unterscheidung

odróżnienie r.n.

Unterscheidungen treffen

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

Unterscheidungen treffen

odróżniać [f. dk. odróżnić]

überschne̱i̱den* [yːbɐˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

1. überschneiden:

überschneiden (teilweise gleich sein) (Themen, Interessen)

zazębiać [f. dk. zazębić] się

überschneiden (Termine)

pokrywać [f. dk. pokryć] się

überschneiden (Termine)

nakładać [f. dk. nałożyć] się

sich um wenige Minuten überschneiden (Emissionszeiten, Sendungen)

nakładać [f. dk. nałożyć] się przez parę [o kilka] minut

2. überschneiden:

überschneiden (etw gemeinsam haben) (Linien, Kurven, Kreise)

krzyżować [f. dk. s‑] się

überschneiden (etw gemeinsam haben) (Linien, Kurven, Kreise)

przecinać [f. dk. przeciąć] się

die Kreise überschneiden sich an zwei Stellen

okręgi r.m. l.mn. przecinają się w dwóch punktach

3. überschneiden PHYS (Wellen):

überschneiden

nakładać [f. dk. nałożyć] się

I . beschei̱den¹ [bəˈʃaɪdən] PRZYM.

1. bescheiden (genügsam, einfach, unaufdringlich):

bescheiden Mensch, Mahlzeit, Verhalten

in bescheidenen Verhältnissen leben

żyć w skromnych warunkach

2. bescheiden (nebensächlich):

bescheiden Frage

3. bescheiden pot. (gering, miserabel):

bescheiden Lohn, Essen

bescheiden Lohn, Essen

marny

bescheiden Gefühl, Situation

bescheiden Wetter

podły fig pot.

bescheiden Zustand

kiepski pot.

sein bescheidenes Auskommen haben

mieć kiepskie dochody

4. bescheiden pot. (schlecht):

marny

das Leben ist [kurz und] bescheiden

życie r.n. jest [krótkie i] marne

II . beschei̱den¹ [bəˈʃaɪdən] PRZYSŁ.

1. bescheiden (selbstgenügsam, einfach):

bescheiden sich verhalten, leben

2. bescheiden pot. (miserabel):

bescheiden aussehen

kiepsko pot.

ihm geht es bescheiden

[on] cienko przędzie pot.

ụnbescheiden PRZYM.

unbescheiden

I . entsche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [f. dk. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [f. dk. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden PR.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd r.m. najwyższy

II . entsche̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa r.ż. została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

das Spiel ist entschieden

mecz r.m. jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* CZ. cz. zwr. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] się na coś

Zobacz też entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] PRZYM.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik r.m. kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

entschieden Befürwortung

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

III . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] PRZYSŁ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

verschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. verschneiden (zurechtschneiden):

verschneiden Hecke

przycinać [f. dk. przyciąć]

2. verschneiden (falsch zuschneiden):

verschneiden Haare

verschneiden Stoff

3. verschneiden (zusammenfügen):

etw zu einer Collage verschneiden

wycinać [f. dk. wyciąć] coś na kolaż

4. verschneiden (kastrieren):

verschneiden

kastrować [f. dk. wy‑]

5. verschneiden (vermischen):

verschneiden

mieszać [f. dk. z‑]

zerschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

zerschneiden Zeitung:

zerschneiden

rozcinać [f. dk. rozciąć]

sich C. die Hand zerschneiden

rozciąć sobie rękę

sie hat sich C. an den Glasscherben die Hand zerschnitten

skaleczyła sobie rękę odłamkami szkła

untersche̱i̱dbar PRZYM.

unterscheidbar

etw ist [leicht/kaum/schwer] unterscheidbar

coś jest [łatwe/prawie niemożliwe/trudne] do odróżnienia

Wẹtterscheide <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Wetterscheide

granica r.ż. meteorologiczna

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . ạb|scheiden CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

schodzić [f. dk. zejść] z tego świata podn.

II . ạb|scheiden CZ. cz. przech. irr

1. abscheiden a. MED. (absondern):

wydzielać [f. dk. wydzielić]

2. abscheiden CHEM.:

wytrącać [f. dk. wytrącić]

III . ạb|scheiden CZ. cz. zwr. irr

1. abscheiden a. CHEM.:

sich [von etw] abscheiden

oddzielać [f. dk. oddzielić] się [od czegoś]

bei der Reaktion scheiden sich edlere Metalle von Salz ab

w tej reakcji szlachetniejsze metale r.m. l.mn. oddzielają się od soli

2. abscheiden (Tier, Person):

odłączać [f. dk. odłączyć] się

sich von der Gruppe/Herde abscheiden

odłączyć się od grupy/stada

I . a̱u̱s|scheiden CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausscheiden (nicht weitermachen):

ausscheiden

ustępować [f. dk. ustąpić]

ausscheiden

występować [f. dk. wystąpić]

aus dem Amt ausscheiden

ustąpić z urzędu

das Ausscheiden aus einem Amt

ustąpienie r.n. z urzędu

aus einem Club/einer Firma ausscheiden

wystąpić z klubu/odejść z firmy

aus einem Wettkampf/Rennen ausscheiden SPORT

odpaść z zawodów/wyścigu

2. ausscheiden:

ausscheiden (nicht in Betracht kommen) (Plan)

zostać odrzuconym

ausscheiden (Kandidat, Bewerber)

diese Möglichkeit scheidet aus

ta możliwość r.ż. odpada

II . a̱u̱s|scheiden CZ. cz. przech. irr

1. ausscheiden a. MED.:

ausscheiden Giftstoffe

wydzielać [f. dk. wydzielić]

2. ausscheiden (aussondern):

ausscheiden

wybierać [f. dk. wybrać]

ausscheiden

przebierać [f. dk. przebrać]

3. ausscheiden CH (reservieren):

ausscheiden

rezerwować [f. dk. za‑]

4. ausscheiden CH (trennen):

ausscheiden

dzielić [f. dk. po‑]

hin|scheiden CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn. (sterben)

hinscheiden

odchodzić [f. dk. odejść ]podn.

beschnei̱den* CZ. cz. przech. irr

1. beschneiden (stutzen):

beschneiden Baum, Bogen, Flügel

przycinać [f. dk. przyciąć]

2. beschneiden:

beschneiden REL., MED.

obrzezywać [f. dk. obrzezać]

3. beschneiden (beschränken):

beschneiden Rechte, Freiheiten

ograniczać [f. dk. ograniczyć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

obcinać [f. dk. obciąć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

zmniejszać [f. dk. zmniejszyć]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski