Tłumaczenia dla hasła „Schälungen“ w niemiecko » polski słowniku

geschlụngen [gə​ˈʃlʊŋən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

geschlungen pp von schlingen

Zobacz też schlingen

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. przech.

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich C. einen Schal um den Hals schlingen

owijać [f. dk. owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać pot.

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. (Tier, Person)

schlingen

połykać

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. zwr.

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [f. dk. opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [f. dk. owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz r.m. oplata [lub owija] się wokół drzewa

I . umschlụngen CZ. cz. przech.

umschlungen pp von umschlingen

II . umschlụngen PRZYM.

eng umschlungen

w uścisku

sich umschlungen halten

trzymać się w objęciach

Zobacz też umschlingen

umschlịngen* [ʊm​ˈʃlɪŋən] CZ. cz. przech. irr

1. umschlingen (umfassen):

jdn/etw [mit beiden Armen] umschlingen

obejmować [f. dk. objąć] kogoś/coś [obiema rękami]

eng umschlungen

w uścisku

jdn eng umschlungen halten

trzymać kogoś w objęciach

2. umschlingen (sich herumschlingen):

etw umschlingen

owijać [f. dk. owinąć] coś

etw umschlingen (Pflanze)

oplatać [f. dk. opleść] coś

Scha̱lung <‑, ‑en> [ˈʃaːlʊŋ] RZ. r.ż. TECHNOL.

Schalung

deskowanie r.n.

Schalung

oszalowanie r.n.

I . schạlten [ˈʃaltən] CZ. cz. przech.

1. schalten (einstellen):

etw auf „ein“ schalten

włączać [f. dk. włączyć] coś

etw auf „aus“ schalten

wyłączać [f. dk. wyłączyć] coś

etw auf „warm“ schalten

przełączać [f. dk. przełączyć] coś na „grzanie”

den Backofen auf „aus“ schalten

wyłączyć piekarnik

den Backofen auf 250 Grad schalten

nastawiać [f. dk. nastawić] piekarnik na 250 stopni

2. schalten TELEK.:

eine Telefonleitung schalten

podłączać [f. dk. podłączyć] linię telefoniczną

3. schalten ELEKT.:

schalten

łączyć [f. dk. po‑]

die Beleuchtung schalten, dass sie nach 2 Minuten automatisch ausgeht

podłączyć [lub ustawić] oświetlenie w ten sposób, żeby wyłączyło sie automatycznie po dwóch minutach

4. schalten TECHNOL.:

das Getriebe lässt sich leicht schalten

ten mechanizm r.m. daje się łatwo włączyć [lub ustawić]

5. schalten (einschieben):

schalten

wsadzić [f. dk. wsadzać]

schalten

wsuwać [f. dk. wsunąć ]pot.

6. schalten (inserieren):

schalten Anzeige

zamieszczać [f. dk. zamieścić]

schalten Werbespott

wyświetlać [f. dk. wyświetlić]

II . schạlten [ˈʃaltən] CZ. cz. nieprzech.

1. schalten MOT. (Gang einlegen):

schalten

włączać [f. dk. włączyć]

schalten

przełączać [f. dk. przełączyć]

in den dritten Gang schalten

włączyć [lub wrzucić] trzeci bieg

2. schalten (umschalten):

schalten

przełączać [f. dk. przełączyć] się pot.

die Ampel schaltet auf Rot

światło r.n. zmieniło się na czerwone

3. schalten:

schalten RADIO, TV

łączyć [f. dk. po‑] się

wir schalten anschließend zum Polnischen Fernsehen

następnie łączymy się z telewizją polską

4. schalten pot. (begreifen):

schalten

kapować [f. dk. s‑ ]pot.

da habe ich nicht richtig geschaltet

nie bardzo kumam pot.

5. schalten (handeln):

er kann mit dem Geld frei schalten

[on] może gospodarować pieniędzmi jak chce

schalten und walten

rządzić się

schalten und walten

gospodarować

er schaltet und waltet, wie es ihm gefällt

[on] postępuje według swojego uznania [lub rządzi według własnego widzimisię pot. ]

III . schạlten [ˈʃaltən] CZ. cz. zwr.

schalten

włączać [f. dk. włączyć] się

der Wagen schaltet sich sehr leicht

samochód r.m. łatwo się uruchamia

die Ampel hat sich auf Grün geschaltet

światło r.n. zmieniło się na zielone

schạllen <schallt, schallte [o. scholl], geschallt> [ˈʃalən] CZ. cz. nieprzech.

1. schallen:

schallen (tönen) (Glocken)

dźwięczeć [f. dk. za‑]

dumpf/laut schallen

brzmieć [f. dk. za‑] głucho/głośno

2. schallen:

schallen (sich ausbreiten) (Stimmen, Rufe, Gelächter)

rozbrzmiewać

schallen (sich ausbreiten) (Stimmen, Rufe, Gelächter)

rozlegać się

I . verschlụngen [fɛɐ̯​ˈʃlʊŋən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

verschlungen pp von verschlingen

II . verschlụngen [fɛɐ̯​ˈʃlʊŋən] PRZYM.

verschlungen Weg:

verschlungen

kręty

Zobacz też verschlingen

I . verschlịngen* CZ. cz. przech. irr

1. verschlingen (schnell essen):

verschlingen

połykać [f. dk. połknąć ]pot.

2. verschlingen fig (kosten):

verschlingen Unsummen

pochłaniać

das Projekt hat schon ein Heidengeld verschlungen

ten projekt r.m. pochłonął już mnóstwo pieniędzy

3. verschlingen fig (lesen):

verschlingen Buch

połykać [f. dk. połknąć ]fig

jdn/etw mit den Augen/Blicken verschlingen

pożerać [lub połykać] kogoś/coś wzrokiem fig

II . verschlịngen* CZ. cz. zwr. irr

verschlingen

plątać [f. dk. s‑ lub po‑] się

die Schnüre verschlingen sich ineinander

sznurki r.m. l.mn. plątają się ze sobą

Scha̱luppe <‑, ‑n> [ʃa​ˈlʊpə] RZ. r.ż. NAUT.

Schaluppe

szalupa r.ż.

Schạltung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Schaltung (Gangschaltung):

Schaltung

zmiana r.ż. biegów

2. Schaltung ELEKT.:

Schaltung

połączenie r.n.

Schaltung

układ r.m. połączeń

integrierte Schaltung

układ scalony

bistabile/monostabile Schaltung

obwód r.m. bistabilny/jednostabilny

3. Schaltung:

Schaltung INF., a. TELEK.

połączenie r.n.

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] CZ. cz. nieprzech.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] PRZYM. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen pot. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] PRZYSŁ. pot. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Zobacz też gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka r.ż.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

schä̱digen [ˈʃɛːdɪgən] CZ. cz. przech.

1. schädigen:

schädigen (Schaden hervorrufen)

krzywdzić [f. dk. s‑]

(finanziell) jdn/etw schädigen

szkodzić [f. dk. za‑] komuś/czemuś

die geschädigten Personen

osoby r.ż. l.mn. poszkodowane

2. schädigen (beschädigen):

schädigen

uszkodzić

geklụngen [gə​ˈklʊŋən] CZ. cz. nieprzech.

geklungen pp von klingen

Zobacz też klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

erklụngen CZ. cz. nieprzech.

erklungen pp von erklingen

Zobacz też erklingen

erklịngen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Töne, Glocken)

erklingen

rozbrzmiewać [f. dk. rozbrzmieć ]podn.

misslụngenNP [mɪs​ˈlʊŋən] CZ. cz. nieprzech., mißlụngenst. pis. CZ. cz. nieprzech.

misslungen pp von → misslingen

Zobacz też misslingen

misslịngenNP <misslingt, misslang, misslungen> [mɪs​ˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein, mißlịngenst. pis. <mißlingt, mißlang, mißlungen> CZ. cz. nieprzech. +sein (Versuch, Plan)

misslingen

nie powieść [lub udać] się

es ist ihm misslungen

nie udało mu się

die Flucht misslang ihr

ucieczka r.ż. jej się nie udała

der Kuchen ist mir misslungen

ciasto r.n. mi nie wyszło

seine misslungene Ehe

jego nieudane małżeństwo r.n.

I . schạllend PRZYM.

1. schallend (klangvoll):

schallend

dźwięczny

2. schallend (laut):

schallend

głośny

schallender Beifall

huczne oklaski l.mn.

schallendes Gelächter

głośny śmiech r.m.

3. schallend (kräftig):

schallend Ohrfeige

siarczysty

eine schallende Ohrfeige

siarczysty policzek r.m.

II . schạllend PRZYSŁ.

1. schallend (lauthals):

schallend lachen

dźwięcznie

schallend lachen

głośno

schallend auflachen

głośno roześmiać się

2. schallend (mit lautem Knall):

schallend

z hukiem

jdn schallend ohrfeigen

wymierzyć komuś siarczysty policzek

Scha̱lungsbrett <‑[e]s, ‑er> RZ. r.n.

Schalungsbrett

deska r.ż. szalunkowa