W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zerschne̱i̱den: czasownik przechodni
zwe̱i̱schneidig: przymiotnik i przysłówek
entsche̱i̱den: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
entzwe̱i̱|gehen: czasownik nieprzechodni
beschnei̱den: czasownik przechodni
verschne̱i̱den: czasownik przechodni
ạn|schneiden: czasownik przechodni
mịt|schneiden: czasownik przechodni
zu̱|schneiden: czasownik przechodni
e̱i̱n|schneiden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
entzwe̱i̱|brechen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
Fe̱i̱nschneiden: rzeczownik
überschne̱i̱den: czasownik zwrotny
kle̱i̱n|schneiden: czasownik przechodni
entzwe̱i̱en: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
schne̱i̱den: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
ạb|schneiden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
a̱u̱f|schneiden: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
a̱u̱s|schneiden: czasownik przechodni
dụrchschneiden: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: entscheiden , zweischneidig , zerschneiden , kleinschneiden , überschneiden , Feinschneiden , entzweibrechen , einschneiden , zuschneiden , mitschneiden , anschneiden , verschneiden , beschneiden , entzweigehen , zurückschneiden , Plasmaschneiden , herausschneiden , durchschneiden , ausschneiden , aufschneiden , abschneiden , schneiden i entzweien

zerschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

zerschneiden Zeitung:

zerschneiden

rozcinać [f. dk. rozciąć]

sich C. die Hand zerschneiden

rozciąć sobie rękę

sie hat sich C. an den Glasscherben die Hand zerschnitten

skaleczyła sobie rękę odłamkami szkła

zwe̱i̱schneidig PRZYM.

zweischneidig

obosieczny

ein zweischneidiges Schwert

miecz r.m. obosieczny

eine zweischneidige Angelegenheit fig

sprawa r.ż. niejednoznaczna (sprawa, która ma wprawdzie dobre strony, ale może przybrać także zły obrót)

I . entsche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [f. dk. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [f. dk. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden PR.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd r.m. najwyższy

II . entsche̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa r.ż. została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

wygrać coś

das Spiel ist entschieden

mecz r.m. jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* CZ. cz. zwr. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] się na coś

Zobacz też entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] PRZYM.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

zdecydowany

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik r.m. kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

kategoryczny

entschieden Befürwortung

całkowity

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

jednoznaczny

III . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] PRZYSŁ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

kategorycznie

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

entzwe̱i̱|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Teller, Scheibe)

entzweigehen

rozbijać [f. dk. rozbić] się

entzweigehen

tłuc [f. dk. s‑] się

beschnei̱den* CZ. cz. przech. irr

1. beschneiden (stutzen):

beschneiden Baum, Bogen, Flügel

przycinać [f. dk. przyciąć]

2. beschneiden:

beschneiden REL., MED.

obrzezywać [f. dk. obrzezać]

3. beschneiden (beschränken):

beschneiden Rechte, Freiheiten

ograniczać [f. dk. ograniczyć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

obcinać [f. dk. obciąć]

beschneiden Ausgaben, Löhne

zmniejszać [f. dk. zmniejszyć]

verschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

mieszać [f. dk. z‑]

ạn|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. anschneiden (anbrechen):

anschneiden Brot

napoczynać [f. dk. napocząć]

2. anschneiden (ansprechen):

anschneiden Problem, Thema

poruszać [f. dk. poruszyć]

3. anschneiden Kurve:

anschneiden

ścinać [f. dk. ściąć]

4. anschneiden SPORT:

anschneiden Ball

ścinać [f. dk. ściąć]

mịt|schneiden CZ. cz. przech. irr

mitschneiden RADIO, TV

nagrywać [f. dk. nagrać]

mitschneiden RADIO, TV

rejestrować [f. dk. za‑]

etw auf Kassette mitschneiden

nagrywać na kasetę

zu̱|schneiden CZ. cz. przech. irr a. fig

zuschneiden Brett:

zuschneiden

przycinać [f. dk. przyciąć]

das Programm ist auf das Publikum zugeschnitten

program r.m. jest zrobiony pod publiczność fig pot.

die Stelle war ganz auf ihn zugeschnitten

ta posada r.ż. jest [jak] dla niego stworzona

I . e̱i̱n|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. einschneiden (einen Schnitt machen):

einschneiden Papier, Stoff

nacinać [f. dk. naciąć]

2. einschneiden (einritzen):

einen Namen/ein Zeichen [in etw B.] einschneiden

wyryć nazwisko/znak [w/na czymś]

3. einschneiden (hineintun):

etw [in die Suppe] einschneiden

wkrajać [f. dk. wkroić] coś [do zupy]

4. einschneiden GEO:

in den Fels eingeschnitten [sein] (Tal, Flussbett)

wrzynać się w skałę

II . e̱i̱n|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr

[in die Haut] einschneiden Kleidungsstück, Gummiband

wrzynać [f. dk. werżnąć] się [w skórę]

I . entzwe̱i̱|brechen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

entzweibrechen

złamać [lub stłuc] [lub rozbić] się

II . entzwe̱i̱|brechen CZ. cz. przech. irr

entzweibrechen

połamać

entzweibrechen

złamać

entzweibrechen

stłuc

er brach das Brötchen entzwei und gab jedem eine Hälfte

przełamał bułkę na pół i dał każdemu po połowie

Fe̱i̱nschneiden <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

Feinschneiden

obróbka r.ż. wykańczająca

überschne̱i̱den* [yːbɐˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

1. überschneiden:

überschneiden (teilweise gleich sein) (Themen, Interessen)

zazębiać [f. dk. zazębić] się

überschneiden (Termine)

pokrywać [f. dk. pokryć] się

überschneiden (Termine)

nakładać [f. dk. nałożyć] się

sich um wenige Minuten überschneiden (Emissionszeiten, Sendungen)

nakładać [f. dk. nałożyć] się przez parę [o kilka] minut

2. überschneiden:

überschneiden (etw gemeinsam haben) (Linien, Kurven, Kreise)

krzyżować [f. dk. s‑] się

überschneiden (etw gemeinsam haben) (Linien, Kurven, Kreise)

przecinać [f. dk. przeciąć] się

die Kreise überschneiden sich an zwei Stellen

okręgi r.m. l.mn. przecinają się w dwóch punktach

3. überschneiden PHYS (Wellen):

überschneiden

nakładać [f. dk. nałożyć] się

kle̱i̱n|schneidenst. pis. CZ. cz. przech. irr

kleinschneiden → schneiden

Zobacz też schneiden

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

kroić [f. dk. po‑]

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

krajać

schneiden (zerteilen mit der Schere)

przecinać [f. dk. przeciąć]

schneiden (zerteilen mit der Schere)

rozcinać [f. dk. rozciąć]

klein schneiden Zwiebel

drobno siekać [f. dk. po‑]

etw in Stücke schneiden

pokroić coś na kawałki

das Hemd ist eng geschnitten

koszula r.ż. jest wąsko skrojona

die Luft ist hier zum Schneiden fig

siekierę można powiesić fig pot.

jdm wie aus dem Gesicht geschnitten sein

być łudząco podobnym do kogoś

2. schneiden:

schneiden (kürzen) Fingernägel, Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

schneiden (stutzen) Bart

przycinać [f. dk. przyciąć]

sich C. die Haare schneiden lassen

ostrzyc się

sich C. die Haare schneiden lassen

zostać ostrzyżonym

3. schneiden (einschneiden):

ein Loch in etw B. schneiden

wyciąć w czymś dziurę

4. schneiden (kreuzen):

schneiden Straße

przecinać

dort schneidet sie Straße die Bahnlinie

tam ulica r.ż. przecina tory kolejowe

5. schneiden (nicht ausfahren):

eine Kurve schneiden

ścinać [f. dk. ściąć] zakręt

6. schneiden (gefährden):

schneiden Person, Fahrzeug

zajechać komus drogę

7. schneiden:

schneiden FILM, TV, RADIO Film

montować [f. dk. z‑]

8. schneiden (meiden):

schneiden Person

unikać

9. schneiden (ein Gesicht machen):

Grimassen schneiden

stroić miny r.ż. l.mn.

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

schneiden

ciąć

gut/schlecht schneiden (Messer)

dobrze/źle ciąć

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. schneiden (sich verletzen):

sich B. o C. in den Finger schneiden

zaciąć się w palec

sie hat sich an einer Glasscherbe geschnitten

skaleczyła się kawałkiem szkła

sich ins eigene Fleisch schneiden

szkodzić [f. dk. za‑] sobie

2. schneiden:

schneiden (sich kreuzen) (Straßen)

krzyżować [f. dk. s‑] się

3. schneiden REG pot. (sich irren):

schneiden

mylić [f. dk. po‑] się

da hat er sich aber geschnitten

on grubo się myli [lub bardzo się pomylił]

I . entzwe̱i̱en* [ɛntˈtsvaɪən] CZ. cz. przech. podn.

entzweien Freunde, Familie:

entzweien

poróżniać [f. dk. poróżnić ]podn.

II . entzwe̱i̱en* [ɛntˈtsvaɪən] CZ. cz. zwr. podn.

sich mit jdm [wegen etw] entzweien

poróżnić się z kimś [z powodu czegoś]

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

kroić [f. dk. po‑]

schneiden (zerteilen mit dem Messer)

krajać

schneiden (zerteilen mit der Schere)

przecinać [f. dk. przeciąć]

schneiden (zerteilen mit der Schere)

rozcinać [f. dk. rozciąć]

klein schneiden Zwiebel

drobno siekać [f. dk. po‑]

etw in Stücke schneiden

pokroić coś na kawałki

das Hemd ist eng geschnitten

koszula r.ż. jest wąsko skrojona

die Luft ist hier zum Schneiden fig

siekierę można powiesić fig pot.

jdm wie aus dem Gesicht geschnitten sein

być łudząco podobnym do kogoś

2. schneiden:

schneiden (kürzen) Fingernägel, Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

schneiden (stutzen) Bart

przycinać [f. dk. przyciąć]

sich C. die Haare schneiden lassen

ostrzyc się

sich C. die Haare schneiden lassen

zostać ostrzyżonym

3. schneiden (einschneiden):

ein Loch in etw B. schneiden

wyciąć w czymś dziurę

4. schneiden (kreuzen):

schneiden Straße

przecinać

dort schneidet sie Straße die Bahnlinie

tam ulica r.ż. przecina tory kolejowe

5. schneiden (nicht ausfahren):

eine Kurve schneiden

ścinać [f. dk. ściąć] zakręt

6. schneiden (gefährden):

schneiden Person, Fahrzeug

zajechać komus drogę

7. schneiden:

schneiden FILM, TV, RADIO Film

montować [f. dk. z‑]

8. schneiden (meiden):

schneiden Person

unikać

9. schneiden (ein Gesicht machen):

Grimassen schneiden

stroić miny r.ż. l.mn.

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

schneiden

ciąć

gut/schlecht schneiden (Messer)

dobrze/źle ciąć

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. schneiden (sich verletzen):

sich B. o C. in den Finger schneiden

zaciąć się w palec

sie hat sich an einer Glasscherbe geschnitten

skaleczyła się kawałkiem szkła

sich ins eigene Fleisch schneiden

szkodzić [f. dk. za‑] sobie

2. schneiden:

schneiden (sich kreuzen) (Straßen)

krzyżować [f. dk. s‑] się

3. schneiden REG pot. (sich irren):

schneiden

mylić [f. dk. po‑] się

da hat er sich aber geschnitten

on grubo się myli [lub bardzo się pomylił]

I . ạb|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. abschneiden (abtrennen):

abschneiden ein Stück Käse, Wurst

ukroić

abschneiden ein Stück Käse, Wurst

odkrawać [f. dk. odkroić]

abschneiden Haare

obcinać [f. dk. obciąć]

abschneiden Bart

golić [f. dk. z‑]

abschneiden Blumen

ścinać [f. dk. ściąć]

abschneiden INF. Grafik

przycinać

sie schnitten ihm das linke Ohr ab

odcięli mu lewe ucho

während der Arbeit im Sägewerk schnitt er sich die linke Hand ab

podczas pracy w tartaku uciął sobie lewą dłoń

2. abschneiden (unterbinden):

jdm das Wort abschneiden

przerywać [f. dk. przerwać] komuś w pół słowa [lub zdania]

3. abschneiden (versperren):

jdm den Weg abschneiden

odcinać [f. dk. odciąć] komuś drogę

4. abschneiden:

abschneiden (abkürzen) (Pfad)

skracać [f. dk. skrócić]

5. abschneiden (isolieren):

von der Außenwelt abgeschnitten sein

być odizolowanym od świata zewnętrznego

II . ạb|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr

1. abschneiden (Weg):

abschneiden

wieść na skróty

2. abschneiden pot. (Ergebnis erzielen):

[bei etw] gut/schlecht abschneiden

[w czymś] wypaść dobrze/źle

die Schüler haben diesmal etwas besser bei der Prüfung abgeschnitten

uczniowie r.m. l.mn. tym razem nieco lepiej wypadli na egzaminie

I . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. aufschneiden (tranchieren):

aufschneiden Kuchen, Torte, Braten

kroić [f. dk. po‑]

2. aufschneiden (auseinander schneiden):

aufschneiden Knoten, Verpackung

rozcinać [f. dk. rozciąć]

3. aufschneiden MED.:

aufschneiden Geschwür

przecinać [f. dk. przeciąć]

II . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr pej. pot. (prahlen)

aufschneiden

przechwalać się

aufschneiden

blagować pot.

a̱u̱s|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. ausschneiden (heraustrennen):

etw [aus einer Zeitung] ausschneiden Bild

wycinać [f. dk. wyciąć] coś [z gazety]

ausschneiden und einfügen INF.

wyciąć i wkleić

2. ausschneiden Büsche:

ausschneiden

przycinać [f. dk. przyciąć]

dụrchschneiden*¹ [dʊrçˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech. irr

1. durchschneiden podn. (durchqueren):

durchschneiden Meer, Ebene

przecinać fig

der Fluß durchschneidet das Tal

rzeka r.ż. przecina dolinę

2. durchschneiden (schneidend durchtrennen):

der Arzt durchschnitt die Nabelschnur

lekarz r.m. przeciął pępowinę

3. durchschneiden (durchdringen):

ein plötzlicher Schrei durchschnitt die Stille

nagły krzyk r.m. przeszył ciszę fig

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Die Siedlung liegt an der schmalsten Stelle des Westjordanlands, das sie entzweischneidet, 13 Kilometer von der jordanischen Grenze entfernt. de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	zerschneide
du	zerschneidest
er/sie/es	zerschneidet
wir	zerschneiden
ihr	zerschneidet
sie	zerschneiden

Tłumaczenia dla hasła „entzweischneiden“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

zerschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

zerschneiden Zeitung:

zwe̱i̱schneidig PRZYM.

I . entsche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entscheiden (beschließen):

2. entscheiden PR.:

II . entsche̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. entscheiden (klären):

2. entscheiden (gewinnen):

III . entsche̱i̱den* CZ. cz. zwr. irr (beschließen)

Zobacz też entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYM.

1. entschieden (entschlossen):

2. entschieden (eindeutig):

III . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYSŁ.

1. entschieden (entschlossen):

2. entschieden (eindeutig):

entzwe̱i̱|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Teller, Scheibe)

beschnei̱den* CZ. cz. przech. irr

1. beschneiden (stutzen):

2. beschneiden:

3. beschneiden (beschränken):

verschne̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. verschneiden (zurechtschneiden):

2. verschneiden (falsch zuschneiden):

3. verschneiden (zusammenfügen):

4. verschneiden (kastrieren):

5. verschneiden (vermischen):

ạn|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. anschneiden (anbrechen):

2. anschneiden (ansprechen):

3. anschneiden Kurve:

4. anschneiden SPORT:

mịt|schneiden CZ. cz. przech. irr

zu̱|schneiden CZ. cz. przech. irr a. fig

zuschneiden Brett:

I . e̱i̱n|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. einschneiden (einen Schnitt machen):

2. einschneiden (einritzen):

3. einschneiden (hineintun):

4. einschneiden GEO:

II . e̱i̱n|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr

I . entzwe̱i̱|brechen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

II . entzwe̱i̱|brechen CZ. cz. przech. irr

Fe̱i̱nschneiden <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. TECHNOL.

überschne̱i̱den* [yːbɐ​ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

1. überschneiden:

2. überschneiden:

3. überschneiden PHYS (Wellen):

kle̱i̱n|schneidenst. pis. CZ. cz. przech. irr

kleinschneiden → schneiden

Zobacz też schneiden

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

2. schneiden:

3. schneiden (einschneiden):

4. schneiden (kreuzen):

5. schneiden (nicht ausfahren):

6. schneiden (gefährden):

7. schneiden:

8. schneiden (meiden):

9. schneiden (ein Gesicht machen):

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. schneiden (sich verletzen):

2. schneiden:

3. schneiden REG pot. (sich irren):

I . entzwe̱i̱en* [ɛnt​ˈtsvaɪən] CZ. cz. przech. podn.

entzweien Freunde, Familie:

II . entzwe̱i̱en* [ɛnt​ˈtsvaɪən] CZ. cz. zwr. podn.

I . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech.

1. schneiden:

2. schneiden:

3. schneiden (einschneiden):

4. schneiden (kreuzen):

5. schneiden (nicht ausfahren):

6. schneiden (gefährden):

I . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

II . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] PRZYM.

III . entschi̱e̱den [ɛntˈʃiːdən] PRZYSŁ.

überschne̱i̱den* [yːbɐˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

I . entzwe̱i̱en* [ɛntˈtsvaɪən] CZ. cz. przech. podn.

II . entzwe̱i̱en* [ɛntˈtsvaɪən] CZ. cz. zwr. podn.

dụrchschneiden*¹ [dʊrçˈʃnaɪdən] CZ. cz. przech. irr