niemiecko » polski

I . habiliti̱e̱ren* CZ. cz. przech. UNIV

II . habiliti̱e̱ren* CZ. cz. zwr. UNIV

Habi̱t <‑s, ‑e> [ha​ˈbiːt] RZ. r.n. o r.m.

1. Habit REL.:

habit r.m.

2. Habit a. pej. podn. (Aufzug):

strój r.m.

Habita̱t <‑s, ‑e> [habi​ˈtaːt] RZ. r.n. BIOL.

spirituẹll [ʃpiritu​ˈɛl, spiri-] PRZYM. podn.

spirituell Entwicklung:

habil.

habil. UNIV Abk. von habilitatus

hab.

I . ha̱ben <hat, hatte, gehabt> [ˈhaːbən] CZ. cz. przech.

3. haben pot. (fangen, finden):

mam! pot.

5. haben (führen, verkaufen):

czy czajniki r.m. l.mn. ?

10. haben (mit Inifinitiv ohne zu: besitzen):

gdzie stoją te książki r.ż. l.mn. /wisi ten obraz r.m. ?

11. haben (mit Präposition):

das hat sie so an sich pot.
i co z tego mam?
dom r.m. ma w sobie coś z zamku
jdn vor sich C. haben, der ... fig

III . ha̱ben <hat, hatte, gehabt> [ˈhaːbən] CZ. cz. zwr. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski