Tłumaczenia dla hasła „Schiri“ w niemiecko » polski słowniku

Schịrm <‑[e]s, ‑e> [ʃɪrm] RZ. r.m.

1. Schirm (Regenschirm, Sonnenschirm):

Schirm

parasol r.m.

2. Schirm (Lampenschirm):

Schirm

abażur r.m.

3. Schirm (Bildschirm):

Schirm

ekran r.m.

4. Schirm TECHNOL.:

Schirm

osłona r.ż.

5. Schirm BOT. (von Pilzen):

Schirm

kapelusz r.m.

6. Schirm (Mützenschirm):

Schirm

daszek r.m.

schịssNP [ʃɪs] CZ. cz. nieprzech., schịßst. pis. CZ. cz. nieprzech.

schiss cz. prz. von → scheißen

Zobacz też scheißen

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> CZ. cz. nieprzech. wulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać wulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [f. dk. olać] coś pot.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie wulg.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie wulg. ] twoje dobre rady pot.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie wulg. ] ! pot.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! pot.

I . schịck [ʃɪk] PRZYM.

1. schick (elegant, gut aussehend):

schick Kleid, Mädchen, Wohnung

elegancki

2. schick pot. (modisch):

schick Auto

szykowny

schick Auto

wystrzałowy pot.

das gilt als schick

to jest modne

es gilt als schick, in dieses Lokal zu gehen

uważa się za modne chodzenie do tego lokalu

II . schịck [ʃɪk] PRZYSŁ.

schick aussehen:

schick

szykownie

schick

elegancko

sich schick machen

ubierać [f. dk. ubrać] się elegancko [lub szykownie]

schi̱e̱d [ʃiːt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schied cz. prz. von scheiden

Zobacz też scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

scheiden

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . schi̱e̱f [ʃiːf] PRZYM.

1. schief (schräg):

schief Wand, Turm, Nase

krzywy

schief Ebene

pochyły

auf die schiefe Bahn geraten

schodzić [f. dk. zejść] na złą drogę fig

auf die schiefe Bahn geraten

wykolejać [f. dk. wykoleić] się fig

2. schief fig (der Wahrheit nur zum Teil entsprechend):

schief Bild

fałszywy

schief Vergleich

opaczny

schief Lage

dwuznaczny

in ein schiefes Licht geraten

robić złe wrażenie

3. schief fig (scheel):

schief Blick

krzywy

schief Blick

z ukosa

ein schiefes Grinsen

krzywy uśmiech r.m.

II . schi̱e̱f [ʃiːf] PRZYSŁ.

1. schief (schräg):

schief aufsetzen

krzywo

die Mütze sitzt schief

czapka r.ż. leży krzywo

das Bild hängt schief

obraz r.m. wisi krzywo

jdn schief ansehen pot.

patrzeć na kogoś krzywym okiem [lub krzywo]

2. schief fig (falsch, schlecht):

mit seinen Ansichten schief liegen

mieć błędne poglądy

mit seinen Ansichten schief liegen

mylić [f. dk. po‑] się

mit seinen Ansichten schief liegen

być w błędzie

schief gehen [o. laufen]

nie powieść [lub udać] się

schi̱e̱n [ʃiːn] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

schien cz. prz. von scheinen

Zobacz też scheinen

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [f. dk. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce r.n.

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa r.ż. słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc r.m. świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. bezosob.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

I . schi̱e̱r [ʃiːɐ̯] PRZYM. attr REG

1. schier (ohne Zusatz):

schier Fleisch

bez kości i tłuszczu

schier Fett

czysty

schieres Gold

szczere złoto r.n.

2. schier (pur):

schier Missgunst, Neid

czysty pot.

aus schierer Bosheit

z czystej złośliwości pot.

II . schi̱e̱r [ʃiːɐ̯] PRZYSŁ.

schier endlos, unübersehbar:

schier

prawie

schier

niemal

das ist schier unmöglich

to [jest] prawie niemożliwe

schịlt [ʃɪlt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schilt 3. pers präs von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.

schri̱e̱ [ʃriː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

schrie cz. prz. von schreien

Zobacz też schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku

schri̱e̱b [ʃriːp] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schrieb cz. prz. von schreiben

Zobacz też schreiben

I . schre̱i̱ben <schreibt, schrieb, geschrieben> [ˈʃraɪbən] CZ. cz. przech.

1. schreiben (aufzeichnen):

schreiben Brief, Text, Klassenarbeit

pisać [f. dk. na‑]

schreiben Test

zdawać

schreiben Rechnung

wystawić

das Wort ist falsch geschrieben

to słowo r.n. jest źle [lub niepoprawnie] napisane

der Artikel ist verständlich geschrieben

ten artykuł r.m. jest napisany w zrozumiały [lub przystępny] sposób

2. schreiben (füllen):

voll schreiben Seite, Blatt

zapisać

3. schreiben (verbuchen):

rote Zahlen/Gewinne schreiben

odnotowywać [f. dk. odnotować] straty/zyski

II . schre̱i̱ben <schreibt, schrieb, geschrieben> [ˈʃraɪbən] CZ. cz. nieprzech.

auf der Maschine schreiben

pisać na maszynie

mit links schreiben

pisać lewą ręką

jdm [o. an jdn] schreiben

pisać do kogoś

sie schreibt an einem Roman

[ona] pisze powieść [lub pracuje nad powieścią]

hast du was zum Schreiben?

masz coś do pisania?

was schreibt die Zeitung?

co jest napisane w gazecie?

III . schre̱i̱ben <schreibt, schrieb, geschrieben> [ˈʃraɪbən] CZ. cz. zwr.

1. schreiben (korrespondieren):

sich C. [mit jdm] schreiben

korespondować [z kimś]

wir schreiben uns seit Jahren

korespondujemy ze sobą od lat

2. schreiben REG (geschrieben werden):

sein Name schreibt sich mit „dt“

jego nazwisko pisze się przez „dt"

wie schreibst du dich?

jak się nazywasz?

schrịtt [ʃrɪt] CZ. cz. nieprzech.

schritt cz. prz. von schreiten

Zobacz też schreiten

schre̱i̱ten <schreitet, schritt, geschritten> [ˈʃraɪtən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

1. schreiten (gehen):

schreiten

kroczyć

schreiten

stąpać

er schreitet im Zimmer auf und ab

kroczył po pokoju tam i z powrotem

2. schreiten (fortschreiten):

schreiten

postępować

3. schreiten fig (übergehen):

zum Angriff schreiten

przejść do ataku fig

lasst uns zur Tat schreiten!

pozwól nam działać!

die Versammlung schritt zur Abstimmung

zebranie r.n. przystąpiło do głosowania

SchịssNP <‑es, bez l.mn. > [ʃɪs] RZ. r.m. a. wulg., pot., Schịßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, bez l.mn. >

1. Schiss wulg. (Kot):

Schiss

gówno r.n. wulg.

Schiss

sraczka r.ż. wulg.

2. Schiss pot. (Angst):

da kriegte er Schiss

wtedy miał stracha [lub się spietrał] pot.

[vor jdm/etw] Schiss haben pot.

trząść portkami ze strachu [przed kimś/czymś] pot.

Schịck <‑[e]s, bez l.mn. > [ʃɪk] RZ. r.m.

Schick

szyk r.m.

Schick

elegancja r.ż.

Schick

dobry gust r.m.

Schick haben

mieć styl [lub klasę]

obwohl er teuer gekleidet ist, fehlt ihm irgendwie der Schick

mimo, że on ma na sobie drogie ubrania, to jakoś nie wygląda gustownie

Schịff <‑[e]s, ‑e> [ʃɪf] RZ. r.n.

1. Schiff:

Schiff (großes Handelsschiff)

statek r.m.

Schiff (Segelschiff)

żaglowiec r.m.

Schiff (Kriegsschiff)

okręt r.m.

mit dem Schiff fahren

płynąć [f. dk. po‑] statkiem

klar Schiff machen NAUT.

czyścić pokład

klar Schiff machen (eine Angelegenheit bereinigen) pot.

porządkować [f. dk. u‑] sprawy

klar Schiff machen (eine Angelegenheit bereinigen) pot.

wyjaśnić sprawę

klar Schiff machen (gründlich aufräumen) pot.

robić [f. dk. z‑] porządek

2. Schiff (Kirchenschiff):

Schiff

nawa r.ż.

3. Schiff HAND.:

ab Schiff

ze statku

per Schiff

statkiem

Schii̱t(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [ʃi​ˈiːt] RZ. r.m.(r.ż.)

Schiit(in)

szyita(-tka) r.m. (r.ż.)

Schịld¹ <‑[e]s, ‑e> [ʃɪlt] RZ. r.m.

1. Schild HIST.:

Schild

tarcza r.ż.

Schild (Schutzschild)

tarcza r.ż. ochronna

nichts Gutes im Schilde führen pot.

mieć złe zamiary

nichts Gutes im Schilde führen pot.

knuć coś złego

jdn auf den Schild [er]heben podn.

okrzyknąć kogoś wodzem

2. Schild (Hitzeschild: eines Kernreaktors):

Schild

osłona r.ż.

Schild

przegroda r.ż. ochronna

3. Schild (Mützenschirm):

Schild

daszek r.m.

Schịlf <‑[e]s, ‑e> [ʃɪlf] RZ. r.n. l.mn. selten

1. Schilf (Pflanze):

Schilf

trzcina r.ż. pospolita

2. Schilf (Dickicht):

Schilf

sitowie r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Weizmann Schiri (&lrm;, * 5. Februar 1956 in Be’er Scheva, Israel) ist ein ehemaliger israelischer Politiker.

de.wikipedia.org