W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „schikken“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

schịcken: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
Schịnken: rzeczownik
schi̱e̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
schi̱e̱len: czasownik nieprzechodni
schi̱e̱nen: czasownik przechodni
schi̱e̱ßen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
schịffen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik
schịlpen: czasownik nieprzechodni
schịnden: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
schịppen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
schịchten: czasownik przechodni
schikani̱e̱ren: czasownik przechodni
Chicorée: rzeczownik
schikanö̱s: przymiotnik i przysłówek
Schika̱ne: rzeczownik
Schi̱e̱ber: rzeczownik
Schi̱e̱fer: rzeczownik
Schịffer: rzeczownik
Schịmmel: rzeczownik
Schịmmer: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: schicken , schippen , schinden , schilpen , schiffen , schießen , schienen , schielen , schieben , Schinken , schichten , schikanieren , schikanös , Schikoree , Schindel , Schisser , Schinder , Schimmer , Schimmel , Schiffer , Schiefer , Schieber i Schikane

I . schịcken [ˈʃɪkən] CZ. cz. przech. (senden)

[jdm] etw schicken Brief, Waren

wysyłać [f. dk. wysłać] [komuś] coś

[jdm] etw schicken Blumen

posyłać [f. dk. posłać] [komuś] coś

[jdm] etw schicken Gruß

przesyłać [f. dk. przesłać ][lub słać] [komuś] coś

jdn einkaufen schicken

wysłać kogoś po zakupy

ein Kind [wieder] nach Hause schicken

odesłać dziecko [z powrotem] do domu

etw mit der Post schicken

wysłać [lub przesłać] coś pocztą

das Kind in die Schule schicken

posłać dziecko do szkoły

sie schickt den Jungen Bier holen

ona posyła chłopca po piwo

II . schịcken [ˈʃɪkən] CZ. cz. nieprzech. podn.

nach jdm schicken

posłać po kogoś

sie schickte nach einem Arzt

[ona] posłała po lekarza

III . schịcken [ˈʃɪkən] CZ. cz. zwr.

1. schicken (sich gehören):

das schickt sich nicht

2. schicken (sich abfinden):

godzić [f. dk. po‑] się z czymś

sie haben sich in Gottes Willen geschickt

pogodzili się z wolą Bożą

Schịnken <‑s, ‑> [ˈʃɪŋkən] RZ. r.m.

1. Schinken ([Hinter]keule eines Schlachttiers):

szynka r.ż.

gekochter/roher Schinken

szynka gotowana/surowa

2. Schinken a. pej. pot.:

Schinken (Gemälde)

bohomaz a. pej., żart. pot. r.m.

Schinken (Gemälde)

kicz r.m.

Schinken (Buch)

tomisko r.n. a. żart.

Schinken (Film)

szmira r.ż.

I . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. przech.

1. schieben (bewegen):

schieben Schrank

przesuwać [f. dk. przesunąć]

schieben Fahrrad

schieben Kinderwagen, Auto

pchać [f. dk. popchnąć]

sie schob ihn ins Zimmer

[ona] wepchnęła go do pokoju

den Riegel vor das Tor schieben

zasuwać [f. dk. zasunąć] rygiel w bramie

etw zur Seite schieben

odsuwać [f. dk. odsunąć] coś na bok

jdn aufs Abstellgleis schieben

odstawiać [f. dk. odstawić] kogoś na boczny tor

etw auf die lange Bank schieben

zwlekać z czymś

etw auf die lange Bank schieben

odkładać [f. dk. odłożyć] coś na później

eine ruhige Kugel schieben

nie wysilać się

2. schieben (stecken):

sich C. etw in den Mund schieben

wkładać [f. dk. włożyć] sobie coś do ust

ineinander schieben

wsuwać [f. dk. wsunąć] jedno w drugie

etw in den Ofen schieben

wsadzać [f. dk. wsadzić] coś do pieca

3. schieben (zuweisen):

etw auf jdn/etw schieben

spychać [f. dk. zepchnąć] coś na kogoś/coś fig

die Schuld auf jdn schieben

zrzucić winę na kogoś

4. schieben (abweisen):

etw von sich C. schieben a. fig pot.

odsuwać [f. dk. odsunąć] coś od siebie fig

er schob den Teller von sich

odsunął talerz od siebie

er schob alle Verantwortung von sich fig

zrzucił z siebie całą odpowiedzialność r.ż.

etw vor sich C. her schieben fig

odkładać coś na później

jdm etw [o. die Schuld] [an etw] in die Schuhe schieben

obarczać [f. dk. obarczyć] kogoś winą [za coś]

5. schieben pot. (ableisten):

schieben Wache

schieben Dienst

odbywać [f. dk. odbyć]

6. schieben pot. (handeln):

Devisen schieben

sprzedawać [f. dk. sprzedać] nielegalnie waluty

7. schieben (spielen):

Kegel schieben

grać [f. dk. za‑] w kręgle

II . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. nieprzech. pot.

mit Drogen schieben

handlować narkotykami

III . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. zwr.

1. schieben (sich drängen):

sich durch die Tür schieben

przepychać [f. dk. przepchnąć] się przez drzwi

sich in den Vordergrund schieben fig

wysuwać [f. dk. wysunąć] się na pierwszy plan

2. schieben (gleiten):

sich vor die Sonne schieben (Wolke)

przesłaniać [f. dk. przesłonić] słońce

eine Kaltfront schiebt sich über Europa

chłodny front r.m. [atmosferyczny] przesuwa się nad Europą

der Umzug schiebt sich langsam/mühsam durch die Straßen

pochód r.m. przesuwa się powoli/z trudem ulicami

ihr Rock hat sich in die Höhe geschoben

spódnica r.ż. podsunęła się jej do góry

schi̱e̱len [ˈʃiːlən] CZ. cz. nieprzech.

1. schielen (Augenfehler haben):

sie schielt auf dem linken Auge

ona zezuje lewym okiem [lub ma zeza na lewym oku]

2. schielen pot. (verstohlen schauen):

nach jdm/etw schielen

zerkać [f. dk. zerknąć] na kogoś/coś

er schielt auf einen Posten in der Verwaltung fig

on czai się na posadę w administracji fig

schi̱e̱nen [ˈʃiːnən] CZ. cz. przech. MED.

den gebrochenen Arm schienen

zakładać [f. dk. założyć] szynę na złamaną rękę

I . schi̱e̱ßen <schießt, schoss, geschossen> [ˈʃiːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. schießen +haben (feuern):

[auf jdn] schießen

strzelać [f. dk. strzelić] [do kogoś]

man hat auf mich geschossen

strzelano do mnie

mit dem Gewehr schießen

wypalić z broni

ausgehen wie das Hornberger Schießen

skończyć się bez rezultatu

mit Kanonen nach [o. auf] Spatzen schießen

strzelać z armat[y] do wróbli

wie aus der Pistole geschossen

jak strzała r.ż.

wie aus der Pistole geschossen

2. schießen +haben SPORT (den Schießsport betreiben):

uprawiać strzelectwo

auf das Tor/an die Latte/ins Netz schießen

strzelić do bramki/w poprzeczkę/w siatkę

3. schießen +sein:

schießen (sprießen) (Pflanze)

wystrzelić fig

schießen (sprießen) (Pflanze)

wyrastać [f. dk. wyrosnąć]

schießen (sehr schnell wachsen) (Saat)

strzelać [f. dk. strzelić] w górę

der Salat schießt

sałata r.ż. rośnie

neue Häuser schießen aus dem Boden fig

nowe domy r.m. l.mn. wyrastają jak grzyby po deszczu fig

wie Pilze aus dem Boden [o. aus der Erde] schießen

wyrastać [lub rosnąć] jak grzyby r.m. l.mn. po deszczu

4. schießen +sein (sich schnell bewegen):

um die Ecke schießen

wyskoczyć zza rogu

sie schoss herein

[ona] wskoczyła do środka pot.

eine Idee schoss ihr durch den Kopf fig

pewien pomysł r.m. strzelił jej do głowy pot.

das ist zum Schießen! pot.

można pęknąć ze śmiechu! pot.

das ist zum Schießen! pot.

to jest przezabawne [lub przekomiczne] !

5. schießen +sein a. fig (spritzen):

nach oben schießen (Wasser, Öl)

[wy]tryskać [f. dk. [wy]trysnąć] do góry

das Wasser schießt ins Tal

woda r.ż. wpada do doliny

in den Kopf schießen (Blut)

uderzać [f. dk. uderzyć] do głowy fig

die Röte schoss ihm ins Gesicht

oblał się czerwienią fig

die Röte schoss ihm ins Gesicht

6. schießen +sein (sich sehr rasch bewegen):

in die Höhe schießen

zrywać [f. dk. zerwać] się z miejsca

in die Höhe schießen

II . schi̱e̱ßen <schießt, schoss, geschossen> [ˈʃiːsən] CZ. cz. przech.

1. schießen (töten):

schießen Wild

schießen Wild

ubijać [f. dk. ubić]

einen Bock schießen pot.

palnąć byka pot.

2. schießen (feuern):

schießen Rakete

odpalać [f. dk. odpalić]

jdm eine schießen pot.

strzelić kogoś w twarz pot.

3. schießen (anschießen):

sie schoss ihn in den Arm

postrzeliła go w ramię

4. schießen (treten):

den Ball auf das Tor schießen

oddać strzał na bramkę

ein Tor schießen

strzelić bramkę

5. schießen fig (fotografieren):

ein Bild schießen

pstrykać [f. dk. pstryknąć] zdjęcie pot.

6. schießen fig (werfen):

Blicke schießen

ciskać [lub rzucać] spojrzenia

I . schịffen [ˈʃɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schiffen +sein alt (mit dem Schiff fahren):

nach Afrika schiffen

żeglować do Afryki

2. schiffen +haben pot. (urinieren):

odlewać [f. dk. odlać] się wulg.

II . schịffen [ˈʃɪfən] CZ. bezosob. +haben pot.

leje [deszcz] pot.

es schifft den ganzen Tag

leje przez cały dzień pot.

schịlpen [ˈʃɪlpən] CZ. cz. nieprzech. ZOOL.

ćwierkać [f. dk. za‑]

I . schịnden <schindet, schindete [o. schund], geschunden> [ˈʃɪndən] CZ. cz. przech.

1. schinden (quälen):

schinden Zugtier

męczyć [f. dk. za‑]

schinden Zugtier

dręczyć [f. dk. za‑]

Arbeiter/Gefangene schinden

zamęczać robotników/więźniów

zu Tode schinden

zamęczyć na śmierć

2. schinden fig pot. (übermäßig beanspruchen):

schinden Motor

3. schinden (zu gewinnen suchen):

Zeit schinden

starać się zyskać na czasie

bei jdm Eindruck schinden [wollen]

[chcieć] zrobić na kimś wrażenie

II . schịnden <schindet, schindete [o. schund], geschunden> [ˈʃɪndən] CZ. cz. zwr. pot.

zapracowywać się

tyrać pot.

harować pot.

sie hat sich ihr ganzes Leben lang nur geschunden

ona przez całe swoje życie tylko harowała [jak wół r.m. ] pot.

I . schịppen [ˈʃɪpən] CZ. cz. przech. połnocnoniem., REG

przerzucać [f. dk. przerzucić] łopatą

Erde/Kies [in etw] schippen

przerzucić ziemię/żwir łopatą [do czegoś]

II . schịppen [ˈʃɪpən] CZ. cz. nieprzech.

szuflować pot.

schịchten [ˈʃɪçtən] CZ. cz. przech.

schichten Ziegel, Steine

układać [f. dk. ułożyć] warstwami

schichten Wäsche

układać jedno na drugim

Bücher aufeinander schichten

układać książki jedną na drugiej

schikani̱e̱ren* [ʃikaˈniːrən] CZ. cz. przech.

schikanieren

Chicorée <‑, bez l.mn. > [ʃikoˈreː, ˈʃikore] RZ. r.ż.

Chicorée RZ. r.m. <‑s, bez l.mn. >:

Chicorée *BOT

cykoria r.ż.

schikanö̱s [ʃikaˈnøːs] PRZYM.

Schika̱ne <‑, ‑n> [ʃiˈkaːnə] RZ. r.ż.

szykana r.ż.

das macht er aus reiner Schikane pot.

on robi to po to, aby dokuczyć

zwroty:

mit allen Schikanen pot.

bardzo wystawnie

mit allen Schikanen pot.

z wszelkimi szykanami pot.

Schi̱e̱ber²(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃiːbɐ] RZ. r.m.(r.ż.) pej. pot. (Schwarzhändler)

Schieber(in)

spekulant r.m. a. pej.

Schi̱e̱fer <‑s, ‑> [ˈʃiːfɐ] RZ. r.m.

1. Schiefer (Gestein):

łupek r.m.

2. Schiefer (Splitter):

drzazga r.ż.

Schịffer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Schiffer(in)

szyper r.m.

Schịmmel¹ <‑s, ‑> [ˈʃɪməl] RZ. r.m.

1. Schimmel (Pferd):

siwek r.m.

koń r.m. siwej maści

2. Schimmel pot. (Schablone, Schema):

szablon r.m.

wzór r.m.

Schịmmer <‑s, ‑> [ˈʃɪmɐ] RZ. r.m. l.mn. selten

1. Schimmer (Glanz, anmutiger Schein):

blask r.m.

poświata r.ż.

der Schimmer des Goldes/der Kerzen

blask złota/świec

2. Schimmer (Kenntnis, Idee):

einen gräulichen Schimmer von etw haben

mieć mętne wyobrażenie r.n. czegoś

keinen blassen [o. nicht den geringsten] Schimmer von etw haben

nie mieć o czymś bladego pojęcia

die hat doch echt keinen Schimmer!

ona jast całkiem bez pojęcia! pot.

keinen [o. nicht den leistesten] Schimmer von etw haben pot.

nie mieć o czymś zielonego pojęcia pot.

3. Schimmer (Anflug, Anhauch):

der Schimmer eines Lächelns lag auf ihrem Gesicht

na jej twarzy można było dostrzec lekki cień uśmiechu

der Schimmer einer Hoffnung/eines Verdachtes

cień r.m. nadziei/podejrzenia

ein Schimmer von Hoffnung

iskierka r.ż. [lub ślad r.m. ] [lub promyk r.m. ] nadziei

noch einen Schimmer von Anstand haben

mieć jeszcze odrobinę przyzwoitości

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski