niemiecko » polski

schno̱b CZ. cz. nieprzech. alt

schnob cz. prz. von schnauben

Zobacz też schnauben

schna̱u̱ben <schnaubt, schnaubte [o. schnob], geschnaubt [o. geschnoben]> [ˈʃnaʊbən] CZ. cz. nieprzech.

1. schnauben (durch die Nase atmen):

2. schnauben:

parskać [f. dk. parsknąć]

schnụrz [ʃnʊrts] PRZYM. pot.

schnurz → schnuppe

Zobacz też schnuppe

schnụppe [ˈʃnʊpə] PRZYM. pot.

scho̱b [ʃoːp] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schob cz. prz. von schieben

Zobacz też schieben

I . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. przech.

5. schieben pot. (ableisten):

odbywać [f. dk. odbyć]

6. schieben pot. (handeln):

7. schieben (spielen):

grać [f. dk. za‑] w kręgle

II . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. nieprzech. pot.

II . scho̱n [ʃoːn] PART.

4. schon (denn):

i co z tego! pot.

5. schon pot. (wirklich):

7. schon pot. (endlich):

I . schnö̱de [ˈʃnøːdə] PRZYM. pej. podn.

schnöde Geiz, Motiv, Tat:

to nikczemne [z jego strony] podn.

II . schnö̱de [ˈʃnøːdə] PRZYSŁ. pej. podn.

schnöde verlassen, verraten:

Schna̱u̱z <‑es, Schnäuze> [ʃnaʊts, pl: ˈʃnɔɪtsə] RZ. r.m. CH, Schna̱u̱zbart RZ. r.m. <‑[e]s, ‑bärte>

Schnauz → Schnurrbart

Zobacz też Schnurrbart

Schnụrrbart <‑[e]s, ‑bärte> [ˈʃnʊrbaːɐ̯t] RZ. r.m.

wąsy r.m. l.mn.

schnịtt [ʃnɪt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schnitt cz. prz. von schneiden

Zobacz też schneiden

II . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. nieprzech. (Kälte, Strick)

III . schne̱i̱den <schneidet, schnitt, geschnitten> [ˈʃnaɪdən] CZ. cz. zwr.

2. schneiden:

krzyżować [f. dk. s‑] się

3. schneiden REG pot. (sich irren):

mylić [f. dk. po‑] się

I . schnẹll [ʃnɛl] PRZYM.

zwroty:

Schnịtz <‑es, ‑e> [ʃnɪts] RZ. r.m. poł. niem., CH

Schne̱e̱ <‑s, bez l.mn. > [ʃneː] RZ. r.m.

2. Schnee sl (Kokain):

koka r.ż. pot.

3. Schnee (Eischnee):

piana r.ż.

Schnu̱r <‑, Schnüre> [ʃnuːɐ̯, pl: ˈʃnyːrə] RZ. r.ż.

2. Schnur pot. ELEKT. (Leitung):

sznur r.m. pot.

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

2. schal (inhaltsleer):

II . sche̱u̱ [ʃɔɪ] PRZYSŁ.

schịssNP [ʃɪs] CZ. cz. nieprzech., schịßst. pis. CZ. cz. nieprzech.

schiss cz. prz. von → scheißen

Zobacz też scheißen

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> CZ. cz. nieprzech. wulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

srać wulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

olewać [f. dk. olać] coś pot.
mieć coś w dupie wulg.
mam gdzieś [lub w dupie wulg. ] twoje dobre rady pot.
mam to gdzieś [lub w dupie wulg. ] ! pot.
olewam to! pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski