niemiecko » polski

tru̱g [truːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

trug cz. prz. von tragen

Zobacz też tragen

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

Tre̱u̱e <‑, bez l.mn. > [ˈtrɔɪə] RZ. r.ż.

Tru̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [truːk] RZ. r.m. podn.

1. Trug (Täuschung):

oszustwo r.n.

2. Trug (Schein):

złudzenie r.n.

II . tre̱u̱ [trɔɪ] PRZYSŁ.

treu dienen:

Re̱u̱e <‑, bez l.mn. > [ˈrɔɪə] RZ. r.ż.

skrucha r.ż.
Reue [über etw B.]
żal r.m. [za coś]
czynny żal r.m.

tra̱t [traːt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

trat cz. prz. von treten

Zobacz też treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. przech.

1. treten (einen Fußtritt geben):

kopać [f. dk. s‑]

2. treten (betätigen):

3. treten (sich am Fuß verletzen):

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] CZ. cz. nieprzech.

4. treten +sein (austreten):

tra̱f [traːf] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

traf cz. prz. von treffen

Zobacz też treffen

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. nieprzech. +haben

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. zwr.

2. treffen (sich fügen):

tro̱g [troːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

trog cz. prz. von trügen

Zobacz też trügen

I . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] CZ. cz. przech.

II . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] CZ. cz. nieprzech.

A̱u̱e <‑, ‑n> [ˈaʊə] RZ. r.ż. REG

1. Aue podn. (Gelände):

Aue
błonie r.n.

2. Aue (Insel):

Aue
wyspa r.ż.

Ne̱u̱e(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

nowy(-a) r.m. (r.ż.)

Ha̱u̱e1 <‑, bez l.mn. > [ˈhaʊə] RZ. r.ż. pot. (Schläge)

Trum r.m. TECHNOL.
Trum r.m. GÓRN.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski