Tłumaczenia dla hasła „verfirnen“ w niemiecko » polski słowniku

verfịlzen* CZ. cz. nieprzech. +sein

verfilzen (Wollpullover)

filcować [f. dk. s‑] się

verfilzen (Haare)

kołtunić [f. dk. s‑] się

Politik und Wirtschaft sind miteinander verfilzt fig

polityka r.ż. i gospodarka r.ż. są ściśle połączone ze sobą

verfịlmen* CZ. cz. przech.

verfilmen

filmować [f. dk. s‑]

verlẹrnen* CZ. cz. przech.

verlernen

zapominać [f. dk. zapomnieć]

verwạrnen* CZ. cz. przech.

1. verwarnen (tadeln, ermahnen):

verwarnen

ostrzegać [f. dk. ostrzec]

verwarnen

upominać [f. dk. upomnieć]

2. verwarnen (bestrafen):

jdn gebührenpflichtig verwarnen

karać [f. dk. u‑] kogoś mandatem

jdn gebührenpflichtig verwarnen

wymierzyć komuś karę grzywny

I . verfạ̈rben* CZ. cz. przech.

verfärben Wäsche:

verfärben

farbować [f. dk. za‑]

II . verfạ̈rben* CZ. cz. zwr.

verfärben (Wangen) (blass werden)

blednąć [f. dk. z‑]

verfärben (rot werden)

czerwienieć [f. dk. po‑]

verfärben (rot werden)

czerwienić [f. dk. za‑] się

verfärben (Laub)

zmieniać [f. dk. zmienić] kolor

verfärben (Kleidung)

barwić [f. dk. za‑] się

verfärben (Kleidung)

farbować [f. dk. za‑] się

ihr Gesicht verfärbte sich vor Wut

zbladła [lub poczerwieniała] z wściekłości

verfe̱men* [fɛɐ̯​ˈfeːmən] CZ. cz. przech. podn.

verfemen

skazywać [f. dk. skazać] na banicję fig podn.

ein verfemter Autor

wyklęty autor r.m. fig podn.

verfu̱gen* [fɛɐ̯​ˈfuːgən] CZ. cz. przech.

verfugen

fugować

I . verfü̱gen* CZ. cz. przech. (anordnen)

verfügen

zarządzać [f. dk. zarządzić]

verfügen, dass ...

postanowić, że...

II . verfü̱gen* CZ. cz. nieprzech.

über etw B. verfügen

dysponować czymś

über Erfahrung verfügen

dysponować doświadczeniem

verfügen Sie über mich!

jestem do pańskiej dyspozycji!

ich kann über meine Zeit frei verfügen

mogę dowolnie dysponować moim czasem

I . verfa̱hren*² CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfahren (vorgehen):

verfahren

postępować [f. dk. postąpić]

wie sollen wir weiter verfahren?

jak powinniśmy dalej działać?

du musst einfach weiter nach dem gleichen Schema verfahren

musisz po prostu postępować dalej według tego samego schematu

2. verfahren (behandeln):

verfahren

traktować [f. dk. po‑]

mit jdm vorsichtig/streng verfahren

obchodzić [f. dk. obejść] się z kimś ostrożnie/surowo

II . verfa̱hren*² CZ. cz. przech. irr

verfahren Geld

wydawać na jazdę [f. dk. wydać]

verfahren Kraftstoff, Benzin

zużywać [f. dk. zużyć]

wir haben 30 l/300 Euro verfahren

wyjeździliśmy 30 l/300 euro

III . verfa̱hren*² CZ. cz. zwr. irr

verfahren

zgubić się

verfahren

zmylić drogę

sich in der Innenstadt verfahren

zabłądzić w śródmieściu

verfạllen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfallen:

verfallen (zerfallen) (Gebäude)

rozpadać [f. dk. rozpaść] się

verfallen (Mensch)

opadać [f. dk. opaść] z sił

2. verfallen:

verfallen (sinken, Wert einbüßen) (Preise)

spadać [f. dk. spaść]

verfallen (Sitten)

zanikać [f. dk. zaniknąć]

verfallen (Kunst)

podupadać [f. dk. podupaść]

verfallen (Moral)

upadać [f. dk. upaść]

3. verfallen:

verfallen (ungültig werden) (Fahrkarte, Briefmarke)

tracić [f. dk. s‑] ważność

verfallen (Anspruch, Patent)

gasnąć [f. dk. wy‑]

verfallen (Recht)

tracić [f. dk. s‑] na znaczeniu

4. verfallen (erliegen):

jdm verfallen

ulegać [f. dk. ulec] komuś

jds Charme/Zauber C. verfallen

ulegać [f. dk. ulec] czyjemuś wdziękowi/czarowi

dem Alkohol verfallen

uzależnić się od alkoholu

dem Tode verfallen podn.

dać się pokonać śmierci podn.

in alte Fehler verfallen

powtarzać stare błędy

5. verfallen (kommen auf):

verfallen

wpadać [f. dk. wpaść]

sie verfiel auf die Idee, ...

[ona] wpadła na pomysł, ...

wie konntest du nur auf ihn verfallen?

jak mógł właśnie on wpaść ci do głowy?

verfạssen* CZ. cz. przech.

verfassen Buch, Brief

pisać [f. dk. na‑]

verfassen Artikel

redagować [f. dk. z‑]

verfassen Artikel

pisać [f. dk. na‑]

verfassen Gesetz

sporządzać [f. dk. sporządzić]

verfa̱u̱len* CZ. cz. nieprzech. +sein

1. verfaulen:

verfaulen (verderben) (Gemüse, Obst)

gnić [f. dk. z‑]

verfaulen (Fleisch)

psuć [f. dk. po‑] się

2. verfaulen:

verfaulen (verwesen)

rozkładać [f. dk. rozłożyć] się

verfaulen (Zahn)

psuć się

verfe̱hlen* CZ. cz. przech.

1. verfehlen (danebentreffen):

etw verfehlen (Kugel)

nie trafić do czegoś

das Tor verfehlen (Schuss)

minąć bramkę

2. verfehlen (verpassen):

verfehlen Person

nie zauważyć

verfehlen Zug, Bus

przegapić

jdn verfehlen

minąć się z kimś

beeil dich, sonst verfehlen wir noch unseren Anschluss!

pośpiesz się, bo jeszcze nie zdążymy na pociąg!

wir haben uns verfehlt

rozminęliśmy się

das Haus ist gar nicht zu verfehlen

tego domu nie sposób przeoczyć

3. verfehlen fig (nicht erreichen):

einen Zweck verfehlen

minąć się z celem

das Thema verfehlen

nie pisać na temat

seine Wirkung verfehlen

chybić celu

die Worte hatten ihre Wirkung nicht verfehlt

słowa ntpl odniosły zamierzony skutek

ich halte es für verfehlt, das zu tun

uważam robienie tego za błąd

den Beruf verfehlen

minąć się z powołaniem

4. verfehlen podn. (versäumen):

verfehlen

zaniedbać

sie wollte [es] nicht verfehlen, allen zu danken

nie chciała przepuścić sposobności podziękowania wszystkim

ich werde [es] nicht verfehlen, Sie zu informieren

nie omieszkam pana/pani poinformować

verfẹtten* CZ. cz. nieprzech. +sein

verfetten

obrastać [f. dk. obrosnąć] w tłuszcz

verfrü̱hen* CZ. cz. zwr.

verfrühen

pojawiać [f. dk. pojawić] się przedwcześnie

der Sonnenuntergang hat sich von 21 Uhr auf 20 Uhr verfrüht

zachód r.m. słońca cofnął się z godziny 21 na godzinę 20

I . verfạngen* CZ. cz. nieprzech. irr

verfangen

chwytać pot.

seine Schmeicheleien verfangen bei mir nicht

jego pochlebstwa nie działają na mnie

II . verfạngen* CZ. cz. zwr. irr

sich in etw C. verfangen

zaplątać się w coś

sich in Lügen verfangen fig

plątać [f. dk. za‑] się w kłamstwach fig

pot. sich in Widersprüchen verfangen

plątać się w zeznaniach pot.

verflo̱gen CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verflogen pp von verfliegen

Zobacz też verfliegen

I . verfli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfliegen:

verfliegen (aus der Luft verschwinden) (Duft)

ulatywać [f. dk. ulecieć]

verfliegen (Rauch, Nebel)

przerzedzać [f. dk. przerzedzić] się

2. verfliegen:

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

mijać [f. dk. minąć]

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

rozwiewać [f. dk. rozwiać] się

verfliegen (Heimweh)

przemijać [f. dk. przeminąć]

3. verfliegen:

verfliegen (sich verflüchtigen) (Parfüm, Alkohol)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

II . verfli̱e̱gen* CZ. cz. przech. irr (durch Fliegen verbrauchen)

verfliegen

zużywać [f. dk. zużyć] na latanie

so wie der rumjettet, wird er noch sein gesamtes Vermögen verfliegen

podróżując tyle samolotami, jeszcze straci cały swój cały majątek na latanie

III . verfli̱e̱gen* CZ. cz. zwr. irr

verfliegen

zboczyć z kursu

der Pilot hat sich verflogen

pilot r.m. zmylił trasę

I . verfịnstern* CZ. cz. przech. (finster machen)

die Wolken haben die Sonne verfinstert

chmury r.ż. l.mn. przesłoniły słońce

II . verfịnstern* CZ. cz. zwr.

verfinstern (Himmel)

chmurzyć [f. dk. za‑] się

verfinstern (Himmel)

zaciągać [f. dk. zaciągnąć] się

verfinstern (Miene, Gesicht) fig

zachmurzyć [lub zasępić] się

verfrü̱ht PRZYM.

verfrüht Freude:

verfrüht

przedwczesny

etw für verfrüht halten

uważać coś za przedwczesne

eine verfrühte Entscheidung

zbyt szybka decyzja r.ż.

Verfa̱hren <‑s, ‑> [fɛɐ̯faːrən] RZ. r.n.

1. Verfahren (Methode):

Verfahren

metoda r.ż.

2. Verfahren PR.:

Verfahren

postępowanie r.n.

ein Verfahren gegen jdn einleiten

wszczynać [f. dk. wszcząć] postępowanie przeciw[ko] komuś

gegen jdn läuft ein Verfahren

przeciwko komuś toczy się postępowanie