niderlandzko » niemiecki

ge·zegd CZ.

gezegd volt. deelw. van zeggen²

Zobacz też zeggen , zeggen

zeg·gen2 <zei/zegde, h. gezegd> [zɛɣə(n)] CZ. cz. przech.

ze zeggen dat ...
es heißt, dass
ze zeggen dat ...
man sagt, dass ...
sagen wir, dass
wat zegt u?

be·voegd <bevoegde, bevoegder, bevoegdst> [bəvuxt] PRZYM.

2. bevoegd (bekwaam):

ge·vierd <gevierde, gevierder, gevierdst> [ɣəvirt] PRZYM.

ge·neigd [ɣənɛixt] PRZYM.

ge·ven1 <gaf, h. gegeven> [ɣevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. geven (erg, hinderlijk zijn):

ge·ver <gever|s> [ɣevər] RZ. r.m.

ge·vel <gevel|s> [ɣevəl] RZ. r.m.

1. gevel:

Front r.ż.
Fassade r.ż.
gevel (punt-, topgevel)
Giebel r.m.

2. gevel (buitenmuur):

Fassade r.ż.
Front r.ż.

ge·vest <gevest|en> [ɣəvɛst] RZ. r.n.

Griff r.m.

ge·vecht <gevecht|en> [ɣəvɛxt] RZ. r.n.

2. gevecht (tussen personen, dieren):

Kampf r.m.

ge·vuld [ɣəvʏlt] PRZYM.

2. gevuld (van binnen volgemaakt):

ge·vlamd [ɣəvlɑmt] PRZYM.

ge·vlekt [ɣəvlɛkt] PRZYM.

ge·zeg·de <gezegde|n, gezegde|s> [ɣəzɛɣdə] RZ. r.n.

1. gezegde (uitdrukking):

Redensart r.ż.
Redewendung r.ż.

2. gezegde (wat iem zegt):

Worte l.mn.
Äußerung r.ż.

3. gezegde taalk.:

Prädikat r.n. spec.
Satzaussage r.ż.

ge·jaagd <gejaagde, gejaagder, gejaagdst> [ɣəjaxt] PRZYM.

ge·tuigd [ɣətœyxt] PRZYM.

1. getuigd (met een tuig, toom):

2. getuigd scheepv.:

ge·waagd <gewaagde, gewaagder, gewaagdst> [ɣəwaxt] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski