niemiecko » polski

me̱i̱nethạlben [ˈmaɪnət​ˈhalbən] PRZYSŁ. alt, me̱i̱netwe̱gen [ˈmaɪnət​ˈveːgən] PRZYSŁ.

bekie̱ken* CZ. cz. przech. połnocnoniem.

me̱i̱den <meidet, mied, gemieden> [ˈmaɪdən] CZ. cz. przech. podn.

I . me̱i̱nen [ˈmaɪnən] CZ. cz. przech.

2. meinen (sagen):

meinen[, dass ...]
mówić [f. dk. powiedzieć] , że...

I . me̱i̱ßeln CZ. cz. nieprzech.

II . me̱i̱ßeln CZ. cz. przech.

1. meißeln (herstellen):

dłutować [f. dk. wy‑]
rzeźbić [f. dk. wy‑]

2. meißeln (einmeißeln):

ryć [f. dk. wy‑] coś w czymś

I . vi̱e̱l <mehr, meiste> [fiːl] ZAIM. indef

me̱i̱ne(r, s) [ˈmaɪnə, -nɐ, -nəs] ZAIM. dzierż.

Zobacz też ich

I . me̱i̱ner [ˈmaɪnɐ] ZAIM. dzierż.

meiner → mein, → meine, → mein

II . me̱i̱ner [ˈmaɪnɐ] ZAIM. os.,

Zobacz też meine(r, s) , ich

me̱i̱ne(r, s) [ˈmaɪnə, -nɐ, -nəs] ZAIM. dzierż.

me̱i̱nes [ˈmaɪnəs] ZAIM. dzierż.

meines → mein, → meine, → mein

Zobacz też meine(r, s)

me̱i̱ne(r, s) [ˈmaɪnə, -nɐ, -nəs] ZAIM. dzierż.

I . vi̱e̱l <mehr, meiste> [fiːl] ZAIM. indef

me̱i̱nige [ˈmaɪnɪgə] ZAIM. dzierż.

meinige von ich substantivisch podn., alt

to [ci] moi
mój [mąż] r.m.
moja [żona] r.ż.
moi [krewni r.m. l.mn. ]

Zobacz też meine(r, s) , ich

me̱i̱ne(r, s) [ˈmaɪnə, -nɐ, -nəs] ZAIM. dzierż.

me̱i̱stens [ˈmaɪstəns] PRZYSŁ., me̱i̱stenteils PRZYSŁ.

I . me̱i̱lenweit PRZYM.

meilenweit Sandstrände:

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski