W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „geschwollenen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·sche·nen: czasownik
ge·scho·len: czasownik
ge·schol·den: czasownik
ge·scho·ren: czasownik
ge·scho·ten: czasownik
ge·scho·ven: czasownik
ge·schre·den: czasownik
ge·schie·den: czasownik
ge·schon·den: czasownik
ge·schon·ken: czasownik
ge·schre·ven: czasownik
ge·schenk: rzeczownik
ge·scha·pen: czasownik
ge·schoold: przymiotnik i przysłówek
ge·schei·den: czasownik
ge·schie·de·nis: rzeczownik
ge·schil·punt: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: gescholden , gescholen , geschenen , geschreven , geschonken , geschonden , geschieden , geschreden , geschoven , geschoten , geschoren , geschilpunt , geschiedenis , gescheiden , geschoold , geschapen i geschenk

ge·sche·nen CZ.

geschenen volt. deelw. van schijnen

Zobacz też schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen przen. (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

ge·scho·len CZ.

gescholen volt. deelw. van schuilen

Zobacz też schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuilen (zich verbergen):

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

ge·schol·den CZ.

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

Zobacz też schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. przech. (uitschelden)

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schelden (tieren):

keifen pej.

zetern pej.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

keifen pej.

ge·scho·ren CZ.

geschoren volt. deelw. van scheren¹, scheren²

Zobacz też scheren , scheren

sche·ren² <scheerde, h. gescheerd> [sxerə(n)] CZ. cz. nieprzech. (snel bewegen)

≈ streifen

scheren langs iets

het vliegtuig scheerde over de huizen

das Flugzeug flog dicht über die Häuser

de zwaluwen scheren dicht over het water

die Schwalben streichen dicht über das Wasser hin

sche·ren¹ <schoor, h. geschoren> [sxerə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheren:

scheren (haar)

scheren (iets)

zijn baard scheren

sich C. den Bart rasieren

een geschoren kin

ein rasiertes Kinn

zich scheren

2. scheren (dieren):

een hond scheren

einen Hund scheren

een hond scheren (in een model)

einen Hund trimmen

3. scheren (gewassen):

4. scheren (afzetten):

hij laat zich geduldig scheren

er lässt sich leicht beschwindeln [o. übervorteilen]

ge·scho·ten CZ.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Zobacz też schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten przen.

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten przen. (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten przen.

auf etw B. verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten przen.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·scho·ven CZ.

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Zobacz też schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

schuiven (allgemeen)

schuiven (horizontaal of omhoog)

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] CZ. cz. przech.

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schuiven (damspel)

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven przen.

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven przen.

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

ge·schre·den CZ.

geschreden volt. deelw. van schrijden

Zobacz też schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·schie·den <geschiedde, i. geschied> [ɣəsxidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. geschieden pot. (gebeuren):

het ongeluk is gisteren geschied

der Unfall hat sich gestern ereignet

2. geschieden (overkomen):

3. geschieden (gedaan, verricht worden):

de betaling is geschied

die Zahlung ist erfolgt

Uw wil geschiede

dein Wille geschehe

wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet przysł.

was du nicht willst, dass man dir tu, das füg auch keinem andern zu

ge·schon·den CZ.

geschonden volt. deelw. van schenden

Zobacz też schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

ge·schon·ken CZ.

geschonken volt. deelw. van schenken

Zobacz też schenken

schen·ken <schonk, h. geschonken> [sxɛŋkə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenken (uitgieten):

schenken in +B.

melk in bekers schenken

Milch in Becher schenken [o. gießen]

2. schenken (slijten):

hier wordt geen alcohol geschonken

hier werden keine alkoholischen Getränke ausgeschenkt [o. verkauft]

3. schenken (serveren):

4. schenken:

schenken (cadeau geven)

schenken (cadeau geven)

schenken (bij het kerstfeest)

schenken (bijv. grote bedragen)

geld schenken

iem kinderen schenken

jdm Kinder schenken [o. gebären]

5. schenken (verlenen):

iem geloof schenken

jdm Glauben schenken

6. schenken (van een verplichting ontslaan):

de details schenk ik u

die Einzelheiten schenke ich Ihnen

ge·schre·ven CZ.

geschreven volt. deelw. van schrijven², schrijven³

Zobacz też schrijven , schrijven , schrijven

schrij·ven³ <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schrijven (geschikt zijn om mee te schrijven):

die pen schrijft niet prettig

der Füller schreibt nicht angenehm

2. schrijven (beschrijfbaar zijn):

dat papier schrijft slecht

auf diesem Papier schreibt es sich schlecht

schrij·ven² <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] CZ. cz. przech. (spellen; noteren, dateren)

wij schrijven 1000 euro bij zijn saldo

wir schreiben ihm 1000 Euro gut

een fraaie hand schrijven

eine schöne Handschrift haben

iets in 't net schrijven

etw ins Reine schreiben

boot schrijft men met twee o's

Boot schreibt sich mit zwei o

iets op het bord schrijven

etw an die Tafel schreiben

op een advertentie schrijven

sich auf eine Annonce melden

het geschreven recht

das geschriebene Recht

dat staat nergens geschreven

das steht nirgendwo geschrieben

een vriend schrijven

an einen Freund schreiben

een vriend schrijven

einem Freund schreiben

zij schrijft (zij is schrijfster)

wij schreven toen 1960

wir schrieben damals das Jahr 1960

schrij·ven¹ [sxrɛivə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Schreiben r.n.

schrijven (allgemeen)

Brief r.m.

een begeleidend schrijven

ein Begleitbrief

een begeleidend schrijven

ein Begleitschreiben

in antwoord op uw schrijven van 20 april

auf Ihr Schreiben vom 20. April

in antwoord op uw schrijven van 20 april

in Beantwortung Ihres Schreibens vom 20. April

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] RZ. r.n.

Geschenk r.n.

een geschenk aan iem geven

jdm ein Geschenk geben

een geschenk van de hemel przen.

ein Geschenk des Himmels

geschenk in geld

Geldgeschenk r.n.

kleine geschenken onderhouden de vriendschap przysł.

kleine Geschenke erhalten die Freundschaft

ge·scha·pen CZ.

geschapen volt. deelw. van scheppen¹, scheppen²

Zobacz też scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

3. scheppen (zich verwerven):

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen pot.

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

geschept papier

geschöpfte(s) Papier r.n.

geschept papier

Büttenpapier r.n.

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] CZ. cz. przech.

scheppen (creëren, vormen)

scheppen (allgemeen)

scheppen (allgemeen)

erschaffen form.

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie r.ż.

niet voor het geluk geschapen zijn przen.

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen

ge·schoold [ɣəsxolt] PRZYM.

geschoold (minder sterk)

geschoold (beroepsopleiding)

de geschoolde arbeid

de geschoolde arbeider (meestal)

der Facharbeiter

niet geschoolde arbeiders

ungelernte Arbeiter l.mn.

een geschoolde zangeres

eine ausgebildete Sängerin

ge·schei·den² CZ.

gescheiden volt. deelw. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

Zobacz też scheiden , scheiden , scheiden

schei·den³ <scheidde, h. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheiden:

scheiden (samenzijn, verbinding tegengaan)

scheiden (van elkaar)

een kamer door schotten in tweeën scheiden

ein Zimmer mit Trennwänden teilen

een brede gracht scheidde ons van het kasteel

ein breiter Graben trennte uns von dem Schloss

2. scheiden:

scheiden (samenzijn, eenheid verbreken)

scheiden (van elkaar)

een boedel scheiden

einen Besitz aufteilen

een boedel scheiden jur.

einen Besitz auseinandersetzen spec.

dooier en eiwit scheiden

das Eigelb vom Eiweiß trennen

het haar/de haren scheiden

das Haar/die Haare scheiteln

twee vechtenden scheiden

zwei Kämpfende auseinanderbringen [o. trennen]

3. scheiden (echtscheiding uitspreken):

zich laten scheiden

sich scheiden lassen

hij leeft van zijn vrouw gescheiden

er lebt von seiner Frau getrennt

gescheiden van tafel en bed

von Tisch und Bett getrennt

een gescheiden vrouw

eine geschiedene Frau

4. scheiden (afzonderen):

scheiden scheik.

scheiden foto., nat.

huisvuil scheiden

5. scheiden (onderscheid maken tussen):

die begrippen zijn niet scherp van elkaar te scheiden

die Begriffe lassen sich nicht klar (voneinander) trennen

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten przen.

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

ge·schie·de·nis <geschiedenis|sen> [ɣəsxidənɪs] RZ. r.ż.

1. geschiedenis:

geschiedenis (gebeurtenis)

Geschichte r.ż.

geschiedenis (concreet voorval)

Vorfall r.m.

een zonderlinge geschiedenis

eine sonderbare Geschichte

2. geschiedenis:

geschiedenis (verhaal)

Geschichte r.ż.

geschiedenis (vertelsel)

Erzählung r.ż.

het is altijd dezelfde geschiedenis

das ist immer die alte Geschichte

de geschiedenis van Klein Duimpje

die Geschichte vom Däumling

het is een hele geschiedenis

das ist eine lange Geschichte

3. geschiedenis (historie):

geschiedenis

Geschichte r.ż.

de loop van de geschiedenis

der Gang der Geschichte

geschiedenis maken

Geschichte schreiben

de geschiedenis van de mensheid

die Menschheitsgeschichte

vaderlandse geschiedenis

Nationalgeschichte r.ż.

4. geschiedenis (vak van wetenschap):

geschiedenis

Geschichte r.ż.

de docent [o. leraar ] geschiedenis

der Geschichtslehrer

5. geschiedenis (les):

geschiedenis

Geschichte r.ż.

geschiedenis onderw.

Geschichtsunterricht r.m.

ge·schil·punt <geschilpunt|en> [ɣəsxɪlpʏnt] RZ. r.n.

geschilpunt

Streitpunkt r.m.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski