W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Bremie“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

brẹmsen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
Brẹmse: rzeczownik
brei̱t: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
brei̱ig: przymiotnik i przysłówek
Chemi̱e̱: rzeczownik
Breccie: rzeczownik
Brẹkzie: rzeczownik
Brẹmser: rzeczownik
Brevie̱r: rzeczownik
brẹchen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
brei̱ten: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
brẹnnen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny IV. czasownik
Endemi̱e̱: rzeczownik
Bre̱men: rzeczownik
Bre̱mer: przymiotnik i przysłówek
Brei̱te: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: bremsen , Chemie , breiig , breit , Bremse , Endemie , brennen , breiten , brechen , Brevier , Bremser , Brekzie , Breccie , Breite , Bremer i Bremen

I . brẹmsen [ˈbrɛmzən] CZ. cz. nieprzech.

1. bremsen (verlangsamen):

hamować [f. dk. za‑]

ich musste scharf bremsen, um das Auto rechtzeitig zum Stillstand zu bringen

musiałem ostro hamować, aby zatrzymać samochód na czas

2. bremsen:

bremsen (hinhaltend reagieren) (Partei, Opposition)

powstrzymywać [f. dk. powstrzymać]

mit den Ausgaben bremsen müssen

musieć ograniczyć wydatki

II . brẹmsen [ˈbrɛmzən] CZ. cz. przech.

1. bremsen (abbremsen):

bremsen Fahrzeug, Zug

wyhamowywać [f. dk. wyhamować]

2. bremsen (verzögern):

bremsen Entwicklung

opóźniać [f. dk. opóźnić]

3. bremsen (dämpfen):

bremsen Begeisterung

tłumić [f. dk. s‑]

4. bremsen pot. (zurückhalten):

bremsen Person, Redefluss

przystopować pot.

er ist nicht zu bremsen

nie można go zatrzymać

Brẹmse <‑, ‑n> [ˈbrɛmzə] RZ. r.ż.

1. Bremse a. MOT.:

hamulec r.m.

2. Bremse ZOOL.:

giez r.m.

I . brei̱t [braɪt] PRZYM.

1. breit (flächig ausgedehnt):

breit Tisch, Straße, Hüften

breit Schrift

drei Meter breit sein

mieć szerokość trzech metrów

der Fluss ist 20 m breit

rzeka ma 20 m szerokości

2. breit (breitschultrig):

3. breit (ausgedehnt):

breit Publikum, Interesse, Echo

breit Zustimmung

die breite Öffentlichkeit

szeroka opinia r.ż. publiczna

4. breit (ungeniert):

breit Grinsen

breit Lachen

5. breit (stark ausgeprägt):

breit Dialekt

rozpowszechniony

6. breit REG pot. (betrunken):

być wstawionym pot.

II . brei̱t [braɪt] PRZYSŁ.

1. breit (flächig ausgedehnt):

etw breiter machen

poszerzać [f. dk. poszerzyć] coś

etw breit drücken

rozpłaszczać [f. dk. rozpłaszczyć] coś

sich breit machen pot. (Platz beanspruchen) (Person)

rozsiadać [f. dk. rozsiąść] się

sich breit machen (Stimmung)

sich breit machen (Ideologie)

zataczać szerokie kręgi

sich breit machen (sich niederlassen)

osiedlać [f. dk. osiedlić] się

mach dich nicht so breit! pot.

nie rozsiadaj się tak

Unmut machte sich breit pot.

szerzyło się niezadowolenie r.n.

sie wollte sich in Berlin breit machen pot.

chciała osiąść w Berlinie

etw weit und breit verkünden

ogłosić coś wszem wobec

2. breit (kräftig):

breit gebaut sein

być silnie zbudowanym

3. breit (ausgedehnt):

breit angelegte Untersuchung

szeroko zakrojone badania ntpl

4. breit (weitschweifig):

breit erzählen, darstellen

er erzählte die Geschichte lang und breit

opowiadał tę historię bardzo rozwlekle

5. breit (ungeniert):

breit grinsen

uśmiechać [f. dk. usmiechnąć] się szeroko

breit lachen

śmiać [f. dk. za‑] się szeroko

6. breit (breitbeinig):

sich breit hinsetzen

usiąść z szeroko rozstawionymi nogami

brei̱ig [ˈbraɪɪç] PRZYM.

breiig Masse:

Chemi̱e̱ <‑, bez l.mn. > [çeˈmiː] RZ. r.ż.

chemia r.ż.

anorganische/organische Chemie

chemia nieorganiczna/organiczna

Breccie <‑, ‑n> RZ. r.ż. GEO

brekcja r.ż.

Brẹkzie <‑, ‑n> [ˈbrɛktsi̯ə] RZ. r.ż.

Brekzie GEO → Breccie

Zobacz też Breccie

Breccie <‑, ‑n> RZ. r.ż. GEO

brekcja r.ż.

Brẹmser(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

1. Bremser pot. (Verhinderer):

Bremser(in)

osoba r.ż. hamująca coś/kogoś

2. Bremser EISENB:

Bremser(in) alt

hamulcowy r.m.

3. Bremser SPORT (im Bobfahren):

Bremser(in)

hamulcowy r.m.

Brevie̱r <‑s, ‑e> [breˈviːɐ̯] RZ. r.n.

1. Brevier REL.:

brewiarz r.m.

2. Brevier (kurze Darstellung):

urywek r.m.

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [f. dk. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

brechen Person

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

Zobacz też gebrochen

I . gebrọchen [gəˈbrɔxən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gəˈbrɔxən] CZ. bezosob. irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gəˈbrɔxən] PRZYM.

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

gebrochen Stimme

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gəˈbrɔxən] PRZYSŁ.

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

I . brei̱ten CZ. cz. przech.

1. breiten (ausbreiten):

rozpościerać [f. dk. rozpostrzeć]

die Sanitäter breiteten Decken über die Leichen/Opfer

sanitariusze r.m. l.mn. przykryli ciała/ofiary kocami

2. breiten (spreizen):

rozkładać [f. dk. rozłożyć]

ab und zu breitete einer der Geier seine Flügel

od czasu do czasu jeden z sępów rozkładał skrzydła

II . brei̱ten CZ. cz. zwr. podn.

die Nacht breitete sich über das Land

nad wsią rozpościerała się noc r.ż. podn.

I . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. cz. nieprzech.

1. brennen:

brennen (in Flammen stehen) (Feuer)

lichterloh brennen

stać w płomieniach

2. brennen:

brennen (angezündet sein) (Zigarette, Kerze)

3. brennen (sich entzünden):

nicht brennen

nie być palnym

nicht brennen (Streichholz, Kohle)

dürres Holz brennt gut

suche drewno r.n. dobrze się pali

das brennt ja wie Zunder

to jest łatwopalne

4. brennen:

brennen (sehr heiß scheinen) (Sonne)

5. brennen (angeschaltet sein):

brennen Licht, Herd

być włączonym

brennen Licht, Herd

palić się pot.

die Lampe brannte die ganze Nacht

lampa r.ż. paliła się całą noc

6. brennen (schmerzen):

piec

die Wunde brennt

rana r.ż. piecze

(scharf sein) auf der Zunge brennen (Gewürz)

piec [lub palić] w język

die Seife brennt in den Augen

mydło r.n. szczypie w oczy

die Brennnessel brennt auf der Haut

pokrzywa r.ż. parzy skórę

jdm auf [o. unter] den Nägeln brennen

być pilną sprawą dla kogoś

das Geheimnis brennt mir auf der Zunge

język r.m. mnie świerzbi

7. brennen (inständig sinnen):

darauf brennen etw zu tun

palić się do zrobienia czegoś

auf Rache B. brennen

8. brennen (ungeduldig sein):

vor Neugier brennen

umierać z ciekawości

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. cz. przech.

1. brennen (rösten):

brennen Mandeln

brennen Kaffee

2. brennen (ein Produkt herstellen):

brennen Porzellan, Ziegel

wypalać [f. dk. wypalić]

3. brennen (destillieren):

brennen Schnaps

schwarz brennen

pędzić bimber

4. brennen (härten):

brennen Ton

5. brennen (ein-, aufbrennen):

brennen Rind

ein Loch in den Teppich brennen

wypalić dziurę w dywanie

einem Tier ein Zeichen auf das Fell brennen

oznakować zwierzę

ein Muster in einen Teller brennen

wypalić wzór na talerzu

6. brennen INF.:

wypalać [f. dk. wypalić ]pot.

nagrywać [f. dk. nagrać]

eine CD brennen

wypalić płytę

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. cz. zwr.

sich [an etw C.] brennen

poparzyć się [czymś]

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. bezosob.

pożar!

zwroty:

wo brennt’s denn? pot.

co się dzieje?

Endemi̱e̱ <‑, ‑n> [ɛndeˈmiː] RZ. r.ż. MED.

endemia r.ż.

Bre̱men <‑s, bez l.mn. > [ˈbreːmən] RZ. r.n.

Brema r.ż.

Bre̱mer¹ [ˈbreːmɐ] PRZYM. inv

Bremer Klausel PR.

klauzula wyłączająca kraje związkowe z obowiązku nauki religii w szkołach publicznych

Brei̱te <‑, ‑n> [ˈbraɪtə] RZ. r.ż.

1. Breite (seitliche Erstreckung):

szerokość r.ż.

die Breite des Stoffes/der Straße

szerokość materiału/ulicy

ein Weg von 3 Meter Breite

droga r.ż. szeroka na 3 metry [lub o szerokości 3 metrów]

in die Breite gehen pot. (Person)

tyć

in die Breite gehen (Buch)

być rozwlekłym

sie ist letztens in die Breite gegangen pot.

ona ostatnio przytyła

der Artikel geht zu sehr in die Breite pot.

ten artykuł jest zbyt rozwlekły

2. Breite (Ausgedehntheit):

rozpiętość r.ż.

die Breite des Angebots

rozpiętość oferty

in voller Breite

w całej rozpiętości

3. Breite (Ausführlichkeit):

etw in aller Breite schildern

przedstawić coś w całej rozciągłości

4. Breite GEO:

szerokość r.ż. [geograficzna]

auf dem fünften Grad südlicher Breite liegen

leżeć na piątym stopniu szerokości geograficznej południowej

in unseren Breiten ist das nicht üblich fig

w naszych stronach nie ma takiego zwyczaju

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski