niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Ocken“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

bọcken CZ. cz. nieprzech.

1. bocken pot.:

upierać [f. dk. uprzeć] się
stawać [f. dk. stanąć] dęba pot.
opierać [f. dk. oprzeć] się

2. bocken:

nawalać [f. dk. nawalić ]pot.

họcken [ˈhɔkən] CZ. cz. nieprzech.

1. hocken +haben (kauern):

2. hocken +haben pot. (sitzen):

3. hocken +sein SPORT:

Pọcken [ˈpɔkən] RZ. l.mn. MED.

Sọcken <‑s, ‑> [ˈzɔkən] RZ. r.m. CH, austr., poł. niem.

Socken → Socke

Zobacz też Socke

Sọcke <‑, ‑n> [ˈzɔkə] RZ. r.ż.

skarpet[k]a r.ż.

I . lọcken [ˈlɔkən] CZ. cz. przech.

1. locken (kräuseln):

robić [f. dk. z‑] sobie loki

II . lọcken [ˈlɔkən] CZ. cz. zwr.

Zobacz też gelockt

rọcken [ˈrɔkən] CZ. cz. nieprzech.

1. rocken (spielen):

2. rocken (tanzen):

Brọcken <‑s, ‑> [ˈbrɔkən] RZ. r.m.

2. Brocken pot.:

kawał r.m. chłopa pot.
kawał r.m. baby pot.

stọcken [ˈʃtɔkən] CZ. cz. nieprzech.

2. stocken +haben (stammeln):

3. stocken +haben o sein poł. niem., austr., CH:

krzepnąć [f. dk. s‑]

4. stocken +haben:

pleśnieć [f. dk. s‑]

I . trọcken [ˈtrɔkən] PRZYM.

1. trocken (nicht feucht, nicht fett):

2. trocken (nicht frisch):

3. trocken (nicht lieblich):

4. trocken (nicht interessant, nüchtern):

6. trocken (kurz, hart):

7. trocken pot. (abstinent):

nie pić pot.

II . trọcken [ˈtrɔkən] PRZYSŁ.

1. trocken (nicht feucht):

2. trocken (langweilig):

3. trocken (lakonisch):

4. trocken (kurz):

5. trocken (mit einem elektrischen Rasierapparat):

blọcken [ˈblɔkən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

I . hạcken [ˈhakən] CZ. cz. przech.

2. hacken Boden (auflockern):

3. hacken (mit Hacke herstellen):

II . hạcken [ˈhakən] CZ. cz. nieprzech.

1. hacken (stechen):

2. hacken (den Boden bearbeiten):

3. hacken pot. INF.:

kụcken [ˈkʊkən] CZ. cz. nieprzech. połnocnoniem. pot.

1. kucken (gucken):

gapić się pot.
[po]patrz!

I . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] CZ. cz. przech.

II . bạcken <backt [o. bäckt], backte [o. alt: buk], gebacken> [ˈbakən] CZ. cz. nieprzech. (gar werden)

piec [f. dk. u‑] się

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] RZ. r.n.

1. Becken:

Becken a. ANAT.
miednica r.ż.
zagłębie r.n.
niecka r.ż.

3. Becken meist l.mn. MUS:

talerze l.mn.
czynele l.mn.

bụ̈cken [ˈbʏkən] CZ. cz. zwr.

Zobacz też gebückt

I . gebụ̈ckt PRZYM.

II . gebụ̈ckt PRZYSŁ.

I . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. przech.

2. decken (auf etw legen):

4. decken FIN. (ausgleichen):

5. decken (verheimlichen):

6. decken SPORT:

kryć [f. dk. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

II . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. zwr.

2. decken MATH (Figuren):

dụcken [ˈdʊkən] CZ. cz. zwr.

1. ducken (sich bücken):

2. ducken pej. (unterwürfig sein):

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki
Später war Ocken Beauftragter der Geschäftsführung der Rolls-Royce Deutschland Ltd & Co.
de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski