W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „risen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

re̱i̱sen: czasownik nieprzechodni
E̱i̱sen: rzeczownik
Visen: rzeczownik
kre̱i̱sen: czasownik nieprzechodni
pre̱i̱sen: czasownik przechodni
we̱i̱sen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
rịngen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
rịnnen: czasownik nieprzechodni
rịtzen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
Bịssen: rzeczownik
hịssen: czasownik przechodni
Kịssen: rzeczownik
mịssen: czasownik przechodni
pịssen: czasownik nieprzechodni
wịssen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Ri̱ten: rzeczownik
riskạnt: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
Assi̱sen: rzeczownik
spe̱i̱sen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
T-Eisen: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: reisen , Visen , Eisen , preisen , kreisen , wissen , pissen , missen , Kissen , hissen , Bissen , ritzen , rinnen , ringen , weisen , Riten , riechen , richten , U-Eisen , T-Eisen , speisen , Assisen , riskant , Rippen , Ringen , Riemen i rissig

re̱i̱sen [ˈraɪzən] CZ. cz. nieprzech. +sein

nach Hamburg/in die Schweiz reisen

jechać [f. dk. wy‑] do Hamburga/Szwajcarii

zu Verwandten reisen

wyjechać do krewnych

weit gereist sein

wiele podróżować

geschäftlich reisen

podróżować w interesach

podróżowanie r.n.

E̱i̱sen <‑s, ‑> [ˈaɪzən] RZ. r.n.

1. Eisen bez l.mn. a. MED.:

żelazo r.n.

2. Eisen (Eisenbeschlag):

podkowa r.ż.

mehrere/noch ein Eisen im Feuer haben pot.

mieć więcej możliwości/jeszcze jedną możliwość

man muss das Eisen schmieden, solange es heiß ist przysł.

trzeba kuć żelazo póki gorące przysł.

ein heißes Eisen

drażliwa sprawa r.ż.

zum alten Eisen gehören pot.

nadawać się na złom [lub do lamusa]

Visen [ˈviːzən] RZ.

Visen l.mn. od Visum

Zobacz też Visum

Vi̱sum <‑s, Visa [o. Visen]> [ˈviːzʊm] RZ. r.n.

1. Visum (Sichtvermerk):

wiza r.ż.

das Visum ist abgelaufen

wiza straciła ważność

2. Visum CH (Namenskürzel):

skrót r.m. nazwiska

kre̱i̱sen [ˈkraɪzən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

1. kreisen (sich im Kreis bewegen):

um etw kreisen

krążyć dookoła czegoś

2. kreisen (fliegen):

[über etw C.] kreisen

zataczać kręgi [nad czymś]

ein Flugzeug kreist über der Stadt

samolot r.m. krążył nad miastem

3. kreisen (bewegen):

den Arm/das Bein kreisen lassen

wymachiwać ręką/nogą

4. kreisen:

kreisen (fließen) (Blut, Geld)

das Blut kreist im Körper

krew r.ż. krąży w ciele

5. kreisen fig (sich drehen):

das Gespräch kreiste um ...

rozmowa r.ż. obracała się wokół...

etw kreisen lassen

podawać coś z rąk do rąk

pre̱i̱sen <preist, pries, gepriesen> [ˈpraɪzən] CZ. cz. przech. podn.

sich glücklich preisen [können]

[móc] uważać się za szczęśliwego

I . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] CZ. cz. przech.

1. weisen podn. (zeigen):

jdm etw weisen Weg

pokazywać [f. dk. pokazać]

jdm etw weisen Richtung

wskazywać [f. dk. wskazać]

2. weisen (fortschicken):

jdn aus dem Haus weisen

wyrzucić kogoś z domu pot.

aus der Schule weisen

wydalić ze szkoły

jdn aus dem Saal weisen

wyprosić kogoś z sali

jdn zur Ordnung weisen

przywołać kogoś do porządku

etw [weit] von sich C. weisen fig

odsunąć coś od siebie

das ist nicht von der Hand zu weisen

tego nie da się zaprzeczyć

II . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] CZ. cz. nieprzech. (zeigen)

auf etw B. weisen (Person)

wskazywać [f. dk. wskazać] na coś

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] CZ. cz. przech. podn.

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [f. dk. wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

rịnnen <rinnt, rann, geronnen> [ˈrɪnən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. rinnen:

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

ciec

rinnen (Bach)

rinnen (Tränen, Schweiß)

spływać [f. dk. spłynąć]

Sand durch die Finger rinnen lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rinnen (herausfließen, -rieseln):

wyciekać [f. dk. wyciec]

Blut rann ihm aus der Wunde

z rany ciekła mu krew r.ż.

3. rinnen fig (verfließen):

die Zeit rinnt [dahin]

czas r.m. ucieka

I . rịtzen [ˈrɪtsən] CZ. cz. przech.

1. ritzen (eingravieren):

in Kupfer ritzen

wyryć w miedzi

er hat seinen Namen in den Baum geritzt

wydrapał [lub wyrył] swoje imię na drzewie

2. ritzen (mit einem Ritz versehen):

Glas mit einem Diamanten ritzen

szlifować [f. dk. o‑] szkło diamentem

zwroty:

das ist geritzt pot.

[masz to] załatwione! pot.

das ist geritzt pot.

masz to jak w banku! pot.

II . rịtzen [ˈrɪtsən] CZ. cz. zwr. (sich die Haut verletzen)

sich B. [an etw C.] ritzen

zadrasnąć się [czymś]

ich habe mich mit einer Nadel am Finger geritzt

ukłułem [lub skaleczyłem] się igłą w palec

Bịssen <‑s, ‑> [ˈbɪsən] RZ. r.m.

1. Bissen (Happen):

przekąska r.ż.

lass uns noch einen Bissen essen

zjedzmy jeszcze co nieco [lub coś]

2. Bissen (Mundvoll):

kęs r.m.

kąsek r.m.

hịssen [ˈhɪsən] CZ. cz. przech.

hissen Flagge, Segel:

podnosić [f. dk. podnieść]

Kịssen <‑s, ‑> [ˈkɪsən] RZ. r.n.

Kissen (Kopfkissen)

poduszka r.ż.

Kissen (Sofakissen)

poduszka na sofę

mịssen [ˈmɪsən] CZ. cz. przech. podn.

jdn nicht [mehr] missen mögen

nie móc się [już] obyć bez kogoś

etw nicht [mehr] missen mögen

nie chcieć czegoś stracić

das möchte ich nicht missen

nie chciałbym, żeby mi tego zabrakło

etw missen müssen

musieć obyć się bez czegoś

wir mussten jeglichen Luxus missen

musieliśmy obejść się bez luksusu

pịssen [ˈpɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. pissen wulg. (urinieren):

odlewać [f. dk. odlać] się wulg.

2. pissen pot. (regnen):

lać

I . wịssen <weiß, wusste, gewusst> [ˈvɪsən] CZ. cz. przech.

1. wissen (als Kenntnisse besitzen):

wissen Fakten, Weg, Adresse

znać

viel wissen

dużo wiedzieć

soviel ich weiß[, ist er noch da]

o ile mi wiadomo[, on jeszcze tam jest]

er weiß, was er will

[on] wie, czego chce

davon weiß ich nichts

nic mi o tym nie wiadomo

wenn sie das gewusst hätte!

gdyby to [lub o tym] wiedziała!

wenn er das wüsste!

gdyby [on] to wiedział!

woher soll ich das wissen?

skąd mam to wiedzieć?

woher weißt du das?

skąd to wiesz?

weißt du schon das Neueste?

słyszałeś już nowinę?

er weiß immer alles besser

on zawsze wie wszystko lepiej

das musst du selbst wissen

sam[a] to musisz wiedzieć

das hätte er wissen müssen

musiał o tym wiedzieć

jdn in guten Händen wissen podn.

wiedzieć, że ktoś jest w dobrych rękach

ich wüsste nicht, was ich lieber täte

nie wiedziałbym co bym miał zrobić

ich weiß, wovon ich rede

wiem, o czym mówię

weißt du was?

wiesz co?

gewusst, wie! pot.

genialne [lub kapitalne] !

was weiß ich pot.

dokładnie nie wiem

was weiß ich pot.

was weiß ich pot.

[lub] jakoś tak pot.

und was weiß ich noch alles pot.

i to pewnie jeszcze nie wszystko pot.

was ich nicht weiß, macht mich nicht heiß przysł.

czego oczy ntpl nie widzą, tego sercu nie żal

2. wissen (können):

sich C. zu helfen wissen

umieć sobie poradzić

sich C. nicht mehr zu helfen wissen

nie wiedzieć, co dalej [począć]

ich wusste mir nicht anders zu helfen

nie potrafiłem znaleźć innego wyjścia z sytuacji

er weiß es [halt] nicht anders

on po prostu nie umie [lub potrafi] inaczej

ich hoffe, ihr wisst das zu schätzen

mam nadzieję, że potraficie to docenić

ich weiß mit ihr umzugehen

umiem się z nią obchodzić

nicht mehr aus noch ein wissen

3. wissen (erfahren):

jdn etw wissen lassen

powiadamiać [f. dk. powiadomić] kogoś o czymś

ich möchte nicht wissen, was das gekostet hat

nie chcę [wcale] wiedzieć, ile to kosztowało

lassen Sie mich wissen, wenn/ob ...

proszę dać mi znać, kiedy/czy...

sie will nichts mehr von mir wissen

ona nie chce mnie więcej znać

ich will davon nichts wissen

nie chcę o tym nic wiedzieć

4. wissen (kennen):

znać

weißt du einen guten Arzt?

znasz dobrego lekarza?

II . wịssen <weiß, wusste, gewusst> [ˈvɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. wissen (bewusst sein):

von etw wissen

wiedzieć o czymś

ich weiß von nichts

ja nic nie wiem

[ach,] weißt du, ...

[ach,] wiesz,...

[ach,] wissen Sie, ...

[ach,] wie pan/pani,...

ich weiß nicht, wo er ist

nie wiem, gdzie on jest

wusstest du, dass ...?

wiedziałeś o tym...?

um etw C. wissen

wiedzieć o czymś

man kann nie wissen! pot.

nigdy nic nie wiadomo! pot.

nicht, dass ich wüsste pot.

nic mi o tym nie wiadomo

kto wie?

das ist wer weiß wie teuer pot.

Bóg wie, ile to kosztuje pot.

weiß der Henker! pot.

licho wie! pot.

2. wissen (sich erinnern):

weißt du noch[, wie schön es war]?

pamiętasz jeszcze[, jak było pięknie]?

wissen Sie noch?

pamięta pan/pani jeszcze?

Ri̱ten [ˈriːtən] RZ.

Riten l.mn. od Ritus

Zobacz też Ritus

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] RZ. r.m.

1. Ritus (Ritus):

rytuał r.m.

obrzęd r.m.

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

ceremoniał r.m.

I . riskạnt [rɪsˈkant] PRZYM.

riskant Geschäft, Plan:

das ist mir zu riskant

to jest dla mnie zbyt ryzykowne

II . riskạnt [rɪsˈkant] PRZYSŁ.

riskant fahren

riskant spielen

Assi̱sen [aˈsiːzən] RZ.

Assisen l.mn. CH (Schwurgericht):

sąd r.m. przysięgłych

I . spe̱i̱sen [ˈʃpaɪzən] CZ. cz. nieprzech. podn.

posilać [f. dk. posilić] się podn.

was wünschen Sie zu speisen?

co życzy pan/pani sobie do jedzenia?

II . spe̱i̱sen [ˈʃpaɪzən] CZ. cz. przech.

1. speisen podn. (essen):

spożywać [f. dk. spożyć ]podn.

2. speisen a. TECHNOL. (versorgen):

speisen Stromnetz

zasilać [f. dk. zasilić]

3. speisen podn. (mit etw verpflegen):

die Armen speisen

zaopatrywać [f. dk. zaopatrzyć] ubogich w żywność

T-Eisen <‑s, ‑> RZ. r.n. TECHNOL.

teownik r.m.

teówka r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski