W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „stoelen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Stọllen: rzeczownik
sto̱ßen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
stọcken: czasownik nieprzechodni
stọpfen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
stọppen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
stẹllen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
stylen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
stä̱hlen: czasownik przechodni
ste̱hlen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
stịllen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
stö̱ren: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
Stọpfen: rzeczownik
stö̱hnen: czasownik nieprzechodni
stọlz: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek

Widzisz podobne wyniki: stillen , stehlen , stählen , stylen , stellen , stoppen , stopfen , stocken , stoßen , Stollen , stolz , stöhnen , Stopfen i stören

Stọllen <‑s, ‑> [ˈʃtɔlən] RZ. r.m.

[Dresdner] Stollen

[drezdeńska] strucla bożonarodzeniowa r.ż.

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

stoßen (schubsen)

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [f. dk. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich C. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pot.

2. stoßen (stechen):

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [f. dk. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [f. dk. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [f. dk. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

rozgniatać [f. dk. rozgnieść]

rozkruszać [f. dk. rozkruszyć]

5. stoßen CH (schieben):

pchać [f. dk. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk r.m. wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw B. stoßen

przylegać do czegoś

an etw B. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [f. dk. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung B. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [f. dk. napotkać] na opór

7. stoßen +haben CH (schieben, drücken):

przesuwać [f. dk. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. zwr.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw C. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw C. stoßen

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

stọcken [ˈʃtɔkən] CZ. cz. nieprzech.

1. stocken +haben:

stocken (stillstehen) (Gespräch)

stocken (stillstehen) (Gespräch)

nie kleić się pot.

stocken (Verkehr)

zatrzymać się

stocken (Verhandlungen)

utknąć w martwym punkcie

mir stockt der Atem

zaparło mi dech

ins Stocken geraten

zatrzymać [lub urwać] się

2. stocken +haben (stammeln):

3. stocken +haben o sein poł. niem., austr., CH:

stocken (gerinnen)

krzepnąć [f. dk. s‑]

stocken (Milch)

zsiadać [f. dk. zsiąść] się

stocken (Eier)

ścinać [f. dk. ściąć] się

4. stocken +haben:

stocken (Stockflecken bekommen)

pleśnieć [f. dk. s‑]

stocken (Papier)

żółknąć [f. dk. z‑ z‑]

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] CZ. cz. przech.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

etw in die Tasche stopfen

wpychać [f. dk. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [f. dk. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [f. dk. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [f. dk. nabić]

5. stopfen pot. (satt machen):

zapchać pot.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę pot.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] CZ. cz. nieprzech.

1. stopfen (ausbessern):

cerować [f. dk. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

wywoływać [f. dk. wywołać] obstrukcję

3. stopfen pot. (schlingen):

łykać [f. dk. po‑] łapczywie

I . stọppen [ˈʃtɔpən] CZ. cz. przech.

1. stoppen (anhalten):

stoppen Verkehr, Produktion, Zahlungen

wstrzymywać [f. dk. wstrzymać]

stoppen Verkehr, Produktion, Zahlungen

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać]

die Programmausführung stoppen

wstrzymać wykonanie programu

2. stoppen (mit der Stoppuhr messen):

stoppen Zeit

mierzyć [f. dk. z‑] stoperem

einen Lauf stoppen

mierzyć stoperem czas biegu

II . stọppen [ˈʃtɔpən] CZ. cz. nieprzech.

[vor etw C.] stoppen

zatrzymać się [przed czymś]

I . stẹllen [ˈʃtɛlən] CZ. cz. przech.

1. stellen (hinstellen):

das Glas auf den Tisch stellen

postawić szklankę na stole

die Leiter an die Wand stellen

postawić drabinę pod ścianą

2. stellen (abstellen):

das Auto in die Garage stellen

odstawić samochód do garażu

stell bitte das Fahrrad in den Keller

wstaw proszę rower do piwnicy

etw mit altem Gerümpel voll stellen

zapełnić coś starymi gratami pot.

3. stellen (aufrecht hinstellen):

ustawić pionowo

du sollst es stellen, nicht legen

powinieneś to postawić, a nie kłaść

etw an die Wand stellen

postawić coś przy ścianie

die Katze stellt den Schwanz

kot r.m. stawia ogon

auf sich selbst gestellt sein

być zdanym na samego siebie

4. stellen (einstellen):

die Uhr stellen

nastawiać [f. dk. nastawić] zegarek

etw richtig stellen

ustawić [lub nastawić] coś prawidłowo

den Fernseher leiser stellen

przyciszyć telewizor

den Wecker auf sechs stellen

nastawić budzik na szóstą

stell das Radio lauter

nastaw głośniej radio

hast du den Herd auf Null gestellt?

wyłączyłeś kuchnię?

5. stellen (äußern, vorbringen):

stellen Frage

stawiać [f. dk. postawić]

stellen Antrag

składać [f. dk. złożyć]

etw in Frage stellen

poddać coś w wątpliwość

etw in Frage stellen

zakwestionować coś

eine Sache über eine andere stellen fig

przedkładać coś nad coś

etw zur Diskussion stellen

poddać coś pod dyskusję

ich stelle es in Ihr Ermessen

pozostawiam to do jej uznania

6. stellen (vorgeben):

stellen Aufgabe

dawać [f. dk. dać]

stellen Thema

poddawać [f. dk. poddać]

7. stellen (konfrontieren):

jdn vor ein Rätsel stellen

dać komuś do myślenia

sie stellten ihn vor die Alternative, zu ...

postawili go przed alternatywą...

das stellt uns vor die Aufgabe, zu ...

to stawia nas przed zadaniem...

8. stellen (in seine Gewalt bekommen):

stellen Täter, Verbrecher

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać]

9. stellen (arrangieren):

eine Szene stellen (Regisseur)

reżyserować [f. dk. wy‑] scenę

eine gestellte Pose

wyreżyserowana poza r.ż.

die Szene wirkt gestellt

ta scena r.ż. wygląda na wyreżyserowaną

10. stellen (erstellen):

stellen Prognose

opracowywać [f. dk. opracować]

stellen Diagnose

stawiać [f. dk. postawić]

jdm ein Horoskop stellen

stawiać [f. dk. postawić ][lub ułożyć] komuś horoskop

11. stellen FIN.:

stellen Kaution

składać [f. dk. złożyć]

12. stellen (bereitstellen):

stellen Zeugen

przedstawiać [f. dk. przedstawić]

stellen Räume

oddawać [f. dk. oddać] do dyspozycji

13. stellen Speise, Getränke:

etw kalt stellen

odstawić coś do schłodzenia

etw warm stellen

wstawić coś do podgrzania

14. stellen MED.:

etw ruhig stellen Arm, Bein

jdn ruhig stellen

podać komuś środki uspokajające

15. stellen (situiert sein):

[finanziell] gut gestellt sein

być dobrze sytuowanym

16. stellen PR.:

jdn vor Gericht stellen

postawić kogoś przed sądem

jdn unter Anklage stellen

postawić kogoś w stan oskarżenia

etw unter Strafe stellen

obejmować [f. dk. objąć] coś karalnością

II . stẹllen [ˈʃtɛlən] CZ. cz. zwr.

1. stellen (sich hinstellen):

sich hinter etw B. stellen

stanąć za czymś

er stellte sich ans Fenster

stanął przy oknie

sie stellte sich ihm in den Weg

zagrodziła mu drogę

sich auf Zehenspitzen stellen

stawać [f. dk. stanąć] na palcach

sich hinter jdn stellen fig

stawać po czyjejś stronie

2. stellen (eine Position ergreifen):

sich zu jdm/etw positiv/negativ stellen

ustosunkować się do kogoś/czegoś pozytywnie/negatywnie

wie stellen Sie sich zu dem neuen Projekt?

jakie jest pana/pani zdanie odnośnie nowego projektu?

sich gegen etw stellen fig

opowiadać [f. dk. opowiedzieć] się przeciwko czemuś

sich gut [mit jdm] stellen

zdobywać [f. dk. zdobyć] czyjąś przychylność

3. stellen (sich melden):

sich der Polizei stellen (Täter)

oddać się w ręce policji

4. stellen (sich ausgeben):

sich taub stellen

udawać głuchego

er stellt sich krank

[on] udaje chorego

nun stell dich nicht so dumm

tylko nie udawaj głupiego

5. stellen (sich aufdrängen):

es stellt sich die Frage, ob ...

nasuwa się pytanie r.n. , czy ...

es stellten sich uns allerlei Probleme

powstały różnego rodzaju problemy

6. stellen (nicht ausweichen):

sich etw C. stellen

nie uchylać się od czegoś

sie stellte sich den Journalisten

ona nie unikała dziennikarzy

I . stylen [ˈstaɪlən] CZ. cz. przech. pot.

stylen Frisur:

układać [f. dk. ułożyć]

sich C. die Haare stylen

ułożyć sobie włosy

II . stylen [ˈstaɪlən] CZ. cz. zwr. pot.

sich stylen

układać [f. dk. ułożyć] sobie włosy

sie hat sich für die Hochzeit gestylt

uczesała się stylowo na wesele

stä̱hlen [ˈʃtɛːlən] CZ. cz. przech. podn.

stählen Muskeln

wzmacniać [f. dk. wzmocnić]

I . ste̱hlen <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw stehlen

kraść [f. dk. u‑] coś [komuś]

du sollst nicht stehlen (Bibel)

du stiehlst mir die Zeit fig

zabierasz mi czas

zwroty:

er kann mir gestohlen bleiben! pot.

nie chcę mieć z nim nic wspólnego

II . ste̱hlen <stiehlt, stahl, gestohlen> [ˈʃteːlən] CZ. cz. zwr.

1. stehlen (sich heimlich entfernen):

sich aus dem Haus stehlen

wyjść ukradkiem [lub cichaczem] z domu

sich nach Hause stehlen

ulotnić się do domu fig

ein Lächeln hat sich auf ihr Gesicht gestohlen fig

uśmiech r.m. wkradł się na jej twarz fig podn.

2. stehlen (sich drücken vor):

wymigiwać [f. dk. wymigać] się od

I . stịllen [ˈʃtɪlən] CZ. cz. przech.

1. stillen (Muttermilch trinken lassen):

stillen Baby

karmić [f. dk. na‑] piersią

2. stillen (befriedigen):

stillen Durst

gasić [f. dk. u‑]

stillen Hunger, Verlangen, Neugier

3. stillen (zum Stillstand bringen):

stillen Blutung

tamować [f. dk. za‑]

stillen Schmerzen, Tränen

koić [f. dk. u‑]

II . stịllen [ˈʃtɪlən] CZ. cz. nieprzech. (Mutter)

karmić piersią

I . stö̱ren [ˈʃtøːrən] CZ. cz. przech.

1. stören (belästigen):

jdn [bei etw] stören

przeszkadzać [f. dk. przeszkodzić] komuś [w czymś]

lassen Sie sich durch mich nicht stören

proszę sobie nie przeszkadzać z mojego powodu

stört es Sie, wenn ich rauche?

czy nie będzie panu/pani przeszkadzać, jeżeli zapalę?

es gibt so einiges, was mich an ihm stört

jest coś takiego, co mi w nim przeszkadza

2. stören (unterbrechen):

stören Rede, Veranstaltung

przerywać [f. dk. przerwać]

3. stören (beeinträchtigen):

stören Empfang, Verkehr, Ordnung, Frieden

zakłócać [f. dk. zakłócić]

stören Leitung

przerywać [f. dk. przerwać]

II . stö̱ren [ˈʃtøːrən] CZ. cz. nieprzech. (lästig sein)

störe ich?

[nie] przeszkadzam?

bitte nicht stören!

proszę nie przeszkadzać!

die Musik stört bei der Arbeit

muzyka r.ż. przeszkadza w pracy

ich empfinde es als störend, wenn ihr ständig kichert

to jest dla mnie uciążliwe, kiedy wy ciągle chichoczecie

III . stö̱ren [ˈʃtøːrən] CZ. cz. zwr. pot. (Anstoß nehmen)

sich an etw C. stören

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

Zobacz też gestört

gestö̱rt [gəˈʃtøːɐ̯t] PRZYM.

1. gestört PSYCH. (nicht harmonisch):

gestört Ehe, Familie

2. gestört (verwirrt):

gestört Kind, Tier

geistig/psychisch gestört

z zaburzeniami emocjonalnymi/psychicznymi

Stọpfen <‑s, ‑> [ˈʃtɔpfən] RZ. r.m. REG

Stopfen → Stöpsel

Zobacz też Stöpsel

Stọ̈psel <‑s, ‑> [ˈʃtœpsəl] RZ. r.m.

1. Stöpsel (Pfropfen):

korek r.m.

zatyczka r.ż.

2. Stöpsel żart. pot. (Knirps):

grubasek r.m. a. żart. pot.

stö̱hnen [ˈʃtøːnən] CZ. cz. nieprzech.

1. stöhnen (schwer ausatmen):

jęczeć [f. dk. jęknąć]

sie stöhnte vor Schmerzen

jęczała z bólu

2. stöhnen (klagen):

über etw B. stöhnen

narzekać na coś

„lass mich endlich in Ruhe“, stöhnte sie

„zostaw mnie w końcu w spokoju” wyjęczała

3. stöhnen (leiden):

unter etw stöhnen fig

jęczeć z powodu czegoś pot.

I . stọlz [ʃtɔlts] PRZYM.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

dumny ojciec r.m.

2. stolz pot. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły pot.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

4. stolz (hochmütig):

butny

II . stọlz [ʃtɔlts] PRZYSŁ. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski