W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „verchieben“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

verschi̱e̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verschri̱e̱ben: Reflexives oder transitives Verb
he̱r|schieben: czasownik przechodni
vo̱r|schieben: czasownik przechodni
verli̱e̱ben: czasownik zwrotny
verri̱e̱ben: czasownik przechodni
vertri̱e̱ben: czasownik przechodni
verbli̱e̱ben: czasownik nieprzechodni
verhe̱ben: czasownik zwrotny
wẹg|schieben: czasownik przechodni
verchro̱men: czasownik przechodni
schi̱e̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
ạb|schieben: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
ạn|schieben: czasownik nieprzechodni lub przechodni
zu̱|schieben: czasownik przechodni
verge̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
verle̱ben: czasownik przechodni
verwe̱ben: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: verschieben , verschrieben , vorschieben , herschieben , verheben , verblieben , vertrieben , verrieben , verlieben , wegschieben , verweben , verleben , vergeben , zuschieben , anschieben , abschieben , schieben i verchromen

I . verschi̱e̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. verschieben (verrücken):

etw [um einen Meter] verschieben

przesuwać [f. dk. przesunąć] coś [o jeden metr]

2. verschieben (verlegen):

etw auf die nächste Woche verschieben

przekładać [f. dk. przełożyć] coś na następny tydzień

etw um eine Woche verschieben

przesuwać [f. dk. przesunąć] coś o tydzień

wir haben den Termin auf Donnerstag verschoben

przesunęliśmy termin na czwartek

verschiebe nicht auf morgen, was du heute kannst besorgen przysł.

nigdy nie odkładaj na jutro tego co możesz zrobić dzisiaj przysł.

3. verschieben pot. Waren:

verschieben

opylać [f. dk. opylić]

II . verschi̱e̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. verschieben (verrutschen):

verschieben Teppich, Tuch

przesuwać [f. dk. przesunąć] się

verschieben Gleichgewicht, Kräfteverhältnis

zmieniać [f. dk. zmienić] się

2. verschieben (zu einem anderen Zeitpunkt stattfinden):

sich um zwei Stunden/auf die nächste Woche verschieben

przesunąć się o dwie godziny/na następny tydzień

die Ankunft verschiebt sich um zehn Minuten

przyjazd r.m. opóźni się o dziesięć minut

verschri̱e̱ben CZ. cz. przech., cz. zwr.

verschrieben pp von verschreiben

Zobacz też verschreiben

I . verschre̱i̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. verschreiben (verbrauchen):

verschreiben Kugelschreiber

verschreiben Bleistift

zużywać [f. dk. zużyć]

verschreiben Papier

2. verschreiben (schriftlich verordnen):

jdm etw [gegen den Husten] verschreiben

przepisywać [f. dk. przepisać] komuś coś [na kaszel]

II . verschre̱i̱ben* CZ. cz. zwr. irr

1. verschreiben (falsch schreiben):

verschreiben

mylić [f. dk. po‑] się przy pisaniu

2. verschreiben (sich widmen):

sich einer Sache C. verschreiben

oddać się czemuś całkowicie

sich einer Tätigkeit verschreiben

oddać się całkowicie jakiejś czynności

he̱r|schieben CZ. cz. przech. irr

1. herschieben (schieben):

herschieben

przysuwać [f. dk. przysunąć]

etw vor sich C. herschieben Kinderwagen

pchać coś przed sobą

2. herschieben (zeitlich verschieben):

herschieben

przekładać [f. dk. przełożyć]

herschieben

odraczać [f. dk. odroczyć]

eine Entscheidung vor sich C. herschieben

odsuwać [f. dk. odsunąć] od siebie podjęcie decyzji

vo̱r|schieben CZ. cz. przech. irr

1. vorschieben (vorlegen):

vorschieben Riegel

zasuwać [f. dk. zasunąć]

2. vorschieben (nach vorn schieben):

vorschieben Kopf, Unterlippe

wysuwać [f. dk. wysunąć] do przodu

vorschieben Mütze, Schrank

przesuwać [f. dk. przesunąć] do przodu

ein vorgeschobener Posten WOJSK.

wysunięty posterunek r.m.

3. vorschieben (für sich agieren lassen):

vorschieben

podstawiać [f. dk. podstawić]

einen Strohmann vorschieben

podstawić figuranta

4. vorschieben (vorschützen):

eine Krankheit vorschieben

zasłaniać [f. dk. zasłonić] się chorobą fig

verli̱e̱ben* CZ. cz. zwr.

sich [in jdn] verlieben

zakochać się [w kimś]

er hat sich unsterblich in sie verliebt

zakochał się w niej na zabój pot.

das Foto ist zum Verlieben pot.

można się zakochać w tej fotografii

verri̱e̱ben CZ. cz. przech.

verrieben pp von verreiben

Zobacz też verreiben

verre̱i̱ben* CZ. cz. przech. irr

rozcierać [f. dk. rozetrzeć]

sie hat die Creme auf [o. in] ihrem Gesicht verrieben

posmarowała twarz kremem

sie hat die Creme auf [o. in] ihrem Gesicht verrieben

roztarła krem po twarzy

vertri̱e̱ben CZ. cz. przech.

vertrieben pp von vertreiben

Zobacz też vertreiben

vertre̱i̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. vertreiben (verjagen):

wypędzać [f. dk. wypędzić]

vertreiben Minderheit

wysiedlać [f. dk. wysiedlić]

sie sind aus ihrer Heimat vertrieben worden

[oni] zostali wysiedleni ze swojego kraju rodzinnego

sie sind aus ihrer Heimat vertrieben worden Tier

wir wollten Sie nicht von Ihrem Platz vertreiben żart.

nie chcieliśmy pana/pani wyganiać

2. vertreiben fig (schwinden lassen):

vertreiben Müdigkeit

vertreiben Müdigkeit

jdm die Langeweile vertreiben

rozpraszać komuś nudę

3. vertreiben (feilbieten, verkaufen):

vertreiben Waren

rozprowadzać [f. dk. rozprowadzić]

4. vertreiben (verkürzen):

vertreiben Zeit

uprzyjemniać [f. dk. uprzyjemnić]

sie vertrieben sich C. die Zeit mit Spielen fig

[oni] spędzali czas na graniu

verbli̱e̱ben CZ. cz. nieprzech.

verblieben pp von verbleiben

Zobacz też verbleiben

verble̱i̱ben* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verbleiben (übereinkommen):

umawiać [f. dk. umówić] się

wir sind so verblieben, dass ...

pozostaliśmy przy tym, że..

2. verbleiben podn. (übrig sein):

pozostawać [f. dk. pozostać]

ihm verblieb hundert Euro [von dem Gewinn]

zostało mu [z wygranej] sto euro

mir verblieb nur noch ein minimaler Restbetrag

została mi jeszcze tylko drobna reszta

die verbleibende Summe

pozostała suma

3. verbleiben podn. (Briefformel):

in Erwartung Ihrer Antwort verbleibe ich ...

w oczekiwaniu pańskiej odpowiedzi pozostaję z szacunkiem...

verhe̱ben* CZ. cz. zwr. irr

przeciążać [f. dk. przeciążyć] się

sie hat sich bei der Ausladung der Kisten verhoben

przeciążyła się przy wyładunku skrzyń

wẹg|schieben CZ. cz. przech. irr

wegschieben

odsuwać [f. dk. odsunąć]

wegschieben

przesuwać [f. dk. przesunąć]

verchro̱men* [fɛɐ̯ˈkroːmən] CZ. cz. przech.

eine verchromte Stoßstange

chromowany zderzak r.m.

I . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. przech.

1. schieben (bewegen):

schieben Schrank

przesuwać [f. dk. przesunąć]

schieben Fahrrad

schieben Kinderwagen, Auto

pchać [f. dk. popchnąć]

sie schob ihn ins Zimmer

[ona] wepchnęła go do pokoju

den Riegel vor das Tor schieben

zasuwać [f. dk. zasunąć] rygiel w bramie

etw zur Seite schieben

odsuwać [f. dk. odsunąć] coś na bok

jdn aufs Abstellgleis schieben

odstawiać [f. dk. odstawić] kogoś na boczny tor

etw auf die lange Bank schieben

zwlekać z czymś

etw auf die lange Bank schieben

odkładać [f. dk. odłożyć] coś na później

eine ruhige Kugel schieben

nie wysilać się

2. schieben (stecken):

sich C. etw in den Mund schieben

wkładać [f. dk. włożyć] sobie coś do ust

ineinander schieben

wsuwać [f. dk. wsunąć] jedno w drugie

etw in den Ofen schieben

wsadzać [f. dk. wsadzić] coś do pieca

3. schieben (zuweisen):

etw auf jdn/etw schieben

spychać [f. dk. zepchnąć] coś na kogoś/coś fig

die Schuld auf jdn schieben

zrzucić winę na kogoś

4. schieben (abweisen):

etw von sich C. schieben a. fig pot.

odsuwać [f. dk. odsunąć] coś od siebie fig

er schob den Teller von sich

odsunął talerz od siebie

er schob alle Verantwortung von sich fig

zrzucił z siebie całą odpowiedzialność r.ż.

etw vor sich C. her schieben fig

odkładać coś na później

jdm etw [o. die Schuld] [an etw] in die Schuhe schieben

obarczać [f. dk. obarczyć] kogoś winą [za coś]

5. schieben pot. (ableisten):

schieben Wache

schieben Dienst

odbywać [f. dk. odbyć]

6. schieben pot. (handeln):

Devisen schieben

sprzedawać [f. dk. sprzedać] nielegalnie waluty

7. schieben (spielen):

Kegel schieben

grać [f. dk. za‑] w kręgle

II . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. nieprzech. pot.

mit Drogen schieben

handlować narkotykami

III . schi̱e̱ben <schiebt, schob, geschoben> [ˈʃiːbən] CZ. cz. zwr.

1. schieben (sich drängen):

sich durch die Tür schieben

przepychać [f. dk. przepchnąć] się przez drzwi

sich in den Vordergrund schieben fig

wysuwać [f. dk. wysunąć] się na pierwszy plan

2. schieben (gleiten):

sich vor die Sonne schieben (Wolke)

przesłaniać [f. dk. przesłonić] słońce

eine Kaltfront schiebt sich über Europa

chłodny front r.m. [atmosferyczny] przesuwa się nad Europą

der Umzug schiebt sich langsam/mühsam durch die Straßen

pochód r.m. przesuwa się powoli/z trudem ulicami

ihr Rock hat sich in die Höhe geschoben

spódnica r.ż. podsunęła się jej do góry

I . ạb|schieben CZ. cz. nieprzech. irr +sein pot. (weggehen)

wynosić [f. dk. wynieść] się pot.

II . ạb|schieben CZ. cz. przech. irr

1. abschieben (abrücken):

odsuwać [f. dk. odsunąć]

2. abschieben pot. (loswerden):

abschieben Funktionär

wydalać [f. dk. wydalić]

abschieben Funktionär

zsyłać [f. dk. zesłać]

3. abschieben fig (abwälzen):

die Schuld/Verantwortung auf jdn abschieben

zrzucać [f. dk. zrzucić] winę/odpowiedzialność na kogoś

ạn|schieben CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

den Wagen anschieben

popychać [f. dk. popchnąć] samochód

jdn anschieben

popychać kogoś (w samochodzie)

zu̱|schieben CZ. cz. przech. irr

1. zuschieben (schließen):

zuschieben Schiebetür, Schublade

zasuwać [f. dk. zasunąć]

2. zuschieben (hinschieben):

podsuwać [f. dk. podsunąć]

3. zuschieben (zur Last legen):

jdm die Verantwortung/die Schuld zuschieben

zrzucać [f. dk. zrzucić] odpowiedzialność/winę na kogoś

I . verge̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. vergeben podn. (verzeihen):

[jdm] etw vergeben

przebaczyć [komuś] coś

[jdm] etw vergeben Sünde

odpuścić [komuś] coś

die Sache ist vergeben und vergessen

sprawa r.ż. jest darowana i zapomniana

2. vergeben (übergeben, zuteilen):

vergeben Auftrag

przydzielać [f. dk. przydzielić]

vergeben Preis, Stipendium, Wohnung

przyznawać [f. dk. przyznać]

vergeben Chance, Möglichkeit

dawać [f. dk. dać]

vergeben Karten

rozdawać [f. dk. rozdać]

eine Arbeit [an jdn] vergeben

zlecać [f. dk. zlecić] [komuś] pracę

Eintrittskarten zu vergeben für ...

bilety do rozdania na...

der Auftrag ist noch zu vergeben

to zlecenie jest jeszcze wolne

die vorderen Plätze sind leider schon alle vergeben

miejsca ntpl na przodzie są niestety już wszystkie zajęte

er/sie ist schon vergeben fig

on/ona jest już zajęty(-a)

3. vergeben (nicht nutzen):

vergeben Chance

marnować [f. dk. z‑]

vergeben Möglichkeit

przepuszczać [f. dk. przepuścić]

du wirst dir nichts vergeben, wenn ...

korona ci z głowy nie spadnie, jeśli...

4. vergeben (zuweisen):

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć]

die Olympischen Spiele werden nach Melbourne vergeben

Igrzyska ntpl Olimpijskie przypadły w udziale Melbourne

II . verge̱ben* CZ. cz. nieprzech. irr podn.

[jdm] vergeben

wybaczyć [komuś]

vergib mir!

wybacz [lub daruj] mi!

verle̱ben* CZ. cz. przech.

1. verleben (verbringen):

verleben Zeit, Urlaub

spędzać [f. dk. spędzić]

2. verleben pot. (verbrauchen):

I . verwe̱ben* CZ. cz. przech. irr

1. verweben (verbrauchen):

zużywać [f. dk. ‑żyć] na tkanie

2. verweben (ineinander weben):

przeplatać [f. dk. ‑pleść]

splatać [f. dk. ‑leść]

II . verwe̱ben* CZ. cz. zwr. irr a. fig podn.

przeplatać [f. dk. ‑pleść] się

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski