polsko » niemiecki

pociachać <‑cha; cz. prz. ‑chaj> [potɕaxatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (pociąć)

I . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. cz. przech.

5. pociągać (wciągać powietrze):

7. pociągać tylko ndk. (wzbudzać zainteresowanie):

II . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko dk. (podążyć)

III . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. bezosob. tylko dk. (powiać)

IV . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. cz. zwr. (szarpać)

pociskać2 <‑ka; cz. prz. ‑kaj> [potɕiskatɕ], pocisnąć [potɕisnoɲtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (naciskać)

I . pocierać <‑ra; f. dk. potrzeć> [potɕeratɕ] CZ. cz. przech.

II . pocierać <‑ra; f. dk. potrzeć> [potɕeratɕ] CZ. cz. zwr.

pociągnąć [potɕoŋgnoɲtɕ]

pociągnąć f. dk. od pociągać, ciągnąć

Zobacz też pociągać , ciągnąć

I . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. cz. przech.

5. pociągać (wciągać powietrze):

7. pociągać tylko ndk. (wzbudzać zainteresowanie):

II . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko dk. (podążyć)

III . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. bezosob. tylko dk. (powiać)

IV . pociągać <‑ga; f. dk. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] CZ. cz. zwr. (szarpać)

I . ciągnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] CZ. cz. przech.

4. ciągnąć pot. (prowadzić dokądś):

schleifen pot.
schleppen pot.

7. ciągnąć (kontynuować):

9. ciągnąć (rozciągać):

12. ciągnąć FIZ.:

II . ciągnąć <‑nie; cz. prz. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech.

pocieknąć [potɕeknoɲtɕ]

pocieknąć → pociec

Zobacz też pociec

pociec [potɕets]

pociec f. dk. od ciec

I . pocieszać <‑sza; f. dk. pocieszyć> [potɕeʃatɕ] podn. CZ. cz. przech. (dodawać otuchy)

II . pocieszać <‑sza; f. dk. pocieszyć> [potɕeʃatɕ] podn. CZ. cz. zwr. (przestawać się martwić)

pociągający [potɕoŋgajontsɨ] PRZYM. podn.

pocieniować [potɕeɲovatɕ]

pocieniować f. dk. od cieniować

Zobacz też cieniować

cieniować <‑iuje> [tɕeɲovatɕ] CZ. cz. przech.

1. cieniować < f. dk. po‑> <[lub pod‑]> (malować cienie):

2. cieniować < f. dk. ś‑> (przycinać):

pociągły [potɕoŋgwɨ] PRZYM. podn.

pociągły twarz:

pocierpnąć [potɕerpnoɲtɕ]

pocierpnąć f. dk. od cierpnąć

Zobacz też cierpnąć

cierpnąć <‑nie; cz. prz. ś‑> [tɕerpnoɲtɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech.

pociągnięcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [potɕoŋgɲeɲtɕe] RZ. r.n.

1. pociągnięcie (przesunięcie: pędzla, pióra):

Strich r.m.

pociupciać [potɕuptɕatɕ]

pociupciać f. dk. od ciupciać

Zobacz też ciupciać

ciupciać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. po‑> [tɕuptɕatɕ] CZ. cz. przech. pot. (odbywać stosunek seksualny)

pociecha <D. ‑chy, loc ‑esze, l.mn. ‑chy> [potɕexa] RZ. r.ż.

pociotek <D. ‑tka, l.mn. ‑tki> [potɕotek] RZ. r.m. pot. (daleki krewny)

pociemnieć [potɕemɲetɕ]

pociemnieć f. dk. od ciemnieć

Zobacz też ciemnieć

ciemnieć <‑eje> [tɕemɲetɕ] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

2. ciemnieć (odcinać się od tła):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski